Algemeen
Kjeld Nuis laat enorme tatoeage van vriendin zetten en krijgt het hele internet over zich heen
De Nederlandse schaatssensatie Kjeld Nuis heeft onlangs de aandacht op zich gevestigd met een nieuwe, opvallende tatoeage. De topsporter, die meerdere keren Olympisch goud op zijn naam heeft staan, heeft een enorm portret van zijn vriendin, Joy Beune, laten vereeuwigen op zijn rechteronderarm. Hoewel zijn vriendin wellicht gevleid is door dit romantische gebaar, heeft de rest van Nederland er gemengde gevoelens over. Veel fans uitten hun verrassing en verwarring op sociale media, en de reacties varieerden van bewondering tot ongeloof.
Een atletisch koppel
Kjeld Nuis, 34 jaar, en Joy Beune, 25 jaar, vormen sinds 2019 een bekend stel in de Nederlandse sportwereld. Beiden zijn succesvolle schaatsers, en hun gedeelde passie voor sport lijkt een belangrijke rol te spelen in hun relatie. Nuis, die al jaren aan de top van de schaatswereld staat, leerde Beune kennen in de schaatswereld, waar ze zich ook snel ontwikkelde tot een van de meest veelbelovende talenten. Voor Nuis had hij een langdurige relatie met Jill de Robles, met wie hij een zoontje van drie heeft. De breuk met Jill in 2019, gevolgd door het nieuws dat Nuis al snel daarna een relatie met Joy had, zorgde voor de nodige ophef en speculaties in de media.
Het gerucht dat Nuis mogelijk vreemd was gegaan met Joy tijdens zijn relatie met Jill deed al snel de ronde. Dit gerucht werd echter altijd ontkend door zowel Nuis als Beune. Ondanks de speculaties, lijkt hun relatie sterk en stabiel. Na vijf jaar samen te zijn, heeft Nuis nu zijn liefde voor Joy op een wel heel zichtbare manier geuit, door een groot portret van haar op zijn onderarm te laten tatoeëren.
De tatoeage: een opvallend gebaar
Het kunstwerk op de onderarm van Nuis is allesbehalve subtiel. Het portret van Joy toont haar gezicht, omlijst door haar weelderige blonde haren. Hoewel de tatoeage ongetwijfeld een romantische betekenis heeft voor Nuis, waren veel fans minder enthousiast over het resultaat. Op sociale media stroomden reacties binnen waarin fans hun verbazing uitten over het enorme formaat en de opvallendheid van de tatoeage. Sommigen vonden het een mooi eerbetoon aan zijn vriendin, terwijl anderen het een gedurfde, misschien zelfs wat overdreven keuze vonden.
Een veel gehoorde opmerking onder de fans was dat, hoewel Beune bekend staat om haar indrukwekkende fysieke verschijning en sportieve prestaties, het portret op de arm van Nuis zich enkel richt op haar gezicht. Haar bekende atletische figuur, waar ze hard voor traint, is niet terug te vinden in de tatoeage. Het gezicht met het lange blonde haar is echter prominent aanwezig, wat de tatoeage een klassieke uitstraling geeft, maar niet per se de krachtige sportvrouw weerspiegelt die Beune is.
Reacties van de betrokkenen
Opvallend genoeg heeft Joy Beune zelf nog niet publiekelijk gereageerd op de tatoeage. De vraag blijft dus hoe zij tegenover dit opvallende gebaar van haar vriend staat. Nuis en Beune zijn de afgelopen jaren een publiek stel geweest, maar ze lijken hun privéleven grotendeels buiten de media te willen houden. Dit zou kunnen verklaren waarom Beune ervoor heeft gekozen om niet meteen te reageren op het nieuwe kunstwerk van Nuis.
Het stel reisde begin augustus samen naar Parijs, op het moment dat de Olympische Spelen daar werden gehouden. Destijds was de onderarm van Nuis nog onbevlekt. Het is dus aannemelijk dat hij pas in de daaropvolgende weken, tijdens een bezoek aan een tattooshop, de beslissing heeft genomen om het portret van zijn vriendin te laten vereeuwigen. Tien dagen later vond het criterium in Etten-Leur plaats, waar de tatoeage voor het eerst opviel. Sindsdien is het kunstwerk een onderwerp van gesprek op sociale media en in de sportwereld.
Beune’s prestaties en erkenning
Joy Beune heeft niet alleen een prominente plek ingenomen in het persoonlijke leven van Kjeld Nuis, maar ook in de schaatswereld. Ze heeft zichzelf bewezen als een getalenteerde schaatser en heeft al meerdere grote prestaties op haar naam staan. In 2020 werd ze door het tijdschrift FHM uitgeroepen tot de mooiste sportvrouw van Nederland. Dit was een erkenning die haar zowel verbaasde als trots maakte. “Ik vind het zo bizar dat ik dit ben. Dat ik zo’n figuur heb, daar ben ik natuurlijk wel trots op. Ik train er hard voor,” reageerde ze destijds op haar titel.
Hoewel haar schaatsprestaties haar primaire focus zijn, was de fotoshoot die volgde op de uitverkiezing door FHM voor haar een unieke ervaring. Ze gaf aan dat ze het niet verwacht had zo’n shoot te doen, maar dat ze er uiteindelijk trots op was. Het benadrukt haar veelzijdigheid als zowel atleet als publieke figuur, waarbij ze een balans vindt tussen haar sportieve carrière en de publieke aandacht die daarbij komt kijken.
De publieke reactie op Nuis’ tatoeage
Hoewel Nuis ongetwijfeld trots is op het portret van zijn vriendin, waren de reacties van het publiek dus gemengd. Sommige fans vinden het een mooi gebaar van liefde, terwijl anderen de tatoeage als overdreven ervaren. In een tijd waarin tatoeages steeds meer geaccepteerd zijn in de samenleving, blijft de keuze voor een groot en opvallend portret toch vaak voer voor discussie. Voor velen is het permanent laten vastleggen van een geliefde een romantisch gebaar, maar het roept ook vragen op over de toekomst, zeker wanneer relaties in de schijnwerpers staan zoals bij Nuis en Beune.
De vraag is nu of deze tatoeage een symbolische uiting is van de diepe band tussen Nuis en Beune, of dat het misschien meer zegt over Nuis zelf en zijn behoefte om zijn liefde publiekelijk te tonen. Hoe dan ook, de tatoeage is een opvallende toevoeging aan de schaatser’s imago en zal waarschijnlijk nog lang een onderwerp van gesprek blijven onder zowel fans als de media.
Op de vijfde foto hieronder spot je de tatoeage:
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie en toekomst van het koppel
Kjeld Nuis en Joy Beune hebben zich in de afgelopen jaren bewezen als een krachtig en succesvol koppel, zowel binnen als buiten de schaatswereld. Nuis, met zijn indrukwekkende schaatscarrière, en Beune, die zichzelf ontwikkelt als een van de beste vrouwelijke schaatsers van Nederland, vormen samen een atletisch powerhouse. De tatoeage van Beune’s portret op Nuis’ arm is een duidelijk teken van hun hechte band en de trots die Nuis voelt voor zijn vriendin.
Hoewel de reacties op de tatoeage verdeeld zijn, is het duidelijk dat het stel zich hier niet door laat beïnvloeden. Ze blijven gefocust op hun carrière en hun persoonlijke leven, waarbij ze beiden hun eigen pad volgen. Voorlopig blijft het stil vanuit Joy Beune over haar gedachten bij de tatoeage, maar wat vaststaat is dat dit gebaar nog lange tijd een onderwerp van gesprek zal zijn.
Belangrijke punten:
- Kjeld Nuis en Joy Beune zijn sinds 2019 samen, nadat Nuis een relatiebreuk had met Jill de Robles.
- Nuis heeft een opvallend portret van Beune op zijn onderarm laten tatoeëren, wat gemengde reacties heeft opgeleverd.
- Beune zelf heeft nog niet publiekelijk gereageerd op de tatoeage.
- Joy Beune werd in 2020 door FHM uitgeroepen tot mooiste sportvrouw van Nederland.
- Het stel blijft gefocust op hun carrière, waarbij ze beide hun onafhankelijkheid behouden ondanks de publieke aandacht voor hun relatie.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.