Algemeen
Marco Borsato emigreert: in dit land gaat hij wonen
Marco Borsato, ooit een van de meest geliefde zangers van Nederland, is van plan zijn leven een drastische wending te geven door Nederland voorgoed te verlaten. De zanger, die de afgelopen jaren zowel professioneel als persoonlijk zware tijden heeft doorgemaakt, overweegt te emigreren naar Italië. Dit besluit lijkt het einde te markeren van een hoofdstuk in zijn leven dat wordt gekenmerkt door juridische problemen, negatieve publiciteit, en financiële tegenslagen.
Emigreren naar Italië: Een Logische Stap?
Volgens bronnen dicht bij de zanger, zoals onthuld in weekblad Privé, heeft Marco Borsato al enige tijd plannen om te verhuizen naar Italië. Dit besluit is niet geheel onverwacht, gezien zijn Italiaanse afkomst en zijn diepe band met het land. Italië, het land van zijn vader, is altijd een plek geweest waar Marco zich thuis voelde. Voor velen klinkt de keuze om naar Italië te verhuizen als een logische stap voor de zanger, die hoopt op rust en een nieuw begin in een vertrouwde omgeving.
“Marco is al een tijdje op zoek naar een woning in Italië, waar hij de rest van zijn leven wil doorbrengen,” aldus een anonieme bron die dicht bij Marco staat. Dit besluit lijkt voor hem een manier te zijn om zich te distantiëren van de storm van negatieve publiciteit en controverse die de afgelopen jaren rond zijn persoon woedde.
Wachten op de Uitslag van de Rechtzaak
Hoewel Marco Borsato klaar lijkt om de sprong naar het buitenland te wagen, houdt één ding hem voorlopig nog in Nederland: de uitkomst van de rechtszaak waarin hij verwikkeld is. De zanger heeft te maken met beschuldigingen van ongewenst gedrag, die al enkele jaren boven zijn hoofd hangen. De bron bevestigt dat Marco niet wil dat zijn vertrek gezien wordt als een poging om zijn verantwoordelijkheden te ontlopen. Hij wil eerst de uitspraak van de rechter afwachten voordat hij Nederland definitief verlaat.
“Het liefst zou Marco morgen al op het vliegtuig stappen,” vertelt de insider. “Maar hij wil voorkomen dat mensen hem beschuldigen van vluchtgedrag. Daarom wacht hij geduldig af tot de zaak is afgerond.”
Dit besluit toont aan dat Marco zijn verantwoordelijkheid wil nemen en dat hij zich bewust is van de indruk die een vroegtijdig vertrek zou kunnen wekken. Het lijkt erop dat hij zijn reputatie in Nederland, ondanks alles, niet verder wil schaden.
Financiële Achteruitgang: Van Miljoenen naar Miljoenenverlies
Naast de persoonlijke en juridische uitdagingen waarmee de zanger te maken heeft, zijn er ook signalen dat zijn financiële situatie verre van rooskleurig is. Volgens recente cijfers, gedeeld door weekblad Party, heeft Marco Borsato een aanzienlijk deel van zijn vermogen verloren in de afgelopen jaren. In 2019 bedroeg zijn vermogen nog zo’n 8,9 miljoen euro, maar tegen het einde van 2022 was dat bedrag geslonken tot ongeveer 5 miljoen euro. Dit betekent een verlies van bijna 4 miljoen euro in slechts vier jaar tijd.
Hoewel 5 miljoen euro nog steeds een aanzienlijk bedrag is, is het voor iemand die ooit tot de top van de Nederlandse entertainmentindustrie behoorde een teken van een forse achteruitgang. Dit financiële verlies kan te wijten zijn aan verschillende factoren, waaronder juridische kosten en het gebrek aan nieuwe inkomstenbronnen sinds zijn carrière stil is komen te liggen.
Verminderd Inkomen uit Muziekrechten
Waar Marco Borsato ooit miljoenen verdiende met zijn optredens en platenverkopen, is zijn maandelijkse inkomen tegenwoordig aanzienlijk lager. Volgens de website Manners verdient de zanger nog slechts ongeveer 4.000 euro per maand aan oude nummers. Dit bedrag staat in schril contrast met de inkomsten die hij vroeger genereerde tijdens zijn bloeiperiode. Het verminderde inkomen benadrukt hoe zijn muzikale carrière de afgelopen jaren in verval is geraakt, deels als gevolg van de beschuldigingen en de daaropvolgende daling van zijn populariteit.
Het is duidelijk dat Marco, die ooit op de top van zijn carrière stond, nu te maken heeft met een heel andere realiteit. Zijn financiële situatie, hoewel nog steeds comfortabel voor veel mensen, weerspiegelt niet langer de hoogte van zijn vroegere succes.
Een Verleden van Muzikaal Succes en Persoonlijke Crises
De neergang van Marco Borsato’s carrière en financiën is een triest contrast met de gloriedagen van zijn muzikale loopbaan. Ooit stond hij bekend om zijn krachtige ballads en indrukwekkende optredens in uitverkochte stadions. Met hits als “Dromen Zijn Bedrog” en “Binnen” wist hij de harten van miljoenen fans te veroveren, en jarenlang domineerde hij de Nederlandse muziekwereld.
Maar zijn successen in de muziekwereld werden de afgelopen jaren overschaduwd door persoonlijke crises. De beschuldigingen tegen de zanger kwamen in 2021 aan het licht, en sindsdien is zijn publieke imago aanzienlijk aangetast. Hoewel de juridische uitkomst van de beschuldigingen nog steeds onzeker is, hebben de publieke opinie en de media-aandacht rondom zijn persoon hem al veel schade toegebracht.
Toekomstplannen in Italië: Een Nieuw Begin?
Hoewel Marco’s toekomst in Nederland onzeker blijft, lijkt hij vastbesloten om een nieuw leven op te bouwen in Italië. Voor iemand die ooit symbool stond voor succes en glamour in Nederland, lijkt deze verhuizing een stap te zijn richting rust en anonimiteit. Verhuizen naar Italië zou Marco de kans kunnen geven om zich te onttrekken aan de media-aandacht en de controverse die hem in Nederland blijven achtervolgen.
De beslissing om zijn leven in Italië voort te zetten, komt waarschijnlijk ook voort uit zijn diepe band met het land. Als zoon van een Italiaanse vader heeft Marco altijd een sterke band met Italië gehad. Het land vertegenwoordigt voor hem niet alleen zijn roots, maar ook een plek van schoonheid, cultuur en rust—elementen die hij in deze moeilijke tijd ongetwijfeld zoekt.
Conclusie: Het Einde van een Tijdperk?
Met het nieuws dat Marco Borsato overweegt te emigreren naar Italië, lijkt een belangrijk hoofdstuk in het leven van de zanger ten einde te komen. Waar hij ooit een van de meest succesvolle en geliefde zangers van Nederland was, is hij nu verwikkeld in juridische problemen, financiële tegenslagen en een afnemende carrière. Zijn beslissing om naar Italië te verhuizen zou kunnen worden gezien als een poging om opnieuw te beginnen, weg van de drukte en de negatieve aandacht in Nederland.
Hoewel Marco hoopt op rust en een nieuwe start, blijft zijn toekomst onduidelijk. Zal hij erin slagen om in Italië een nieuw leven op te bouwen, of blijven de schaduwen van zijn verleden hem achtervolgen, waar hij ook gaat? Wat de toekomst ook brengt, het is duidelijk dat Marco’s verhaal nog lang niet voorbij is.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.