Algemeen
Bekende Nederlandse zanger onverwacht heengegaan
Verdrietig nieuws heeft de Nederlandse muziekwereld geschokt. Henk de Roo, beter bekend als Boer Harms van The Dutch Boys, is 0verleden. Zijn 0verlijden werd bevestigd door zijn bandleden Cor Maatje en Jans Hoogeveen via een emotioneel bericht op Facebook.
Een onverwacht verlies
Amper twee maanden geleden werd bekend dat Henk de Roo leed aan slokdarmk*nker. Zijn gezondheid verslechterde sindsdien in hoog tempo. Het 0verlijden kwam toch onverwacht voor zijn naasten en fans. In hun bericht op Facebook schreven Cor Maatje en Jans Hoogeveen:
“Voor velen Boer Harms, maar voor ons gewoon: Henk. Een vriend, een zanger en een bijzondere vent waar we tientallen jaren mee hebben gelachen, gehuild en ontelbare keren mee op het podium hebben gestaan.”
De bandleden benadrukten hoe dankbaar ze zijn dat Henk nog een laatste keer als Boer Harms kon optreden op het Mega Piraten Festijn in Klazienaveen. Dit moment gaf niet alleen Henk, maar ook zijn fans een laatste kans om afscheid te nemen van een icoon.
De nalatenschap van The Dutch Boys
The Dutch Boys hebben een blijvende indruk achtergelaten op de Nederlandse muziekscene. De band was met name in de jaren tachtig succesvol en scoorde meerdere hits.
Een van hun bekendste nummers, Boer Harms, werd in 1982 een groot succes en bereikte zelfs de top tien van de Nederlandse hitlijsten. Henk de Roo, die altijd optrad in de rol van Boer Harms, werd hiermee een symbool voor de band en een geliefd figuur in de volksmuziek.
De populariteit van Boer Harms herleefde enkele jaren geleden toen het nummer door content creators massaal werd gebruikt onder video’s op sociale media.
Dit bewees de tijdloze charme van het nummer en de impact van Henk’s vertolking ervan. De vrolijke en herkenbare uitstraling van Boer Harms blijft een herinnering aan de gloriejaren van The Dutch Boys.
Reacties van fans en vrienden
Het nieuws van Henk’s 0verlijden heeft diepe indruk gemaakt op zijn fans. Onder de Facebookpost van de band stroomden de condoleances binnen.
Binnen slechts vijf uur na publicatie hadden duizenden mensen hun medeleven betuigd en werd het bericht vele malen gedeeld. Dit toont de omvang van Henk’s impact en hoe geliefd hij was bij een breed publiek.
Velen deelden herinneringen aan Henk en de vreugde die zijn muziek hen bracht. Voor veel fans is het verlies van Henk niet alleen het afscheid van een zanger, maar ook van een stukje Nederlandse muziekgeschiedenis.
Een dankbaar afscheid
De bandleden Cor Maatje en Jans Hoogeveen hebben in hun boodschap ook hun dankbaarheid geuit voor de tijd die ze met Henk hebben gedeeld.
Ze herinneren hem als een vriend en collega met wie ze talloze bijzondere momenten hebben beleefd, zowel op als buiten het podium.
Henk’s laatste optreden op het Mega Piraten Festijn was een passend eerbetoon aan zijn leven en carrière. Het was een moment van samenzijn, waarin fans en vrienden gezamenlijk afscheid konden nemen van de man achter Boer Harms.
Een onuitwisbare erfenis
Henk de Roo laat een rijke erfenis achter in de vorm van zijn muziek en de herinneringen die hij heeft gecreëerd.
Voor zijn fans en de Nederlandse muziekscene zal hij altijd Boer Harms blijven – een symbool van vrolijkheid, kameraadschap en de kracht van muziek om mensen samen te brengen.
Wij wensen de nabestaanden, bandleden en fans van Henk veel sterkte in deze moeilijke tijd. Laat je medeleven en herinneringen aan Henk achter in de reacties als eerbetoon aan deze bijzondere man.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”