Algemeen
Bekende voetballer (22) maakt selfie op de rand van wolkenkrabber, valt naar beneden
In Brazilië heeft zich afgelopen weekend een tragisch 0ngeluk voorgedaan waarbij de bekende zaalvoetbalster Carol Oliveira, slechts 22 jaar oud, het leven heeft verloren. Het incident vond plaats in Balneário Camboriú, een stad die bekendstaat om zijn wolkenkrabbers en populaire fotolocaties. Het nieuws heeft diepe indruk gemaakt, niet alleen in de voetbalwereld, maar ook onder haar vele volgers op sociale media.
De fatale val
Carol Oliveira, die naast haar carrière als zaalvoetbalster ook een succesvolle influencer was, ging samen met haar broer naar het dak van een kantoorgebouw om een video op te nemen voor sociale media. Het gebouw, met een helikopterplatform op het dak, is een geliefde plek voor influencers vanwege het spectaculaire uitzicht en de mogelijkheid om unieke beelden te maken.
Helaas liep deze opname fataal af. Oliveira besloot naar de rand van het dak te lopen, vermoedelijk om een spannender shot te maken dat meer likes en aandacht zou genereren. Terwijl ze op de rand stond, verloor ze haar evenwicht en viel meer dan 90 meter naar beneden.
Ongelooflijke beelden
De val werd onbedoeld volledig vastgelegd door haar broer, die op dat moment aan het filmen was. De video, die inmiddels door de autoriteiten is bekeken, toont de tragische momenten voorafgaand aan de val. Na onderzoek hebben de autoriteiten vastgesteld dat het gaat om een n00dlottig 0ngeval, zonder aanwijzingen van opzet of m!sdrijf.
Pogingen tot hulp kwamen te laat
Hoewel de hulpd!ensten snel ter plaatse waren, konden zij niets meer voor Oliveira betekenen. De val was zo ernstig dat ze ter plekke aan haar verw0ndingen 0verleed. Het nieuws heeft zich snel verspreid, en de schok was groot in zowel haar persoonlijke kring als onder haar fans en volgers.
Een groot verlies voor Brazilië
Carol Oliveira was meer dan alleen een getalenteerde zaalvoetbalster; ze was een icoon in haar gemeenschap en een voorbeeld voor velen. Haar combinatie van sportieve prestaties en aanwezigheid op sociale media maakte haar tot een geliefde figuur in Brazilië. Bij haar club wordt met groot verdriet gereageerd op het verlies.
Angelica Solidade, de coach van Oliveira’s team, sprak haar medeleven uit in de media. “Carol was een bijzondere persoonlijkheid. Ze bracht mensen samen, had altijd een glimlach op haar gezicht, en maakte vrienden waar ze ook ging. Iedereen hield van haar, van jong tot oud. Ze had een enorme positieve invloed op de mensen om haar heen.”
De donkere kant van sociale media
Het tragische 0ngeval werpt opnieuw een schaduw over de druk die influencers vaak voelen om steeds uniekere en meer spectaculaire content te produceren. Voor veel influencers is het genereren van likes, volgers en engagement een drijvende kracht, maar het streven naar populariteit kan leiden tot risicovolle situaties.
In het geval van Oliveira blijkt dit streven helaas fataal te zijn geworden. Haar noodlottige val onderstreept de gevaren van onveilige locaties en benadrukt het belang van bewustzijn en veiligheid bij het maken van content.
Reacties uit de sportwereld
De Braziliaanse sportwereld reageert geschokt op het verlies van de jonge speelster. Medespelers, coaches en fans hebben hun medeleven betuigd via sociale media. “We zijn allemaal in shock,” zei Solidade. “Carol had een enorm potentieel, zowel op het veld als daarbuiten. Ze zal gemist worden door iedereen die haar kende.”
Ook op sociale media stromen de reacties binnen. Velen betuigen hun medeleven en spreken over haar inspirerende karakter en sportieve prestaties. Hashtags zoals #RIPCarol en #LutoPorCarol (rouw voor Carol) trenden op platforms zoals Twitter en Instagram.
Een leven vol potentieel
Met haar 22 jaar stond Oliveira aan het begin van een veelbelovende carrière. Haar talent en doorzettingsvermogen hadden haar al ver gebracht in de Braziliaanse zaalvoetbalwereld. Daarnaast inspireerde ze duizenden volgers met haar positieve energie en creatieve content op sociale media.
Het verlies van Oliveira laat een grote leegte achter in haar gemeenschap en onder haar volgers. Ze was niet alleen een sporter, maar ook een rolmodel dat mensen wist te motiveren om het beste uit zichzelf te halen. Haar plotselinge overlijden is een pijnlijke herinnering aan hoe kwetsbaar het leven is.
Een waarschuwing voor de toekomst
Het tragische 0ngeluk roept vragen op over de veiligheid van influencers en de risico’s die soms worden genomen om unieke content te maken. Het is een waarschuwing aan anderen om veiligheid altijd voorop te stellen, ongeacht de druk van sociale media of de wens om indruk te maken.
Hoewel Carol Oliveira niet meer bij ons is, zal haar nalatenschap blijven voortleven in de herinneringen van haar familie, vrienden, teamgenoten en fans. Haar verhaal is een krachtige herinnering aan het belang van voorzichtigheid en het waarderen van de momenten die we met onze dierbaren hebben.
Rust zacht, Carol
Het verlies van Carol Oliveira is niet alleen een tragedie voor haar familie en vrienden, maar ook voor de sportwereld en de talloze mensen die ze heeft geïnspireerd. Haar talent, energie en liefde voor het leven zullen nooit worden vergeten. In deze moeilijke tijden gaat ons medeleven uit naar iedereen die door dit verlies is geraakt.
Roy Oude Rikerink opnieuw zwaar getroffen door zorgwekkende gezondheidsupdate: “We hebben de juiste woorden nog niet”
Het blijft een zware periode voor Roy Oude Rikerink en zijn vrouw Annick Velthuis, bekend van het programma Over Mijn Lijk. Via Instagram deelt Annick een boodschap die velen diep raakt: de tum0r in Roys hoofd is opnieuw gegroeid. Het stel probeert hun leven vast te houden zoals het is, maar de nieuwe medische ontwikkelingen brengen grote onzekerheid met zich mee. “We hebben de juiste woorden nog niet,” schrijft Annick openhartig.
De update komt hard binnen bij iedereen die Roy de afgelopen jaren heeft gevolgd. Het stel is inmiddels een vertrouwd gezicht geworden: altijd eerlijk, altijd liefdevol, altijd vechtend voor lichtpuntjes, hoe klein die soms ook zijn.
Een gesprek zonder woorden: het nieuws komt binnen
Op haar Instagramkanaal deelt Annick een lang bericht waarin ze de nieuwe situatie probeert te beschrijven. In de kern geeft ze aan dat er opnieuw groei is vastgesteld in Roys hoofd. De artsen zien duidelijke veranderingen, maar nog niet genoeg om alle details te duiden. Dat volgt later.
“We hebben de juiste woorden nog niet. Er is wederom groei geconstateerd in het hoofd bij Roy. Maar ergens is er nog niet genoeg duidelijkheid voor ons, maar dat komt nog.”
De boodschap is zacht uitgesproken, maar de lading is enorm. Voor Roy en Annick komt het nieuws extra hard aan omdat zij al jarenlang leren omgaan met het constante op- en neergaan van hoop en realiteit.
Hoe ga je verder als alles even stilvalt?
Ondanks het zware nieuws proberen Roy en Annick hun leven zo gewoon mogelijk door te laten gaan. Ze zoeken steun bij elkaar, bij hun omgeving, bij hun dagelijkse routines. Samen praten ze veel, soms tot diep in de avond. Soms zijn ze boos, soms verdrietig, soms lachend om de kleine dingen. Het leven loopt door — zelfs op momenten dat het eigenlijk even stil zou moeten staan.
Annick verwoordt dat als geen ander:
“We zijn sterk, we praten, we zijn onder de mensen, ik ben aan het werk, Roy is fijn bij de mensen waar hij wil zijn. Daarna knuffelen we, praten we weer en zijn we boos, verdrietig, en dan gaat het leven gewoon weer door en maken we ons druk over wat we gaan eten, want we hebben niks in huis.”
Het is een herkenbaar beeld voor veel gezinnen die leven met z!ekte: verdriet en liefde bestaan naast elkaar, soms binnen dezelfde minuut.
“Ik denk dat Roy echt nog wel eventjes bij ons blijft”
Ondanks de groei van de tum0r ziet Annick perspectief. Ze schrijft hoopvol dat Roy volgens haar nog “eventjes” bij hen blijft. Daarmee doelt ze op het feit dat de artsen hebben aangegeven dat er de komende maanden ruimte is om te blijven genieten — om bewust tijd met elkaar door te brengen, zonder meteen te hoeven vrezen voor nieuwe klappen.
“Wat we nu wel weten is dat we ongeveer een half jaar de tijd hebben om alles uit het leven te halen, en er daarna opnieuw duidelijkheid komt.”
Die woorden benadrukken hoe het gezin leeft in fases. Niet in jaren, maar in maanden. Elke keer volgt een nieuwe evaluatie. En elke keer weer die spanning: wat gaat de nieuwe scan laten zien?
Annick legt uit dat ze eigenlijk al maanden bewust aan het leven zijn, stap voor stap, maar dat er nu opnieuw een concreet tijdsvenster op tafel ligt. Een klokje dat zachtjes meeloopt.
“Alleen staat er nu weer een klokje ingesteld op mei 2026. Tenzij het toch slechter gaat.”
Het is eerlijk, rauw, maar ook ontzettend moedig verwoord.
Zeven jaar leven met een hersentum0r
Roy kreeg zeven jaar geleden de diagnose die zijn leven voorgoed veranderde. Sindsdien volgt hij behandelingen, scans, trajecten en gesprekken. In een interview met Shownieuws vertelde hij twee jaar geleden al dat veel dingen steeds moeilijker werden.
“Praten is moeilijker en ik herken cijfers en letters soms niet meer, vooral als ik onder druk presteren moet. Daar ga ik binnenkort een heel zwaar traject voor in.”
Het is een proces dat langzaam doorwerkt in zijn dagelijks leven. Niet altijd zichtbaar voor anderen, maar altijd aanwezig voor hemzelf en zijn gezin.
Dit bericht op Instagram bekijken
Ruimte voor liefde, ruimte voor leven
Wat aan alles te zien is: Roy en Annick proberen op alle mogelijke manieren te blijven leven zoals zij dat willen. Ze maken plannen, ze trekken eropuit, ze zoeken rust bij familie en vrienden, en ze durven zelfs nog vooruit te kijken — hoe onzeker dat vooruitkijken ook is.
Het is juist die levenshouding die hen geliefd maakt bij kijkers van Over Mijn Lijk. Hun openheid, hun eerlijkheid, hun warmte. Ze laten zien dat je zelfs in de moeilijkste omstandigheden kunt blijven zoeken naar licht.
Dit bericht op Instagram bekijken
Ook bij Alex slaat het noodlot opnieuw toe
Opvallend genoeg staat Roy niet alleen in deze ingewikkelde periode. Eerder deze week deelde Linda, de vrouw van mede-Over Mijn Lijk-deelnemer Alex, eveneens ingrijpend nieuws.
Bij Alex is een nieuwe bult ontdekt — en die blijkt kwaadaardig.
Linda schrijft:
“Eigenlijk heb ik geen idee hoe ik dit op moet schrijven. Het komt niet als een plotselinge verrassing, maar het is wel plotseling heel snel gegaan allemaal.”
Slechts veertien weken na zijn laatste operatie, waarbij een tum0r uit zijn schedel werd verwijderd, groeide er opnieuw een zwelling. De scan bevestigde daarna het ergste: op meerdere plekken breidt de tum0r zich uit, ook onder de kunstmatige schedel en langs de randen van het hersenvlies.
“Ongelooflijk hard gegaan en dit tempo hadden we niet verwacht.”
De wanhoop die uit haar woorden spreekt, is hartverscheurend. Linda en Alex weten niet hoe ze hun zoontje Aaron moeten vertellen wat er speelt. Ze willen hem beschermen, maar ook eerlijk zijn. Een bijna onmogelijke balans.
“We willen eindelijk doen alsof het er niet is, maar dat kan niet, want de tranen weten zich een weg naar buiten te duwen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Een gemeenschap die meeleeft
Wat deze verhalen zo indrukwekkend maakt, is de ongelooflijke kracht van de mensen die ze dragen. Roy, Annick, Alex en Linda laten keer op keer zien hoe liefde, veerkracht en humor zelfs in de donkerste momenten kunnen bestaan.
Op sociale media stromen steunbetuigingen binnen. Mensen reageren massaal met hartjes, kaarsjes, lieve woorden en herkenning. De gemeenschap rondom Over Mijn Lijk heeft een unieke band: kijkers voelen zich verbonden met de levensverhalen die op televisie worden gedeeld.
Blijven leven, ook als de toekomst onzeker is
De updates van Roy en Alex maken opnieuw duidelijk hoe kwetsbaar, maar ook hoe kostbaar het leven is. Hoe mensen zichzelf steeds opnieuw bijeenrapen, zelfs wanneer het nieuws steeds zwaarder wordt.
Roy en Annick richten zich de komende maanden op samen zijn, genieten, praten, lachen, huilen en elke dag nemen zoals hij komt. Ze weten dat het klokje tikt, maar laten zich er niet volledig door leiden.
Zoals Annick zo mooi zei:
“We maken ons druk over wat we gaan eten, want we hebben niks in huis. En zo gaat het leven gewoon door.”