Algemeen
Beste Zangers-kijkers zijn het eens: dit was het beste optreden
De uitzending van Beste Zangers heeft afgelopen avond veel losgemaakt bij de kijkers. Hoewel alle optredens goed in de smaak vielen, was er één performance die er met kop en schouders bovenuit stak en een diepe indruk achterliet bij zowel het publiek in de studio als de kijkers thuis. De reacties op social media waren overweldigend positief, met uitspraken als “echt niet normaal goed.”
Beste Zangers aflevering 4
In deze vierde aflevering van het huidige, zeventiende seizoen van Beste Zangers stond de avond volledig in het teken van SERA, ook bekend als Sera de Bruin. Eerder werd er gezongen voor Karin Bloemen in de eerste aflevering, daarna voor de populaire zanger Claude, en vorige week stond Martijn Buwalda centraal. Vanavond was het dus de beurt aan SERA, een zangeres met een opvallende carrièrestart.
SERA is een Nederlandse zangeres die bekendheid verwierf op een wel heel bijzondere manier. Haar doorbraak kwam via sociale media, waar ze op TikTok en Instagram video’s plaatste van zichzelf terwijl ze in een auto zat te zingen. Deze spontane optredens werden massaal gedeeld en bekeken door miljoenen mensen. Het was een opmerkelijk begin voor een muzikale carrière die haar uiteindelijk naar een plek bij Beste Zangers bracht.
In deze aflevering werden er door haar collega-artiesten nummers uit haar repertoire gekozen, waarop ze hun eigen twist mochten geven. De show was gevuld met emoties, sterke optredens en verrassende muzikale keuzes, maar het optreden van Tangarine sprong er werkelijk uit.
De optredens
Zoals gebruikelijk in Beste Zangers gaven de artiesten hun eigen interpretaties van nummers die speciaal voor de artiest van de avond werden gekozen. Dit keer stond SERA’s muziek centraal en iedere artiest bracht een eigen draai aan een van haar nummers.
Karin Bloemen besloot het nummer Head Held High ten gehore te brengen. Haar krachtige en emotionele stijl maakte indruk, zoals we van Karin gewend zijn. Claude koos voor het nummer Independent, een keuze die goed paste bij zijn eigen stijl en waarmee hij de avond energiek op gang bracht. Hannah Mae zong Mes in m’n rug, een nummer vol emoties en melancholie, wat duidelijk ook bij de kijkers een gevoelige snaar raakte. Martijn Buwalda koos voor de gevoelige ballad Hoe moet ik nu verder als jij weggaat, en Rikki Borgelt verraste met een prachtige versie van Always Remember Us This Way.
Hoewel al deze optredens stuk voor stuk de moeite waard waren en ieder op hun eigen manier indruk maakten, was het het optreden van Tangarine dat de show stal.
Tangarine steelt de show
Tangarine, het zangduo bestaande uit de tweelingbroers Arnout en Sander Brinks, koos ervoor om het ontroerende nummer Dance With My Father te zingen. Het nummer heeft van zichzelf al een sterke emotionele lading, maar de uitvoering van de broers bracht een extra laag van kwetsbaarheid en diepgang. Hun harmonieën en hun ingetogen manier van zingen gaven het nummer een extra dimensie, waardoor het de luisteraars zowel in de studio als thuis diep raakte.
SERA, voor wie dit nummer gezongen werd, kon haar tranen niet bedwingen. Het optreden riep bij haar en vele anderen emoties op, mede door de gevoelige herinneringen die het nummer oproept aan haar eigen vader. In de studio was het muisstil tijdens het optreden, en ook de andere zangers leken zichtbaar onder de indruk.
Op social media regende het al snel reacties van kijkers die net zo geraakt waren door de uitvoering van Tangarine. De lof voor het optreden was unaniem, met talloze kijkers die hun bewondering uitspraken over de emotionele impact die de broers wisten over te brengen.
Lovende reacties op social media
De reacties op social media, met name op X (voorheen Twitter), stroomden binnen na het optreden van Tangarine. Kijkers waren diep onder de indruk van de uitvoering en velen noemden het een van de beste optredens van het seizoen tot nu toe.
Een aantal reacties spraken boekdelen over hoe het optreden mensen thuis raakte:
- @MusicLover123 schreef: “Wat een ongelooflijk mooi optreden van Tangarine! De emotie die zij in Dance With My Father legden, was echt niet normaal. Kippenvel van begin tot eind. #bestezangers”
- @Anneke_vdMeer reageerde met: “Ik hield het ook niet meer droog tijdens dat nummer van Tangarine. Wat een prachtige harmonieën, en zo gevoelig gezongen. Dit is waarom ik van Beste Zangers hou. #BesteZangers”
- @Bas_MusicFan voegde toe: “Dit was veruit het beste optreden van de avond. Tangarine liet echt zien dat je met minder bombast soms veel meer kunt zeggen. Zo simpel, maar zo krachtig. #bestezangers”
Deze mannen zouden een BeeGees theatertour kunnen doen.
Of Simon & Garfunkel #Bestezangers
— Wallie Leest mee. (@FutbalTrejnisto) October 5, 2024
Tagarine ben er stil van wauw kippenvel in mijn hart @songfestival laat die 2 Europa harten raken #bestezangers
— Nordin (@Nordin51502769) October 5, 2024
Prachtig die 2 broers. #bestezangers
— Edwin (@edwin0311) October 5, 2024
Eerlijk gezegd had ik nog nooit van ze gehoord voor de #BesteZangers maar wow elke week weer weten ze me te ontroeren en ik ben fan ❤️❤️ @TangarineNL
— Doortje (@DoryvanZanten) October 5, 2024
De complimenten hielden niet op. Mensen prezen de broers niet alleen voor hun vocale kwaliteiten, maar ook voor de oprechte emotie die zij wisten over te brengen. Het was een optreden dat niet alleen technisch sterk was, maar vooral ook diep persoonlijk aanvoelde.
Het verhaal achter Dance With My Father
Het nummer Dance With My Father is oorspronkelijk geschreven door de Amerikaanse zanger Luther Vandross, samen met Richard Marx. Het werd uitgebracht in 2003 en won de Grammy Award voor Best Male R&B Vocal Performance en Song of the Year. Het nummer is een ode aan Vandross’ vader, die stierf toen Vandross nog jong was. De tekst gaat over de herinneringen die hij heeft aan het dansen met zijn vader, en het verlangen om dat moment opnieuw te beleven.
Voor SERA raakte het nummer een gevoelige snaar, wat duidelijk zichtbaar was in de uitzending. De emotionele uitvoering van Tangarine deed haar zichtbaar veel, en haar reactie maakte het moment alleen maar krachtiger. Het is deze combinatie van persoonlijke verhalen en krachtige uitvoeringen die Beste Zangers tot zo’n geliefd programma maakt.
Conclusie
De vierde aflevering van Beste Zangers was een avond vol hoogtepunten, maar het optreden van Tangarine met Dance With My Father stal zonder twijfel de show. De emotionele lading van het nummer, gecombineerd met de pure uitvoering van de broers, maakte het tot een van de meest memorabele momenten van het seizoen tot nu toe.
De kijkers waren unaniem in hun lof voor het optreden, en social media stond vol met reacties van mensen die geraakt waren door de performance. Het is precies dit soort momenten waarop Beste Zangers excelleert: wanneer muziek, emotie en persoonlijke verhalen samenkomen en iets onvergetelijks creëren.
Heb jij ook genoten van de aflevering? Laat ons weten wat jij het mooiste optreden vond in de reacties!
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.