Algemeen
Rachel Hazes blijkt niet de moeder van André Hazes: ‘Dit is zijn échte moeder!’
André Hazes junior is al jaren een van de meest besproken figuren in de Nederlandse showbizz. Als zoon van de legendarische volkszanger André Hazes senior, draagt hij een enorme erfenis met zich mee. Toch doen al decennia geruchten de ronde over de vraag of André Hazes senior wel daadwerkelijk zijn biologische vader is. Deze geruchten werden onlangs weer aangewakkerd door Yvonne Coldeweijer, een bekende roddelvlogger, die opnieuw suggereerde dat de vader van André Hazes junior misschien wel iemand anders is.
Geruchten over André’s biologische vader
Het verhaal dat André Hazes senior niet de echte vader zou zijn van André junior is niet nieuw. Deze speculatie gaat al jaren rond in de media. Yvonne Coldeweijer gooide onlangs weer olie op het vuur door te beweren dat Marco, een oude vriend van Rachel Hazes, de biologische vader van André junior zou kunnen zijn. Coldeweijer maakte haar volgers attent op een post van Rachel waarin ze schreef over haar overleden vriend Marco. Volgens Yvonne zouden insiders al langer weten dat zij vermoedt dat deze Marco de echte vader van André junior is.
Yvonne Coldeweijer zei hierover: “Rachel post over een lieve vriend, maar mijn trouwe volgers weten dat ik denk dat deze Marco in het geheim de vader is van André!” Deze uitspraak leidde opnieuw tot veel speculaties en reacties vanuit het publiek, dat zich afvroeg of hier daadwerkelijk waarheid in zou zitten.
De roddels worden versterkt door de getuigenis van Toon Braxhoofden, een man die destijds dichtbij de familie Hazes stond. Volgens hem was Rachel destijds smoorverliefd op Marco, zo erg zelfs dat haar huwelijk met André Hazes senior bijna niet was doorgegaan. “Het scheelde maar een haartje of het huwelijk was afgeblazen,” vertelde Braxhoofden. Hij beweerde ook dat André junior meer op Marco zou lijken dan op zijn vader. “Vergelijk hem maar met Roxeanne, zij is een echte Hazes. Maar André junior lijkt helemaal niet op zijn vader, en ook niet op zijn twee halfzusjes. Ogen liegen niet.”
Coldeweijer heeft deze theorie nog verder versterkt door te suggereren dat André eigenlijk de achternaam van Marco zou moeten dragen: “André Eijk, in plaats van Hazes.” Hoewel dit nooit officieel is bevestigd, blijft het onderwerp regelmatig terugkomen in de media, wat de spanning rondom de familie Hazes verder aanwakkert.
De familiebanden van André Hazes junior
Naast de geruchten over zijn vader, speelt er momenteel ook een ander opmerkelijk verhaal rondom de familie Hazes. André Hazes junior lijkt namelijk zijn moeder, Rachel Hazes, te hebben vervangen door een nieuwe moederfiguur. De relatie tussen André en zijn moeder Rachel is al jaren gespannen, met verschillende publieke ruzies en verwijten over en weer. Deze breuk lijkt nu definitief te zijn, gezien André’s recente uitspraken op sociale media.
Vorige week vierde André een bijzondere mijlpaal: hij is inmiddels drie jaar clean. Op social media deelde hij dit belangrijke moment met zijn volgers, en onder de post kreeg hij een reactie van zijn tante, Els Hofland. Zij schreef: “Zo ontzettend trots op jou. Vandaag drie jaar clean. Ik zie alleen nog maar een stralende en gelukkige schat van ons. Love you forever!” Wat volgde was een opvallende reactie van André zelf, waarin hij schreef: “Dankjewel moeders!”
Deze reactie zorgde voor veel ophef, vooral omdat het suggereert dat André zijn tante nu als zijn moeder beschouwt. Dit leidde tot speculaties dat de band tussen André en zijn moeder Rachel mogelijk definitief is verbroken. Voor veel volgers leek het een bevestiging dat Els Hofland nu de rol van moederfiguur in André’s leven heeft overgenomen. Een van de volgers reageerde: “Jij bent echt als een moeder voor André. Ook dat jouw hele gezin zo trots is op hem. Dat heeft zo’n jongen soms nodig, dat hij altijd bij jullie terecht kan als hij ergens mee zit.”
De reactie van Rachel Hazes
Het is geen geheim dat de relatie tussen André Hazes junior en zijn moeder Rachel de laatste jaren erg moeizaam verloopt. De breuk tussen hen werd steeds meer zichtbaar in de media, vooral na hun ruzies over de erfenis van André Hazes senior en andere familieaangelegenheden. Rachel heeft zich meerdere keren publiekelijk uitgesproken over de moeilijke band met haar zoon en de keuzes die hij maakt.
Naar aanleiding van André’s recente uitspraken op social media reageerde Rachel door te zeggen dat haar zoon zich nooit zo zou gedragen als zijn vader, André Hazes senior, nog had geleefd. Ze gaf aan dat haar man dit soort gedrag nooit zou hebben getolereerd. “Als zijn vader nog had geleefd, hadden ze deze dingen nooit gedaan of gezegd. Hij had dit nooit geaccepteerd van wie dan ook,” zei Rachel in een emotionele reactie. Dit toont aan dat Rachel nog steeds veel waarde hecht aan het nalatenschap van haar overleden man en hoe zij denkt dat hij de huidige situatie zou hebben aangepakt.
Het is duidelijk dat de verhouding tussen Rachel en André ernstig beschadigd is, en het lijkt erop dat André zijn moeder definitief uit zijn leven heeft gesloten. Rachel’s opmerkingen suggereren dat ze zich machteloos voelt in de situatie en dat ze zich vastklampt aan de herinnering van hoe haar man, André Hazes senior, het anders zou hebben aangepakt.
De complexe familiedynamiek
De familie Hazes is al jaren onderwerp van gesprek in de Nederlandse media, en de relatie tussen Rachel, André junior en Roxeanne blijft een bron van spanning en speculatie. De dynamiek binnen de familie is allesbehalve eenvoudig, en de vele ruzies en publieke uitspraken hebben ervoor gezorgd dat de spanningen vaak in het nieuws komen.
Hoewel het gerucht dat André Hazes senior niet de biologische vader van André junior is al lange tijd rondgaat, heeft het nog nooit tot een definitieve conclusie geleid. Zowel Rachel als André junior hebben nooit publiekelijk gereageerd op deze beweringen, waardoor het een kwestie blijft die vooral wordt gevoed door speculaties en roddels.
De situatie tussen André en Rachel lijkt daarentegen wel onomkeerbaar te zijn. Het feit dat André zijn tante Els Hofland nu publiekelijk aanspreekt als zijn “moeder” suggereert dat hij zijn moeder Rachel definitief uit zijn leven heeft gezet. Deze breuk zal waarschijnlijk nog veel besproken worden, zowel binnen de familie zelf als door de buitenwereld.
Conclusie
De familie Hazes blijft een van de meest besproken families in Nederland, en de recente gebeurtenissen rondom André Hazes junior voeden alleen maar meer speculaties en geruchten. De voortdurende vraag of André Hazes senior werkelijk de biologische vader is van André junior blijft rondzingen, met nieuwe claims en verhalen die het vuurtje blijven aanwakkeren. Daarnaast lijkt de breuk tussen André en zijn moeder Rachel nu definitief, met tante Els Hofland die een belangrijke rol heeft overgenomen in het leven van de zanger.
Het blijft afwachten hoe deze complexe familiedynamiek zich verder zal ontwikkelen, maar het is duidelijk dat de naam Hazes voorlopig nog in de schijnwerpers blijft staan. Wat de toekomst brengt voor de relatie tussen André en zijn familie, en of de geruchten over zijn vader ooit zullen worden opgehelderd, is nog maar de vraag. Wat wel zeker is, is dat de familie Hazes de komende tijd nog vaak het onderwerp van gesprek zal zijn.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.