Algemeen
B&B Vol Liefde-Sandra doet boekje open over opnames: ´Crew had hekel aan Albert!´
Sandra, bekend als een van de meest sympathieke deelnemers aan B&B Vol Liefde, blikt terug op haar bijzondere tijd bij kasteelheer Albert. Hoewel de vonk nooit oversloeg tussen de twee, kijkt ze toch met een positief gevoel terug. Sandra’s ervaring met Albert en de crew biedt een interessante kijk achter de schermen van het populaire programma.
Teleurstelling bij Aankomst
Sandra hoopte op een klik met Albert toen ze zijn introductiefilmpje zag, waarin hij zachtaardig leek. Maar die indruk verdween al snel bij haar aankomst in zijn Spaanse kasteel. “Hij negeerde mij volledig,” vertelt Sandra. In plaats van tijd met haar door te brengen, vertrok Albert spontaan naar Nederland, waardoor Sandra dagenlang alleen op het landgoed achterbleef. Ondanks deze onverwachte situatie wist ze haar tijd goed te vullen.
Zelf Vermaak Vinden
Sandra bracht uiteindelijk een week door op het Spaanse landgoed, hoewel ze weinig tijd met Albert doorbracht. “Ik heb er geen spijt van,” zegt ze. Tijdens zijn afwezigheid genoot ze van het ontdekken van lokale marktjes, het strand en etentjes met zijn vrienden. Al vanaf het begin was duidelijk dat Albert geen interesse in haar had en toen hij terugkwam, was zijn aandacht volledig gericht op een andere kandidaat, Monique.
Goede Band met de Crew
In tegenstelling tot enkele andere deelnemers, die kritiek uitten op de crew, heeft Sandra een positieve ervaring met de makers van het programma. Ze voelde een sterke klik met zowel de andere kandidaten als met de crewleden. “Ze zorgden ervoor dat ik er goed uitkwam op televisie,” legt ze uit. Over Albert zegt ze dat de crew wat meer moeite met hem had, wat duidelijk werd door de manier waarop hij in beeld werd gebracht. “Als hij iets geks deed, zoals met scheerschuim op z’n hoofd in bad liggen, zoomden ze daar juist op in.”
Vriendschap voor het Leven
Hoewel de zoektocht naar liefde niet het gewenste resultaat opleverde, hield Sandra er een goede vriendschap aan over. Samen met Monique, de vrouw die Albert’s aandacht trok, ging ze later op vakantie. “We hebben in Spanje samen de uitzendingen gekeken, terwijl onze jongens op stap waren.” Albert heeft sindsdien geen contact meer met Sandra. De enige met wie hij nog contact heeft, is Alice, een vrouw die al voor het programma bevriend was met Albert.
Geen Spijt van Albert
Sandra geeft aan geen behoefte te hebben aan contact met Albert. Voor haar was het duidelijk dat hij niet de juiste persoon was. “Ik ben blij dat ik mijn eigen weg ben gegaan,” zegt ze. Ze vertelt dat Albert nog wel af en toe contact zoekt met Alice, maar dat de vriendschap tussen haar en Albert niet is doorgegaan. Ze zoekt wel op een datingapp, maar geeft lachend toe dat mannen van begin dertig te jong zijn, en een man van 78 iets te oud.
Tips voor Toekomstige Kandidaten
Sandra heeft nog een advies voor toekomstige kandidaten van B&B Vol Liefde: “Blijf altijd jezelf, ook als er nieuwe singles bijkomen. Als het niet werkt, blijkt dat vanzelf wel. Zolang je vriendelijk bent en dicht bij je eigen gevoel blijft, kan er niets misgaan.” Haar ervaring is een les in authenticiteit en zelfvertrouwen.
Terugblik op een Bijzondere Ervaring
Sandra kijkt met gemengde gevoelens terug op haar deelname aan B&B Vol Liefde, maar benadrukt dat het haar ook veel heeft opgeleverd. Met een nieuwe vriendin, leuke herinneringen, en een dosis wijsheid is ze tevreden met haar deelname, ondanks dat de liefde uitbleef. Haar advies om dicht bij jezelf te blijven, is een waardevolle les voor iedereen die zich waagt aan een dergelijk avontuur.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”