Algemeen
Makers Gooische Vrouwen krijgen veel kritiek: “Zorgt voor problemen”
Het doorgaans serene Laren, bekend om zijn pittoreske bloemenkraampjes en gezellige brasserieën, is in opschudding gebracht door een onverwacht incident rond de populaire serie Gooische Vrouwen. Dit keer ging het niet om drama op het scherm, maar achter de schermen. Wat begon als een kans voor lokale ondernemers om een vleugje Gooische glamour te omarmen, eindigde in frustratie en teleurstelling.
Een Gemiste Kans voor de Bloemist
De opnames voor Gooische Vrouwen brachten hoop en opwinding naar het dorp. Bloemist Jeroen Holla van Bloom & More zag het als een unieke kans om zijn bloemenkraam in de schijnwerpers te zetten. “Ik had de mooiste bloemen al klaargezet. Ze zouden na hun lunch komen filmen,” vertelt Jeroen, zijn stem een mix van teleurstelling en droge humor. Maar het bleef stil. Het productieteam vergat de afspraak en Jeroen wachtte vergeefs.
“Ze hebben me compleet laten zitten,” zegt hij schouderophalend. “Ik voelde me net een vrijgezel op Valentijnsdag.” Zijn bloemen stonden er prachtig bij, maar de beloofde Gooische glamour bleef uit.
Frustratie bij Brasserie Mauve
Bij brasserie Mauve verliep het niet veel beter. Het terras was speciaal gereserveerd voor de opnames, maar vlak voor tijd kwam de annulering. Medewerker Ron Wieten blikt terug: “Daar waren we natuurlijk niet blij mee. Maar goed, we hebben een extra close-up van ons terras gekregen.”
Hoewel de opnames voor een moment van zichtbaarheid zorgden, blijven de concrete voordelen uit. “Of het echt extra gasten oplevert? Niet echt, want druk zijn we altijd al,” voegt hij er nuchter aan toe.
De Gooische Vrouwen Roes in Laren
Ondanks deze tegenslagen heeft de serie wel degelijk een positief effect op het dorp. Laren trekt sinds het succes van Gooische Vrouwen een stroom van nieuwsgierige bezoekers die graag een glimp willen opvangen van de herkenbare filmlocaties.
Medewerkers van lokale horecagelegenheden zien het dagelijks gebeuren. “Soms blijven ze voor het raam hangen om foto’s te maken,” vertelt een serveerster van een bekend restaurant. “Of ze fluisteren binnen: ‘Hier zaten ze, hè?’” Het brengt een levendige dynamiek naar het dorp, met dagjesmensen uit heel Nederland die met camera’s en notitieboekjes door de straten zwerven.
“Normaal hoorde je hier alleen Larens dialect,” grapt een lokale winkelier. “Nu hoor je ineens Amsterdams, Brabants, zelfs Rotterdams. Sinds de serie weer op tv is, is het hier een gekkenhuis.”
De Filter-Fail: Linda de Mol Lachend Door de Rel
Naast de lokale ophef was er ook een kleine rel rond een productiekeuze. In een recente aflevering van Gooische Vrouwen werd een overenthousiast filter gebruikt, waardoor de cast er onnatuurlijk uitkwam te zien. Het filter, bedoeld om de zon na te bootsen, had het tegenovergestelde effect.
Linda de Mol, het gezicht van de serie, kon er achteraf om lachen. “We wilden de zon nabootsen, maar uiteindelijk zagen we eruit alsof we weken in een grot hadden gezeten,” grapte ze tijdens een interview. Het gebruik van filters is al jaren een standaard truc in tv-producties, maar dit keer ging het volgens Linda “een tikje te ver.” Toch benadrukt ze dat een beetje overdrijving hoort bij de stijl en charme van Gooische Vrouwen.
De Impact van Gooische Vrouwen op Laren
Hoewel de incidenten frustrerend waren voor ondernemers zoals Jeroen en brasserie Mauve, blijft de impact van de serie positief voor Laren. De nostalgie en aantrekkingskracht van de show zorgen voor een constante stroom bezoekers die het dorp tot leven brengen.
“Het is geweldig om te zien hoeveel mensen nog steeds genieten van de serie,” zegt een lokale gids die rondleidingen verzorgt langs de filmlocaties. “Voor hen is het alsof ze even in de wereld van Cheryl, Claire, Anouk en Roelien stappen.”
Ondernemers zien dit ook als een kans, ondanks de incidenten. “Natuurlijk was het balen dat ze niet kwamen filmen,” zegt Jeroen, terwijl hij een kleurrijk boeket schikt. “Maar de serie houdt Laren wel op de kaart. Daar plukken we uiteindelijk allemaal de vruchten van.”
De Toekomst van Gooische Glans in Laren
Met de aanhoudende populariteit van Gooische Vrouwen is de kans groot dat de serie Laren nog lange tijd zal blijven beïnvloeden. Hoewel er achter de schermen fouten worden gemaakt, blijft de show een belangrijk onderdeel van de identiteit van het dorp.
Ondernemers hopen dat toekomstige opnames beter gecoördineerd worden, maar kijken ook naar de grotere impact. “Het is jammer dat ze ons vergeten zijn,” zegt Ron van Mauve. “Maar uiteindelijk komen de mensen hier toch wel. Of het nu voor de serie is of voor het mooie dorp zelf.”
Conclusie: Een Mix van Glamour en Realiteit
De opnames van Gooische Vrouwen laten zien hoe fictie en realiteit soms botsen. Voor ondernemers zoals Jeroen Holla en brasserie Mauve waren de gemiste kansen een teleurstelling, maar de algehele impact van de serie blijft positief. Laren geniet van een aanhoudende stroom bezoekers, geïnspireerd door de Gooische glamour en nostalgie.
Ondertussen toont Linda de Mol met haar humor dat zelfs een “filter-fail” kan bijdragen aan de charme van de serie. Met haar nuchtere kijk en het succes van de show blijft Gooische Vrouwen een onmiskenbaar fenomeen dat Laren in de schijnwerpers zet.
Laren mag dan een klein dorp zijn, dankzij Gooische Vrouwen blijft het groots stralen – met of zonder bloeiende bloemen of terrasreserveringen.
Algemeen
Vlaardingse pleegzorg-zaak legt pijnlijke systeemfouten bloot: Hoe hebben deze mensen kinderen in huis mogen nemen?
Wat begon als een verhaal van hoop, zorg en de wens om kinderen een veilige plek te bieden, eindigde in een van de meest ingrijpende pleegzorgzaken van de afgelopen jaren. De zaak rond het Vlaardingse pleeggezin heeft Nederland aan het denken gezet over toezicht, verantwoordelijkheid en de kwetsbaarheid van het pleegzorgsysteem. Hoewel de gebeurtenissen pijnlijk en complex zijn, biedt de zaak ook waardevolle lessen over hoe het anders kan. In dit artikel kijken we naar het verloop van de gebeurtenissen, de achtergronden van de betrokkenen, en vooral: wat Nederland hiervan kan leren.
De droom om een gezin te vormen
Daisy van den B. stond bekend als iemand die altijd een gezin wilde stichten. Haar omgeving omschreef haar als zorgzaam en betrokken. Toen het niet lukte om op natuurlijke wijze een kind te krijgen, besloot ze haar wens op een andere manier te vervullen: via pleegzorg. Die stap leek aanvankelijk positief. Het eerste pleegkind bracht rust in huis en leek haar droom dichterbij te brengen. Kort daarna werd Daisy zelf moeder. Het gezin groeide, en voor buitenstaanders leek het een stabiele, liefdevolle omgeving. Toch begonnen al snel de eerste signalen van spanning te verschijnen. Volgens mensen in haar omgeving raakte Daisy steeds meer gefocust op de ideale gezinsdroom — een droom waarin weinig ruimte was voor tegenslag of onzekerheid.
(Via TikTok @dutchcrimenews.nl)
De invloed van haar partner
In die periode kreeg Daisy een relatie met John, een man die zich naar eigen zeggen verantwoordelijk voelde voor haar welzijn en dat van de kinderen. Hij hielp mee in het huishouden en bij de opvoeding, maar volgens deskundigen veranderde de dynamiek in het gezin zodra hij meer invloed kreeg. De relatie werd steeds hechter, maar ook complexer. John zag zichzelf als iemand die problemen moest oplossen en grenzen moest stellen, terwijl Daisy juist afhankelijker werd van zijn steun. Deskundigen omschreven hun band later als “ongezond versterkend”: twee persoonlijkheden die elkaar niet in balans hielden, maar juist versterkten in ongunstige patronen.
Signalen van zorg en toezicht
Na verloop van tijd kwamen er vanuit instanties en scholen zorgen over de situatie in huis. Er werden meldingen gedaan over spanningen, onduidelijke regels en mogelijke overbelasting. Toch bleef het gezin deel uitmaken van het pleegzorgsysteem. In de praktijk bleek dat toezicht en begeleiding regelmatig onder druk stonden door personeelswisselingen en communicatieproblemen tussen instanties. De signalen bereikten de juiste personen, maar werden niet altijd tijdig opgevolgd. Dat gebrek aan samenhang in de zorgketen is volgens deskundigen een belangrijk leerpunt in deze zaak.
(Via TikTok @dutchcrimenews.nl)
De escalatie
Wat zich achter de voordeur afspeelde, werd pas duidelijk nadat een van de kinderen ernstig gewond raakte en naar het ziekenhuis werd gebracht. Vanaf dat moment kwam de zaak in een stroomversnelling. Het onderzoek bracht ernstige tekortkomingen aan het licht: binnen het gezin waren vormen van streng en onveilig opvoedgedrag aanwezig. Zowel Daisy als haar partner werden aangehouden en onderzocht. Deskundigen spraken van een complexe combinatie van persoonlijke problematiek, stress en een gebrek aan toezicht.
Psychologisch onderzoek en conclusies
Tijdens het onderzoek werden beide verdachten langdurig geobserveerd in het Pieter Baan Centrum. De deskundigen concludeerden dat er sprake was van ernstige persoonlijkheidsproblemen bij zowel Daisy als John. Zij zouden elkaar hebben beïnvloed op manieren die de stabiliteit in huis ondermijnden. Daisy werd omschreven als iemand die moeite had met zelfreflectie en grenzen, terwijl John juist de neiging had om de controle te willen behouden. In die wisselwerking verdween de balans en daarmee de veiligheid in het gezin.
@dutchcrimenews.nl
♬ origineel geluid – DutchCrimeNews
Moeder Syrische jongetjes: ‘Ik ben boos’. De biologische moeder vlucht in Nederland een tweede keer, voor haar huwelijk vol geweld. Dan worden de kinderen uit huis geplaatst naar ‘wat uiteindelijk de meest onveilige plek is gebleken’. ,,De plek waar mijn kinderen het meest beschadigd zijn, waar zij de meeste littekens hebben opgelopen. Littekens op hun lijf maar vooral op hun ziel.’’
Reacties en maatschappelijke impact
De zaak leidde tot grote verontwaardiging in Nederland. Niet alleen vanwege de aard van de gebeurtenissen, maar vooral omdat de betrokkenen jarenlang deel uitmaakten van een systeem dat bedoeld is om kinderen te beschermen. De vraag “hoe kon dit gebeuren?” domineerde wekenlang het publieke debat. Oud-pleegouders, jeugdzorgmedewerkers en beleidsmakers riepen op tot meer controle, betere samenwerking tussen instanties en een realistischer kijk op wat gezinnen aankunnen. Tegelijkertijd klonk ook de oproep om niet alle pleegouders over één kam te scheren. Duizenden gezinnen in Nederland bieden dagelijks liefdevolle zorg aan kinderen die elders niet kunnen wonen. De zaak uit Vlaardingen mag volgens experts geen reden zijn om dat vertrouwen te verliezen, maar wel om het systeem te verbeteren.
@dutchcrimenews.nl
♬ origineel geluid – DutchCrimeNews
De biologische moeder van het Vlaardingse pleegmeisje maakt gebruik van haar spreekrecht. Ze benadrukt geen wraak maar rechtvaardigheid te willen voor wat haar kinderen zijn aangedaan.
Lessen voor de toekomst
Na afloop van het proces is de pleegzorgsector begonnen met evaluaties en verbetertrajecten. Belangrijke lessen zijn onder meer:
-
Betere screening en nazorg: Pleegouders moeten niet alleen aan het begin worden beoordeeld, maar ook regelmatig worden geëvalueerd.
-
Meer samenwerking: Instanties, scholen en hulpverleners moeten sneller informatie delen wanneer er signalen zijn van onveiligheid.
-
Ondersteuning bij stress en overbelasting: Veel pleeggezinnen hebben behoefte aan praktische hulp en emotionele begeleiding.
-
Deskundigheid bij plaatsingen: Het matchen van kinderen met gezinnen vraagt om kennis van trauma, gedrag en opvoedingscapaciteit.
Deze verbeteringen zijn niet alleen bedoeld om herhaling te voorkomen, maar ook om pleegouders beter te ondersteunen in hun belangrijke taak.
Breder perspectief: het belang van veilig opgroeien
De zaak-Vlaardingen is een pijnlijk voorbeeld van wat er kan gebeuren wanneer toezicht, begeleiding en communicatie niet goed op elkaar aansluiten. Toch is het ook een kans om het systeem structureel te versterken. Kinderrechtenexperts benadrukken dat elk kind recht heeft op een veilige en stabiele leefomgeving. Dat vraagt om constante alertheid van iedereen die betrokken is bij pleegzorg: van instanties tot beleidsmakers, maar ook van de samenleving als geheel. Veiligheid begint bij vroegtijdige signalering en bij het durven ingrijpen wanneer iets niet goed gaat.
Conclusie
De pleegzorgzaak uit Vlaardingen laat zien hoe groot de gevolgen kunnen zijn wanneer goede bedoelingen en systeemfouten elkaar kruisen. Wat begon als een wens om liefde en zorg te bieden, eindigde in een tragedie die Nederland aan het denken heeft gezet. De komende jaren zal blijken of de lessen die hieruit zijn getrokken, voldoende zijn om de pleegzorg sterker en veiliger te maken. Eén ding is zeker: de bescherming van kinderen moet altijd voorop staan. En Nederland heeft daar nog veel in te verbeteren.