Algemeen
Wout Weghorst smijt shirt weg en stapt op: ”Dit pik ik niet”
Wout Weghorst heeft zich de afgelopen dagen op het trainingsveld van het Nederlands elftal niet bepaald van zijn beste kant laten zien. De spits, die normaal bekendstaat om zijn harde werk en inzet, liet zich tijdens een oefensessie flink gaan en dat bleef niet onopgemerkt. Tijdens een training met de gebroeders Timber liep de spanning hoog op, en uiteindelijk resulteerde dit in een opmerkelijke actie van Weghorst: hij gooide zijn shirt op de grond en vertrok boos richting het hotel, terwijl zijn teamgenoten en bondscoach Ronald Koeman met verbijstering achterbleven.

Het Incident op de Training
Het begon allemaal tijdens een ogenschijnlijk normale trainingssessie van Oranje. De sfeer leek goed, maar al snel begon Weghorst zich te irriteren. Tijdens een duel met Jurriën Timber kreeg hij een tik op zijn voet, wat volgens Weghorst een overtreding was. Hoewel hij zelf overtuigd was dat de actie van Timber bestraft had moeten worden, dacht bondscoach Koeman daar anders over. Hij gaf aan dat het gewoon een stevig duel was, iets wat op de training wel vaker gebeurt en erbij hoort.
Weghorst, die duidelijk niet blij was met die beslissing, kon het echter niet laten om zijn ongenoegen kenbaar te maken. In plaats van door te gaan met de training, bleef hij tegen Koeman mopperen. Hij klaagde over de actie van Timber en vond dat hij onterecht was behandeld. Zijn klagen stopte niet, en na een tijdje begon hij ook sarcastisch te lachen toen hij weer in aanraking kwam met Quinten Timber, de broer van Jurriën. De situatie escaleerde toen Weghorst bleef klagen tegen de bondscoach, die uiteindelijk ingreep en duidelijk maakte dat hij er genoeg van had.
Koeman Grijpt In
Ronald Koeman, die bekendstaat om zijn no-nonsense houding, was er snel klaar mee. Hij onderbrak Weghorst en gaf aan dat het nu “klaar moest zijn.” Koeman maakte duidelijk dat hij zowel Weghorst als de gebroeders Timber had aangesproken op hun acties, en hij verwachtte dat het gezeur nu voorbij zou zijn. “Ik heb tegen jou iets gezegd, en ik heb tegen hen iets gezegd,” verklaarde Koeman. Hiermee probeerde hij de gemoederen te bedaren en de focus terug op de training te brengen.

Toch bleek dat de situatie nog niet helemaal was opgelost. Verdediger Jan Paul van Hecke, die getuige was van het incident, probeerde Weghorst nog te kalmeren en hem terug in de groep te brengen. Weghorst voltooide het laatste deel van de training, maar zijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukking spraken boekdelen. Hij was duidelijk gefrustreerd en had er geen zin meer in.
Een Boze Vertrek
Zodra het laatste fluitsignaal van de training klonk, gebeurde er iets wat maar zelden voorkomt bij Weghorst. In plaats van rustig de training af te ronden zoals de andere spelers, smeet hij zijn shirt op de grond en vertrok hij boos richting het hotel. Hij stapte direct op zijn mountainbike en fietste zonder om te kijken weg, terwijl de rest van het team verbaasd achterbleef.
Het incident liet niet alleen zijn medespelers, maar ook bondscoach Koeman in verwarring achter. Na afloop van de training liet Koeman zich nog kort uit over de situatie: “Hij heeft geen blessure,” verklaarde hij tegenover de pers. Hiermee maakte hij duidelijk dat Weghorst niet vanwege een fysieke beperking was gestopt, maar puur uit frustratie de training had verlaten. Voor een bondscoach, die gewend is om met topatleten te werken, was het een onverwachte en onprofessionele actie van de spits.
Verontwaardiging onder de Spelers
De overige spelers van Oranje reageerden geschokt op het voorval. Waar het team normaal gesproken functioneert als een hechte eenheid, zorgde het gedrag van Weghorst voor een breuk in de sfeer. Veel van zijn teamgenoten bleven verbaasd achter, niet begrijpend wat er precies was gebeurd. Hoewel er binnen de ploeg wel vaker sprake is van stevige duels en pittige woordenwisselingen, had niemand verwacht dat Weghorst zo heftig zou reageren.

De spits, die normaal bekendstaat om zijn doorzettingsvermogen en vastberadenheid, liet zich dit keer volledig meeslepen door zijn emoties. Het incident werpt een schaduw over zijn doorgaans professionele houding en roept vragen op over zijn mentale gesteldheid en motivatie binnen het nationale elftal.
Reacties en Speculaties
Nadat het nieuws van Weghorst’s woede-uitbarsting de ronde deed, kwamen de reacties van voetbalfans en kenners snel binnen. Veel mensen waren verrast door het gedrag van de spits, vooral omdat hij normaal gesproken bekendstaat om zijn professionaliteit en werklust. Op sociale media stroomden de reacties binnen, variërend van kritiek op zijn houding tot begrip voor de frustraties die soms op het trainingsveld kunnen ontstaan.
Sommige fans wezen erop dat Weghorst misschien onder grote druk staat, zowel op clubniveau als bij Oranje, en dat deze uitbarsting een teken kan zijn van opgekropte frustraties. Anderen waren minder vergevingsgezind en vonden dat een speler van zijn niveau zich nooit op deze manier mag gedragen, ongeacht de omstandigheden. Ze gaven aan dat Weghorst zich als een voorbeeld moet gedragen voor jongere spelers en dat hij zijn emoties beter in bedwang moet houden.
Hoe Nu Verder?
Het is nog onduidelijk of Weghorst en Koeman dit incident zullen uitpraten en of er eventuele sancties zullen volgen. Bondscoach Koeman heeft in het verleden laten zien dat hij niet bang is om harde beslissingen te nemen als het gaat om discipline binnen het team. Of Weghorst hierop aangesproken zal worden, en of dit consequenties zal hebben voor zijn rol binnen het nationale elftal, moet nog blijken.
Het incident roept echter wel vragen op over de harmonie binnen het team en de rol van Weghorst in de toekomst. Hoewel hij ongetwijfeld een belangrijke speler is voor Oranje, zal hij dit soort uitbarstingen moeten vermijden om zijn positie binnen het team te behouden. Koeman heeft al eerder laten zien dat hij geen ruimte heeft voor spelers die zich niet aan de regels houden, en Weghorst zal zich hier mogelijk van bewust zijn.
Voor nu is het vooral afwachten of Weghorst zijn gedrag zal veranderen en hoe de rest van het team op dit incident zal reageren. Het is te hopen dat dit een eenmalige uitbarsting was en dat de spits zijn focus snel weer terugvindt op het veld. Oranje heeft namelijk alle spelers nodig om als team te presteren, en dergelijke incidenten kunnen de sfeer binnen de ploeg verstoren.
Een geïrriteerde Wout Weghorst na een duel met Jurriën Timber 💥👟 pic.twitter.com/rcIrQCgHTv
— ESPN NL (@ESPNnl) September 8, 2024
Jouw Mening Gevraagd
Wat vind jij van het gedrag van Wout Weghorst? Was zijn reactie begrijpelijk of had hij zijn emoties beter onder controle moeten houden? We horen graag wat jij denkt. Laat je mening achter in de reacties hieronder en deel je gedachten met andere voetbalfans.
Algemeen
Studies tonen aan dat mensen met deze bloedgroep een grotere kans hebben om 100 jaar te worden

Hoe bloedwaarden voorspellen wie 100 jaar kan worden: nieuw onderzoek onthult 10 opvallende biomarkers
Dat sommige mensen zonder veel moeite de leeftijd van 100 jaar bereiken terwijl anderen eerder wegvallen, blijft een van de grootste mysteries in de medische wetenschap. Toch komen onderzoekers langzaam dichterbij een antwoord. Een grootschalig Zweeds onderzoek heeft nu tien specifieke bloedmarkers ontdekt die opmerkelijk nauwkeurig voorspellen welke mensen de grootste kans hebben om extreem oud te worden. Het gaat niet om exotische tests of genetische analyses, maar om simpele bloedwaarden die veel mensen al vanaf hun middelbare leeftijd laten controleren.

De groei van een bijzondere leeftijdsgroep
Honderdjarigen werden vroeger gezien als levende wonderen: uitzonderingen die je maar zelden tegenkwam. Maar dat beeld verandert razendsnel. Sinds de jaren ’70 is het aantal honderdjarigen wereldwijd meer dan verdubbeld. Betere gezondheidszorg, veiliger werk, medicijnen én algemeen bewustzijn over voeding en beweging spelen daarbij een rol. Maar zelfs met al deze factoren blijft één vraag hangen: wat onderscheidt de mensen die het écht tot 100 schoppen?
Een team wetenschappers uit Zweden besloot precies dat uit te zoeken – niet door te kijken naar hun levensstijl, maar door letterlijk hun bloedwaarden te volgen over meerdere decennia.

Het grootste onderzoek naar lange levensduur tot nu toe
De studie betrof maar liefst 44.637 inwoners van Stockholm, allemaal geboren tussen 1893 en 1920. Tussen 1985 en 1996 onderging deze hele groep routinematige bloedtesten. Vervolgens werden ze tot 35 jaar lang gevolgd via nationale gezondheidsregisters. Het ging om mensen die op het moment van bloedafname tussen de 64 en 99 jaar oud waren.
Uiteindelijk bereikten 1.224 van hen de leeftijd van 100 jaar – opvallend genoeg was ruim 84 procent daarvan vrouw, helemaal in lijn met de bekende statistiek dat vrouwen gemiddeld langer leven dan mannen.
De grote vraag was:
zaten er in de bloedwaarden
van deze mensen aanwijzingen die al decennia eerder konden
voorspellen wie de magische grens van 100 zou
halen?
Het antwoord: ja, en
verrassend duidelijk ook.

De 10 bloedmarkers die de grootste rol spelen
De onderzoekers analyseerden twaalf standaard bloedwaarden, waarvan tien uiteindelijk sterke voorspellers bleken voor levensduur. Het ging onder andere om:
-
Glucose (suikerspiegel)
-
Creatinine (nierfunctie)
-
Urinezuur
-
Leverwaarden zoals GGT, ALP, ASAT en LDH
-
Cholesterol
-
Albumine (voedingsstatus)
-
IJzer en TIBC (ijzerbindende capaciteit)

Wat bleek?
Extreme waarden – zowel te hoog als te laag – verminderden de kans om 100 te worden. Maar meer specifiek viel iets opmerkelijks op: bijna alle 100-plussers hadden al rond hun 60e of 70e levensjaar tamelijk stabiele en gemiddelde waarden. Geen uitschieters, geen zorgwekkende verhogingen, maar rustige, consistente bloedwaardes.
Lage glucose, creatinine en urinezuur
Onderzoeker Karin Modig verwoordde het als volgt:
“Honderdjarigen hadden al vanaf hun zestigste beduidend lagere glucose-, creatinine- en urinezuurwaarden dan leeftijdsgenoten die vroeger 0verleden.”
Zo bleek bijvoorbeeld dat bijna geen enkele honderdjarige rond zijn/haar 60e een glucosewaarde boven de 6,5 mmol/l had gehad. Ook creatininewaarden boven de 125 kwamen onder de honderdjarigen nauwelijks voor.
Ook lever- en ontstekingswaarden voorspelden veel
Lagere waarden van ASAT, LDH, ALP, GGT en TIBC bleken eveneens samen te hangen met een langere levensduur. Dat duidt op:
-
een minder zwaarbelaste lever
-
lagere ontstekingsactiviteit
-
een metabolisme dat minder stress ervaart
Een verrassende wending: cholesterol
Misschien wel de meest opvallende uitkomst van het onderzoek is dat een hoger totaal cholesterolgehalte geassocieerd bleek met een grotere kans om 100 jaar oud te worden.
Dat statement botst frontaal met moderne richtlijnen, waarin juist vaak wordt gestreefd naar lage cholesterolwaarden. Maar deze bevinding sluit wél aan bij eerdere studies die aantonen dat bij zeer oude mensen een te laag cholesterol juist risicovol kan zijn, bijvoorbeeld doordat het kan wijzen op ondervoeding of chronische z!ekte.
Het sleutelwoord is dus opnieuw: balans, en vooral géén extreme waarden.
IJzer werkt hetzelfde: te laag is probleem, niet te hoog
Ook ijzerwaarden lieten een duidelijke trend zien: mensen met te lage ijzerwaarden bleken een veel kleinere kans te hebben om 100 te worden. Een te hoog ijzergehalte kan óók risico’s opleveren, maar extreem lage waarden bleken in deze studie een belangrijke voorspeller van sterfte op latere leeftijd.

Gaat dit over genen of levensstijl?
De grote vraag is natuurlijk wat deze biomarkers zeggen over oorzaken. Want bloedwaarden op zichzelf vertellen nog niet waarom ze goed of slecht zijn.
Volgens Modig:
“We kunnen niet exact zeggen welke levensstijl of genetische factoren zorgen voor deze bloedwaardes, maar voeding, alcoholgebruik en algemene metabole gezondheid spelen waarschijnlijk een grote rol.”
Ook onderstreept ze dat geluk – toevallige afwezigheid van ernstige z!ektes – altijd een factor blijft in extreme ouderdom.
Maar één ding is zeker: de verschillen zagen de onderzoekers al tientallen jaren vóór 0verlijden. Dat wijst erop dat zowel leefstijl als erfelijke aanleg een langdurige invloed heeft.

Wat kunt u zelf met deze informatie?
De studie is géén handleiding om meteen allerlei bloedwaarden te proberen te verlagen of verhogen. De belangrijkste lessen zijn veel subtieler – en vooral veel realistischer.
Hier zijn de rode lijnen:
1. Het gaat om stabiele, gemiddelde waarden
De honderdjarigen bleken geen “perfecte” bloedwaarden te hebben, maar vooral:
-
niet te hoog
-
niet te laag
-
nauwelijks schommelingen
Een rustige metabole gezondheid blijkt goud waard.
2. Een gezonde bloedsuikerspiegel is cruciaal
Hier is geen discussie over: lagere, stabiele glucosewaarden geven een grotere kans op een lang leven.
3. Let op nierfunctie en ontstekingswaarden
Creatinine en urinezuur lijken veel te zeggen over de algemene gezondheid op de lange termijn. Lage, stabiele waarden waren een duidelijke voorspeller.
4. Extreme diëten die cholesterol té laag maken zijn mogelijk niet gunstig
Cholesterol blijft complex, maar té laag is zeker niet altijd beter.
5. Houd uw lever gezond
Lage ALP, GGT en ASAT stonden vrijwel altijd gelijk aan een langere levensduur.
6. IJzer moet in balans zijn
Vooral een tekort op oudere leeftijd bleek nadelig.

Simpel gezegd: je hoeft niet perfect te zijn, maar je moet in balans blijven
Gezond eten, voldoende bewegen, goede slaap, matigheid met alcohol en regelmatige check-ups bij de huisarts liggen dus volkomen in lijn met de bloedwaardes van de honderdjarigen. Ze leefden niet extreem streng, maar wel consequent gezond.
Daarbij geldt: hoe eerder in het leven de bloedwaarden binnen een gezond bereik vallen, hoe gunstiger de voorspelling.

Denkt u na over uw eigen gezondheid?
Deze studie laat zien dat de basis van een lang leven, deels al vanaf middelbare leeftijd zichtbaar wordt. Niet als garantie, maar als richtingaanwijzer. Routinecontroles kunnen helpen trends in bloedwaarden vroeg op te merken, zodat u tijdig bij kunt sturen.
Of het nu gaat om bewegen, gezonde voeding, minder stress of simpelweg beter slapen: elke kleine verbetering telt mee voor de lange termijn.