Algemeen
Angela de Jong vreest genadeklap voor Linda de Mol: ‘Sprookje voorbij’
Angela de Jong heeft stevige kritiek geuit op Linda de Mol, die al anderhalf jaar op de hoogte zou zijn geweest van de beschuld!gingen tegen Ali B, maar daar niets mee deed. “Er klopt geen bal van,” schrijft Angela in haar column voor het AD.
Beschuld!gingen tegen Ali B
In de zomer sprak het tijdschrift van Linda de Mol met twee vrouwen die Ali B beschuld!gen van s*ksueel wangedr*g en verkr*chting.
Volgens recente onthullingen was Linda hoogstpersoonlijk op de hoogte van deze verhalen.
Toch koos haar tijdschrift ervoor om het niet te publiceren, en Linda zelf bleef stil naar haar broer John de Mol. Dit roept bij Angela de Jong grote vraagtekens op.
“Je waarschuwt toch?!”
Angela uit vooral haar onbegrip over Linda’s keuze om haar broer niet te waarschuwen.
John de Mol was destijds verantwoordelijk voor The Voice of Holland, waar het vermeende wangedr*g plaatsvond. Bovendien speelde Ali B in die periode een prominente rol in het SBS-programma We Want More.
Angela schrijft: “Zelfs nu Linda stelt dat ze ‘de anonimiteit en de wens van het slachtoffer’ wilde respecteren, blijft het onbegrijpelijk.
Dan zeg je toch op z’n minst tegen John: ‘Ik kan je niet zeggen hoe ik het weet, maar dit speelt rond Ali. Lozen die gast. Of: Hou hem haarscherp in de gaten.’”
Volgens Angela zou zelfs een ‘mildere’ situatie, zoals consensuele s*ks tussen een coach en een kandidate, al genoeg zijn geweest om stappen te ondernemen. “Dat zou niet alleen volkomen fout zijn, maar ook desastreus voor de reputatie van het programma en het bedrijf.”
Problemen binnen de Mol-familie
Angela speculeert dat er diepere problemen spelen binnen de Mol-familie. Ze wijst erop dat John de Mol in 2019 ook niets tegen Linda zou hebben gezegd over de dickpic die haar partner Jeroen Rietbergen naar een Voice-kandidaat stuurde.
Evenmin wist Johnny de Mol naar verluidt iets over de tijdelijke breuk tussen Linda en Jeroen in 2016.
“Tot zover het beeld van de ‘hechte’ familie De Mol,” merkt Angela op. “Het lijkt bijna een script voor een hitserie. Liegen ze allemaal om hun hachje te redden? Of loog Linda toen ze opschreef hoe close ze waren, omdat het sprookje zo lekker verkocht aan haar lezeressen?”
Het einde van een sprookje
Angela is van mening dat deze onthullingen mogelijk het definitieve einde betekenen van Linda’s zorgvuldig opgebouwde imago. “Ik vrees dat het sprookje uit is,” concludeert ze.
Met haar kritiek wijst Angela niet alleen op de verantwoordelijkheid van Linda, maar ook op de bredere impact die deze kwestie heeft op de geloofwaardigheid van de familie De Mol en hun invloedrijke positie in de mediawereld.
Een complex vraagstuk
De kritiek van Angela de Jong benadrukt een breed gedeelde frustratie over de manier waarop machtige figuren in de media omgaan met beschuld!gingen van grens0verschrijdend gedrag.
Het roept vragen op over verantwoordelijkheid, loyaliteit en transparantie.
De zaak Ali B en de rol van Linda de Mol blijven onderwerp van gesprek, en het is duidelijk dat deze kwesties nog lang zullen doorwerken in de Nederlandse mediawereld.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.