-

Algemeen

Monica Geuze maakt overstap naar OnlyFans: ‘Eén jaar keihard mijn kont verkopen…’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Monica Geuze, een van de bekendste influencers van Nederland, heeft de afgelopen jaren een indrukwekkende carrière opgebouwd. De nu 28-jarige Monica begon al op jonge leeftijd in de entertainmentindustrie. Ze maakte haar debuut als diskjockey voor Ronnie Flex toen ze nog maar zestien was. Hoewel haar DJ-carrière goed van start ging, kwam haar echte doorbraak pas toen ze begon met vloggen op YouTube. Monica’s openhartige en persoonlijke video’s sloegen aan bij een groot publiek, en ze wist al snel een trouwe schare volgers op te bouwen. Dit leidde ertoe dat ze niet alleen een invloedrijke social media-persoonlijkheid werd, maar ook een gerespecteerde ondernemer en presentatrice. Toch lijkt Monica nog steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen, vooral op financieel vlak. In haar populaire podcast Geuze & Gorgels, die ze samen met Kaj Gorgels presenteert, liet ze doorschemeren dat ze weleens overweegt om een account aan te maken op OnlyFans.

De Opkomst van Monica Geuze

Monica Geuze is door de jaren heen uitgegroeid tot een van de grootste influencers van Nederland. Met 1,4 miljoen volgers op Instagram en bijna 600.000 abonnees op YouTube is haar bereik enorm. Haar populariteit begon toen ze besloot haar leven te delen via vlogs op YouTube. Deze open en eerlijke inkijk in haar dagelijks leven zorgde ervoor dat Monica al snel uitgroeide tot een fenomeen op social media. Haar volgers waarderen haar oprechtheid en haar vermogen om zich kwetsbaar op te stellen. Dit leverde haar niet alleen veel volgers op, maar ook samenwerkingen met grote merken.

Naast haar werk als influencer heeft Monica zich ook ontwikkeld tot een succesvolle ondernemer. Ze runt haar eigen bedrijf en brengt onder andere kaarsen op de markt, die ze zelf maakt en verkoopt. Haar ondernemerschap heeft haar financiële onafhankelijkheid vergroot, maar toch lijkt Monica te denken dat er meer te halen valt. In haar podcast spreekt ze openlijk over haar zoektocht naar nieuwe inkomstenbronnen, en ze stelt zelfs dat OnlyFans wel eens een optie zou kunnen zijn.

Overwegingen voor OnlyFans

OnlyFans is een platform dat de laatste jaren steeds meer in populariteit is gestegen. Het biedt content creators de mogelijkheid om exclusieve content te delen met hun fans, in ruil voor een maandelijkse vergoeding. Hoewel het platform oorspronkelijk bedoeld was voor allerlei soorten content, staat het inmiddels vooral bekend om de expliciete foto’s en video’s die er worden gedeeld. Voor veel mensen is OnlyFans een lucratieve bron van inkomsten, en het lijkt erop dat Monica Geuze hier ook interesse in heeft.

In een aflevering van haar podcast zegt Monica: “Soms denk ik echt: zal ik op OnlyFans gaan? Een jaar keihard mijn kont verkopen en dan gewoon de ballen met z’n allen. Dan zie je me nergens meer hoor. Soms denk ik echt: waarom zou ik het niet doen?” Deze uitspraken hebben voor de nodige ophef gezorgd, omdat Monica hiermee openlijk hint naar het idee om een nieuwe, mogelijk controversiële, richting in te slaan met haar carrière. Ze vraagt zich hardop af waarom ze deze kans niet zou benutten, gezien de potentieel enorme inkomsten die hiermee gemoeid zijn.

Kaj Gorgels en de Potentiële Verdiensten

Kaj Gorgels, Monica’s podcast-partner, ziet de financiële voordelen van een overstap naar OnlyFans helemaal zitten. Volgens Kaj zou Monica in staat zijn om een enorm bedrag binnen te halen via het platform, mede dankzij haar grote fanbase. “Ik denk dat jij zo godsgruwelijk veel geld kan binnenharken,” zegt Kaj in de podcast. Hij wijst erop dat veel van Monica’s volgers waarschijnlijk bereid zouden zijn om te betalen voor exclusieve content, vooral gezien haar bekendheid en populariteit.

Monica heeft zelf ook al nagedacht over wat voor content ze zou kunnen aanbieden op OnlyFans. Ze vertelt in de podcast dat ze eerder een fotoshoot heeft gedaan voor het mannenblad FHM, waarbij de foto’s gratis online te zien waren. “Ik heb ook weleens een kinky shoot gedaan voor de FHM. En dan denk ik: ja, dat was allemaal maar gratis te zien. Ik kan het ook allemaal achter een betaalmuurtje gooien,” zegt ze. Hiermee suggereert Monica dat ze dezelfde soort content via OnlyFans zou kunnen aanbieden, maar dan tegen betaling.

Ethische Overwegingen

Hoewel het financiële plaatje aantrekkelijk lijkt, twijfelt Monica toch of dit de juiste stap voor haar is. Ze erkent dat er een ethische grens is die haar tegenhoudt. In de podcast zegt ze: “Het is toch die ethische grens. Dat is het dan denk ik.” Deze uitspraak laat zien dat Monica zich bewust is van de mogelijke consequenties van haar beslissing. Het idee om haar lichaam te gebruiken om geld te verdienen roept vragen op over wat wel en niet acceptabel is, zowel voor haarzelf als voor haar imago.

Monica staat bekend als een rolmodel voor veel jonge vrouwen, en haar overstap naar OnlyFans zou haar imago drastisch kunnen veranderen. Ze is zich ervan bewust dat het platform een bepaalde stigma met zich meedraagt, vooral omdat het vaak wordt geassocieerd met expliciete content. Het dilemma waar Monica mee worstelt, gaat dus niet alleen over geld, maar ook over haar persoonlijke waarden en hoe ze gezien wil worden door haar publiek.

Vergelijking met Nicol Kremers

Om Monica te helpen bij haar keuze, wordt in de podcast ook een vergelijking gemaakt met Nicol Kremers, een andere bekende Nederlander die via OnlyFans grote bedragen verdient. Kremers zou naar verluidt ongeveer 100.000 euro per maand binnenhalen via het platform. Kaj en Monica speculeren dat iemand met Monica’s populariteit en status wellicht het vijfvoudige zou kunnen verdienen. Dit betekent dat Monica theoretisch miljoenen per jaar zou kunnen verdienen door zich aan te sluiten bij OnlyFans. Deze gedachte lijkt verleidelijk, vooral omdat het haar de financiële vrijheid zou kunnen geven waar ze naar op zoek is.

Wat Brengt de Toekomst?

Monica heeft nog geen definitieve beslissing genomen over haar mogelijke overstap naar OnlyFans, maar het feit dat ze er openlijk over spreekt in haar podcast laat zien dat ze serieus over deze mogelijkheid nadenkt. Het is duidelijk dat Monica op zoek is naar manieren om haar carrière verder uit te breiden en meer financiële zekerheid te creëren. Of OnlyFans de juiste weg is, blijft echter nog maar de vraag.

Ondanks haar overwegingen blijft Monica enorm succesvol in haar huidige projecten. Haar werk als influencer, ondernemer en presentatrice biedt haar veel mogelijkheden en zorgt ervoor dat ze een stabiele bron van inkomsten heeft. Toch lijkt ze zich af te vragen of ze niet meer uit haar populariteit kan halen.

Wat Monica ook besluit, het is duidelijk dat ze niet bang is om nieuwe uitdagingen aan te gaan en haar grenzen te verleggen. Haar carrière tot nu toe laat zien dat ze altijd in staat is geweest om zichzelf opnieuw uit te vinden en succesvol te blijven, ongeacht de richting die ze kiest. Of ze nu doorgaat met haar huidige werk of besluit om een nieuw pad in te slaan, haar fans zullen haar ongetwijfeld blijven volgen.

Belangrijkste punten:

  1. Monica Geuze heeft miljoenen volgers op Instagram en YouTube en is een van de grootste influencers van Nederland.
  2. Ze overweegt om een OnlyFans-account te starten om haar inkomsten verder te verhogen en financieel onafhankelijk te worden.
  3. Kaj Gorgels ondersteunt het idee en denkt dat Monica miljoenen per jaar zou kunnen verdienen via het platform.
  4. Monica twijfelt echter vanwege ethische overwegingen, omdat ze zich afvraagt of het de juiste keuze is voor haar imago en persoonlijke waarden.
  5. De toekomst van Monica blijft onzeker, maar ze blijft succesvol als influencer, ondernemer en presentatrice.

Algemeen

Humberto Tan zwaar onder vuur na interview met Martijn Krabbé

Avatar foto

Gepubliceerd

op

RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.

Een gesprek dat niemand onberoerd liet

Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.

Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.

Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’

Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.

Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.

Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.

Net zo veel steun en bewondering

Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.

Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.

Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.

Angst, maar ook levenslust

In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.

Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.

Terugblik op zijn carrière

Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.

Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.

De staande ovatie die bleef hangen

Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.

Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.

Waar ligt de grens?

Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?

Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.

Een gesprek dat blijft nazinderen

Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.

Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.

Lees verder