Algemeen
Beste Zangers-kijkers sprakeloos: ”Dit is kippenvel”
Op zaterdagavond zit een groot deel van Nederland voor de televisie om te genieten van Beste Zangers. Deze populaire muzikale show biedt artiesten de kans om elkaar te eren door elkaars nummers in een eigen stijl te zingen. Elke week staat er één artiest centraal, en dit keer was het de beurt aan Rikki Borgelt, de zangeres van de band RONDÉ. De andere deelnemers zongen nummers uit haar repertoire, waarbij het zowel om persoonlijke favorieten als bekende hits ging.
Wie is Rikki Borgelt?
Rikki Borgelt is geen onbekende naam in de Nederlandse muziekwereld. Als leadzangeres van de band RONDÉ heeft ze al behoorlijk wat successen op haar naam staan. De band brak door met het nummer Run, dat een grote hit werd en hen uitnodigingen opleverde om op te treden in programma’s als De Wereld Draait Door en bij 3FM Serious Talent. Dankzij de aanstekelijke indiepopstijl van RONDÉ heeft de band een trouwe fanbase opgebouwd, en Rikki zelf wordt geprezen om haar krachtige stem en charismatische uitstraling op het podium.
Vanavond in Beste Zangers stond Rikki Borgelt dus in de schijnwerpers, waarbij de andere artiesten nummers uit haar repertoire zongen. Het leverde een avond vol emoties en verrassende uitvoeringen op, met een breed scala aan muziekstijlen die het werk van Rikki eerden.
De liedjes van de avond
Zoals het format van Beste Zangers voorschrijft, mochten de deelnemende artiesten een nummer uitkiezen dat verbonden is met Rikki of haar band. Sommigen kozen voor bekende hits van RONDÉ, terwijl anderen ervoor kozen om een persoonlijk favoriet nummer te zingen. Dit leverde de volgende liedjes op:
- Karin Bloemen – Bright Eyes
- Hannah Mae – Wat maakt het nu nog uit dan
- SERA – Run
- Tangarine – Sweethearts Together
- Martijn Buwalda – Van mezelf
- Claude – Toen ik je zag
Elk van deze nummers werd in een unieke uitvoering gebracht, met een persoonlijke twist van de artiest die het nummer zong. Vooral het optreden van Claude maakte veel indruk op de kijkers, zoals blijkt uit de vele positieve reacties op sociale media.
Claude’s indrukwekkende uitvoering
Hoewel alle artiesten een podium kregen om hun muzikale talenten te laten zien, was het Claude die deze avond de show stal met zijn prachtige uitvoering van Toen ik je zag. Dit nummer, oorspronkelijk gezongen door Antonie Kamerling voor de film All Stars, is een echte klassieker binnen de Nederlandse muziek. Claude wist het lied op een gevoelige en indrukwekkende manier neer te zetten, wat zorgde voor een golf van positieve reacties op sociale media.
Op X (voorheen Twitter) stroomden de reacties binnen, en veel kijkers benoemden Claude als de beste zanger van de avond. Enkele enthousiaste reacties:
- @kaatjehotemetoo: “Ja #Claude vond ik de beste vanavond #bestezangers”
- @Babloth: “Claude weet wel hoe je een klassieker zingt #bestezangers”
- @MEkorevaar84: “Claude wauw #hero #BesteZangers”
- @HHbresse: “#Claude naar het #songfestival! Zingt minimaal 3 talen, heeft een echt Frans geluid, internationaal lekkere muziek en een geweldige stem! #bestezangers”
De lof voor Claude was niet alleen gebaseerd op zijn indrukwekkende stem, maar ook op zijn internationale potentie. Verschillende kijkers riepen zelfs op om Claude namens Nederland naar het Eurovisiesongfestival te sturen, gezien zijn veelzijdigheid en het feit dat hij meerdere talen vloeiend beheerst.
Vorige hoogtepunten van het seizoen
Beste Zangers zit inmiddels in zijn zeventiende seizoen, en iedere aflevering biedt weer nieuwe muzikale hoogtepunten. De show begon dit seizoen met een aflevering waarin de veelzijdige cabaretière en zangeres Karin Bloemen centraal stond. Haar rijke carrière en indrukwekkende stem werden op die avond gevierd met prachtige uitvoeringen door haar medekandidaten.
Daarna volgden afleveringen waarin Claude, Martijn Buwalda en SERA in de spotlight stonden. De uitzending waarin Martijn Buwalda centraal stond, leverde bijzonder veel emotie op, aangezien zijn liedteksten vaak gaan over persoonlijke ervaringen en levenslessen. SERA, bekend van haar virale covers op platforms als TikTok, liet zien dat ze niet alleen een getalenteerde coverartiest is, maar ook eigen nummers vol overtuiging kan brengen.
Tangarine, het duo bestaande uit de broers Arnout en Sander Brinks, wist vorige week de harten van de kijkers te veroveren met hun ontroerende vertolking van Dance with my Father, een nummer dat oorspronkelijk gezongen werd door Luther Vandross. Het optreden van Tangarine werd door velen geprezen als een van de meest emotionele momenten van dit seizoen tot nu toe.
Het succes van Beste Zangers
Al jarenlang weet Beste Zangers miljoenen kijkers aan de buis te kluisteren. Het succes van het programma zit in het intieme en persoonlijke karakter, waarin artiesten niet alleen hun muzikale talenten laten zien, maar ook de gelegenheid krijgen om hun persoonlijke verhalen te delen. Dit zorgt vaak voor emotionele momenten en brengt de artiesten dichter bij het publiek.
Wat Beste Zangers uniek maakt, is het respect en de waardering die de artiesten voor elkaar hebben. In een tijdperk waarin veel televisieprogramma’s draaien om competitie en rivaliteit, is Beste Zangers een welkome afwisseling. Het programma draait om samenwerking, vriendschap en het vieren van muziek, ongeacht het genre of de achtergrond van de artiest.
Daarnaast biedt het programma artiesten de kans om buiten hun eigen comfortzone te treden. Het zingen van nummers uit een ander genre of het herinterpreteren van iemands persoonlijke lied kan leiden tot onverwachte pareltjes. Dit seizoen heeft al enkele opvallende uitvoeringen opgeleverd, en er zullen ongetwijfeld nog meer bijzondere momenten volgen.
Het belang van Beste Zangers voor de muziekwereld
Beste Zangers heeft niet alleen invloed op de kijkers thuis, maar speelt ook een belangrijke rol in de Nederlandse muziekwereld. Het programma biedt artiesten een platform om hun muziek bij een breder publiek onder de aandacht te brengen. Voor veel artiesten betekent deelname aan Beste Zangers een boost in hun carrière, zoals te zien is bij artiesten als Davina Michelle en Tino Martin, die na hun deelname aan het programma doorbraken bij een groot publiek.
Daarnaast biedt het programma artiesten de kans om hun muzikale horizon te verbreden. Voor een zanger of zangeres kan het een uitdaging zijn om een nummer in een heel ander genre te vertolken, maar het kan ook leiden tot nieuwe creatieve inzichten en samenwerkingen. Dit maakt Beste Zangers tot een belangrijk platform voor de ontwikkeling van de Nederlandse muziekcultuur.
Conclusie: Een avond vol muzikale hoogtepunten
De aflevering van Beste Zangers waarin Rikki Borgelt centraal stond, was opnieuw een avond vol verrassende en ontroerende muzikale momenten. Artiesten zoals Karin Bloemen, Tangarine, en SERA wisten het publiek te raken met hun unieke interpretaties van Rikki’s repertoire. Toch was het vooral Claude die deze avond het meest indruk maakte met zijn vertolking van Toen ik je zag. Zijn emotionele uitvoering zorgde voor een storm van positieve reacties op sociale media, waarbij veel kijkers hem al naar het Eurovisiesongfestival willen sturen.
Het is duidelijk dat Beste Zangers nog steeds een geliefd programma is dat artiesten de kans biedt om te schitteren, terwijl het tegelijkertijd miljoenen kijkers weet te raken. Met nog veel afleveringen in het verschiet, kunnen fans zich verheugen op meer indrukwekkende optredens en bijzondere muzikale momenten.
Belangrijke punten:
- Beste Zangers bracht deze avond een ode aan Rikki Borgelt van de band RONDÉ, waarbij verschillende artiesten nummers uit haar repertoire zongen.
- Claude maakte de meeste indruk met zijn prachtige uitvoering van Toen ik je zag, wat veel lof opleverde op sociale media.
- Het programma blijft een groot succes vanwege de emotionele diepgang en de persoonlijke verhalen achter de muziek.
- Beste Zangers biedt artiesten een platform om zichzelf op nieuwe manieren te laten zien en speelt een belangrijke rol in de Nederlandse muziekwereld.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.