-

Algemeen

Eva Hermans-Kroot uit Over Mijn Lijk op 26-jarige leeftijd overleden

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Eva Hermans-Kroot (26), deelnemer aan Over Mijn Lijk, 0verleden: ‘Ik hou van het leven en blijf er altijd een beetje bij’

Op 26-jarige leeftijd is Eva Hermans-Kroot, bekend van het tiende seizoen van Over Mijn Lijk, 0verleden. Het nieuws werd zaterdag bekendgemaakt via haar Instagram-account Longgeneeslijk, waar ze al sinds haar diagnose haar z!ekteproces met indrukwekkende openheid deelde. Het afscheid kwam in besloten kring, in het bijzijn van haar naasten.


Een strijder tot het einde

In een laatste bericht aan haar volgers schreef Eva: “Als je dit leest, betekent het dat ik er niet meer ben. Voor mij veel te vroeg, want het leven was zo leuk. Ik heb genoten van elke minuut samen met mijn familie, vrienden en mijn grote liefde Matthijs.” Ze benadrukte dat ze haar strijd tegen k*nker niet als verloren beschouwde: “K*nker kent geen winnaars of verliezers, maar deze strijd heb ik kei hard gestreden.”

Eva’s boodschap aan haar volgers was er een van inspiratie en urgentie: “Plan niet heel je toekomst, leef je leven nu. Kijk wat het leven je brengt.” Ondanks haar zware z!ekteproces bleef Eva optimistisch en dankbaar. “Ik hou van het leven en zal er altijd toch een beetje bij blijven,” schreef ze.


Een publiekslieveling en inspirator

Eva’s verhaal begon in 2021, toen ze wakker werd met een grote bult in haar nek. Na onderzoek in het z!ekenhuis kreeg ze de verpletterende diagnose longk*nker in stadium 4. Kort daarna hoorde ze dat ze ongeneeslijk z!ek was. “Pure pech,” was de verklaring van haar arts. Wat volgde, was een periode waarin Eva, ondanks haar z!ekte, het beste uit haar leven probeerde te halen.

Met haar openheid en energie wist Eva duizenden mensen in Nederland te inspireren. Haar Instagram-account Longgeneeslijk groeide uit tot een platform waar bijna een half miljoen volgers haar verhaal volgden. Ze werd in 2022 uitgeroepen tot beste Instagrammer, een titel die haar vermogen om anderen te raken met haar boodschap onderstreepte.


Belangrijke mijlpalen

Hoewel haar z!ekte haar toekomst onzeker maakte, stelde Eva zichzelf duidelijke doelen. In 2023 wilde ze haar 25e verjaardag halen en aanwezig zijn bij de diploma-uitreiking van haar hbo-studie Communicatie. Beide doelen wist ze te realiseren. Een jaar eerder trouwde ze met Matthijs, haar grote liefde. Dit waren momenten van licht in een periode die vaak overschaduwd werd door z!ekte en behandelingen.

In juni 2023 verraste Eva opnieuw: na een moeilijke periode knapte ze op en leek het even beter te gaan. “Ik dacht eerder dat ik er in 2024 niet meer zou zijn, maar nu kan ik misschien zelfs mijn 26e verjaardag meepakken,” vertelde ze toen. Haar veerkracht en positiviteit maakten haar tot een lichtpuntje voor velen.


Een onmisbare stem in Over Mijn Lijk

Eva’s deelname aan het tiende seizoen van het BNNVARA-programma Over Mijn Lijk bracht haar verhaal bij een nog breder publiek. Ze vertelde openhartig over haar z!ekte, de moeilijke keuzes die ze moest maken, en haar dromen. Haar optimisme en humor bleven haar handelsmerk, zelfs in de meest uitdagende tijden. Tim Hofman, presentator van het programma, zei over haar: “Ze geven alles, soms op de rand van hun sterfbed nog. Ik mag alles vragen, ze geven altijd antwoord.”

Eva vergezelde Hofman in oktober nog op het Gouden Televizier-Ring Gala, waar hij haar bedankte tijdens zijn speech. “Dankjewel Eef! Je bent een inspiratie voor ons allemaal,” sprak Hofman emotioneel.


Het laatste hoofdstuk

De laatste maanden van Eva’s leven werden gekenmerkt door een snelle achteruitgang. Eind oktober schreef ze op Instagram: “Het gaat niet meer zo goed.” Haar energie nam af, en de z!ekte eiste steeds meer van haar lichaam. Toch bleef ze schrijven en delen, vastberaden om haar volgers te blijven inspireren.

In haar laatste bericht gaf Eva aan dat ze niet meer in staat was om zelf berichten te typen. “Ik slaap zowat de hele dag,” schreef ze. Haar laatste dagen bracht ze door met haar inner circle, in rust en liefde. Op 27 november, drie dagen voor haar 0verlijden, werd haar boek Longgeneeslijk vervroegd gepresenteerd. Samen met co-auteur Hanneke Mijnster schreef ze hierin over haar leven, haar z!ekteproces en de lessen die ze onderweg leerde.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Eva Hermans-Kroot (@longeneeslijk)


Een bijzondere erfenis

Eva’s impact reikt verder dan haar Instagram-account en haar deelname aan Over Mijn Lijk. Haar openheid over leven met k*nker en het belang van leven in het moment hebben duizenden mensen geraakt. Haar boek, dat halverwege december zou uitkomen, is een blijvend testament van haar kracht en inspiratie.

Eva’s 0verlijden laat een grote leegte achter bij haar familie, vrienden en iedereen die haar verhaal volgde. Toch is haar boodschap duidelijk: geniet van het leven, maak plannen, maar laat ruimte voor onverwachte wendingen. Zoals ze zelf zei: “Ik hou van het leven en zal er altijd toch een beetje bij blijven.”


Reacties van steun en verdriet

Na haar 0verlijden stromen de reacties binnen. Velen laten hartjes en lieve berichten achter op haar laatste Instagram-post. “Je was een inspiratie voor ons allemaal,” schrijft een volger. “Rust zacht, Eva. Bedankt voor alles wat je hebt gedeeld.”

Eva’s 0verlijden is een groot verlies, maar haar levenslust en boodschap zullen nog lang in de harten van velen blijven voortleven. Zoals ze zelf schreef: “K*nker kent geen winnaars of verliezers, maar deze strijd heb ik kei hard gestreden.”

Algemeen

Circusleeuw was 20 jaar lang opgesloten, kijk zijn reactie als hij wordt vrijgelaten

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid

Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.

Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen

Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.

Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.

Een keerpunt dankzij dierenbeschermers

In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.

De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.

De eerste stappen in vrijheid

Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.

Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.

Een leven in de jungle, zoals het hoort

Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.

Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.

De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen

Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.

Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.

Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.

Kleine stappen, grote impact

De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.

Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.

Waarom dit verhaal blijft raken

Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.

Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?

Wat jij kunt doen

Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:

  • Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.

  • Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.

  • Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.

  • Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.


Conclusie: vrijheid is geen luxe, maar een recht

Het leven van Mufasa laat ons zien dat het nooit te laat is om goed te doen. Na twintig jaar gevangenschap kreeg hij uiteindelijk wat elk dier verdient: vrijheid, rust en een natuurlijke omgeving. Zijn eerste stappen in het gras, zijn blik omhoog naar de lucht, zijn zachte sprongen door de bladeren — het zijn beelden die blijven hangen.

Mufasa is inmiddels niet meer onder ons, maar zijn verhaal leeft voort. Als herinnering, als les en vooral als inspiratie om dieren een stem te geven. Want geen enkel dier zou ooit in een kooi mogen leven, enkel voor menselijk plezier.

Lees verder