Algemeen
Eva Hermans-Kroot uit Over Mijn Lijk op 26-jarige leeftijd overleden
Eva Hermans-Kroot (26), deelnemer aan Over Mijn Lijk, 0verleden: ‘Ik hou van het leven en blijf er altijd een beetje bij’
Op 26-jarige leeftijd is Eva Hermans-Kroot, bekend van het tiende seizoen van Over Mijn Lijk, 0verleden. Het nieuws werd zaterdag bekendgemaakt via haar Instagram-account Longgeneeslijk, waar ze al sinds haar diagnose haar z!ekteproces met indrukwekkende openheid deelde. Het afscheid kwam in besloten kring, in het bijzijn van haar naasten.
Een strijder tot het einde
In een laatste bericht aan haar volgers schreef Eva: “Als je dit leest, betekent het dat ik er niet meer ben. Voor mij veel te vroeg, want het leven was zo leuk. Ik heb genoten van elke minuut samen met mijn familie, vrienden en mijn grote liefde Matthijs.” Ze benadrukte dat ze haar strijd tegen k*nker niet als verloren beschouwde: “K*nker kent geen winnaars of verliezers, maar deze strijd heb ik kei hard gestreden.”
Eva’s boodschap aan haar volgers was er een van inspiratie en urgentie: “Plan niet heel je toekomst, leef je leven nu. Kijk wat het leven je brengt.” Ondanks haar zware z!ekteproces bleef Eva optimistisch en dankbaar. “Ik hou van het leven en zal er altijd toch een beetje bij blijven,” schreef ze.
Een publiekslieveling en inspirator
Eva’s verhaal begon in 2021, toen ze wakker werd met een grote bult in haar nek. Na onderzoek in het z!ekenhuis kreeg ze de verpletterende diagnose longk*nker in stadium 4. Kort daarna hoorde ze dat ze ongeneeslijk z!ek was. “Pure pech,” was de verklaring van haar arts. Wat volgde, was een periode waarin Eva, ondanks haar z!ekte, het beste uit haar leven probeerde te halen.
Met haar openheid en energie wist Eva duizenden mensen in Nederland te inspireren. Haar Instagram-account Longgeneeslijk groeide uit tot een platform waar bijna een half miljoen volgers haar verhaal volgden. Ze werd in 2022 uitgeroepen tot beste Instagrammer, een titel die haar vermogen om anderen te raken met haar boodschap onderstreepte.
Belangrijke mijlpalen
Hoewel haar z!ekte haar toekomst onzeker maakte, stelde Eva zichzelf duidelijke doelen. In 2023 wilde ze haar 25e verjaardag halen en aanwezig zijn bij de diploma-uitreiking van haar hbo-studie Communicatie. Beide doelen wist ze te realiseren. Een jaar eerder trouwde ze met Matthijs, haar grote liefde. Dit waren momenten van licht in een periode die vaak overschaduwd werd door z!ekte en behandelingen.
In juni 2023 verraste Eva opnieuw: na een moeilijke periode knapte ze op en leek het even beter te gaan. “Ik dacht eerder dat ik er in 2024 niet meer zou zijn, maar nu kan ik misschien zelfs mijn 26e verjaardag meepakken,” vertelde ze toen. Haar veerkracht en positiviteit maakten haar tot een lichtpuntje voor velen.
Een onmisbare stem in Over Mijn Lijk
Eva’s deelname aan het tiende seizoen van het BNNVARA-programma Over Mijn Lijk bracht haar verhaal bij een nog breder publiek. Ze vertelde openhartig over haar z!ekte, de moeilijke keuzes die ze moest maken, en haar dromen. Haar optimisme en humor bleven haar handelsmerk, zelfs in de meest uitdagende tijden. Tim Hofman, presentator van het programma, zei over haar: “Ze geven alles, soms op de rand van hun sterfbed nog. Ik mag alles vragen, ze geven altijd antwoord.”
Eva vergezelde Hofman in oktober nog op het Gouden Televizier-Ring Gala, waar hij haar bedankte tijdens zijn speech. “Dankjewel Eef! Je bent een inspiratie voor ons allemaal,” sprak Hofman emotioneel.
Het laatste hoofdstuk
De laatste maanden van Eva’s leven werden gekenmerkt door een snelle achteruitgang. Eind oktober schreef ze op Instagram: “Het gaat niet meer zo goed.” Haar energie nam af, en de z!ekte eiste steeds meer van haar lichaam. Toch bleef ze schrijven en delen, vastberaden om haar volgers te blijven inspireren.
In haar laatste bericht gaf Eva aan dat ze niet meer in staat was om zelf berichten te typen. “Ik slaap zowat de hele dag,” schreef ze. Haar laatste dagen bracht ze door met haar inner circle, in rust en liefde. Op 27 november, drie dagen voor haar 0verlijden, werd haar boek Longgeneeslijk vervroegd gepresenteerd. Samen met co-auteur Hanneke Mijnster schreef ze hierin over haar leven, haar z!ekteproces en de lessen die ze onderweg leerde.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een bijzondere erfenis
Eva’s impact reikt verder dan haar Instagram-account en haar deelname aan Over Mijn Lijk. Haar openheid over leven met k*nker en het belang van leven in het moment hebben duizenden mensen geraakt. Haar boek, dat halverwege december zou uitkomen, is een blijvend testament van haar kracht en inspiratie.
Eva’s 0verlijden laat een grote leegte achter bij haar familie, vrienden en iedereen die haar verhaal volgde. Toch is haar boodschap duidelijk: geniet van het leven, maak plannen, maar laat ruimte voor onverwachte wendingen. Zoals ze zelf zei: “Ik hou van het leven en zal er altijd toch een beetje bij blijven.”
Reacties van steun en verdriet
Na haar 0verlijden stromen de reacties binnen. Velen laten hartjes en lieve berichten achter op haar laatste Instagram-post. “Je was een inspiratie voor ons allemaal,” schrijft een volger. “Rust zacht, Eva. Bedankt voor alles wat je hebt gedeeld.”
Eva’s 0verlijden is een groot verlies, maar haar levenslust en boodschap zullen nog lang in de harten van velen blijven voortleven. Zoals ze zelf schreef: “K*nker kent geen winnaars of verliezers, maar deze strijd heb ik kei hard gestreden.”
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.