Algemeen
Einde aan Holland zingt Hazes: ”Ondergang van Rachel”
De familievete binnen de familie Hazes neemt steeds opmerkelijkere vormen aan. De laatste ontwikkelingen rondom de ruzie tussen Rachel Hazes en haar zoon André Hazes jr. hebben inmiddels zelfs tot oproepen voor een b0ycot geleid. Muziekkenner Ronald Molendijk is er helemaal klaar mee en doet een dringende oproep aan het publiek: b0ycot Holland Zingt Hazes. Hij gaat zelfs zo ver dat hij bereid is om persoonlijk voor de deur van het evenement te staan om bezoekers tegen te houden.
Rachel Hazes op 00rlogspad
De aanleiding voor de oproep van Ronald Molendijk is de juridische strijd die Rachel Hazes heeft aangespannen tegen haar eigen zoon. Rachel, die de merknaam ‘Hazes’ beheert, heeft via een sommatie geëist dat André Hazes jr. de toevoeging “jr.” voortaan aan zijn artiestennaam toevoegt. Dit heeft een golf van verontwaardiging teweeggebracht, met Molendijk als een van de meest uitgesproken critici. De muziekkenner, die zelf jarenlang actief is geweest in de Nederlandse muziekwereld, noemt de actie van Rachel niets minder dan schandalig.
Volgens Molendijk kan hij nauwelijks bevatten dat een moeder haar eigen zoon op deze manier juridisch onder druk zet. “Ik ga ervan over mijn nek,” zegt hij fel in een recent interview. Direct nadat hij het nieuws hoorde, heeft hij contact opgenomen met André om hem bij te staan. Molendijk, die naar eigen zeggen in de muziekindustrie vaak met zaken als auteurs- en merkrechten te maken heeft gehad, heeft André zelfs een advocaat aanbevolen. “Ik heb hem een bloedhond van een advocaat aangeraden om dit op te lossen,” aldus Molendijk.
De juridische strijd en de impact op André
Het conflict tussen Rachel Hazes en haar zoon André komt voort uit de controle die Rachel heeft over de merknaam Hazes. Sinds het 0verlijden van André Hazes sr. is Rachel de beheerder van zijn nalatenschap, inclusief de rechten op zijn naam en muziek. Dit betekent dat zij juridische controle heeft over het gebruik van de naam ‘Hazes’, wat nu heeft geleid tot de eis dat André jr. deze niet zomaar kan gebruiken zonder de toevoeging “jr.”.
Volgens Molendijk is deze juridische strijd niet alleen zakelijk, maar ook persoonlijk zeer schadelijk voor André. Hij noemt het vreselijk dat een moeder haar eigen zoon op deze manier behandelt. “Vreselijk voor die jongen. Ik heb echt met hem te doen. Ik vind het schofterig als je op dat level met je bloedeigen kind moet omgaan,” zegt Molendijk.
Het is duidelijk dat de spanningen binnen de familie Hazes hoog oplopen. Wat ooit begon als een geruzie achter de schermen, heeft nu zijn weg gevonden naar het publieke domein, waarbij zelfs juridische stappen worden ondernomen. Voor veel buitenstaanders, waaronder Molendijk, is het moeilijk te begrijpen waarom Rachel deze koers heeft gekozen. De actie lijkt meer te gaan om zakelijke controle en macht dan om familiebanden, wat voor velen een bittere nasmaak achterlaat.
Oproep tot b0ycot van Holland Zingt Hazes
Een van de belangrijkste manieren waarop Rachel Hazes haar inkomsten genereert, is door middel van het jaarlijkse evenement Holland Zingt Hazes. Dit concert, dat in maart 2024 weer op de agenda staat, eert de nalatenschap van André Hazes sr. met uitvoeringen van zijn grootste hits door verschillende artiesten. Het is een populair evenement dat veel Hazes-fans trekt, maar volgens Molendijk zou het publiek nu moeten overwegen om weg te blijven.
Molendijk stelt dat de inkomsten van Holland Zingt Hazes direct in de zakken van Rachel Hazes vloeien. Voor hem is het duidelijk: als het publiek wil laten zien dat het niet achter Rachel’s acties tegen haar zoon staat, dan zou een b0ycot van het concert de juiste stap zijn. “Het is een puik plan als mensen vanaf nu stoppen met het spekken van de 00rlogskas van Rachel,” aldus Molendijk.
Hij gaat zelfs zo ver dat hij zich voorstelt voor de deur van het concert te gaan staan met een spandoek om mensen te waarschuwen niet naar binnen te gaan. “En als mensen helemaal niets met het gezeik te maken willen hebben en gewoon willen genieten van de nummers van wijlen André Hazes sr.? Dan ga ik daar voor de deur staan met een spandoek van: ‘Ga niet naar binnen!'” Molendijk laat hiermee duidelijk zien hoe hoog de spanningen zijn opgelopen en hoezeer hij het voor André jr. opneemt.
De verdeeldheid binnen de muziekindustrie
De oproep van Molendijk tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes werpt licht op de grotere verdeeldheid binnen de Nederlandse muziekindustrie. Hoewel Rachel Hazes nog steeds de rechten heeft over de naam en het nalatenschap van haar 0verleden man, is het duidelijk dat niet iedereen haar aanpak steunt. Veel artiesten, muziekkenners en fans zijn geschokt door de manier waarop de familie Hazes haar interne conflicten naar het publieke domein heeft gebracht.
Voor sommigen, zoals Molendijk, is het duidelijk dat Rachel te ver is gegaan door haar zoon op deze manier aan te pakken. Anderen vinden dat de juridische kant van het verhaal ingewikkeld is en dat Rachel het recht heeft om de merknaam Hazes te beschermen. Hoe dan ook, het publiek lijkt verdeeld te zijn over de kwestie.
Molendijk vertegenwoordigt een groeiende groep mensen die genoeg heeft van het voortdurende conflict binnen de familie Hazes en de invloed die het heeft op het imago van wijlen André Hazes sr. Voor hen is het evenement Holland Zingt Hazes inmiddels beladen met negatieve connotaties, vooral omdat de opbrengsten naar Rachel gaan, die de naam van haar zoon probeert te beperken.
Wat betekent dit voor de toekomst van Holland Zingt Hazes?
Het is nog onduidelijk of de oproep tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes daadwerkelijk effect zal hebben. Het concert is een jaarlijks terugkerend evenement dat normaal gesproken goed wordt bezocht door Hazes-fans die de muziek van de 0verleden volkszanger willen blijven eren. Of deze fans nu afstand zullen nemen van het evenement door de oproep van Molendijk, blijft de vraag.
Een b0ycot zou echter wel een krachtig signaal afgeven aan Rachel Hazes dat haar acties niet zonder gevolgen zijn. Mocht het publiek daadwerkelijk wegblijven van het concert, dan kan dit een financiële en symbolische klap zijn voor Rachel, die op dit moment al onder vuur ligt vanwege haar juridische strijd met haar zoon.
Voor André Hazes jr. is de situatie bijzonder moeilijk. Niet alleen moet hij omgaan met de juridische druk van zijn moeder, maar hij moet ook toezien hoe het publiek reageert op de vete binnen zijn familie. Hoewel hij zelf geen oproep tot een b0ycot heeft gedaan, is het duidelijk dat hij steun krijgt van mensen zoals Molendijk, die zich inzetten voor zijn zaak.
Conclusie: De familie Hazes blijft verdeeld
De familieruzie binnen de Hazes-clan lijkt voorlopig nog niet voorbij te zijn. Met de sommatie van Rachel Hazes aan haar zoon André en de oproep van Ronald Molendijk tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes, lijkt het conflict alleen maar verder te escaleren. De vraag blijft nu of het publiek inderdaad gehoor zal geven aan Molendijks oproep en wegblijft van het concert, of dat de fans trouw zullen blijven aan de muziek van André Hazes sr., ongeacht de familieconflicten.
Voorlopig blijft de verdeeldheid binnen de familie Hazes het gesprek van de dag in de Nederlandse entertainmentwereld. De komende maanden zullen uitwijzen welke kant dit conflict op gaat, en of er een einde komt aan de juridische strijd tussen moeder en zoon.
Belangrijke punten:
- Rachel Hazes heeft een sommatie gestuurd naar haar zoon André Hazes jr., waarin zij eist dat hij “jr.” aan zijn artiestennaam toevoegt.
- Muziekkenner Ronald Molendijk is woest over de manier waarop Rachel met haar zoon omgaat en heeft André een advocaat aanbevolen.
- Molendijk roept op tot een b0ycot van Holland Zingt Hazes en overweegt zelfs persoonlijk actie te voeren bij het concert.
- De familie Hazes blijft verdeeld, en het is onduidelijk hoe deze juridische en persoonlijke strijd zal eindigen.
- Het publiek lijkt verdeeld over de kwestie, en de oproep tot een b0ycot zou een belangrijke impact kunnen hebben op de toekomst van Holland Zingt Hazes.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.