-

Algemeen

Allerlaatste telefoongesprek Eva Hermans-Kroot openbaar gemaakt

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Afgelopen zaterdag 0verleed Eva Hermans-Kroot op 26-jarige leeftijd aan de gevolgen van longk*nker. De geliefde Tilburgse, die bekendheid verwierf door haar openhartige verhalen over haar z!ekte, liet een diepe indruk achter bij velen. Een dag voor haar 0verlijden nam ze op aangrijpende wijze afscheid van Qmusic-dj’s Mattie Valk en Marieke Elsinga, met wie ze een bijzondere band had opgebouwd.

Een Bijzondere Verbinding met Qmusic

De eerste keer dat Eva te horen was op Qmusic, was op 25 augustus 2021. In de daaropvolgende drie jaar deelden Mattie en Marieke regelmatig updates over Eva’s strijd tegen k*nker. Ze werd een bekend en geliefd gezicht onder de luisteraars.

Afgelopen vrijdag vond het laatste telefoongesprek plaats. Eva, hoorbaar geëmotioneerd en verzwakt, belde in om afscheid te nemen. Het gesprek opende met een hartverscheurende opmerking van Eva: “Sorry dat ik moet huilen.” Mattie reageerde begripvol: “Het laatste wat je moet doen, is je excuseren.”

Eva’s stem brak toen ze zei: “Ik kan niet meer.” Het was duidelijk dat haar z!ekte haar volledig had uitgeput, maar ondanks haar toestand nam ze de tijd om haar laatste woorden te richten tot degenen die haar gedurende haar z!ekte hadden gesteund.

Onzekerheid en Angst voor het Onvermijdelijke

Tijdens het gesprek deelde Eva haar angst voor de laatste uren van haar leven. “Ik kijk er enorm tegenop. Het voelt zo onzeker,” vertelde ze. Toch benadrukte ze dat ze vrede had met haar besluit om afscheid te nemen van haar dierbaren op 29 november.

Toen Mattie haar vroeg hoe ze haar laatste momenten voor zich zag, antwoordde Eva: “Ik weet dat het uiteindelijk eindig zal zijn, maar het voelt alsof er nog zoveel onaf is.”

Eva, die verzwakt was, vroeg Mattie zelfs welke dag het was. Toen hij de datum bevestigde, liet ze weten dat ze haar laatste uren wilde gebruiken om afscheid te nemen van de mensen die haar het meest dierbaar waren.

Tranen bij Qmusic

Het gesprek met Eva raakte Mattie diep. Aan het einde van het telefoongesprek bedankte hij haar: “Je stem, je lach – zolang ik leef zal ik je nooit vergeten. Het was een eer om je te mogen leren kennen.”

Eva antwoordde, ondanks haar tranen: “Jullie zijn zulke mooie mensen. Mattie, Marieke, en iedereen van de redactie. Ik ben zo dankbaar voor alles.”

Op dat moment brak ook Mattie. “Ik kan niet geloven dat we dit gesprek voeren, Eva,” zei hij, terwijl hij hoorbaar geëmotioneerd raakte.

Het gesprek, dat live werd uitgezonden, ontroerde duizenden luisteraars. Qmusic plaatste later beelden van dit laatste moment op hun Instagram-kanaal. De video heeft inmiddels talloze reacties opgeleverd van mensen die geraakt zijn door Eva’s moed en kwetsbaarheid.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Mattie & Marieke (@mattiemarieke)

Reacties uit het Hele Land

Sinds het 0verlijden van Eva stroomt het internet vol met condoleances en steunbetuigingen. Op haar Instagram-account Longeneeslijk, waar ze haar z!ekteproces met meer dan 500.000 volgers deelde, reageren mensen met ongeloof en verdriet. Veel mensen noemen haar een inspiratiebron en prijzen haar openheid en positieve instelling, ondanks haar z!ekte.

Ook collega’s van Qmusic en andere bekende Nederlanders hebben hun verdriet geuit. Tim Hofman, die Eva ontmoette tijdens het programma Over Mijn Lijk, noemde haar een “regenboog van een mens” en deelde een persoonlijk eerbetoon aan haar.

Een Besloten Uitvaart

In haar laatste bericht op Instagram maakte Eva bekend dat haar uitvaart in besloten kring zal plaatsvinden. Ze koos ervoor om te worden gecremeerd in aanwezigheid van haar naaste familie en vrienden. “Ik wil zeggen: ik hou van het leven en zal er altijd een beetje bij blijven,” schreef ze in haar afscheidspost.

Eva vroeg haar volgers ook om respect te hebben voor haar inner circle. “Zij hebben er niet voor gekozen om alles te delen zoals ik dat deed. Geef hen de ruimte en privacy om met mijn verlies om te gaan.”

Een Inspirerend Leven

Eva Hermans-Kroot heeft ondanks haar korte leven een onuitwisbare indruk achtergelaten. Door haar deelname aan Over Mijn Lijk en haar openhartige posts op Instagram wist ze duizenden mensen te raken. Haar boodschap – om niet alleen aan de toekomst te denken, maar vooral in het moment te leven – blijft bij velen resoneren.

Haar kracht, humor en moed blijven een inspiratie voor iedereen die haar verhaal heeft gevolgd. Zoals Mattie het verwoordde: “Jouw stem zal voor altijd blijven nagalmen.”

Gedachten en Herinneringen

Met het verlies van Eva komt een einde aan een verhaal van veerkracht en liefde. Haar man Matthijs, haar familie en vrienden staan nu voor een moeilijke tijd, maar kunnen troost vinden in de talloze berichten van steun en bewondering die vanuit het hele land binnenstromen.

De laatste woorden die Eva op Qmusic sprak, blijven veel mensen bij. “Dank jullie wel, voor alles. Ik ga jullie nooit vergeten.”

Eva’s leven was misschien kort, maar haar impact was immens. Haar verhaal is een herinnering aan de kracht van liefde, het belang van openheid en de schoonheid van een leven dat met volle overtuiging wordt geleefd – zelfs in het aangezicht van onoverkomelijke uitdagingen.

Algemeen

Vader zal vanaf dit moment bij iedere voetbalwedstrijd van zijn zoontje aanwezig zijn!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft

Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.

Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.

Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.


Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling

Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.

Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.


Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan

Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.

Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.

Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.


Het weekend krijgt een nieuwe betekenis

Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.

Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.


Sport als ontmoetingsplek voor ouders

Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.

Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.

Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.


De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal

Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.

In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.

De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.


De kracht van kleine ontmoetingen

Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.

Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.


Van weekendstress naar weekendglimlach

Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.

Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.

Lees verder