-

Algemeen

Steenrijk, Straatarm-kijkers zijn sprakeloos, zeggen allemaal hetzelfde

Avatar foto

Gepubliceerd

1 jaar geleden

op

Het is weer woensdagavond, wat betekent dat er een nieuwe aflevering van Steenrijk, Straatarm op de buis is. Het populaire programma, waarin rijke en arme gezinnen tijdelijk van levensstijl wisselen, zorgt zoals gebruikelijk voor veel reacties op sociale media. Dit keer ligt vooral de ‘arme’ moeder Saskia flink onder vuur. De kijkers laten duidelijk merken dat ze niet onder de indruk zijn van de hygiëne in haar huis. De woorden zijn soms hard en de reacties niet mals. Het lijkt erop dat vooral de toestand van de woning in Zwijndrecht voor veel verontwaardiging zorgt.

Een bende in huis

In deze aflevering van Steenrijk, Straatarm maken we kennis met het welgestelde stel Jan en Anouk, die wonen in een prachtige villa in Nijkerk. Zij ruilen voor een week van leven met Saskia en haar dochter Ruby, die in Zwijndrecht wonen en financieel maar moeilijk rondkomen. Het contrast tussen de twee gezinnen kan bijna niet groter zijn. Terwijl Jan en Anouk gewend zijn aan luxe, hebben Saskia en Ruby slechts 85 euro per week om van te leven.

Waar Saskia en Ruby zich verheugen op hun tijdelijke nieuwe leven in de villa, krijgen Jan en Anouk de schrik van hun leven wanneer ze het huis van Saskia betreden. De woning in Zwijndrecht blijkt verre van schoon te zijn, en de rommel en het gebrek aan hygiëne vallen direct op. Niet alleen Jan en Anouk zijn verbaasd over de situatie; ook op sociale media, vooral op platform X (voorheen Twitter), stromen de reacties binnen. Veel kijkers vinden het huis onacceptabel vies en uiten hun frustratie op soms harde toon.

Social media reageert fel

De reacties op sociale media laten zien dat veel kijkers moeite hebben met de situatie in het huis van Saskia. Een kijker uit zijn ergernis als volgt: “De woning van de ‘armen’ is één grote t*ringbende. Dit is een kwestie van fatsoen. Als je door een hernia niet kunt opruimen, vraag dan familie of vrienden om je te helpen voordat je op televisie komt.” Een andere gebruiker sluit zich aan bij deze kritiek en vraagt zich af waarom Saskia niet meer moeite doet om het huis schoon te houden, gezien het feit dat ze niet werkt en dus tijd genoeg zou hebben.

Verschillende kijkers zijn vooral bezorgd over de impact van de rommelige leefomstandigheden op Ruby, het jonge dochtertje van Saskia. Een tweet zegt: “Wat een armoede voor dat kind. Die sprankelende meid verdient beter.”

Het is niet alleen de binnenkant van de woning die de kijkers tegen de borst stuit. De tuin blijkt ook in een deplorabele staat te verkeren. De hondendrollen worden bijvoorbeeld niet opgeruimd, iets wat bij velen voor walging zorgt. Een kijker tweet: “Die uit Zwijndrecht is gewoon een viezerik. De hondendrollen liggen overal in de tuin.”

Een harde confrontatie met de realiteit

Het contrast tussen de twee huishoudens wordt in deze aflevering pijnlijk duidelijk. Waar Jan en Anouk leven in een prachtig onderhouden villa met alle gemakken, moeten Saskia en Ruby het doen met weinig middelen in een huis dat duidelijk niet goed wordt onderhouden. Dit soort harde realiteiten is precies wat het programma Steenrijk, Straatarm vaak aan de kijker voorschotelt, maar het roept ook vragen op over hoe eerlijk het is om mensen in zo’n kwetsbare situatie zo bloot te stellen aan de harde oordelen van het publiek.

Kritiek op het programma

Het programma zelf krijgt eveneens de nodige kritiek te verduren. In eerdere afleveringen, zoals die van vorige week, werden kijkers al boos toen bleek dat de zogenaamd ‘nieuwe’ aflevering eigenlijk een herhaling uit 2022 was. Dat leidde tot een hoop teleurstelling onder trouwe fans van het programma. De kritiek van deze week richt zich vooral op de manier waarop de ‘armen’ in beeld worden gebracht. Hoewel het programma bedoeld is om een inkijk te geven in hoe gezinnen met weinig middelen moeten leven, vinden sommigen dat dit ten koste gaat van de waardigheid van de deelnemers.

Een terugkerend punt van kritiek is dat de armoede van de deelnemers soms wordt gereduceerd tot een spektakel voor kijkcijfers. In plaats van begrip te tonen voor de moeilijke omstandigheden waarin de arme gezinnen leven, worden de problemen vaak uitvergroot en bekritiseerd. Dit leidt tot ongemakkelijke situaties waarbij de ‘arme’ gezinnen vaak hard worden aangepakt door het publiek, terwijl de welvarende gezinnen in een veel positiever licht worden gezet.

De menselijke kant

Aan de andere kant roepen sommige kijkers ook op tot meer begrip voor Saskia en haar dochter. Er wordt aangevoerd dat armoede vaak gepaard gaat met allerlei vormen van stress en mentale gezondheidsproblemen, wat het moeilijk kan maken om bijvoorbeeld een huis netjes te houden. “Het is makkelijk om te oordelen vanaf je bank, maar je weet niet wat deze mensen allemaal doormaken,” aldus een sympathieke reactie op Twitter. Dit laat zien dat niet iedereen blind meegaat in de harde kritiek op Saskia.

Conclusie

De aflevering van Steenrijk, Straatarm van vanavond heeft opnieuw laten zien hoe polariserend het programma kan zijn. Aan de ene kant biedt het een uniek inkijkje in de grote verschillen tussen rijke en arme huishoudens in Nederland. Aan de andere kant roept het de vraag op of het eerlijk is om mensen in een kwetsbare situatie zo bloot te stellen aan het oordeel van het publiek.

De reacties op social media variëren van medeleven tot keiharde kritiek, vooral gericht op de hygiënische staat van het huis van Saskia. Hoewel veel kijkers vinden dat ze meer verantwoordelijkheid moet nemen voor het schoonhouden van haar woning, zijn er ook mensen die pleiten voor meer begrip voor haar situatie. Wat de meningen ook zijn, één ding is duidelijk: Steenrijk, Straatarm blijft een programma dat veel losmaakt bij het publiek, zowel in positieve als negatieve zin.

Zoals altijd zijn de meningen verdeeld, en het programma blijft een bron van discussie. Wat vond jij van deze aflevering? Moet er meer begrip zijn voor de situatie van Saskia, of is de kritiek terecht? Deel je mening in de reacties!

Gerelateerd:

Algemeen

Dit bizarre bedrag betaal je voor dit winkelwagentje vol boodschappen

Avatar foto

Gepubliceerd

5 uur geleden

op

14 december 2025

Door

Boodschappen doen wordt steeds duurder: waarom de kassa bij de supermarkt voor zoveel schrik zorgt

Voor steeds meer gezinnen is een bezoek aan de supermarkt geen routineklus meer, maar een moment van spanning. Waar het jaren geleden nog mogelijk was om met vijftig euro een goed gevulde boodschappentas naar huis te gaan, zien consumenten nu tot hun verbazing dat zelfs een klein mandje al richting de honderd euro kan oplopen. Zelfs bij budgetketens zoals Lidl, die lange tijd bekend stonden om hun scherpe prijzen, voelt elke kassabon inmiddels alsof er ongemerkt steeds meer euro’s verdwijnen.

Deze ontwikkeling roept vragen op: waarom worden dagelijkse boodschappen zó veel duurder, en hoe kunnen consumenten zich hier nog tegen wapenen?

Basisproducten stijgen het hardst in prijs

De opvallendste stijgingen zitten bij precies de producten die bijna ieder huishouden dagelijks nodig heeft. Denk aan brood, pasta, olie, groenten, kaas en melk. Het zijn geen luxeartikelen, maar juist de vaste onderdelen van het weekmenu. Terwijl consumenten vroeger vooral verschil merkten bij A-merken, zijn tegenwoordig ook huismerkproducten aanzienlijk duurder dan een jaar geleden.

Veel mensen merken dat het bedrag op het kassascherm sneller oploopt dan ooit, zelfs als ze bewust minder producten in hun mandje leggen. Een simpel ontbijt- of lunchpakket kan al een flinke hap uit het budget nemen. Voor gezinnen met kinderen kan een wekelijkse boodschappenronde zo uitgroeien tot een flinke kostenpost.

Waarom zijn boodschappen zo duur geworden?

Economische deskundigen wijzen op een combinatie van factoren:

  • Stijgende energieprijzen, waardoor productie en voedselverwerking duurder worden.

  • Hogere transportkosten, onder andere door duurdere brandstoffen.

  • Internationale onzekerheid, wat zorgt voor prijsvolatiliteit op de wereldmarkten.

  • Duurdere grondstoffen, waardoor de kostprijs van producten oploopt.

Hoewel deze factoren een logische verklaring vormen, blijven consumenten met een ander gevoel achter: wat het precíes kost om een product te maken, maakt aan de kassa namelijk weinig verschil. Daar draait het vooral om de vraag of je het bedrag kunt betalen.

Strategisch boodschappen doen wordt de nieuwe norm

Steeds meer huishoudens geven aan dat boodschappenplan­ning een serieuze taak is geworden. Waar een supermarktbezoek vroeger iets was dat “even tussendoor” gebeurde, moet nu bijna elke aankoop worden bekeken alsof het een belangrijke beslissing is.

Mensen passen hun routine aan:

  • Ze nemen rekenmachines mee om prijzen direct te vergelijken.

  • Ze maken strikte lijstjes en blijven daar ook bij.

  • Ze letten bewuster op aanbiedingen, maar ontdekken dat die minder voordelig zijn dan vroeger of sneller uitverkocht raken.

  • Ze doen vaker boodschappen bij verschillende winkels om toch nog ergens te besparen.

Zelfs kinderen merken de verandering. Ouders leggen steeds vaker uit waarom bepaalde producten niet meegaan in het karretje.

Slimme marketing helpt niet mee

Supermarkten hebben hun schappen zo ingericht dat consumenten vaak ongemerkt naar duurdere producten grijpen. Artikelen op ooghoogte zijn vrijwel altijd prijziger. De voordeligere alternatieven liggen meestal onderaan of helemaal bovenin het schap – minder zichtbaar voor klanten die haast hebben.

Daarnaast zijn er “nepkortingen”, zoals producten die worden verhoogd in prijs en daarna weer in de aanbieding gaan. Luxe verpakkingen of “gezonde claims” maken producten aantrekkelijker, maar niet per se beter voor de portemonnee.

Voor iemand die snel door de winkel loopt, is het bijna onmogelijk om alle psychologische prijsstrategieën te doorzien.

Lidl blijft relatief goedkoop, maar zelfs daar worden de bedragen hoger

Budgetketens zoals Lidl blijven voor veel gezinnen de plek waar ze nog nét binnen het budget kunnen winkelen. Toch is het ook daar duidelijk merkbaar dat de prijzen stijgen. Wanneer zelfs de voordeligste supermarkt duur begint aan te voelen, wordt de kloof tussen inkomen en uitgaven steeds groter.

Dit maakt duidelijk hoe intens de prijsdruk inmiddels is geworden. Voor mensen met een lager of middeninkomen voelt boodschappen doen als een voortdurende rekenoefening, waarbij elke euro telt.

De menselijke kant: gezinnen komen klem te zitten

Waar inflatie vroeger een abstract begrip was, merken consumenten nu dagelijks de gevolgen:

  • Sommige mensen slaan maaltijden over om binnen het budget te blijven.

  • Steeds meer gezinnen melden zich bij voedselbanken.

  • Werkende gezinnen hebben moeite om de maand rond te komen, ondanks meerdere inkomens.

  • De vaste lasten slokken een groter deel van het inkomen op, waardoor er minder ruimte is voor onverwachte uitgaven.

Voedselbanken melden een voortdurende stijging in aanvragen, terwijl donaties juist onder druk staan. Dit laat zien hoe breed het probleem is: niet alleen mensen in armoede, maar ook werkende gezinnen worden geraakt.

Supermarkten boeken hoge winsten: het contrast groeit

Een punt dat regelmatig terugkomt in de discussie, is dat grote supermarktketens recordwinsten blijven boeken. Voor veel consumenten voelt dat wrang: terwijl zij meer betalen, lijkt het alsof bedrijven juist profiteren van de situatie.

Die kloof tussen zakelijke resultaten en de realiteit van de klant wordt steeds zichtbaarder. Het maakt de discussie over “betaalbaar voedsel” urgenter dan ooit.

De sociale impact: boodschappen doen wordt een bron van stress

Waar een supermarktbezoek ooit een simpel alledaags moment was, ervaren veel mensen nu stress zodra ze de winkel binnenlopen. Het gevoel dat alles duur is, dat je continu moet rekenen en keuzes moet afwegen, weegt zwaar.

Zelfs een boterham met kaas — voorheen een van de goedkoopste lunches — is ineens een kleine luxe geworden.

De oplopende prijzen zorgen ervoor dat gezinnen creatiever worden, maar ook dat ze terughoudender zijn in hun keuzes. Dat heeft uiteindelijk invloed op gezondheid, welzijn en leefstijl.

Een toekomst waarin eten weer betaalbaar moet worden

Voeding is een basisbehoefte, geen luxe. Dat vraagt om beleid en bedrijfsvoering die rekening houden met consumenten. Prijsbewuste keuzes zijn normaal, maar het mag nooit zo ver komen dat gezinnen afhankelijk worden van geluk of speciale acties om gezond te kunnen eten.

Bewustwording, transparantie en eerlijke prijzen zijn volgens veel consumenten broodnodig.

Hoe ga jij om met de stijgende prijzen?

Merk jij het ook bij elke kassabon?
Heb je tips om de kosten te drukken of herken je het gevoel dat boodschappen doen een serieuze rekenopgave is geworden?

Laat het weten op Facebook — jouw ervaringen kunnen anderen helpen in deze dure tijden.

Lees verder