Algemeen
Roy Donders ondergaat enorme verbouwing in Turkije: ”Hoe bedenk je dit”
Roy Donders, beter bekend als de Stylist van het Zuiden, heeft opnieuw gekozen voor een cosmetische ingreep. Samen met zijn vriendin Michelle reisde hij af naar Turkije voor een reeks behandelingen. Dit keer richtte Roy zich niet alleen op zijn achterwerk, maar liet hij ook in zijn gezicht een aantal aanpassingen doen. Via Instagram hield hij zijn volgers op de hoogte van zijn cosmetische avonturen, inclusief de details over de ingrepen en de redenen erachter.
Een Nieuwe Start in Turkije
Roy Donders en Michelle hebben geen geheim gemaakt van hun liefde voor cosmetische behandelingen. Het stel, dat al jarenlang actief is in de wereld van reality-tv en sociale media, staat bekend om hun openheid over plastische chirurgie. Samen hebben ze talloze ingrepen ondergaan, variërend van botox tot grotere operaties. Deze keer koos Roy voor Turkije als bestemming voor zijn “verjongingskuur.”
De realityster onthulde dat hij zijn achterwerk opnieuw heeft laten aanpakken. Na een eerdere Brazilian Butt Lift (BBL), waarbij zijn billen werden vergroot met implantaten, besloot Roy nu voor een andere aanpak te gaan. “Ik ben sinds een half jaar aan het sporten, en ik wil ook mijn benen en billen trainen,” legt Roy uit in een Instagram-video. “Maar ik durf er niet aan te beginnen, omdat ik bang ben dat mijn benen en billen dan nog groter worden.”
Vetverwijdering en Lipofilling
De eerste stap in Roy’s cosmetische make-over was het verwijderen van vet uit zijn billen. Hij koos ervoor om de implantaten te vervangen door een vetverwijderingstechniek. Door vet te laten weghalen, hoopt hij zijn lichaamsvorm meer in balans te brengen en zichzelf klaar te stomen voor zijn sportieve doelen.
Maar Roy hield het niet alleen bij zijn achterwerk. Hij koos ook voor een ingreep in zijn gezicht, waarbij hij gebruikmaakte van een innovatieve techniek genaamd lipofilling. Bij lipofilling wordt eigen vet uit het lichaam gebruikt om bepaalde zones in het gezicht of lichaam op te vullen. “Ik heb mijn gezicht een klein beetje laten opvullen,” vertelt Roy in zijn video. “Eigenlijk op de plekjes waar het verouderingsproces iets sneller gaat dan ik had gehoopt.”
Volgens Roy voelt de techniek natuurlijker aan omdat er gebruik wordt gemaakt van zijn eigen lichaamsvet. Hij hoopt hiermee subtiele veranderingen aan te brengen die hem een frissere uitstraling geven. Zijn vriendin Michelle merkte tijdens het gesprek op: “Je probeert gewoon vijf jaar te winnen.” Roy beaamde dit met een lach: “Ja, ik probeer vijf jaar te winnen.”
Een Complexe Relatie met Cosmetische Chirurgie
Roy en Michelle hebben een geschiedenis van cosmetische behandelingen, waaronder hun eerdere BBL-operaties. Hoewel deze ingreep populair is onder beroemdheden en influencers, bleek het niet voor iedereen een succes. Michelle liet haar bilimplantaten eerder verwijderen nadat ze gezondheidsklachten kreeg. Voor Roy bleef zijn achterwerk nog “van plastic,” zoals hij het zelf beschrijft, maar ook hij koos nu voor een andere benadering.
De keuze om de implantaten te vervangen door vetverwijdering benadrukt de wisselwerking tussen esthetische doelen en praktische overwegingen. Door vet uit zijn billen te laten weghalen, hoopt Roy zijn lichaam beter af te stemmen op zijn nieuwe, sportievere levensstijl.
Herstel en Reacties
Na de ingrepen verblijft Roy in Turkije om te herstellen. Hij gaf aan dat hij zich al snel na de operaties goed voelde en weer uit het ziekenhuis was ontslagen. Via zijn sociale media deelt hij updates met zijn volgers, waaronder foto’s en video’s waarop pleisters op zijn gezicht te zien zijn.
Zijn openheid over de ingrepen roept gemengde reacties op bij zijn fans. Sommigen prijzen hem om zijn eerlijkheid en het lef om te kiezen voor veranderingen die hem gelukkig maken, terwijl anderen zich afvragen of zulke drastische ingrepen wel nodig zijn. Roy zelf lijkt zich weinig aan te trekken van kritiek en benadrukt dat hij de behandelingen voor zichzelf doet. “Het voelt goed,” zegt hij in een van zijn berichten. “Dit is iets wat ik wilde doen, en ik ben blij met het resultaat.”
De Toekomst van Roy Donders
Roy’s keuze voor een cosmetische make-over markeert een nieuwe fase in zijn leven. Hij heeft eerder laten zien dat hij niet bang is om zichzelf opnieuw uit te vinden, zowel in zijn carrière als in zijn persoonlijke leven. Met zijn focus op sporten en een gezondere levensstijl, lijkt Roy vastbesloten om het beste uit zichzelf te halen.
Toch blijft zijn relatie met cosmetische chirurgie een onderwerp van discussie. Hoewel de behandelingen hem een boost geven in zelfvertrouwen, benadrukt Roy dat het belangrijk is om de ingrepen met de juiste motivatie te ondergaan. Voor hem draait het niet om perfectie, maar om zich goed voelen in zijn eigen lichaam.
Een Blik op de Toekomst
De reis naar Turkije en de keuze voor een reeks cosmetische ingrepen tonen aan dat Roy Donders zichzelf blijft ontwikkelen, zowel fysiek als mentaal. Zijn openheid over de behandelingen biedt een inkijkje in de wereld van esthetische chirurgie en de afwegingen die daarbij komen kijken. Het benadrukt ook hoe beroemdheden en influencers zoals Roy omgaan met publieke verwachtingen en persoonlijke ambities.
Met zijn hernieuwde focus op sport en gezondheid lijkt Roy vastbesloten om niet alleen fysiek, maar ook mentaal sterker te worden. Zijn positieve instelling en zelfverzekerdheid stralen door in zijn updates, waarmee hij zijn fans blijft inspireren.
Conclusie: Een Nieuwe Roy Donders
Roy Donders blijft zichzelf opnieuw uitvinden, en zijn recente cosmetische behandelingen in Turkije zijn daar een bewijs van. Met zijn keuze voor vetverwijdering, lipofilling, en een algehele verjongingskuur zet hij een stap naar een nieuw hoofdstuk in zijn leven.
Hoewel zijn openheid over esthetische chirurgie soms controverse oproept, toont Roy dat het belangrijkste is om keuzes te maken die passen bij je eigen wensen en doelen. Zijn besluit om zich beter te voelen in zijn eigen lichaam, gecombineerd met zijn sportieve ambities, maakt hem een inspirerend voorbeeld van hoe je het beste uit jezelf kunt halen.
Voor Roy draait het niet alleen om uiterlijk, maar ook om persoonlijke groei en geluk. Zijn reis naar Turkije is niet alleen een cosmetische make-over, maar ook een reminder dat verandering soms nodig is om je volledig jezelf te voelen.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.