Algemeen
Topadvocaat haalt zwaar uit naar Peter R. de Vries: ´Gaan zijn fans niet leuk vinden´
Topadvocaat Oscar Hammerstein heeft stevige kritiek geuit op Peter R. de Vries. Hammerstein verkeerde in levensgevaar tijdens zijn tijd als advocaat van een belangrijke kroongetuige, nadat zijn voorganger Derk Wiersum verm00rd was en Peter R. de Vries werd neergesch0ten.
‘De dingen die ik over Peter R. de Vries schrijf, gaan zijn fans niet leuk vinden’
In een interview met Story laat Hammerstein weten bezig te zijn met een boek. Waar gaat het boek over? “Het boek gaat over mijn avonturen met de kroongetuige en alles wat daaromheen is gebeurd,” zegt hij.
“Ondanks dat Derk en Peter er niet meer zijn, blijf ik overeind.” Hij vraagt zich af waarom hem niets is overkomen. “Ik ben geen fan van Peter R. de Vries. Alle narigheid die ik met betrekking tot het verdedigen van de kroongetuige heb meegemaakt, is door hem veroorzaakt.”
Hammerstein geeft aan dat hij voorzichtig moet zijn met wat hij schrijft over Peter R. de Vries, gezien diens bijna heiligverklaring na zijn d00d.
“Maar ik schrijf wel precies wat er is gebeurd. Dat gaan zijn fans niet leuk vinden,” vervolgt hij. Het boek zal voor kerst verschijnen. “Ik ben verbaasd dat er na zijn 0verlijden alleen nog positief over Peter wordt gesproken. Iedereen die ik tegenkom, heeft namelijk dezelfde mening als ik.”
Woede van Peter R. de Vries
Oscar Hammerstein onthult ook dat Peter R. de Vries ooit woedend op hem was. De reden? “Omdat ik had gezegd dat ik een apparaat op mijn tv had, waardoor ik automatisch van zender veranderde als Peter in beeld kwam. Hij was toen woedend.”
28 Jaar C*lstr@f
Onlangs heeft de r*chter str@ffen opgelegd in de zaak rondom de m00rd op Peter R. de Vries. Schutter Delano G. en chauffeur Kamil E. kregen beide een celstr@f van 28 jaar. Krystian M., die als ‘m00rdmakelaar’ optrad, kreeg de maximale str@f die voor hem mogelijk was: 26 jaar en 1 maand gevangenisstraf.
Omdat hij al in een andere str@fzaak veroordeeld was, mag zijn totale str@f niet boven de 30 jaar uitkomen.
Jade (18) moet nadenken over haar afscheid: “Het moment is aangebroken”
Er zijn verhalen die je even doen stilstaan, hoe druk het leven ook lijkt. Het verhaal van de 18-jarige Jade Kops is er zo één. Terwijl leeftijdsgenoten plannen maken voor studiejaren, vakanties en toekomstdromen, bevindt Jade zich in een compleet andere realiteit. Zij leeft met de wetenschap dat ze ongeneeslijk z!ek is, en dat haar tijd kostbaar én beperkt is. In een indrukwekkend en openhartig Instagrambericht vertelt Jade dat ze nu in de fase is beland waar ze nooit op voorbereid had kunnen zijn: het bespreken van haar afscheid.
Het zijn woorden die keihard binnenkomen — juist omdat ze komen van iemand die nog aan het begin van haar leven zou moeten staan. Jade benoemt het zelf: “Het moment is aangebroken.” En daarmee opent ze eerlijk een hoofdstuk dat zowel hartverscheurend als buitengewoon dapper is.
Diagnose die haar wereld veranderde
In 2021 kreeg Jade te horen dat er een tumor in haar keel was ontdekt. Een boodschap die alles op zijn kop zette. Sindsdien draait haar leven om behandelingen, z!ekenhuisbezoeken, hoop, onverwachte wendingen en het zoeken naar rust en liefde in de momenten die nog wél kunnen. Ondanks alles bleef Jade proberen te genieten van het leven, hoe moeilijk dat soms ook was. Ze deelde haar weg openhartig op sociale media, waardoor duizenden mensen met haar meeleefden.
Maar vorige week kwam er een moment waar zij en haar familie al lang tegenop keken: de uitvaartverzorger stond voor de deur. Het klinkt bijna onwerkelijk voor iemand van haar leeftijd — en toch moest Jade daarmee geconfronteerd worden. Ze beschrijft het moment zelf, met woorden die lezen alsof je naast haar op de bank zit.
“Met bibberende benen zaten we te wachten”
Jade vertelt dat zij samen met haar ouders thuis zat. De spanning vulde de ruimte; niemand wist precies hoe dit moment zou voelen. “We kletsen wat over koetjes en kalfjes,” schrijft Jade, “totdat de deurbel gaat.”
Wat daarna volgt is een scène die bijna filmisch aandoet, maar helaas bittere realiteit is.
Ze staat op, haalt diep adem en loopt naar de voordeur. Aan de andere kant staat een vriendelijke vrouw, die ze begroet en binnenlaat. Maar precies op dat moment schrikt Jade van haar eigen woorden. Ze hoort zichzelf iets zeggen wat voor andere 18-jarigen ondenkbaar zou zijn: “Ik laat een uitvaartverzorger binnen?” Besef en verdriet komen als golven tegelijk binnen. Het voelt alsof de kamer kleiner wordt, stiller, zwaarder.
“Daar zit ik dan. Achttien jaar.”
De uitvaartverzorger neemt plaats, slaat een laptop open en bladert door een boek met opties, locaties en keuzes die gemaakt moeten worden. Jade kijkt toe, hoort woorden voorbij komen over afscheid, over momenten, over details waarvoor een ander normaal vijftig, zestig of zeventig jaar de tijd krijgt om erover na te denken.
Maar Jade is achttien.
“Iemand tegenover mij praat over dingen waar ik nog helemaal niet klaar voor ben,” schrijft ze. Het beeld dat ze schetst is onwaarschijnlijk pijnlijk: een meisje, nog maar net volwassen, dat moet meeluisteren naar onderwerpen die eigenlijk mijlenver van haar zouden moeten liggen.
Tussen slokken thee door ziet Jade dat de vrouw tegenover haar vriendelijk glimlacht. Oppervlakkig kalm, professioneel, meelevend — maar voor Jade voelt het surrealistisch. “Dit gaat toch niet over míj? Niet nu. Niet op deze leeftijd.”
Een gedachtenstorm die geen pauze kent
Terwijl ze probeert te luisteren, weg te blijven van paniek en haar aandacht bij het gesprek te houden, merkt Jade dat haar gedachten alle kanten opschieten. Ze omschrijft het prachtig en tegelijk breekbaar:
“Mijn gedachten bewegen als druppels langs het raam.”
Ze ziet in haar hoofd beelden voorbij schieten die ze helemaal niet wil zien: hoe het afscheid eruit zou zien, wie er zouden zijn, wat het moment zou betekenen. Ze ziet scènes van haar familie, van betraande gezichten, van momenten die niemand op jonge leeftijd zou moeten visualiseren.
Daarom spreekt ze zichzelf
toe.
Hard.
Streng.
Dapper.
“Nee, stoppen nu, Jade. Zover is het nog niet.”
Het is die zin die laat zien hoe ongelooflijk sterk ze is. Ze probeert zichzelf terug te halen, adem te halen, te focussen op wat nu nog wél kan. Ze probeert grip te houden op het leven dat ze nog steeds leeft, ondanks alles wat er speelt.
Van strijd naar berusting: een proces zonder handleiding
Het bijzondere aan Jade is hoe open ze blijft in haar woorden. Ze benoemt niet alleen wat ze voelt, maar ook wat ze hoopt. Ze wil dat haar familie straks niet alles alleen hoeft te bedenken. Ze wil dat er rust is, structuur, duidelijkheid.
“Het idee dat we na een aantal gesprekken straks ‘voorbereid’ zijn, geeft rust,” sluit ze af.
Het gebruik van dat woord — voorbereid — laat zien dat Jade bezig is om haar ouders te ontlasten, hoe zwaar het ook voor haarzelf is. Een vorm van liefde die bijna niet in woorden te vatten is.
Grote golf aan steun: “Je schrijft met je hart”
Onder haar bericht stromen de reacties binnen. Mensen noemen haar een talentvolle schrijver, een inspiratie, een voorbeeld in moed en kwetsbaarheid. Maar bovenal zien volgers vooral een meisje dat gigantisch veel kracht toont in een situatie waarin niemand zou willen zitten.
Jade raakt mensen met haar eerlijkheid. Met haar woorden. Met haar wil om, ondanks alles, nog steeds in het moment te leven. En dat blijkt uit de massale steun die ze online ontvangt. Berichten van vreemden, van vrienden, van mensen die zelf soortgelijke situaties hebben meegemaakt — allemaal laten ze weten dat ze met haar meeleven.
Een verhaal dat niemand onberoerd laat
De situatie van Jade is een hartverscheurend voorbeeld van hoe grillig het leven kan zijn. Hoe snel alles kan veranderen. Hoe jong iemand kan zijn en toch met vragen moet leven die normaal pas op hoge leeftijd komen. Het maakt haar verhaal niet alleen verdrietig, maar ook indrukwekkend. Omdat het laat zien hoe veerkrachtig een mens kan zijn, zelfs wanneer de omstandigheden de zwaarste denkbare zijn.
Jade toont dat kwetsbaarheid geen zwakte is maar juist moed. Dat delen een manier kan zijn om grip te houden. Dat woorden kunnen helen — zowel voor haarzelf als voor de mensen die haar verhaal lezen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat kunnen we leren van Jade?
Dat elk moment waardevol
is.
Dat liefde en familie boven alles staan.
Dat openheid anderen kan helpen om nooit weg te kijken van wat
moeilijk is.
En dat kracht soms schuilt in precies die momenten waarop je breekt
— maar toch dóórgaat.
Jade’s verhaal is rauw, eerlijk en onvergetelijk. Ze laat zien dat zelfs in de moeilijkste fase van het leven lichtpuntjes blijven bestaan, hoe klein ze soms ook zijn.
En precies dat maakt haar woorden zo bijzonder.