Algemeen
B&B Vol Liefde-Els beleeft droevigste feestdagen ooit: ´Had me dit heel anders voorgesteld´
Het jaar 2024 was voor Els van Roode allesbehalve gewoon. Na haar deelname aan het populaire programma B&B Vol Liefde veranderde haar leven drastisch. Van een leven in relatieve anonimiteit werd ze een geliefde realityster met duizenden fans. Toch kwam de feestperiode dit jaar met een bittere nasmaak voor Els, die ziek de kerstdagen doormaakte. “Het is wat het is,” deelt ze op sociale media.

Reflectie op een Bijzonder Jaar
De kerstperiode nodigt vaak uit tot reflectie, en voor Els was er genoeg om over na te denken. Haar deelname aan B&B Vol Liefde maakte haar in korte tijd een van de publieksfavorieten. Met haar charmante uitstraling en open persoonlijkheid wist ze de harten van miljoenen kijkers te veroveren. Dit leidde tot mooie kansen, zoals een boekpublicatie en haar deelname aan Jachtseizoen Most Wanted op Videoland. Maar ondanks deze successen bracht het programma haar niet wat ze het meeste hoopte: de liefde.

Ziek tijdens de Feestdagen
De kerstdagen verliepen voor Els minder feestelijk dan ze had gehoopt. “All alone on Christmas,” schreef ze op Instagram. Niet alleen bracht ze de dagen zonder partner door, maar ze voelde zich ook lichamelijk niet goed. “Had mijn kerstdagen iets anders voorgesteld, maar… tiswathetis… Ziek,” liet ze weten aan haar volgers. Toch vond Els troost in de vele steunbetuigingen die ze ontving. “Wat een lieve reacties van jullie, dankjulliewel! Daar knap ik sowieso al een stuk van op.”

Geen Liefde in Schotland
Tijdens haar avontuur in B&B Vol Liefde verbleef Els bij Robert Jan in Schotland. Hoewel ze aanvankelijk gevoelens voor hem had, bleek die liefde niet wederzijds. Robert Jan koos uiteindelijk voor een andere deelnemer, Suzanne. Ondanks deze teleurstelling kijkt Els zonder wrok terug op haar tijd in Schotland. Via Instagram nam ze de tijd om Robert Jan en Suzanne het beste te wensen: “Robert Jan, dank voor de bijzondere tijd bij jou in Schotland en voor jou en Suzanne een liefdevol 2025.”

Succes op Andere Vlakken
Hoewel de liefde nog op zich laat wachten, bracht het programma Els wel veel andere hoogtepunten. Haar boek werd goed ontvangen, en haar deelname aan Jachtseizoen Most Wanted zorgde voor nog meer bekendheid. Ook haar groeiende schare Instagram-volgers laat zien dat veel mensen haar blijven steunen en waarderen. Els weet deze steun te waarderen en gebruikt haar platform om positiviteit uit te stralen, zelfs in moeilijke tijden.

Hoop voor de Toekomst
Met een bewogen jaar achter de rug, blijft Els hoopvol over wat de toekomst zal brengen. Haar open houding en positieve energie hebben haar ver gebracht, en ze kijkt uit naar nieuwe avonturen in 2025. Hoewel de liefde nog ontbreekt, lijkt Els vastberaden om zichzelf niet te verliezen in teleurstellingen. Voor nu blijft ze genieten van de steun van haar fans en de kansen die haar nieuwe leven biedt.

Dankbaar voor Steun
Els van Roode blijft een inspiratiebron voor velen. Haar eerlijkheid, doorzettingsvermogen en dankbaarheid spreken tot de verbeelding van haar volgers. Ondanks tegenslagen blijft ze optimistisch en gefocust op wat echt belangrijk is in het leven: persoonlijke groei en het omarmen van nieuwe kansen.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’

De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.

De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?

Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?

Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.

Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.