Algemeen
Monica Geuze maakt overstap naar OnlyFans: ‘Eén jaar keihard mijn kont verkopen…’
Monica Geuze, een van de bekendste influencers van Nederland, heeft de afgelopen jaren een indrukwekkende carrière opgebouwd. De nu 28-jarige Monica begon al op jonge leeftijd in de entertainmentindustrie. Ze maakte haar debuut als diskjockey voor Ronnie Flex toen ze nog maar zestien was. Hoewel haar DJ-carrière goed van start ging, kwam haar echte doorbraak pas toen ze begon met vloggen op YouTube. Monica’s openhartige en persoonlijke video’s sloegen aan bij een groot publiek, en ze wist al snel een trouwe schare volgers op te bouwen. Dit leidde ertoe dat ze niet alleen een invloedrijke social media-persoonlijkheid werd, maar ook een gerespecteerde ondernemer en presentatrice. Toch lijkt Monica nog steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen, vooral op financieel vlak. In haar populaire podcast Geuze & Gorgels, die ze samen met Kaj Gorgels presenteert, liet ze doorschemeren dat ze weleens overweegt om een account aan te maken op OnlyFans.

De Opkomst van Monica Geuze
Monica Geuze is door de jaren heen uitgegroeid tot een van de grootste influencers van Nederland. Met 1,4 miljoen volgers op Instagram en bijna 600.000 abonnees op YouTube is haar bereik enorm. Haar populariteit begon toen ze besloot haar leven te delen via vlogs op YouTube. Deze open en eerlijke inkijk in haar dagelijks leven zorgde ervoor dat Monica al snel uitgroeide tot een fenomeen op social media. Haar volgers waarderen haar oprechtheid en haar vermogen om zich kwetsbaar op te stellen. Dit leverde haar niet alleen veel volgers op, maar ook samenwerkingen met grote merken.
Naast haar werk als influencer heeft Monica zich ook ontwikkeld tot een succesvolle ondernemer. Ze runt haar eigen bedrijf en brengt onder andere kaarsen op de markt, die ze zelf maakt en verkoopt. Haar ondernemerschap heeft haar financiële onafhankelijkheid vergroot, maar toch lijkt Monica te denken dat er meer te halen valt. In haar podcast spreekt ze openlijk over haar zoektocht naar nieuwe inkomstenbronnen, en ze stelt zelfs dat OnlyFans wel eens een optie zou kunnen zijn.
Overwegingen voor OnlyFans
OnlyFans is een platform dat de laatste jaren steeds meer in populariteit is gestegen. Het biedt content creators de mogelijkheid om exclusieve content te delen met hun fans, in ruil voor een maandelijkse vergoeding. Hoewel het platform oorspronkelijk bedoeld was voor allerlei soorten content, staat het inmiddels vooral bekend om de expliciete foto’s en video’s die er worden gedeeld. Voor veel mensen is OnlyFans een lucratieve bron van inkomsten, en het lijkt erop dat Monica Geuze hier ook interesse in heeft.

In een aflevering van haar podcast zegt Monica: “Soms denk ik echt: zal ik op OnlyFans gaan? Een jaar keihard mijn kont verkopen en dan gewoon de ballen met z’n allen. Dan zie je me nergens meer hoor. Soms denk ik echt: waarom zou ik het niet doen?” Deze uitspraken hebben voor de nodige ophef gezorgd, omdat Monica hiermee openlijk hint naar het idee om een nieuwe, mogelijk controversiële, richting in te slaan met haar carrière. Ze vraagt zich hardop af waarom ze deze kans niet zou benutten, gezien de potentieel enorme inkomsten die hiermee gemoeid zijn.
Kaj Gorgels en de Potentiële Verdiensten
Kaj Gorgels, Monica’s podcast-partner, ziet de financiële voordelen van een overstap naar OnlyFans helemaal zitten. Volgens Kaj zou Monica in staat zijn om een enorm bedrag binnen te halen via het platform, mede dankzij haar grote fanbase. “Ik denk dat jij zo godsgruwelijk veel geld kan binnenharken,” zegt Kaj in de podcast. Hij wijst erop dat veel van Monica’s volgers waarschijnlijk bereid zouden zijn om te betalen voor exclusieve content, vooral gezien haar bekendheid en populariteit.
Monica heeft zelf ook al nagedacht over wat voor content ze zou kunnen aanbieden op OnlyFans. Ze vertelt in de podcast dat ze eerder een fotoshoot heeft gedaan voor het mannenblad FHM, waarbij de foto’s gratis online te zien waren. “Ik heb ook weleens een kinky shoot gedaan voor de FHM. En dan denk ik: ja, dat was allemaal maar gratis te zien. Ik kan het ook allemaal achter een betaalmuurtje gooien,” zegt ze. Hiermee suggereert Monica dat ze dezelfde soort content via OnlyFans zou kunnen aanbieden, maar dan tegen betaling.

Ethische Overwegingen
Hoewel het financiële plaatje aantrekkelijk lijkt, twijfelt Monica toch of dit de juiste stap voor haar is. Ze erkent dat er een ethische grens is die haar tegenhoudt. In de podcast zegt ze: “Het is toch die ethische grens. Dat is het dan denk ik.” Deze uitspraak laat zien dat Monica zich bewust is van de mogelijke consequenties van haar beslissing. Het idee om haar lichaam te gebruiken om geld te verdienen roept vragen op over wat wel en niet acceptabel is, zowel voor haarzelf als voor haar imago.
Monica staat bekend als een rolmodel voor veel jonge vrouwen, en haar overstap naar OnlyFans zou haar imago drastisch kunnen veranderen. Ze is zich ervan bewust dat het platform een bepaalde stigma met zich meedraagt, vooral omdat het vaak wordt geassocieerd met expliciete content. Het dilemma waar Monica mee worstelt, gaat dus niet alleen over geld, maar ook over haar persoonlijke waarden en hoe ze gezien wil worden door haar publiek.
Vergelijking met Nicol Kremers
Om Monica te helpen bij haar keuze, wordt in de podcast ook een vergelijking gemaakt met Nicol Kremers, een andere bekende Nederlander die via OnlyFans grote bedragen verdient. Kremers zou naar verluidt ongeveer 100.000 euro per maand binnenhalen via het platform. Kaj en Monica speculeren dat iemand met Monica’s populariteit en status wellicht het vijfvoudige zou kunnen verdienen. Dit betekent dat Monica theoretisch miljoenen per jaar zou kunnen verdienen door zich aan te sluiten bij OnlyFans. Deze gedachte lijkt verleidelijk, vooral omdat het haar de financiële vrijheid zou kunnen geven waar ze naar op zoek is.

Wat Brengt de Toekomst?
Monica heeft nog geen definitieve beslissing genomen over haar mogelijke overstap naar OnlyFans, maar het feit dat ze er openlijk over spreekt in haar podcast laat zien dat ze serieus over deze mogelijkheid nadenkt. Het is duidelijk dat Monica op zoek is naar manieren om haar carrière verder uit te breiden en meer financiële zekerheid te creëren. Of OnlyFans de juiste weg is, blijft echter nog maar de vraag.
Ondanks haar overwegingen blijft Monica enorm succesvol in haar huidige projecten. Haar werk als influencer, ondernemer en presentatrice biedt haar veel mogelijkheden en zorgt ervoor dat ze een stabiele bron van inkomsten heeft. Toch lijkt ze zich af te vragen of ze niet meer uit haar populariteit kan halen.
Wat Monica ook besluit, het is duidelijk dat ze niet bang is om nieuwe uitdagingen aan te gaan en haar grenzen te verleggen. Haar carrière tot nu toe laat zien dat ze altijd in staat is geweest om zichzelf opnieuw uit te vinden en succesvol te blijven, ongeacht de richting die ze kiest. Of ze nu doorgaat met haar huidige werk of besluit om een nieuw pad in te slaan, haar fans zullen haar ongetwijfeld blijven volgen.
Belangrijkste punten:
- Monica Geuze heeft miljoenen volgers op Instagram en YouTube en is een van de grootste influencers van Nederland.
- Ze overweegt om een OnlyFans-account te starten om haar inkomsten verder te verhogen en financieel onafhankelijk te worden.
- Kaj Gorgels ondersteunt het idee en denkt dat Monica miljoenen per jaar zou kunnen verdienen via het platform.
- Monica twijfelt echter vanwege ethische overwegingen, omdat ze zich afvraagt of het de juiste keuze is voor haar imago en persoonlijke waarden.
- De toekomst van Monica blijft onzeker, maar ze blijft succesvol als influencer, ondernemer en presentatrice.
Algemeen
Complete twist in zaak Marco Borsato: ‘Dat dagboekje is een verdacht boekje!’

De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.

In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”

Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.

Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.

Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.