Algemeen
Natasja Froger haalt ongenadig hard uit naar Rachel Hazes: ‘Van moeder tot moeder…’
De afgelopen weken is de verhouding tussen André Hazes en zijn moeder, Rachel Hazes, verder verslechterd, tot een punt waarop het c0nflict openlijk in de media wordt besproken. De ruzies binnen de Hazes-familie zijn geen nieuw fenomeen, maar ditmaal gaat het c0nflict over een zeer gevoelig onderwerp: de naam van André Hazes junior. Rachel heeft haar zoon formeel gesommeerd om zijn artiestennaam te veranderen. Volgens Rachel mag André de naam ‘André Hazes’ niet langer gebruiken zonder dat hij daar ‘jr.’ aan toevoegt. Voor iemand die zijn hele leven als André Hazes door het leven is gegaan, is dit een buitengewoon pijnlijke eis, zeker wanneer deze komt van je eigen moeder.
De naamskwestie en de impact op André Hazes
De naam André Hazes is natuurlijk niet zomaar een naam; het is een merk geworden, een deel van de Nederlandse volkscultuur en onlosmakelijk verbonden met de muziekgeschiedenis. André Hazes sr., de vader van André, is een legendarische zanger die tot op de dag van vandaag een grote schare fans heeft. Voor zijn zoon is het dragen van die naam zowel een eer als een verantwoordelijkheid, iets dat hem door zijn carrière heeft begeleid.
Het verzoek van Rachel om ‘jr.’ aan de naam van haar zoon toe te voegen, raakt André dan ook diep. Het betekent dat hij afstand moet nemen van een deel van zijn identiteit en de nalatenschap van zijn vader. André heeft zijn carrière opgebouwd met de naam die hij van zijn vader erfde, en nu wordt diezelfde naam gebruikt als wapen in een c0nflict dat de familie verder uit elkaar drijft.
Het c0nflict draait echter niet alleen om de naam. De verhouding tussen Rachel, André en zijn zus Roxeanne is al jaren gespannen. Verschillende juridische c0nflicten, met name rondom de erfenis en muziekrechten van wijlen André Hazes sr., hebben ervoor gezorgd dat de familie Hazes constant in de publieke belangstelling staat. De naamskwestie is slechts het laatste hoofdstuk in een langlopend verhaal van familievetes en juridische procedures.
Geruchten over de vader van André Hazes junior
Het c0nflict over de naam van André heeft ook geleid tot nieuwe speculaties over zijn afkomst. Yvonne Coldeweijer, een bekende roddelvlogger, heeft onlangs gesuggereerd dat Rachel mogelijk van plan is om publiekelijk te maken dat André Hazes sr. niet de biologische vader is van haar zoon. Volgens Coldeweijer zou Rachel deze informatie gebruiken als een drukmiddel om André te dwingen zich te schikken naar haar eisen rondom het gebruik van zijn artiestennaam. Dit gerucht heeft veel stof doen opwaaien, hoewel er geen concrete bewijzen voor zijn gepresenteerd.
Als Rachel inderdaad van plan zou zijn om zulke onthullingen te doen, zou dat een enorme klap zijn voor de familie Hazes en hun fans. Het zou ook een schokgolf door de media sturen, gezien de status van André Hazes sr. als volksheld in Nederland. De implicaties van een dergelijke onthulling zouden enorm zijn, zowel voor André persoonlijk als voor zijn carrière. Het is echter belangrijk te benadrukken dat dit vooralsnog slechts geruchten zijn, die door Rachel noch door André zijn bevestigd.
Juridische c0nflicten binnen de Hazes-familie
De juridische strijd binnen de Hazes-familie draait voornamelijk om de erfenis van André Hazes sr. en de rechten op zijn muziek. Rachel en Roxeanne zijn al geruime tijd verwikkeld in rechtszaken over deze nalatenschap. Roxeanne, die zelf ook een succesvolle muziekcarrière heeft, eist haar deel van de erfenis op en heeft vraagtekens gezet bij hoe haar moeder met de nalatenschap omgaat. Deze c0nflicten hebben de relaties binnen de familie verder verzuurd.
De strijd om de erfenis is bijzonder pijnlijk, niet alleen vanwege het financiële aspect, maar vooral vanwege de emotionele waarde die de erfenis vertegenwoordigt. De muziek van André Hazes sr. is meer dan alleen eigendom; het is een cultureel erfgoed waar veel Nederlanders warme herinneringen aan hebben. Het feit dat de rechten op deze muziek nu onderwerp zijn van juridische procedures maakt de situatie des te schrijnender.
Reactie van Natasja Froger
De publieke opinie over het c0nflict tussen André en zijn moeder is verdeeld. Velen zijn het eens met André en vinden dat zijn moeder te ver gaat door haar zoon te dwingen zijn naam te veranderen. Natasja Froger, bekend van haar televisieoptredens en zelf moeder, sprak zich onlangs uit over de situatie en steunde André openlijk. Tijdens een televisie-uitzending gaf ze aan dat ze de actie van Rachel totaal niet begrijpt en het alleen maar “in- en intriest” vindt.
Natasja Froger verklaarde dat zij zelf een beschermende moeder is en het onbegrijpelijk vindt hoe Rachel met haar eigen kinderen omgaat. Ze zei: “Ik ben inderdaad een oermoederkloek en ik heb ze het liefst bij mij in huis wonen met z’n allen. Dat zou ik het allerleukste vinden. Ik vind het alleen maar dat ik denk: wat een mes in m’n hart dat je toch zo met je kinderen omgaat.” Natasja benadrukte dat zij niet kan oordelen over wat er precies binnen de familie Hazes gebeurt, omdat ze de details niet kent, maar dat het haar als buitenstaander zeer verdrietig maakt.
Stilte van andere artiesten
Hoewel Natasja Froger zich openlijk uitspreekt over de situatie, zijn veel andere artiesten stil. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de invloed die Rachel heeft in de Nederlandse muziekindustrie, vooral door haar rol bij het jaarlijkse evenement Holland Zingt Hazes. Dit evenement, waar veel Nederlandstalige artiesten graag optreden, wordt grotendeels door Rachel georganiseerd. Het is dus begrijpelijk dat veel artiesten zich niet willen mengen in het c0nflict, uit angst voor mogelijke consequenties voor hun eigen carrière.
Bart Ettekoven, een bekende mediapersoonlijkheid, merkte tijdens een discussie op dat het duidelijk is dat veel mensen het ongemakkelijk vinden om over Rachel Hazes te spreken. Hij suggereerde dat er mogelijk angst bestaat onder artiesten om zich uit te spreken over de kwestie, omdat Rachel veel invloed heeft binnen de muziekindustrie.
De toekomst van de Hazes-familie
Het lijkt erop dat de breuk binnen de Hazes-familie alleen maar groter wordt. De kwestie rondom de naam van André, gecombineerd met de geruchten over zijn biologische vader en de juridische strijd om de erfenis, zorgt ervoor dat het c0nflict steeds meer naar de oppervlakte komt. Voor fans van de familie Hazes is dit een verdrietige ontwikkeling, omdat het duidelijk is dat de familie in de media een zwaar c0nflict uitvecht dat ongetwijfeld diepe wonden zal achterlaten.
De vraag is hoe dit c0nflict zich verder zal ontwikkelen. Zullen Rachel en André ooit weer tot elkaar komen? Of blijft de strijd doorgaan, waarbij elke nieuwe ontwikkeling leidt tot meer schade en verdriet? Het blijft voorlopig koffiedik kijken, maar duidelijk is dat de situatie ver van opgelost is.
Belangrijkste punten
- Rachel Hazes heeft haar zoon André gesommeerd om ‘jr.’ toe te voegen aan zijn artiestennaam, wat voor grote spanningen zorgt tussen moeder en zoon.
- Er gaan geruchten dat Rachel dreigt te onthullen dat André Hazes sr. niet de biologische vader is van André junior, wat het c0nflict verder zou kunnen verergeren.
- De juridische strijd over de erfenis en muziekrechten van wijlen André Hazes sr. speelt een grote rol in het huidige c0nflict binnen de familie.
- Natasja Froger heeft zich openlijk uitgesproken tegen Rachel en noemde de situatie “intriest”, terwijl andere artiesten zich stil houden, waarschijnlijk uit angst voor repercussies.
- De toekomst van de familie Hazes is onzeker, met diepe w0nden die mogelijk niet snel zullen helen.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.