Algemeen
Mary Borsato zwijgt niet meer: ”Dit is de waarheid”
De familie Borsato blijft volop in de belangstelling staan, zelfs nu er ogenschijnlijk geen schokkende nieuwe ontwikkelingen rondom zanger Marco Borsato zijn. Wekelijks duikt er toch weer iets op in de media, vaak dankzij een ‘ingewijde’ die praatgraag zijn informatie deelt met weekblad Privé. Hoewel deze verhalen vaak meer roddels lijken dan feiten, zorgen ze toch keer op keer voor nieuws. Zo is er recent gesuggereerd dat Marco nooit meer zal optreden, en er zelfs sprake zou zijn van een mogelijke emigratie naar Italië. Deze laatste bewering is echter door zijn moeder Mary Borsato direct naar het rijk der fabelen verwezen.
Flauwekul en roddels
De afgelopen weken werd er in de media druk gespeculeerd over de toekomstplannen van Marco Borsato. Een van de hardnekkige geruchten die de ronde deden, is dat Marco nooit meer op het podium zal staan, zelfs niet als hij vrijgesproken wordt van de beschuldigingen van ontucht met een minderjarige. Dit nieuws kwam voor velen als een schok, gezien de lange carrière en enorme populariteit van de zanger.
Vervolgens deed een nieuwe roddel de ronde. Een ingewijde, die naar verluidt dicht bij Marco staat, belde wederom met journalist Ben Holthuis van Privé en vertelde dat Marco plannen zou hebben om naar Italië te verhuizen. Dit zou echter pas gebeuren nadat de rechter een definitieve uitspraak heeft gedaan in zijn zaak. Marco zou volgens deze bron willen voorkomen dat zijn vertrek als ‘vluchtgedrag’ wordt geïnterpreteerd. Hiermee kwam opnieuw de suggestie naar voren dat de zanger de druk en negatieve publiciteit in Nederland zou willen ontvluchten door zijn toevlucht te zoeken in zijn vaderland Italië.
Hoewel deze roddels breed uitgemeten werden in de media, lijkt er weinig waarheid in te schuilen. Dat werd al snel duidelijk toen Mary Borsato, Marco’s moeder, haar geduld verloor en voor de camera van Shownieuws openhartig reageerde op de geruchten.
Mary Borsato: “Flauwekul”
Voor de camera van Shownieuws maakte Mary Borsato korte metten met de geruchten over een mogelijke emigratie van haar zoon. “Nou, dat is flauwekul schat,” begon ze. “Misschien een keer op vakantie, maar nee, hij gaat echt niet naar Italië, nee hoor.” Ze liet weten dat Marco het idee om te emigreren nooit bij haar ter sprake heeft gebracht en dat hij geen plannen heeft om Nederland voorgoed te verlaten.
Mary sprak met duidelijke verontwaardiging over de constante stroom van geruchten. Ze benadrukte dat, hoewel een vakantie naar Italië altijd mogelijk is, er absoluut geen sprake is van een definitieve verhuizing. “Ik denk dat ze een vakantie bedoelen. Dat zou kunnen,” voegde ze eraan toe. Vervolgens maakte ze duidelijk dat, zelfs als Marco zou willen emigreren, zij daar een stokje voor zou steken. “We houden hem lekker hier,” sloot ze lachend af.
Concerten zonder Marco
Naast de roddels over een mogelijke emigratie, kwam er recent ook verrassend nieuws over vier geplande concerten met het repertoire van Marco Borsato. Deze concerten zullen plaatsvinden in de Jaarbeurs Utrecht in december, maar zonder dat Marco zelf op het podium zal staan. Het nieuws zorgde voor veel verbazing onder fans en media, vooral omdat Marco zelf niets te maken heeft met deze concerten en er ook niet aan wil meewerken.
In plaats van dat Marco zelf optreedt, zullen andere artiesten zijn liedjes ten gehore brengen. Wie deze artiesten precies zijn, is nog niet bekendgemaakt. Het enige dat duidelijk is, is dat de zanger zelf afstand houdt van dit project. Ondanks het feit dat Marco er niet bij betrokken is, lijkt de organisatie van de concerten toch enthousiast over de animo voor zijn muziek. “Er bestaat grote behoefte aan zijn muziek,” aldus de organisator.
Die behoefte lijkt er inderdaad te zijn, gezien het feit dat er 5.200 kaarten beschikbaar zijn voor de vier concerten, waarvan er inmiddels al honderden verkocht zijn. Dit laat zien dat, ondanks de controverse en het feit dat Marco zelf niet optreedt, zijn muziek nog steeds populair is en veel mensen zijn liedjes live willen horen, zelfs als hij er zelf niet bij is.
Reacties van de familie Borsato
Mary Borsato is duidelijk niet te spreken over de aanhoudende geruchten rondom haar zoon, maar de geplande concerten lijken haar niet te deren. “Het gaat om de muziek, en die staat los van de persoon,” lijkt de algemene teneur te zijn bij de familie. Het feit dat Marco zelf niet betrokken is bij deze concerten, zorgt er volgens Mary voor dat er weinig emotionele betrokkenheid van zijn kant is bij dit initiatief. Zij lijkt zich vooral te willen focussen op wat voor haar het belangrijkste is: haar zoon in Nederland houden en hem steunen in deze moeilijke periode.
Ook Leontine Borsato, Marco’s ex-vrouw, werd door Shownieuws gevraagd naar haar mening over de geplande concerten. Hoewel ze niet ingaat op de details van hun huidige relatie, laat ze wel doorschemeren dat ze het vreemd vindt dat Marco zelf niets met de concerten te maken wil hebben. “Ik begrijp dat het moeilijk voor hem is, maar zijn muziek betekent zoveel voor zoveel mensen. Het is jammer dat hij niet in de positie is om hiervan te genieten,” aldus Leontine.
Leontine lijkt daarmee te wijzen op het verdriet dat Marco waarschijnlijk voelt vanwege de situatie waarin hij zich bevindt. Hoewel de concerten een viering van zijn muzikale carrière kunnen zijn, lijkt het alsof de zanger zich niet op zijn gemak voelt om in de schijnwerpers te staan, zelfs niet op afstand.
Wat brengt de toekomst?
Hoewel het voorlopig onzeker blijft wat de toekomst voor Marco Borsato zal brengen, zowel op persoonlijk als op muzikaal vlak, is één ding duidelijk: zijn muziek blijft populair, ongeacht de storm van negatieve publiciteit waarin hij zich momenteel bevindt. De geplande concerten in december zijn daarvan het bewijs. Of Marco ooit terugkeert op het podium blijft vooralsnog een raadsel, zeker gezien de beschuldigingen en juridische procedures die nog steeds boven zijn hoofd hangen.
De geruchten over een mogelijke emigratie lijken echter definitief van tafel. Mary Borsato maakte dat met haar uitspraken duidelijk en benadrukte dat haar zoon voorlopig gewoon in Nederland blijft. De vraag is nu of Marco ooit weer in staat zal zijn om zijn carrière voort te zetten, of dat hij voor altijd in de schaduw zal blijven van zijn vroegere glorie.
Voor nu blijft het afwachten wat de toekomst brengt voor Marco en zijn familie. Eén ding is zeker: de aandacht van de media zal voorlopig nog niet verdwijnen, en de familie Borsato zal zich moeten blijven weren tegen een constante stroom van geruchten en speculaties. Maar zoals Mary Borsato duidelijk maakt: “We houden hem lekker hier.”
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.