Algemeen
Peter Gillis en Wendy maken gezinsuitbreiding bekend en het geslacht
De familie Gillis heeft de afgelopen tijd een behoorlijk hectische periode doorgemaakt. Vooral het dramatische voorval rondom Mark Gillis zorgde voor veel onrust binnen de familie. Mark belandde op de intensive care vanwege een dubbele longontsteking en vocht wekenlang voor zijn leven. Gelukkig lijkt het ergste nu achter de rug en gaat het langzaam beter met hem. Ondanks de moeilijke periode hebben Peter Gillis en zijn partner Wendy nu eindelijk wat leuker nieuws te melden: ze hebben hun gezin uitgebreid. Maar voordat iedereen denkt dat er een nieuwe baby op komst is, blijkt het om een ander soort gezinsuitbreiding te gaan.
Gezinsuitbreiding: Een Nieuw Lid in de Gillis-familie
Op Instagram kondigde Wendy het blije nieuws aan met een lieve foto. “Welkom lief meisje,” schreef ze bij een foto van hun nieuwste aanwinst: een schattige puppy genaamd Beau. Hoewel velen in eerste instantie dachten dat Wendy misschien in verwachting was, is het duidelijk dat er geen nieuwe baby komt. In plaats daarvan heeft de familie Gillis besloten om hun gezin uit te breiden met een viervoetige vriend.
Wendy, moeder van vijf kinderen uit drie eerdere relaties, lijkt voorlopig geen interesse te hebben in meer kinderen. Peter, die zelf al drie kinderen heeft, deelt dat sentiment waarschijnlijk. Dus in plaats van nog meer Gillis-kinderen, hebben ze gekozen voor een hond. Het is voor het koppel een welverdiende vreugde in deze roerige tijden.
Op de gedeelde Instagram-foto is te zien hoe Beau zich al snel thuis voelt in het gezin. De foto toont het schattige moment waarop de kleine puppy samen met een van Wendy’s zoontjes in de auto ligt te slapen. Een ontroerende en liefdevolle scène die de harten van hun volgers verwarmt.
Een Rollercoaster voor de Familie Gillis
De afgelopen weken waren zwaar voor de familie. Mark Gillis, de zoon van Peter, bracht weken door op de intensive care, waar hij vocht tegen een dubbele longontsteking. Zijn gezondheidssituatie was lange tijd zorgwekkend, en de familie hield de adem in. Gelukkig ging het uiteindelijk de goede kant op met Mark, en tijdens een recent persmoment liet hij weten dat zijn herstel voorspoedig verloopt. Het was duidelijk dat de lange ziekenhuisperiode zijn tol heeft geëist, want Mark was zichtbaar veel gewicht verloren.
Dit positieve nieuws bood wat verlichting voor de familie Gillis, die de afgelopen tijd veel te verduren heeft gehad. De toevoeging van Beau aan het gezin kwam op een moment dat ze dit soort vreugde goed konden gebruiken. Een nieuw gezinslid, hoe klein ook, brengt weer wat licht in hun leven.
Het Belang van Huisdieren in Moeilijke Tijden
Huisdieren kunnen een bron van troost zijn, vooral tijdens moeilijke tijden. De beslissing van Peter en Wendy om Beau in hun leven te verwelkomen, komt waarschijnlijk voort uit de wens om wat positiviteit toe te voegen na de zware periode die ze hebben doorgemaakt. Een hond kan niet alleen gezelschap bieden, maar ook bijdragen aan een gevoel van vreugde en stabiliteit binnen een gezin.
Voor Wendy, die al moeder is van vijf kinderen, en Peter, die zelf ook al een groot gezin heeft, lijkt het adopteren van een hond een logische keuze. Het brengt gezinsplezier zonder de verantwoordelijkheid van nog een kind groot te moeten brengen. Beau is een nieuwe bron van liefde en vreugde voor het gezin, en het is duidelijk dat het hondje zich al helemaal op zijn plek voelt in het huis van de familie Gillis.
Problemen op Vakantiepark Prinsenmeer
Terwijl het nieuws over Beau voor blijdschap zorgt, is er helaas ook minder goed nieuws rondom de familie Gillis. Eerder deze week kwam naar buiten dat Peter Gillis de bewoners van zijn vakantiepark Prinsenmeer heeft verzocht het terrein te verlaten. In een brief, die gedeeld werd door Omroep Brabant, eist Peter dat de bewoners uiterlijk zaterdag het terrein verlaten. Mocht dat niet gebeuren, dan dreigt hij met harde maatregelen.
“Zijn ze dan niet weg, dan ga ik aangifte doen van huisvredebreuk. U verblijft dan onrechtmatig op ons terrein. Dan verzoeken we de politie u aan te houden,” luidt de dreigende taal van Peter Gillis. Deze situatie zorgt voor veel onrust onder de bewoners van het park, die weigeren te vertrekken. Voor hen is het onduidelijk waarom ze nu ineens het terrein moeten verlaten, en ze voelen zich in de steek gelaten door de ondernemer.
Het lijkt erop dat dit conflict nog een staartje gaat krijgen. Zaterdag, de dag waarop de bewoners volgens Peter moeten vertrekken, belooft een spannende dag te worden. Het is niet duidelijk of de politie daadwerkelijk zal ingrijpen en of de bewoners op tijd het terrein zullen verlaten. Dit soort problemen laat zien dat het leven van de familie Gillis, ondanks het leuke nieuws over hun nieuwe hond, allesbehalve rustig is.
Hoe Gaat Het Nu Verder met de Familie Gillis?
De komende tijd zal waarschijnlijk in het teken staan van herstel voor Mark Gillis, die na zijn ernstige ziekte langzaam weer op krachten probeert te komen. De familie doet er alles aan om hem in dit proces te ondersteunen, terwijl ze ook proberen hun eigen leven weer op te pakken. De komst van Beau is een welkome afleiding en biedt de familie iets om naar uit te kijken.
Toch blijft er veel onrust rondom de vakantieparken van Peter Gillis, die in het nieuws blijven komen vanwege conflicten met bewoners. De situatie op Prinsenmeer is slechts een van de vele uitdagingen waar Peter mee te maken heeft in zijn carrière als ondernemer. Het blijft afwachten hoe deze situatie zich verder zal ontwikkelen en of Peter in staat zal zijn om de rust terug te brengen op zijn vakantieparken.
Ondanks alle uitdagingen lijkt de familie Gillis veerkrachtig en klaar om door te gaan. Met Mark die langzaam herstelt en de komst van hun nieuwe hond Beau, heeft de familie iets om op te focussen en van te genieten. Het is duidelijk dat ze niet van plan zijn om zich te laten tegenhouden door de tegenslagen die ze hebben meegemaakt.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie: Een Nieuwe Start voor de Familie Gillis
Na een zware periode van ziekte en zorgen, lijkt er eindelijk wat rust te komen voor de familie Gillis. De toevoeging van Beau, het nieuwe hondje van Peter en Wendy, brengt vreugde en positiviteit in hun leven. Hoewel er nog steeds uitdagingen zijn, zoals de situatie op vakantiepark Prinsenmeer, blijft de familie veerkrachtig en vastberaden om door te gaan.
De gezinsuitbreiding met Beau komt op een perfect moment, en het lijkt erop dat het kleine hondje een bron van vreugde zal zijn voor de hele familie. Terwijl Mark verder herstelt en Peter blijft werken aan zijn vakantieparken, blijft de familie Gillis doorgaan, ondanks alle ups en downs die het leven met zich meebrengt.
Zo toont de familie Gillis keer op keer dat ze ondanks tegenslagen, blijven vechten voor hun geluk en vreugde in het leven. Beau is een welkome aanvulling op het gezin en zal hen hopelijk helpen om de komende tijd met een glimlach tegemoet te zien.
Algemeen
Studies tonen aan dat mensen met deze bloedgroep een grotere kans hebben om 100 jaar te worden
Hoe bloedwaarden voorspellen wie 100 jaar kan worden: nieuw onderzoek onthult 10 opvallende biomarkers
Dat sommige mensen zonder veel moeite de leeftijd van 100 jaar bereiken terwijl anderen eerder wegvallen, blijft een van de grootste mysteries in de medische wetenschap. Toch komen onderzoekers langzaam dichterbij een antwoord. Een grootschalig Zweeds onderzoek heeft nu tien specifieke bloedmarkers ontdekt die opmerkelijk nauwkeurig voorspellen welke mensen de grootste kans hebben om extreem oud te worden. Het gaat niet om exotische tests of genetische analyses, maar om simpele bloedwaarden die veel mensen al vanaf hun middelbare leeftijd laten controleren.
De groei van een bijzondere leeftijdsgroep
Honderdjarigen werden vroeger gezien als levende wonderen: uitzonderingen die je maar zelden tegenkwam. Maar dat beeld verandert razendsnel. Sinds de jaren ’70 is het aantal honderdjarigen wereldwijd meer dan verdubbeld. Betere gezondheidszorg, veiliger werk, medicijnen én algemeen bewustzijn over voeding en beweging spelen daarbij een rol. Maar zelfs met al deze factoren blijft één vraag hangen: wat onderscheidt de mensen die het écht tot 100 schoppen?
Een team wetenschappers uit Zweden besloot precies dat uit te zoeken – niet door te kijken naar hun levensstijl, maar door letterlijk hun bloedwaarden te volgen over meerdere decennia.
Het grootste onderzoek naar lange levensduur tot nu toe
De studie betrof maar liefst 44.637 inwoners van Stockholm, allemaal geboren tussen 1893 en 1920. Tussen 1985 en 1996 onderging deze hele groep routinematige bloedtesten. Vervolgens werden ze tot 35 jaar lang gevolgd via nationale gezondheidsregisters. Het ging om mensen die op het moment van bloedafname tussen de 64 en 99 jaar oud waren.
Uiteindelijk bereikten 1.224 van hen de leeftijd van 100 jaar – opvallend genoeg was ruim 84 procent daarvan vrouw, helemaal in lijn met de bekende statistiek dat vrouwen gemiddeld langer leven dan mannen.
De grote vraag was:
zaten er in de bloedwaarden
van deze mensen aanwijzingen die al decennia eerder konden
voorspellen wie de magische grens van 100 zou
halen?
Het antwoord: ja, en
verrassend duidelijk ook.
De 10 bloedmarkers die de grootste rol spelen
De onderzoekers analyseerden twaalf standaard bloedwaarden, waarvan tien uiteindelijk sterke voorspellers bleken voor levensduur. Het ging onder andere om:
-
Glucose (suikerspiegel)
-
Creatinine (nierfunctie)
-
Urinezuur
-
Leverwaarden zoals GGT, ALP, ASAT en LDH
-
Cholesterol
-
Albumine (voedingsstatus)
-
IJzer en TIBC (ijzerbindende capaciteit)
Wat bleek?
Extreme waarden – zowel te hoog als te laag – verminderden de kans om 100 te worden. Maar meer specifiek viel iets opmerkelijks op: bijna alle 100-plussers hadden al rond hun 60e of 70e levensjaar tamelijk stabiele en gemiddelde waarden. Geen uitschieters, geen zorgwekkende verhogingen, maar rustige, consistente bloedwaardes.
Lage glucose, creatinine en urinezuur
Onderzoeker Karin Modig verwoordde het als volgt:
“Honderdjarigen hadden al vanaf hun zestigste beduidend lagere glucose-, creatinine- en urinezuurwaarden dan leeftijdsgenoten die vroeger 0verleden.”
Zo bleek bijvoorbeeld dat bijna geen enkele honderdjarige rond zijn/haar 60e een glucosewaarde boven de 6,5 mmol/l had gehad. Ook creatininewaarden boven de 125 kwamen onder de honderdjarigen nauwelijks voor.
Ook lever- en ontstekingswaarden voorspelden veel
Lagere waarden van ASAT, LDH, ALP, GGT en TIBC bleken eveneens samen te hangen met een langere levensduur. Dat duidt op:
-
een minder zwaarbelaste lever
-
lagere ontstekingsactiviteit
-
een metabolisme dat minder stress ervaart
Een verrassende wending: cholesterol
Misschien wel de meest opvallende uitkomst van het onderzoek is dat een hoger totaal cholesterolgehalte geassocieerd bleek met een grotere kans om 100 jaar oud te worden.
Dat statement botst frontaal met moderne richtlijnen, waarin juist vaak wordt gestreefd naar lage cholesterolwaarden. Maar deze bevinding sluit wél aan bij eerdere studies die aantonen dat bij zeer oude mensen een te laag cholesterol juist risicovol kan zijn, bijvoorbeeld doordat het kan wijzen op ondervoeding of chronische z!ekte.
Het sleutelwoord is dus opnieuw: balans, en vooral géén extreme waarden.
IJzer werkt hetzelfde: te laag is probleem, niet te hoog
Ook ijzerwaarden lieten een duidelijke trend zien: mensen met te lage ijzerwaarden bleken een veel kleinere kans te hebben om 100 te worden. Een te hoog ijzergehalte kan óók risico’s opleveren, maar extreem lage waarden bleken in deze studie een belangrijke voorspeller van sterfte op latere leeftijd.
Gaat dit over genen of levensstijl?
De grote vraag is natuurlijk wat deze biomarkers zeggen over oorzaken. Want bloedwaarden op zichzelf vertellen nog niet waarom ze goed of slecht zijn.
Volgens Modig:
“We kunnen niet exact zeggen welke levensstijl of genetische factoren zorgen voor deze bloedwaardes, maar voeding, alcoholgebruik en algemene metabole gezondheid spelen waarschijnlijk een grote rol.”
Ook onderstreept ze dat geluk – toevallige afwezigheid van ernstige z!ektes – altijd een factor blijft in extreme ouderdom.
Maar één ding is zeker: de verschillen zagen de onderzoekers al tientallen jaren vóór 0verlijden. Dat wijst erop dat zowel leefstijl als erfelijke aanleg een langdurige invloed heeft.
Wat kunt u zelf met deze informatie?
De studie is géén handleiding om meteen allerlei bloedwaarden te proberen te verlagen of verhogen. De belangrijkste lessen zijn veel subtieler – en vooral veel realistischer.
Hier zijn de rode lijnen:
1. Het gaat om stabiele, gemiddelde waarden
De honderdjarigen bleken geen “perfecte” bloedwaarden te hebben, maar vooral:
-
niet te hoog
-
niet te laag
-
nauwelijks schommelingen
Een rustige metabole gezondheid blijkt goud waard.
2. Een gezonde bloedsuikerspiegel is cruciaal
Hier is geen discussie over: lagere, stabiele glucosewaarden geven een grotere kans op een lang leven.
3. Let op nierfunctie en ontstekingswaarden
Creatinine en urinezuur lijken veel te zeggen over de algemene gezondheid op de lange termijn. Lage, stabiele waarden waren een duidelijke voorspeller.
4. Extreme diëten die cholesterol té laag maken zijn mogelijk niet gunstig
Cholesterol blijft complex, maar té laag is zeker niet altijd beter.
5. Houd uw lever gezond
Lage ALP, GGT en ASAT stonden vrijwel altijd gelijk aan een langere levensduur.
6. IJzer moet in balans zijn
Vooral een tekort op oudere leeftijd bleek nadelig.
Simpel gezegd: je hoeft niet perfect te zijn, maar je moet in balans blijven
Gezond eten, voldoende bewegen, goede slaap, matigheid met alcohol en regelmatige check-ups bij de huisarts liggen dus volkomen in lijn met de bloedwaardes van de honderdjarigen. Ze leefden niet extreem streng, maar wel consequent gezond.
Daarbij geldt: hoe eerder in het leven de bloedwaarden binnen een gezond bereik vallen, hoe gunstiger de voorspelling.
Denkt u na over uw eigen gezondheid?
Deze studie laat zien dat de basis van een lang leven, deels al vanaf middelbare leeftijd zichtbaar wordt. Niet als garantie, maar als richtingaanwijzer. Routinecontroles kunnen helpen trends in bloedwaarden vroeg op te merken, zodat u tijdig bij kunt sturen.
Of het nu gaat om bewegen, gezonde voeding, minder stress of simpelweg beter slapen: elke kleine verbetering telt mee voor de lange termijn.