Algemeen
Sywert is dakloos en moet bij zijn volgers om een tentje bedelen
Het ziet er somber uit voor Sywert van Lienden, de man die bekend werd door zijn rol in de omstreden mondkapjesdeal tijdens de coronapandemie. Aan het eind van deze maand dreigt hij zonder onderdak te komen zitten. Via social media doet hij een oproep aan zijn volgers voor advies en ondersteuning, waarbij hij zelfs om tips voor het leven als dakloze vraagt. Hij overweegt de aanschaf van een tent als tijdelijke oplossing.
Van Lienden staat op het punt dakloos te worden, iets wat hij toeschrijft aan onder andere de Belastingdienst en het Openbaar Ministerie. In een bericht op social media schrijft hij: “Het is september, waarschijnlijk de maand waarin ik dakloos word. Zucht. Komende weken uitzoeken hoe ik het leven onder die omstandigheden ga inrichten. Met dank aan onder meer de Belastingdienst en het OM voor het laatste (gecoördineerde) duwtje.”
Zijn grootste zorg is de veiligheid van zijn gezin. Daarom heeft hij besloten “zelf maar een stap opzij de wijde wereld in” te zetten, zoals hij het omschrijft. Hij vraagt zijn volgers of ze nog ‘daklozentips’ voor hem hebben en of er iemand een goedkope verblijfplaats voor hem weet, bij voorkeur in de buurt van Hilversum, in verband met zijn kinderen. “Al is het voor een tent of iets dergelijks,” voegt Van Lienden eraan toe.
Recent boekte Van Lienden nog een juridische overwinning in zijn strijd tegen de Stichting Hulptroepen Alliantie (SHA). Hij won een kort geding om een bedrag van 100.000 euro, dat hij nodig heeft om zijn raadsman te kunnen betalen in de lopende juridische procedures rond de mondkapjesdeal. De rechter oordeelde dat er onterecht beslag was gelegd op dit geld, omdat het specifiek bedoeld was voor zijn juridische bijstand. Dit geldbedrag is voor hem een welkome opluchting in deze moeilijke tijden.
Van Lienden verdiende samen met zijn zakenpartners Bernd Damme en Camille van Gestel miljoenen euro’s met de omstreden deal voor de levering van mondkapjes aan de Nederlandse overheid. Aanvankelijk had Van Lienden aangekondigd dat de mondkapjes ‘om niet’, oftewel zonder winstoogmerk, geleverd zouden worden. De realiteit bleek echter anders, en het drietal kwam onder zware kritiek te staan toen bleek dat ze forse winsten hadden gemaakt. Op hun bankrekeningen is inmiddels beslag gelegd in het kader van lopende juridische procedures.
Vorig jaar werd er per persoon een bedrag van 100.000 euro vrijgegeven voor juridische bijstand. Omdat Van Lienden op dat moment geen advocaat had, bleef het geld op zijn rekening staan, waarna de SHA er beslag op liet leggen. In recente interviews heeft Van Lienden verklaard dat hij zich momenteel geen advocaat kan veroorloven, omdat hij naar eigen zeggen geen financiële middelen meer heeft.
Deze situatie toont aan hoe snel iemand die ooit in een bevoorrechte positie verkeerde, kan afglijden naar een uiterst penibele situatie. Voor Van Lienden is het nu zaak om te overleven en oplossingen te vinden voor zijn toekomstige situatie zonder dak boven zijn hoofd.
En het is september. Wss maand waarin ik dakloos word. Zucht. Komende weken uitzoeken hoe ik ’t leven onder die omstandigheden ga inrichten. Mocht iemand daklozentips hebben of een (goedkoop) plekje in omgeving Hilversum (ivm kinderen), al is het voor een tent o.i.d: let me know pic.twitter.com/TOA23OYboH
— Sywert van Lienden (@Sywert) September 1, 2024
Gratis busvervoer voor asielzoekers tussen Ter Apel en Emmen zorgt voor brede discussie: ‘Is dit de juiste oplossing?’
Het besluit om het busvervoer tussen het asielzoekerscentrum in Ter Apel en station Emmen voortaan kosteloos te maken voor bewoners van het azc, zorgt voor veel reacties in het hele land. Het gaat om een maatregel die vooral bedoeld is om de veiligheid in het openbaar vervoer te verbeteren, maar de keuze roept tegelijkertijd vragen op over gelijkheid, handhaving en de rol van vervoersbedrijven. Voorstanders spreken van een pragmatische aanpak, terwijl anderen vinden dat hiermee een verkeerd signaal wordt afgegeven.
Een lange geschiedenis van incidenten en overlast
Al jaren klinken er zorgen over de situatie op de buslijn tussen Ter Apel en Emmen. Chauffeurs gaven eerder aan dat zij regelmatig te maken kregen met ongewenst gedrag, onduidelijkheid rondom ticketbetalingen en spanningen die opliepen tijdens ritten. Het ging daarbij soms om groepen reizigers die niet wilden betalen of moeite hadden met de regels van het openbaar vervoer.
Hoewel veel ritten zonder problemen verliepen, waren de uitzonderingen heftig genoeg om de veiligheid van chauffeurs en medereizigers onderwerp van gesprek te maken. Buschauffeurs hebben meerdere keren aangegeven dat zij onder grote druk stonden en dat sommige situaties erg onprettig aanvoelden. Voor een sector waarin veiligheid en klantvriendelijkheid centraal staan, was dat een reden om te zoeken naar oplossingen.
Eerdere maatregelen boden onvoldoende resultaat
Het probleem aanpakken was complex. Het COA zette hosts in die bewoners van het azc begeleidden naar de bushalte en hielpen bij het opstappen. Deze hosts moesten vooral zorgen voor rust, begeleiding en uitleg over de regels. In Emmen werden extra toezichthouders ingezet, die reizigers te woord stonden en konden ingrijpen als dat nodig was. Ook Qbuzz schakelde boa’s in op reguliere buslijnen. De buschauffeurs en boa’s hadden portofoons om sneller te kunnen communiceren wanneer zich iets voordeed.
Hoewel deze maatregelen soms hielpen om de situatie tijdelijk te stabiliseren, bleek de structurele overlast niet volledig te verdwijnen. De vraag bleef dus bestaan: wat kan er gedaan worden om ritten veiliger, rustiger en voorspelbaarder te maken?
Nieuwe aanpak: gratis pendeldienst moet rust terugbrengen
Daarom is nu besloten dat het vervoer tussen het azc in Ter Apel en station Emmen gratis wordt. Het doel hiervan is niet om bepaalde groepen te bevoordelen, maar om een belangrijk spanningspunt weg te nemen: de discussie over betalen. In eerdere incidenten bleek vooral de discussie over het wel of niet kopen van een ticket aanleiding voor onrust. Door dat element weg te nemen, hoopt Qbuzz dat de ritten voortaan zonder spanningen verlopen.
Qbuzz-directeur Laurence Hovenkamp noemt deze beleidswijziging een belangrijke schakel in een bredere aanpak. Volgens haar is de combinatie van maatregelen essentieel: toezicht, begeleiding én kosteloos vervoer voor deze specifieke route moeten samen zorgen voor een veiligere omgeving.
“Het vrij beschikbaar stellen van de pendeldienst is een cruciale stap om het totale pakket aan maatregelen te laten slagen,” aldus Hovenkamp.
Het gaat hierbij dus niet enkel om gratis reizen, maar om een compleet beleid dat onrust moet voorkomen en de ervaring van chauffeurs en reizigers moet verbeteren.
Veel discussie op sociale media
Het besluit zorgt online voor stevige reacties. Veel mensen vragen zich af waarom één specifieke groep gratis mag reizen, terwijl andere reizigers wel moeten betalen voor dezelfde afstand. Zij ervaren het als oneerlijk dat er kennelijk middelen beschikbaar zijn om dit vervoer kosteloos te maken, terwijl dit voor regulier openbaar vervoer niet gebeurt.
Aan de andere kant zijn er ook mensen die de keuze pragmatisch en begrijpelijk vinden. Zij wijzen op het feit dat veiligheidspunten in het openbaar vervoer bovenaan staan, en dat het wegnemen van conflictmomenten een bewezen manier is om de rust te bewaren. Volgens deze groep is het beter om te investeren in stabiliteit dan dat chauffeurs en reizigers zich onveilig voelen.
Waarom gratis vervoer als oplossing wordt gezien
Dat de betaaldiscussie zo’n grote rol speelt, heeft vooral te maken met het karakter van de route. Het traject tussen het azc en het station wordt dagelijks gebruikt door een grote, relatief vaste groep reizigers. Voor sommige bewoners van het azc is onduidelijk hoe het Nederlandse betaal- en vervoerssysteem werkt, waardoor misverstanden kunnen ontstaan.
Door het traject tijdelijk gratis te maken, hoopt men de ritten voorspelbaarder te maken en chauffeurs te ontlasten. Als er geen discussies meer zijn bij het instappen, komt er meer rust in de bus én aan de halte. Bovendien maakt het toezicht door hosts en boa’s het makkelijker om te signaleren waar extra uitleg of begeleiding nodig is.
Is dit de omgekeerde wereld?
Veel reacties online zijn gebaseerd op het idee dat er nu een “beloning” wordt gegeven voor gedrag dat eerder tot problemen leidde. Mensen vrezen dat er een precedent wordt geschapen: dat wie onrust veroorzaakt uiteindelijk extra geholpen wordt. Daarom noemen sommigen het besluit symbolisch ‘de omgekeerde wereld’.
Tegelijkertijd benadrukken beleidsmakers dat dit geen beloning is, maar een veiligheidsmaatregel. Het is vergelijkbaar met andere situaties waarin conflicten worden voorkomen door een procedure te vereenvoudigen — zoals wanneer voetbalclubs extra pendelbussen inzetten voor supportersgroepen om opstootjes te voorkomen.
Gelijke behandeling en toegankelijkheid van het openbaar vervoer
Een belangrijk punt in de discussie is het gevoel van gelijkheid. Het openbaar vervoer is een publieke dienst die voor iedereen toegankelijk moet zijn, en veel reizigers vinden dat regels voor iedereen hetzelfde moeten zijn. Wanneer één groep op een bepaalde route gratis reist, roept dat automatisch vragen op over solidariteit, eerlijkheid en uniformiteit van beleid.
Daarom benadrukken de betrokken partijen dat dit een uitzonderlijke situatie is, specifiek gekozen voor een zeer specifiek traject met specifieke veiligheidsuitdagingen. Het is dus geen beleidswijziging die breder wordt ingevoerd.
Hoe gaat het verder?
Voor nu blijft de gratis pendeldienst onderdeel van een proefperiode. In die periode wordt gemeten of het aantal incidenten daadwerkelijk afneemt en of chauffeurs zich veiliger voelen. Ook wordt gekeken of de begeleiding van het COA, de inzet van toezichthouders en het contact tussen vervoerder en overheid voldoende zijn om de situatie duurzaam te verbeteren.
Wanneer blijkt dat de maatregel effectief is, kan deze langer worden aangehouden. Als de resultaten tegenvallen, zullen opnieuw aanpassingen nodig zijn.
Wat vind jij van dit besluit?
Het onderwerp raakt veel mensen, omdat het gaat over veiligheid, verantwoordelijkheid en eerlijkheid. Vind jij het verstandig om dit traject gratis te maken om zo de rust terug te brengen? Of zijn er volgens jou andere oplossingen mogelijk die zowel veilig als eerlijk voelen?
Laat het vooral weten in de reacties — de discussie is nog lang niet voorbij, en jouw mening telt mee in hoe dit soort beleidskeuzes in de toekomst worden vormgegeven.