Algemeen
René van der Gijp trekt de stekker uit Vandaag Inside na ruzie: ‘Ik ga niet meer aan tafel zitten!’
Het rommelt flink tussen de heren van Vandaag Inside: René van der Gijp, Johan Derksen en Wilfred Genee. De drie iconische gezichten van het populaire programma kregen gisteren een flinke ruzie op televisie, en er lijkt nu zelfs een einde aan het programma te dre!gen. Hoewel de mannen in het verleden vaker ruzie hadden en spraken over het stoppen van het programma, lijkt het deze keer ernstiger dan ooit. René van der Gijp lijkt vastberaden en wil serieus overwegen om de stekker eruit te trekken. De aanleiding? Een vurige discussie waarin Johan Derksen het programma een “k*tprogramma” noemde.
Het Begin van de Ruzie
De ruzie begon met een relatief onschuldig gesprek over een optreden. Plotseling liet Johan Derksen echter weten dat hij Vandaag Inside eigenlijk helemaal niet zo leuk meer vindt. Hij noemde het zelfs een “k*tprogramma”. Dit schoot bij René en Wilfred in het verkeerde keelgat.
Wilfred Genee probeerde aanvankelijk de situatie te sussen en kwam met een tussenkomst: “Het gaat uiteindelijk in het leven, Johan, om wat je zelf leuk vindt, toch?” Maar Johan raakte direct geïrriteerd door die opmerking en reageerde fel: “O, dan moet ik hier direct weg.” Dit zette de toon voor de rest van het gesprek.
Wilfred bleef rustig en trok een duidelijke conclusie: “Jij vindt dit programma eigenlijk niet leuk meer, hè?” Johan bevestigde dit: “Nee, ik vind dit niet leuk.” Wilfred vervolgde: “Je vindt het eigenlijk een ktprogramma, toch?” Tot ieders verbazing gaf Johan zonder aarzeling toe: “Ja, ik vind het een ontzettend ktprogramma.”
Het Escaleren van de Ruzie
Op dat moment sloeg de sfeer helemaal om. René van der Gijp, die tot dan toe relatief stil was gebleven, besloot zich ermee te bemoeien en vroeg scherp: “Wat vind je er k*t aan?” Johan antwoordde koel: “Het is niet mijn programma, inhoudelijk gezien.”
Hierna barstte de bom. René, zichtbaar gefrustreerd, zei: “Als jij er geen zin meer in hebt, dan moeten we ermee stoppen.” Wilfred voegde eraan toe: “Ja, dan moeten we er gewoon lekker mee stoppen, met z’n allen.” René was duidelijk geïrriteerd: “Waar maak je je druk om, Johan?”
Johan reageerde: “Ik maak me nergens druk om, maar jullie blijkbaar wel.” René hield voet bij stuk: “Maar waar maak jij je druk om? We kunnen er toch gewoon mee stoppen?” Johan, enigszins provocerend, antwoordde: “Nou, als jij ermee wil stoppen, dan stoppen we er toch mee?”
Ontevredenheid en Frustratie
De kern van Johan Derksen’s ontevredenheid lijkt dieper te liggen. Hij gaf in het gesprek toe dat hij lang niet altijd met plezier naar zijn werk gaat: “Nou, niet iedere avond, maar vaak rij ik wel met een beetje de pest erin naar huis, ja.” Dit kwam duidelijk als een verrassing voor René, die ironisch reageerde: “Als jij tegen mij zegt: ‘René, vanaf vandaag mag je er alleen nog maar zitten, maar niks meer zeggen’, dat zou ik totaal niet erg vinden. Dan moet die mevrouw alleen dat flesje wijn onder de tafel neerzetten, dan wil ik wel een extra wijntje hebben.”
Toch ging de discussie verder de diepte in, waarbij René Johan verweet zich kinderachtig te gedragen. Hij haalde een recent voorbeeld aan waarin Johan volgens hem te veel aandacht besteedde aan serieuze onderwerpen zoals politiek: “Heb jij nou niet in de gaten dat jij verleden week met meisje Merel een half uur over politiek hebt zitten praten? […] Het is zó kinderachtig, man!”
Johan probeerde zich te verdedigen, maar René was inmiddels woest: “Jij bent niet volwassen! […] Je bent een kinderachtige oude man aan het worden! Die graag aan het woord is!” De ruzie leek geen weg terug meer te hebben, en de spanning tussen de twee mannen werd steeds voelbaarder.
René Dre!gt met Stoppen
De situatie liep zo hoog op dat René van der Gijp nu serieus overweegt om niet langer door te gaan met Vandaag Inside. In een interview met de Volkskrant deed hij een stevige uitspraak: Johan moet zijn woorden over het “ktprogramma” terugnemen, anders zal René niet meer aan tafel verschijnen. “Het is van een triestigheid wat daar gebeurde,” zei René. “Ik zal vanavond ook eerlijk zeggen – en dat meen ik uit de grond van mijn hart – dat ik niet meer aan tafel ga zitten met iemand die zijn eigen programma ‘kt’ noemt. Dat ga ik écht niet doen.”
René maakte duidelijk dat hij vindt dat Johan zijn uitspraak moet terugnemen, omdat het anders onmogelijk is om nog samen te werken: “Ik wil dat hij het terugneemt. Dit is krankzinnig.” Het is duidelijk dat de ruzie diep zit, en dat de toekomst van het programma afhangt van hoe deze situatie wordt opgelost.
Het Einde van Vandaag Inside?
De grote vraag blijft: zal Johan zijn woorden terugnemen? De kans lijkt klein, aangezien Johan Derksen bekendstaat om zijn koppige houding en recht-voor-zijn-raap uitspraken. Mocht hij zijn standpunt niet herzien, dan kan dit weleens het einde betekenen van Vandaag Inside in zijn huidige samenstelling.
Het zou niet de eerste keer zijn dat er spanningen ontstaan binnen het team van Vandaag Inside. In het verleden waren er ook al regelmatig meningsverschillen en ruzies tussen de drie presentatoren, maar deze keer lijkt de situatie ernstiger. René van der Gijp is vastberaden en heeft al duidelijk laten weten dat hij niet van plan is door te gaan onder deze omstandigheden.
Als het programma stopt, zal dat voor veel kijkers een grote teleurstelling zijn. Vandaag Inside is al jarenlang een van de meest bekeken en besproken programma’s op de Nederlandse televisie. De chemie tussen de drie presentatoren, gecombineerd met hun scherpe en soms controversiële uitspraken, heeft ervoor gezorgd dat het programma een vaste schare fans heeft opgebouwd. Het einde van het programma zou een gat achterlaten in het Nederlandse televisielandschap.
Feit is overigens dat over actuele onderwerpen rene totaal niet over mee kan praten, want dan houdt meneer zich angstvallig stil. Als ie al wat zegt zijn het vaak gewone opmerkingen zonder veel inhoud, Johan daarentegen kan dat wel
— Dagmar Nelissen (@CryptoPlanD) September 23, 2024
Johan Derksen heeft gewoon gelijk, Frans Klein wil met Wilfred Genee een #NPO #Op1 woke programma van maken zonder discusie en zeker niet met rechtse mensen. #Gijp voegt niets toe. Luister maar eens op vrijdag 16:00 naar #BNR radio dan begrijp je mijn tweet. #vandaaginside
— René van der Zalm (@ReneZalm) September 24, 2024
Conclusie
De ruzie tussen René van der Gijp, Johan Derksen en Wilfred Genee dre!gt uit te monden in het einde van Vandaag Inside. Johan noemde het programma tijdens de uitzending een “k*tprogramma”, wat voor veel onrust zorgde. René van der Gijp heeft aangegeven dat hij niet meer aan tafel wil zitten zolang Johan deze uitspraak niet terugneemt. Of Johan zijn woorden zal inslikken, blijft nog maar de vraag. Het zou zomaar kunnen dat deze ruzie het einde betekent van een van de populairste televisieprogramma’s van Nederland.
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.