Algemeen
brandweerauto onderweg naar melding crasht tegen winkel: chaos en verwarring in de straat!
Een routine-uitruk van de brandweer veranderde in chaos toen een brandweerauto, onderweg naar een spoedmelding, crashte tegen de gevel van een winkel. Het incident veroorzaakte paniek in de drukke straat en bracht zowel materiële schade als verkeersopstoppingen met zich mee. Hoewel er gelukkig geen gewonden vielen, heeft het voorval veel vragen opgeroepen over verkeersveiligheid en de risico’s die hulpdiensten lopen tijdens hun werk.
Het incident
Het gebeurde rond het middaguur in een levendige wijk waar veel mensen aan het winkelen waren. De brandweerauto was met sirenes en zwaailichten onderweg naar een brandmelding toen het misging. Volgens ooggetuigen reed de brandweerauto op hoge snelheid door de straat en verloor de bestuurder de controle over het voertuig. Het zware voertuig gleed uit, ramde een lantaarnpaal, en botste vervolgens met volle kracht tegen de gevel van een winkel.
De winkel, een populaire buurtzaak, liep aanzienlijke schade op. Het raam en een deel van de gevel werden volledig verwoest. Gelukkig bevonden zich op dat moment geen klanten in het getroffen deel van de winkel, waardoor een tragedie werd voorkomen.
Reacties van omstanders
Omstanders stonden geschokt toe te kijken hoe het incident zich ontvouwde. “Het ging allemaal zo snel,” vertelde een ooggetuige. “Je zag de brandweerauto met hoge snelheid aankomen, en ineens verloor hij de controle. Het geluid van de botsing was oorverdovend.”
Een andere omstander benadrukte de heldhaftigheid van de brandweerlieden, zelfs in deze chaotische situatie. “Ze sprongen meteen uit de wagen en probeerden te controleren of iedereen in de winkel en op straat veilig was. Je kon zien dat ze geschrokken waren, maar ze deden hun werk.”
Schade en onderzoek
De winkel liep zware schade op aan de gevel en het interieur. Ook de brandweerauto raakte flink beschadigd, wat de inzet van het voertuig voorlopig onmogelijk maakt. Het gebied werd afgezet door de politie, en een gespecialiseerd team kwam ter plaatse om de stabiliteit van het gebouw te controleren.
De politie en de brandweer hebben aangekondigd een onderzoek te starten naar de oorzaak van het incident. “Hoewel hulpdiensten vaak met spoed moeten rijden, is veiligheid altijd een prioriteit,” aldus een woordvoerder van de brandweer. Het onderzoek zal onder meer kijken naar de snelheid van het voertuig, de staat van de weg, en de weersomstandigheden op het moment van de crash.
Reacties op sociale media
Het incident trok ook veel aandacht op sociale media, waar gebruikers hun steun uitspraken voor de brandweerlieden en de winkelier. “Ze riskeren hun leven om anderen te helpen. Dit is gewoon een ongelukkig incident,” schreef een gebruiker op Twitter. Anderen uitten zorgen over de verkeersveiligheid en pleitten voor meer maatregelen om dit soort ongelukken te voorkomen. “Misschien moeten hulpdiensten extra rijtraining krijgen om dit te vermijden,” suggereerde iemand.
Sommige reacties waren echter kritischer. “Waarom rijden ze zo hard in een drukke straat? Dit had veel erger kunnen aflopen,” schreef een bezorgde inwoner van de wijk.
Wat gebeurt er nu?
De winkelier, die begrijpelijkerwijs overstuur was, heeft aangegeven samen te werken met de brandweer en de gemeente om de schade te herstellen. Het is nog onduidelijk wie verantwoordelijk is voor de kosten, maar zowel de verzekering als de gemeente zijn betrokken bij het proces.
Ondertussen is de brandweer bezig met interne evaluaties om soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen. “We doen er alles aan om dit te analyseren en ervoor te zorgen dat we onze procedures verbeteren,” zei een woordvoerder.
Conclusie
Het incident met de brandweerauto benadrukt de uitdagingen waarmee hulpdiensten dagelijks worden geconfronteerd. Hoewel hun werk van levensbelang is, brengt het rijden met hoge snelheid in stedelijke gebieden ook risico’s met zich mee. Gelukkig vielen er geen gewonden, maar de impact op de betrokkenen en de gemeenschap is groot. Het incident is een herinnering aan de complexe balans tussen snelheid en veiligheid die hulpdiensten moeten bewaken.
Dit bericht op Instagram bekijken
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.