Algemeen
John van ’t Schip en de kinderen laten speciale wens van Daniëlle uitkomen
Gisteren markeerde de eerste sterfdag van Daniëlle van ’t Schip, de vrouw van voormalig voetballer en trainer John van ’t Schip, en de dochter van de legendarische Nederlandse zangeres Willeke Alberti. Daniëlle 0verleed op 55-jarige leeftijd na een lange strijd tegen kanker, een verlies dat diepe sporen heeft nagelaten bij haar familie en vrienden. Ondanks het grote verdriet wordt ze liefdevol herinnerd door haar dierbaren, die haar nalatenschap voortzetten op bijzondere manieren.
Asverstrooiing in Genua: Een bijzondere laatste wens
Kort na Daniëlle’s 0verlijden sprak John van ’t Schip over de speciale laatste wens van zijn vrouw. Ze wilde dat een deel van haar as zou worden verstrooid op een plek die veel voor haar betekende: de Italiaanse stad Genua. Deze stad heeft een bijzondere plek in het hart van de familie Van ’t Schip. Daniëlle en John hebben er vier jaar lang gewoond, en hun dochter Estelle werd daar geboren. Daniëlle voelde zich altijd erg thuis in Genua, en daarom was het haar wens om een deel van haar as daar uit te strooien.
Onlangs reisde John samen met zijn kinderen, Davy en Estelle, naar Genua om deze wens in vervulling te laten gaan. In een interview met De Telegraaf vertelde John dat de reis een ervaring was die zowel vreugde als verdriet bracht. “Het was een reis met een lach en een traan,” zei hij. Hoewel het een pijnlijk moment was om afscheid te nemen, was het ook een troostend idee dat ze Daniëlle’s wens konden vervullen op een plek die zoveel voor haar betekende.
Een plek vol herinneringen
Genua, gelegen aan de prachtige Ligurische kust in Italië, heeft altijd een speciale plek gehad in het leven van de familie Van ’t Schip. Het was de plek waar het gezin jarenlang gelukkig leefde, terwijl John daar speelde en later coachte bij de plaatselijke voetbalclub Genoa CFC. “Daniëlle heeft zich daar altijd zo fijn gevoeld,” vertelde John. Het gezin heeft er mooie herinneringen aan opgebouwd, en voor Daniëlle was het een plek waar ze rust en geluk vond. Het is dan ook niet verrassend dat ze ervoor koos om een deel van haar as juist daar uit te laten strooien.
Dochter Estelle, die in Genua werd geboren, heeft een sterke band met de stad. Voor haar was het net zo’n emotioneel moment als voor haar vader om haar moeder op deze bijzondere manier te gedenken. Samen met haar broer Davy en haar vader sloot ze dit hoofdstuk af met de wetenschap dat Daniëlle nu rust heeft op de plek waar ze zo van hield.
Davy reist vanuit Australië
Davy van ’t Schip, de zoon van John en Daniëlle, woont momenteel in Australië, maar hij kwam speciaal voor deze gelegenheid over naar Europa om samen met zijn vader en zus dit intieme moment te delen. Hoewel het leven Davy ver van Nederland heeft gebracht, heeft hij altijd een sterke band gehouden met zijn familie. Het was voor hem belangrijk om bij deze gedenkwaardige gebeurtenis aanwezig te zijn en zijn moeder op een respectvolle manier te eren.
John vertelt dat het moeilijk voor Davy is om op afstand te leven, zeker in deze periode van r0uw. “Hij is dus niet in Nederland als Estelle en ik, met wat vrienden, Daniëlle herdenken,” aldus John. Het feit dat Davy niet altijd fysiek aanwezig kan zijn, maakt het verdriet soms zwaarder te dragen. Maar zijn komst naar Genua voor deze belangrijke gebeurtenis toonde zijn diepe liefde en respect voor zijn moeder.
Het immense gemis
John van ’t Schip, die bekend werd als profvoetballer en later als coach, waaronder bij Ajax en het Griekse nationale elftal, heeft het zichtbaar zwaar met het verlies van zijn geliefde vrouw. “Het gemis is immens,” vertelde hij emotioneel. “Maar ik voel dat ze constant bij ons is en zal blijven.” Voor John is het gevoel dat Daniëlle op een spirituele manier nog steeds bij hen is, een bron van kracht in deze moeilijke tijden.
Het verlies van een partner na zo’n lange en hechte relatie is een ingrijpende gebeurtenis. John en Daniëlle deelden meer dan dertig jaar van hun leven samen. Ze waren elkaars steun en toeverlaat, zowel in de goede als de moeilijke tijden. Daniëlle stond altijd aan zijn zijde, ook tijdens zijn internationale voetbalcarrière en zijn tijd als coach. Haar 0verlijden heeft een enorme leegte achtergelaten, maar John vindt troost in de mooie herinneringen die ze samen hebben opgebouwd.
Herdenking en steun van vrienden
Naast het uitstrooien van de as in Genua, herdenken John en zijn dochter Estelle Daniëlle ook in Nederland, samen met enkele goede vrienden. Hoewel Davy vanwege zijn verblijf in Australië niet aanwezig kan zijn bij deze herdenking, is hij in gedachten bij hen. Het is duidelijk dat de familie steun vindt in hun hechte band en de herinneringen aan Daniëlle die ze samen delen.
De familie heeft veel steun gekregen van vrienden, familie en het grote publiek. Willeke Alberti, de moeder van Daniëlle, heeft ook een groot verdriet te verwerken. Als beroemde zangeres heeft Willeke altijd een sterke band met haar dochter gehad, en het verlies is voor haar net zo zwaar. Willeke, die zelf al veel meegemaakt heeft in haar leven, blijft krachtig en vindt troost in haar kleinkinderen en de herinneringen aan haar geliefde dochter.
John van ’t Schip en zijn toekomst
John van ’t Schip gaf vorig jaar aan dat hij tijd wilde nemen om te r0uwen en zich terug te trekken uit het voetbal om zijn verlies te verwerken. Zijn beslissing om even afstand te nemen van zijn professionele leven toont aan hoe diep het verlies van zijn vrouw hem heeft geraakt. Hoewel hij afgelopen seizoen nog trainer was bij Ajax, staat het leven van John momenteel vooral in het teken van het vinden van een nieuw evenwicht zonder Daniëlle.
De reis naar Genua en de asverstrooiing markeren een belangrijk moment in het r0uwproces van de familie. Hoewel het gemis blijft, helpt het hen om verder te gaan en Daniëlle’s laatste wensen te vervullen. John blijft vastberaden om haar nagedachtenis in ere te houden en voor zijn kinderen te zorgen, ook al is het verlies nog steeds vers.
As Daniëlle van ’t Schip verstrooid in Italië: ’Ze is het afgelopen jaar geen moment uit mijn gedachten geweest’ https://t.co/sZTEWlVfJv
— De Telegraaf (@telegraaf) October 9, 2024
Veel steunbetuigingen
Op sociale media en andere kanalen stroomden de steunbetuigingen binnen voor John, Estelle, Davy en de rest van de familie. Mensen uiten hun medeleven en bieden troostende woorden aan. Willeke Alberti, die naast moeder ook een bekend en geliefd gezicht in Nederland is, ontvangt eveneens veel steun van haar fans. Voor haar is het verlies van een dochter onbeschrijfelijk zwaar, maar de vele steunbetuigingen helpen om de pijn iets draaglijker te maken.
De familie blijft elkaar steunen in deze moeilijke tijd en wordt omringd door liefde en warmte van vrienden en fans. De herinnering aan Daniëlle blijft levend, niet alleen in de harten van haar dierbaren, maar ook op de plekken die voor haar zo belangrijk waren, zoals Genua.
Belangrijke punten:
- Daniëlle van ’t Schip, de vrouw van John van ’t Schip en dochter van Willeke Alberti, 0verleed een jaar geleden op 55-jarige leeftijd na een strijd tegen kanker.
- John, samen met zijn kinderen Davy en Estelle, heeft Daniëlle’s wens vervuld door een deel van haar as te verstrooien in Genua, een stad die veel voor de familie betekent.
- John en zijn kinderen hebben het nog steeds moeilijk met het verlies, maar ze vinden troost in de wetenschap dat Daniëlle’s laatste wensen zijn vervuld.
- De familie ontvangt veel steun van vrienden, familie en fans tijdens deze moeilijke periode van r0uw.
Algemeen
Finale The tribute: battle of the bands krijgt verrassende wending: Kijkers zeggen allemaal hetzelfde
De finale van The Tribute: Battle of the Bands kreeg zaterdagavond een ontknoping die niemand had zien aankomen. Waar normaal gesproken één band met de winst naar huis gaat, bleek dit seizoen zo uitzonderlijk spannend dat de jury en het scorebord geen keuze konden afdwingen. De uitslag liet zien dat Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff exact hetzelfde aantal punten hadden verzameld. Het resultaat: twee winnaars, twee dolblije bands en een finale die nog lang zal worden besproken.
Een seizoen vol topniveau
Al vanaf de eerste afleveringen werd duidelijk dat dit seizoen van The Tribute er één was van een bijzonder hoog niveau. De deelnemende tributebands legden de lat telkens een stukje hoger en de jury strooide regelmatig met hoge cijfers. Ook in de halve finales gaven de juryleden al aan hoe moeilijk het werd om onderscheid te maken. Elke band bracht niet alleen muzikaal vakmanschap, maar ook emotie, podiumprésence en een overtuigende vertolking van iconische artiesten.
Dat hoge niveau zorgde voor een spannende aanloop naar de finale. Kijkers thuis hadden hun favorieten, maar ook zij merkten dat het verschil tussen de overgebleven acts flinterdun was. Het leek dan ook haast onvermijdelijk dat de finale een bijzondere wending zou krijgen.
Een onverwachte uitslag
Toen de punten na de laatste optredens werden opgeteld, ontstond er verwarring in de studio. Op het scorebord verscheen een gelijke stand: Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff hadden exact hetzelfde totaal behaald. Voor het eerst in de geschiedenis van het programma kon er geen duidelijke winnaar worden aangewezen.
Zanger en drummer Tim Beudel van Beach Boys’ Best vertelt later dat het moment surrealistisch aanvoelde. Hij dacht zelfs even dat er nog een extra optreden zou volgen om de doorslag te geven. Dat bleek niet nodig: de programmamakers besloten beide bands tot winnaar uit te roepen. Een beslissing die zorgde voor verrassing, maar ook voor een warm applaus vanuit het publiek.
Beach Boys’ Best: favoriet én winnaar
Beach Boys’ Best werd vanaf de eerste aflevering gezien als een van de grote kanshebbers. Hun loepzuivere samenzang, authentieke sound en liefde voor het repertoire van The Beach Boys maakten indruk op zowel jury als kijkers. In de finale wisten ze opnieuw te raken met een gevoelige uitvoering die bij jurylid Angela Groothuizen zichtbaar emoties losmaakte.
Tim Beudel kijkt met trots terug op dat moment. Tijdens het optreden zelf was hij volledig gefocust op de muziek, maar pas achteraf drong door wat het had losgemaakt. Het besef dat je iemand zo kunt raken met muziek, noemt hij een van de mooiste ervaringen van het hele traject. Dat de band nu ook daadwerkelijk als winnaar de geschiedenis ingaat, voelt als de kroon op weken van hard werken.
Donna’s Hot Stuff: een droom die uitkomt
Voor Donna’s Hot Stuff was de winst minstens zo bijzonder. Zangeres Irma Derby (54) ziet de overwinning als de vervulling van een langgekoesterde droom. Jaren geleden begon ze vol ambitie aan haar muzikale carrière, maar zoals bij zovelen bleek doorbreken geen eenvoudige opgave. De deelname aan The Tribute bracht haar terug naar dat oorspronkelijke gevoel van hoop en passie.
Dat ze nu, samen met haar band, als winnaar wordt uitgeroepen, voelt voor haar als erkenning. Ze hoopt dat de overwinning zal leiden tot meer bekendheid en nieuwe kansen. Toch blijft ze nuchter: ze kijkt vooral uit naar de komende optredens en laat alles wat daarna komt rustig op zich afkomen.
Twee winnaars, één podium
Het unieke aan deze finale is niet alleen de gedeelde winst, maar ook de sfeer die daarbij ontstond. In plaats van teleurstelling of rivaliteit was er vooral wederzijds respect. Beide bands gunden elkaar het succes en vierden samen het resultaat. Die houding werd ook door kijkers gewaardeerd, die op sociale media spraken van een “mooie en sportieve ontknoping”.
De beslissing om twee winnaars aan te wijzen voelt voor velen dan ook passend bij dit seizoen. Het weerspiegelt hoe dicht het niveau bij elkaar lag en hoe lastig het was om één act boven de ander te plaatsen. In plaats van een geforceerde keuze kreeg de finale zo een extra dimensie.
Op naar de Ziggo Dome
Een belangrijk onderdeel van de prijs is het optreden in de Ziggo Dome, een droompodium voor veel artiesten. Zowel Beach Boys’ Best als Donna’s Hot Stuff kijken hier enorm naar uit. Voor beide bands betekent het een kans om hun muziek voor een nog groter publiek te brengen en hun succes verder uit te bouwen.
Tim Beudel benadrukt dat alleen al het vooruitzicht van dat optreden hen euforisch maakte, los van de uiteindelijke winst. Voor Irma Derby voelt het als een bevestiging dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen. De Ziggo Dome wordt zo het gezamenlijke eindpunt – én tegelijk een nieuw begin.
Een finale die bijblijft
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest bijzondere ooit. Niet door controverse of drama, maar door de zeldzame situatie waarin talent, inzet en passie zo gelijkwaardig bleken dat er geen winnaar te kiezen viel. Het resultaat was een gedeelde overwinning die recht doet aan beide bands.
Voor kijkers betekende het een verrassende, maar ook bevredigende afsluiting van een sterk seizoen. Voor de deelnemers is het een herinnering die ze hun leven lang zullen meedragen. En voor het programma zelf is het een bewijs dat muziek soms belangrijker is dan winnen alleen.