Algemeen
Opnieuw akelig nieuws voor OML-Eva: ´Dit is misschien de laatste keer´
Eva Hermans-Kroot, bekend van het tv-programma Over Mijn Lijk, is onlangs opgenomen in het ziekenhuis na een zware nacht vol pijn en gezondheidsklachten. Op Instagram deelt ze haar verhaal en geeft ze een inkijkje in de moeilijke momenten die ze heeft doorgemaakt. Eva’s situatie laat zien hoe onvoorspelbaar haar gezondheidstoestand is, wat niet alleen voor haarzelf maar ook voor haar omgeving ingrijpend is.

Instagram Update: Een Nacht vol Pijn
In haar Instagram Stories vertelt Eva dat haar dag niet liep zoals gepland. Ze schrijft: “Ik had heel veel pijn vannacht.” Eva noemt dat ze te maken had met koorts van 38,7 graden, hevige benauwdheid, een lage zuurstofsaturatie, misselijkheid en een hoge hartslag. Deze symptomen baarden haar zorgen, waardoor ze besloot naar de spoedeisende hulp te gaan. Voor haar volgers is dit bericht zorgwekkend en roept het veel medeleven op.

Opname in het Ziekenhuis
Bij aankomst in het ziekenhuis bleek al snel dat Eva moest worden opgenomen. In een update vanuit haar ziekenhuisbed deelt ze dit nieuws met haar volgers: “Ik ben opgenomen,” schrijft ze, waarmee ze laat zien dat ze zelf ook het vermoeden had dat het niet goed ging. De opname betekent opnieuw een periode van onzekerheid en aanpassing voor Eva, die zich bewust is van de grilligheid van haar gezondheid.

Angst voor de Toekomst
Eva uitte eerder in het programma Over Mijn Lijk de Reünie haar angsten over de toekomst. In de aflevering vertelt ze dat ze bang is voor wat haar te wachten staat, vooral nu ze is uitbehandeld. “Ik weet niet wat er nu aan gaat komen,” zei ze. Eva vraagt zich af hoe haar einde zal verlopen en of ze nog zal lijden. Deze zorgen zijn begrijpelijk en geven inzicht in de moeilijkheden waarmee ze dagelijks geconfronteerd wordt.

Emotionele Worsteling
Ondanks de zware tijden en de angsten die Eva ervaart, probeert ze positief te blijven. Ze uitte eerder haar dankbaarheid voor het leven en de mooie momenten die ze nog beleeft. “Ik ben nog niet klaar, en ik word hier toch wel een beetje emotioneel van,” gaf ze aan in Over Mijn Lijk. Het toont haar vastberadenheid en haar vermogen om lichtpuntjes te vinden, ondanks de sombere vooruitzichten.

Steun van Fans en Volgers
Eva ontvangt veel steun van haar volgers op sociale media. Mensen reageren massaal op haar berichten met bemoedigende woorden en wensen haar sterkte toe. Deze steun is een belangrijke factor voor Eva, die zich hierdoor minder alleen voelt in haar strijd. Het toont ook de betrokkenheid van het publiek bij haar verhaal en de kracht die sociale media kan bieden in tijden van crisis.

De Impact van Haar Verhaal
Het verhaal van Eva raakt veel mensen, vooral door haar openheid en kwetsbaarheid. Haar deelname aan Over Mijn Lijk en de manier waarop ze haar strijd deelt, maken haar tot een inspiratiebron voor velen. Ze laat zien dat ze niet alleen vecht voor haar eigen leven, maar ook probeert anderen te inspireren om het leven te waarderen.

Positief Blijven, Ondanks Alles
Hoewel de toekomst onzeker is, blijft Eva zich focussen op de mooie momenten die ze nog kan ervaren. Haar positieve instelling en doorzettingsvermogen helpen haar om elke dag weer door te gaan, hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn. Deze houding maakt haar tot een krachtig voorbeeld voor iedereen die te maken heeft met zware gezondheidsproblemen.

De Onvoorspelbare Weg Vooruit
Eva’s verhaal is een reminder van hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn. Ze toont veerkracht, zelfs als de weg moeilijk en pijnlijk is. Haar volgers blijven haar steunen, en de hoop blijft dat ze nog vele mooie momenten mag beleven, hoe uitdagend haar pad ook is.
Algemeen
Jutta Leerdam reageert op ‘scheldpartij’ na val: DIT zei ze echt

De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.

Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.

Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.

Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.

Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.

Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.