Algemeen
Einde aan Holland zingt Hazes: ”Ondergang van Rachel”
De familievete binnen de familie Hazes neemt steeds opmerkelijkere vormen aan. De laatste ontwikkelingen rondom de ruzie tussen Rachel Hazes en haar zoon André Hazes jr. hebben inmiddels zelfs tot oproepen voor een b0ycot geleid. Muziekkenner Ronald Molendijk is er helemaal klaar mee en doet een dringende oproep aan het publiek: b0ycot Holland Zingt Hazes. Hij gaat zelfs zo ver dat hij bereid is om persoonlijk voor de deur van het evenement te staan om bezoekers tegen te houden.

Rachel Hazes op 00rlogspad
De aanleiding voor de oproep van Ronald Molendijk is de juridische strijd die Rachel Hazes heeft aangespannen tegen haar eigen zoon. Rachel, die de merknaam ‘Hazes’ beheert, heeft via een sommatie geëist dat André Hazes jr. de toevoeging “jr.” voortaan aan zijn artiestennaam toevoegt. Dit heeft een golf van verontwaardiging teweeggebracht, met Molendijk als een van de meest uitgesproken critici. De muziekkenner, die zelf jarenlang actief is geweest in de Nederlandse muziekwereld, noemt de actie van Rachel niets minder dan schandalig.
Volgens Molendijk kan hij nauwelijks bevatten dat een moeder haar eigen zoon op deze manier juridisch onder druk zet. “Ik ga ervan over mijn nek,” zegt hij fel in een recent interview. Direct nadat hij het nieuws hoorde, heeft hij contact opgenomen met André om hem bij te staan. Molendijk, die naar eigen zeggen in de muziekindustrie vaak met zaken als auteurs- en merkrechten te maken heeft gehad, heeft André zelfs een advocaat aanbevolen. “Ik heb hem een bloedhond van een advocaat aangeraden om dit op te lossen,” aldus Molendijk.
De juridische strijd en de impact op André
Het conflict tussen Rachel Hazes en haar zoon André komt voort uit de controle die Rachel heeft over de merknaam Hazes. Sinds het 0verlijden van André Hazes sr. is Rachel de beheerder van zijn nalatenschap, inclusief de rechten op zijn naam en muziek. Dit betekent dat zij juridische controle heeft over het gebruik van de naam ‘Hazes’, wat nu heeft geleid tot de eis dat André jr. deze niet zomaar kan gebruiken zonder de toevoeging “jr.”.
Volgens Molendijk is deze juridische strijd niet alleen zakelijk, maar ook persoonlijk zeer schadelijk voor André. Hij noemt het vreselijk dat een moeder haar eigen zoon op deze manier behandelt. “Vreselijk voor die jongen. Ik heb echt met hem te doen. Ik vind het schofterig als je op dat level met je bloedeigen kind moet omgaan,” zegt Molendijk.

Het is duidelijk dat de spanningen binnen de familie Hazes hoog oplopen. Wat ooit begon als een geruzie achter de schermen, heeft nu zijn weg gevonden naar het publieke domein, waarbij zelfs juridische stappen worden ondernomen. Voor veel buitenstaanders, waaronder Molendijk, is het moeilijk te begrijpen waarom Rachel deze koers heeft gekozen. De actie lijkt meer te gaan om zakelijke controle en macht dan om familiebanden, wat voor velen een bittere nasmaak achterlaat.
Oproep tot b0ycot van Holland Zingt Hazes
Een van de belangrijkste manieren waarop Rachel Hazes haar inkomsten genereert, is door middel van het jaarlijkse evenement Holland Zingt Hazes. Dit concert, dat in maart 2024 weer op de agenda staat, eert de nalatenschap van André Hazes sr. met uitvoeringen van zijn grootste hits door verschillende artiesten. Het is een populair evenement dat veel Hazes-fans trekt, maar volgens Molendijk zou het publiek nu moeten overwegen om weg te blijven.
Molendijk stelt dat de inkomsten van Holland Zingt Hazes direct in de zakken van Rachel Hazes vloeien. Voor hem is het duidelijk: als het publiek wil laten zien dat het niet achter Rachel’s acties tegen haar zoon staat, dan zou een b0ycot van het concert de juiste stap zijn. “Het is een puik plan als mensen vanaf nu stoppen met het spekken van de 00rlogskas van Rachel,” aldus Molendijk.
Hij gaat zelfs zo ver dat hij zich voorstelt voor de deur van het concert te gaan staan met een spandoek om mensen te waarschuwen niet naar binnen te gaan. “En als mensen helemaal niets met het gezeik te maken willen hebben en gewoon willen genieten van de nummers van wijlen André Hazes sr.? Dan ga ik daar voor de deur staan met een spandoek van: ‘Ga niet naar binnen!'” Molendijk laat hiermee duidelijk zien hoe hoog de spanningen zijn opgelopen en hoezeer hij het voor André jr. opneemt.

De verdeeldheid binnen de muziekindustrie
De oproep van Molendijk tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes werpt licht op de grotere verdeeldheid binnen de Nederlandse muziekindustrie. Hoewel Rachel Hazes nog steeds de rechten heeft over de naam en het nalatenschap van haar 0verleden man, is het duidelijk dat niet iedereen haar aanpak steunt. Veel artiesten, muziekkenners en fans zijn geschokt door de manier waarop de familie Hazes haar interne conflicten naar het publieke domein heeft gebracht.
Voor sommigen, zoals Molendijk, is het duidelijk dat Rachel te ver is gegaan door haar zoon op deze manier aan te pakken. Anderen vinden dat de juridische kant van het verhaal ingewikkeld is en dat Rachel het recht heeft om de merknaam Hazes te beschermen. Hoe dan ook, het publiek lijkt verdeeld te zijn over de kwestie.
Molendijk vertegenwoordigt een groeiende groep mensen die genoeg heeft van het voortdurende conflict binnen de familie Hazes en de invloed die het heeft op het imago van wijlen André Hazes sr. Voor hen is het evenement Holland Zingt Hazes inmiddels beladen met negatieve connotaties, vooral omdat de opbrengsten naar Rachel gaan, die de naam van haar zoon probeert te beperken.

Wat betekent dit voor de toekomst van Holland Zingt Hazes?
Het is nog onduidelijk of de oproep tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes daadwerkelijk effect zal hebben. Het concert is een jaarlijks terugkerend evenement dat normaal gesproken goed wordt bezocht door Hazes-fans die de muziek van de 0verleden volkszanger willen blijven eren. Of deze fans nu afstand zullen nemen van het evenement door de oproep van Molendijk, blijft de vraag.
Een b0ycot zou echter wel een krachtig signaal afgeven aan Rachel Hazes dat haar acties niet zonder gevolgen zijn. Mocht het publiek daadwerkelijk wegblijven van het concert, dan kan dit een financiële en symbolische klap zijn voor Rachel, die op dit moment al onder vuur ligt vanwege haar juridische strijd met haar zoon.
Voor André Hazes jr. is de situatie bijzonder moeilijk. Niet alleen moet hij omgaan met de juridische druk van zijn moeder, maar hij moet ook toezien hoe het publiek reageert op de vete binnen zijn familie. Hoewel hij zelf geen oproep tot een b0ycot heeft gedaan, is het duidelijk dat hij steun krijgt van mensen zoals Molendijk, die zich inzetten voor zijn zaak.
Conclusie: De familie Hazes blijft verdeeld
De familieruzie binnen de Hazes-clan lijkt voorlopig nog niet voorbij te zijn. Met de sommatie van Rachel Hazes aan haar zoon André en de oproep van Ronald Molendijk tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes, lijkt het conflict alleen maar verder te escaleren. De vraag blijft nu of het publiek inderdaad gehoor zal geven aan Molendijks oproep en wegblijft van het concert, of dat de fans trouw zullen blijven aan de muziek van André Hazes sr., ongeacht de familieconflicten.
Voorlopig blijft de verdeeldheid binnen de familie Hazes het gesprek van de dag in de Nederlandse entertainmentwereld. De komende maanden zullen uitwijzen welke kant dit conflict op gaat, en of er een einde komt aan de juridische strijd tussen moeder en zoon.
Belangrijke punten:
- Rachel Hazes heeft een sommatie gestuurd naar haar zoon André Hazes jr., waarin zij eist dat hij “jr.” aan zijn artiestennaam toevoegt.
- Muziekkenner Ronald Molendijk is woest over de manier waarop Rachel met haar zoon omgaat en heeft André een advocaat aanbevolen.
- Molendijk roept op tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes en overweegt zelfs persoonlijk actie te voeren bij het concert.
- De familie Hazes blijft verdeeld, en het is onduidelijk hoe deze juridische en persoonlijke strijd zal eindigen.
- Het publiek lijkt verdeeld over de kwestie, en de oproep tot een b0ycot zou een belangrijke impact kunnen hebben op de toekomst van Holland Zingt Hazes.

Algemeen
Koning doet dringende oproep aan de gehele bevolking in zijn kersttoespraak

Het jaarlijkse kerstpraatje van koning Willem-Alexander heeft ook dit jaar veel losgemaakt. In een toespraak die tegelijk ingetogen en indringend was, richtte de koning zich niet alleen op het hier en nu, maar vooral op de toekomst. Zijn boodschap was helder: wie vandaag leeft, draagt verantwoordelijkheid voor morgen. En die verantwoordelijkheid gaat verder dan individuele keuzes; ze raakt aan hoe wij samenleven, hoe wij omgaan met verschillen en hoe wij de wereld achterlaten voor de generaties na ons.

Een wereld in beweging, maar niet altijd in de goede richting
Volgens Koning Willem-Alexander staat de wereld onder druk. Conflicten, polarisatie, klimaatproblemen en onzekerheid over democratische waarden maken dat het vertrouwen in de toekomst bij veel mensen wankelt. De koning benoemde dat zonder dramatiek, maar ook zonder het te verbloemen. Hij stelde dat het misschien niet goed gaat met de wereld, maar dat dat niet betekent dat we machteloos zijn.
Juist in tijden van onzekerheid, zo benadrukte hij, is het van belang om niet te vervallen in cynisme of apathie. Kleine stappen, dicht bij huis, kunnen samen een groot verschil maken. Dat begint volgens hem met zorg dragen voor wat ons verbindt: onze democratie, onze rechtsstaat, onze vrijheid en onze verantwoordelijkheid voor elkaar.

Verantwoordelijkheid begint dichtbij
De koning wees erop dat verantwoordelijkheid geen abstract begrip is. Het gaat niet alleen om grote politieke beslissingen of internationale afspraken, maar om hoe mensen elkaar dagelijks behandelen. Luisteren naar elkaar, oog hebben voor verschillen en bereid zijn elkaar te helpen, vormen volgens hem de basis van een gezonde samenleving.
Weerbaarheid en zelfredzaamheid noemde hij daarbij essentiële vaardigheden. Niet als individualistische idealen, maar juist als eigenschappen die binnen een gemeenschap tot bloei komen. Zonder onderlinge verbondenheid, zo waarschuwde hij, verliest een samenleving haar samenhang.

De rol van opvoeding en voorbeeldgedrag
Een belangrijk deel van de toespraak richtte zich op kinderen en jongeren. Volgens de koning is het cruciaal dat zij van jongs af aan meekrijgen wat het betekent om respectvol en verantwoordelijk in de wereld te staan. Niet door hen voortdurend te beoordelen of af te rekenen, maar door ruimte te bieden om te leren, fouten te maken en te groeien.
Hij sprak zijn zorg uit over een samenleving waarin vergissingen keihard worden afgestraft en waarin jonge mensen zich voortdurend bekeken en beoordeeld voelen. Of het nu gaat om uiterlijk, achtergrond, seksuele gerichtheid of prestaties: angst om te falen kan verlammend werken. De koning pleitte daarom voor meer mildheid en begrip, zodat jongeren de vrijheid ervaren om zichzelf te ontwikkelen.

Polarisatie en verharding als risico
Ook het toenemende wij-zij-denken kwam aan bod. Willem-Alexander waarschuwde voor een wereld waarin meningsverschillen steeds verder worden aangescherpt en conflicten direct escaleren. Online en offline ziet hij hoe mensen elkaar verdacht maken, bedreigen of wegzetten, vaak zonder echt naar elkaar te luisteren.
Volgens de koning is dat een gevaarlijke ontwikkeling. Niet alleen omdat het relaties onder druk zet, maar ook omdat het de fundamenten van de democratie aantast. Een samenleving kan verschillen verdragen, zo stelde hij, maar alleen als er ruimte blijft voor dialoog en wederzijds respect.
Vrijheid onder druk
In zijn toespraak keek de koning ook verder dan de Nederlandse grenzen. Hij benoemde de opkomst van autoritaire regimes en het afbrokkelen van democratische waarden in delen van de wereld. Hij sprak over dictators die terrein winnen en over samenlevingen waarin vrijheid steeds verder wordt ingeperkt.
Daarnaast waarschuwde hij voor een toekomst waarin mensen zich kritiekloos laten leiden door technologie en algoritmes “zonder ziel”. Technologie kan veel goeds brengen, erkende hij, maar mag nooit de plaats innemen van menselijke waarden, ethiek en verantwoordelijkheid.
Zorg voor de leefomgeving
Een ander belangrijk thema was de staat van onze leefomgeving. Willem-Alexander noemde vervuiling en klimaatverandering expliciet als bedreigingen voor toekomstige generaties. Hij stelde dat we onze kinderen geen wereld moeten nalaten waarin de natuurlijke basis onder het leven is aangetast.
Daarmee riep hij niet alleen op tot grote internationale oplossingen, maar ook tot bewustwording op individueel en lokaal niveau. Hoe we omgaan met energie, natuur en ruimte is volgens hem direct verbonden met de vraag wat voor wereld we doorgeven.
Het persoonlijke perspectief van een vader
Een van de meest persoonlijke momenten in de toespraak was toen de koning sprak over zijn eigen ervaring als vader. Hij herinnerde zich nog goed hoe zijn wereld veranderde op het moment dat hij zijn dochters voor het eerst in zijn armen hield. Alles werd relatief, behalve dat kleine leven waarvoor hij verantwoordelijkheid voelde.
Hij beschreef dat gevoel als een oergevoel: de drang om te beschermen, om geluk te bieden en om het kwaad zoveel mogelijk buiten te houden. Zelfs tijdens gebroken nachten, zo gaf hij toe, bleef dat gevoel dominant. Die persoonlijke ervaring gebruikte hij om te laten zien dat zorg voor de toekomst niet abstract is, maar diep menselijk.
Denken voorbij het eigen leven
De kern van het kerstpraatje was uiteindelijk een oproep om voorbij het eigen leven te denken. Niet alleen bezig zijn met vandaag, maar ook met de vraag hoe onze keuzes doorwerken in de levens van anderen, nu en later. Iedere generatie, zo stelde de koning, heeft de plicht om de wereld in iets betere staat over te dragen dan zij haar aantrof.
Dat hoeft niet perfect te zijn. Het gaat om intentie, om verantwoordelijkheid en om bereidheid om samen te werken. Juist in een tijd waarin problemen groot en complex lijken, is het volgens Willem-Alexander belangrijk om te blijven geloven in de kracht van menselijke verbondenheid.
Een boodschap van hoop, zonder naïviteit
Hoewel de toespraak kritische noten bevatte, was het geen somber verhaal. Integendeel: de koning sprak vanuit een voorzichtig optimisme. Hij erkende de problemen, maar benadrukte dat mensen niet machteloos zijn. Door aandacht te hebben voor elkaar, door ruimte te bieden aan verschillen en door verantwoordelijkheid te nemen voor de toekomst, kan er volgens hem wel degelijk iets veranderen.
Zijn kerstboodschap was daarmee geen simpele wens, maar een uitnodiging tot reflectie. Een uitnodiging om stil te staan bij wat ons bindt, wat we belangrijk vinden en welke wereld we willen nalaten. Niet alleen voor onze eigen kinderen, maar voor iedereen die na ons komt.
In een tijd van snelle veranderingen en onzekerheden riep koning Willem-Alexander op tot iets ogenschijnlijk eenvoudigs, maar fundamenteels: menselijkheid. Want juist daarin, zo maakte hij duidelijk, schuilt de kracht om de toekomst vorm te geven.