Algemeen
Leroy en Maxime Meiland nemen langverwacht besluit: ”Het is jammer”
Leroy Molkenboer en Maxime Meiland, het bekende realitykoppel, zitten flink in de knel met de verkoop van hun villa in Noordwijk. Het stel wil dolgraag af van hun droomhuis, maar ondanks meerdere prijsverlagingen lijkt de markt niet geïnteresseerd. Ze hebben nu voor de derde keer de vraagprijs verlaagd in de hoop eindelijk een koper te vinden.
Vraagprijsveranderingen en Teleurstellingen
Leroy en Maxime proberen hun villa al geruime tijd te verkopen, maar zonder succes. De oorspronkelijke vraagprijs was 2.195.000 euro, gelijk aan het bedrag dat zij zelf voor de woning hebben betaald in februari 2023. Toen er geen interesse was, besloten ze de vraagprijs te verlagen naar 2.125.000 euro. Ook dat trok geen geïnteresseerden. Vervolgens werd de prijs verder verlaagd naar 1.995.000 euro, maar ook op dit aanbod bleef het stil.
Nu heeft het stel een nieuwe makelaar ingeschakeld om de verkoop te versnellen en is de prijs nogmaals verlaagd naar 1.950.000 euro. De hoop is dat deze prijsverlaging, in combinatie met een nieuwe marketingstrategie, eindelijk een koper zal aantrekken.
Het Risico op Verlies
De aankoop van de villa was geen kleinigheid: Maxime en Leroy sloten een hypotheek van 2,2 miljoen euro af om de woning te kunnen kopen. Met de huidige vraagprijs van 1.950.000 euro komt het stel in het geval van een verkoop op dit bedrag voor een aanzienlijk verlies te staan. Bij een verkoop voor deze prijs zouden ze een verlies van 250.000 euro lijden, exclusief de bijkomende kosten van het inschakelen van een nieuwe makelaar en andere verkoopkosten.
De situatie komt niet geheel onverwacht. Alex van Keulen, makelaar bij het populaire programma Kopen Zonder Kijken, gaf eerder al aan dat Leroy en Maxime waarschijnlijk veel te veel hebben betaald voor de woning. Van Keulen stelt dat het stel niet voldoende rekening heeft gehouden met de structurele uitdagingen van het huis, vooral als het gaat om de energiezuinigheid en verouderde kenmerken.
Energielabel Blijft Obstakel voor Potentiële Kopers
Het huis heeft inmiddels een energielabel C, een vooruitgang ten opzichte van het oorspronkelijke label G. Toch is het pand moeilijk te verduurzamen, wat een belangrijke factor lijkt te zijn voor potentiële kopers. Maxime en Leroy hebben geprobeerd om de woning aantrekkelijker te maken door enkele duurzame voorzieningen aan te brengen, zoals zonnepanelen en een warmtepomp voor het zwembad. Maar volgens Van Keulen zijn deze aanpassingen niet voldoende om de structurele nadelen van het huis op te heffen.
Van Keulen geeft aan: “Ze hebben verbeteringen doorgevoerd, maar in wezen is het nog steeds een oud huis. Een woning met energielabel C biedt niet dezelfde energie-efficiëntie en toekomstbestendigheid als nieuwere panden met energielabel A, wat een groot verschil maakt in de ogen van kopers.” De makelaar noemt de verduurzamingsmaatregelen van het stel zelfs “een verkooptrucje” dat mogelijk een korte termijn effect heeft, maar de kernproblemen van het huis niet oplost.
In de huidige woningmarkt, waar kopers steeds vaker zoeken naar energiezuinige woningen die voldoen aan de nieuwste eisen, lijkt het een uitdaging om een koper te vinden die bereid is te betalen voor een woning met deze kenmerken.
Verwachtingen van de Markt: Is Verlies Onvermijdelijk?
Volgens Van Keulen zijn de vooruitzichten voor de woning niet gunstig. Hij benadrukt dat er, gezien het aanbod op de markt, soortgelijke woningen beschikbaar zijn met een beter energielabel en moderne voorzieningen voor een vergelijkbare prijs. Hij zegt hierover: “Er staan in deze prijsklasse huizen te koop die niet alleen energiezuiniger zijn, maar ook minder onderhoud vereisen. Dat maakt de verkoop voor Leroy en Maxime bijzonder lastig.”
De enige oplossing lijkt een aanzienlijke verlaging van de vraagprijs, waarmee het stel verlies zou moeten accepteren. Dit verlies komt wellicht hard aan, zeker omdat de aankoop van de villa destijds een langgekoesterde wens in vervulling bracht voor Maxime en Leroy. Toch is het inmiddels duidelijk dat een succesvolle verkoop zonder verlies vrijwel onmogelijk is, tenzij een koper bereid is te betalen voor de charme van een ouder, minder energie-efficiënt huis in plaats van voor een modern, duurzaam pand.
De Derde Verkoopronde: Heeft Het Koppel Nu Meer Kans?
Nu de vraagprijs voor de derde keer is verlaagd, hoopt het stel op meer interesse. De inzet van een nieuwe makelaar kan misschien ook helpen om de woning op een vernieuwende manier in de markt te zetten, wat mogelijk nieuwe kopers aanspreekt. Toch blijft het de vraag of potentiële kopers voorbij de energie-inefficiëntie en verouderde kenmerken kunnen kijken, zelfs met de recentelijke prijsverlaging.
Het kan dat de nieuwe makelaar een andere doelgroep weet aan te spreken, bijvoorbeeld mensen die minder prioriteit geven aan energielabels of duurzaamheidsmaatregelen. Mogelijk wordt de woning opnieuw gepositioneerd als een charmant, karakteristiek huis voor een koper die bereid is te investeren in verdere renovaties.
Hoewel de woning voor een groot deel is verbeterd, zoals Maxime en Leroy benadrukken, moet de verkoopprijs blijven dalen om concurrerend te blijven in de markt.
Terugblik en Toekomstplannen
Voor Maxime en Leroy is de verkoop van de woning inmiddels een hoofdpijndossier geworden, terwijl ze ooit hoge verwachtingen hadden van hun nieuwe thuis. Het stel heeft veel geïnvesteerd in zowel tijd als geld om de woning in optimale staat te brengen, maar de huidige omstandigheden maken duidelijk dat deze inspanningen mogelijk onvoldoende zijn om het gewenste bedrag te ontvangen.
De keuze om de woning in februari 2023 aan te schaffen lijkt achteraf wellicht minder verstandig geweest, zeker gezien de snel veranderende woningmarkt en de stijgende energieprijzen. Als het stel zich uiteindelijk neerlegt bij een verkoop met verlies, zal het waarschijnlijk een moeilijke, maar noodzakelijke beslissing zijn om verdere financiële druk te voorkomen.
Ondertussen blijven Maxime en Leroy doorgaan met hun overige projecten en werkverplichtingen. De verkoop van de villa is echter een duidelijk bewijs van hoe zelfs bekende personen te maken kunnen krijgen met uitdagingen op de woningmarkt. Voor andere potentiële kopers en huiseigenaren biedt hun situatie een waardevolle les: het belang van een goed doordachte aankoopbeslissing en een kritische blik op factoren zoals energielabels en structurele beperkingen.
Wat Nu?
Als de woning ook met deze nieuwe vraagprijs van 1.950.000 euro geen koper aantrekt, kan het stel overwegen om nog verder te verlagen, zelfs onder de psychologische grens van 1,9 miljoen euro. Een andere optie is het zoeken naar creatieve oplossingen om de woning aantrekkelijker te maken, zoals het aanbieden van een instapklare renovatie of aanvullende energiebesparende maatregelen.
De realiteit is dat Leroy en Maxime mogelijk moeten accepteren dat de verkoop van de woning geen winst zal opleveren. Met een aanzienlijke hypotheek en een verzadigde markt voor luxe panden, kan de tijd dringen om een financieel verantwoorde oplossing te vinden.
Of de Noordwijkse villa binnenkort een nieuwe eigenaar zal vinden, blijft voor nu een open vraag.
De strafzaak tegen Marco Borsato heeft diepe sporen nagelaten. Niet alleen emotioneel en reputatief, maar ook financieel. Jarenlang stond zijn carrière vrijwel stil, met gemiste optredens, afgezegde projecten en een langdurige mediastilte als gevolg. Uiteindelijk sprak de rechtbank hem vrij en besloot het 0penbaar Ministerie zelfs af te zien van hoger beroep, omdat de kans op een andere uitkomst minimaal werd geacht. Juridisch werd daarmee een punt gezet, maar de schade was al geleden.
Een verdediging met een prijskaartje
Om zich te verdedigen koos Borsato voor het zwaarste geschut: topstrafrechtadvocaten Geert-Jan Knoops en Carry Knoops. Dat is een bewuste keuze die in complexe en gevoelige zaken vaker wordt gemaakt, maar die ook een stevig prijskaartje heeft. Het duo staat bekend om intensieve dossierkennis, uitgebreide voorbereiding en een zeer hoge tijdsbesteding per zaak.
Volgens strafrechtadvocaat Mark Teurlings zijn de kosten in zo’n traject snel torenhoog. In een toelichting aan het weekblad Weekend schat hij dat Borsato’s juridische rekening ergens tussen de twee en vijf ton kan liggen. “Dat is geen uitzonderlijk bedrag in een langdurige zaak met deze zwaarte,” aldus Teurlings.
Uren tellen op, minuten ook
Wie denkt dat kosten vooral ontstaan op zittingsdagen, onderschat de dagelijkse praktijk. Elk appje, elk telefoontje en elke e-mail telt mee. “Het lezen van een bericht kan al vijf tot zes minuten duren,” legt Teurlings uit. “Die minuten worden geregistreerd, gefactureerd en opgeteld.”
Op dagen waarop zittingen plaatsvinden, loopt de teller nog sneller. Met twee advocaten die samen rond de 1.200 euro per uur kosten, kan een intensieve zittingsdag – die soms tot twintig uur voorbereiding, aanwezigheid en nabespreking omvat – oplopen tot zo’n 24.000 euro. En dat is dan één dag. Vermenigvuldig dat met meerdere zittingen, voorbereidingsweken en overlegmomenten, en het eindbedrag wordt snel fors.
Stilgevallen carrière, gemiste inkomsten
Naast de directe advocaatkosten speelde ook de stilstand van Borsato’s loopbaan een grote rol. Optredens gingen niet door, samenwerkingen werden on hold gezet en commerciële kansen verdampten. In de muziek- en entertainmentwereld is tijd letterlijk geld: een jaar zonder shows betekent niet alleen gemiste gages, maar ook minder zichtbaarheid en minder onderhandelingskracht voor toekomstige projecten.
Hoewel vrijspraak de juridische lucht klaart, herstelt die niet automatisch de financiële realiteit van de afgelopen jaren. Dat maakt de situatie wrang: juridisch onschuldig verklaard, maar economisch wel degelijk geraakt.
Kan de rekening naar de staat?
Juist daar zit een opmerkelijke wending. In Nederland geldt dat wie wordt vrijgesproken, een verzoek kan indienen om gemaakte advocaatkosten vergoed te krijgen. Borsato mag zijn declaraties dus indienen bij de rechtbank. Die beoordeelt vervolgens of de kosten “redelijk” zijn geweest.
Die toetsing kan verschillende kanten op. De rechter kan besluiten dat niet alle kosten volledig worden vergoed, bijvoorbeeld omdat is gekozen voor twee topadvocaten in plaats van één. Maar volledige vergoeding is eveneens mogelijk, zeker als de rechtbank vindt dat de zaak onterecht of onvoldoende onderbouwd is doorgezet.
Teurlings licht toe: “Het OM vervolgt namens de staat. Als iemand wordt vrijgesproken en het OM ziet zelfs af van hoger beroep, dan ligt de verantwoordelijkheid ook bij de staat.” Met andere woorden: de belastingbetaler kan uiteindelijk opdraaien voor (een deel van) de juridische rekening.
Een principiële discussie
Dat vooruitzicht leidt steevast tot discussie. Is het wenselijk dat publieke middelen worden gebruikt om peperdure verdedigingsteams te vergoeden? Voorstanders wijzen op rechtsbescherming: wie onschuldig is, mag niet met de financiële gevolgen blijven zitten. Tegenstanders vinden dat topadvocaten een luxe zijn en dat vergoeding gematigd moet blijven.
De wet probeert die spanning te balanceren met de redelijkheidstoets. Niet elke euro wordt automatisch vergoed, maar de kern blijft: de staat mag iemand niet financieel ruïneren als vervolging uiteindelijk geen standhoudt.
Reputatie versus recht
Voor Borsato is de financiële afwikkeling slechts één aspect. Reputatieschade laat zich moeilijker herstellen dan een bankrekening. Vrijspraak is juridisch doorslaggevend, maar publieke beeldvorming volgt vaak een ander tempo. Toch biedt de mogelijkheid tot kostenvergoeding een vorm van erkenning: de staat erkent impliciet dat de vervolging niet tot een veroordeling leidde en dat de verdediging noodzakelijk was.
Wat nu?
De komende tijd zal duidelijk worden in hoeverre de rechtbank meegaat in een volledige vergoeding. Dat proces verloopt schriftelijk en kan maanden duren. Intussen staat Borsato voor de vraag hoe hij zijn carrière weer opbouwt. Vrijspraak opent deuren, maar vertrouwen herwinnen kost tijd.
Wat deze zaak in elk geval blootlegt, is hoe hoog de inzet is wanneer justitie en publieke opinie samenkomen. Een vrijspraak kan een juridisch einde betekenen, maar financieel en maatschappelijk begint dan vaak pas het herstel. En als de staat uiteindelijk de rekening betaalt, is dat niet alleen een kostenpost, maar ook een principiële bevestiging van het uitgangspunt dat onschuld niet mag worden bestraft – ook niet in euro’s.