Algemeen
Isabel (62) wilt visum voor haar man (26): “Hij wilt voor altijd bij mij zijn”
Isabell Dibble, een 62-jarige vrouw uit het schilderachtige dorpje Dymchurch in Kent, had nooit verwacht dat haar leven op latere leeftijd nog zo’n verrassende wending zou nemen. Wat begon als een onschuldige online ontmoeting groeide uit tot een liefdesverhaal dat de verwachtingen van haar omgeving en wellicht zelfs die van haarzelf volledig overtrof. Het verhaal van Isabell en de 26-jarige Bayram Boussada uit Tunesië is een bijzondere reis van onverwachte connecties, overwinningen op afstand en cultuur, en een gedeelde hoop op een toekomst samen.
Een Moderne Ontmoeting
Zoals veel hedendaagse verhalen, begon het avontuur van Isabell op een vrij gewone manier: via Facebook. Bayram, een jonge man uit Tunesië, stuurde haar een vriendschapsverzoek. Voor Isabell, die nooit had gedacht aan een relatie met iemand van zijn leeftijd of uit zijn cultuur, was dit een verrassend moment. Aanvankelijk dacht ze dat Bayram wellicht iemand was die ze tijdens een eerdere vakantie in Tunesië had ontmoet, maar die aanname bleek niet juist. Het aanzienlijke leeftijdsverschil van 36 jaar gaf haar bovendien extra redenen om zijn verzoek in eerste instantie af te wijzen.
Toch was Bayram vastberaden. Hij stuurde haar een persoonlijk bericht waarin hij zijn oprechte interesse en bewondering voor haar uitte. Deze onverwachte boodschap wekte haar nieuwsgierigheid en vormde de eerste stap in wat later een diepe en bijzondere connectie zou worden.
De Eerste Stappen naar Verbinding
Wat begon met een simpele uitwisseling van berichten, groeide al snel uit tot een constante stroom van gesprekken over uiteenlopende onderwerpen. Hoewel Isabell aanvankelijk enige reserve had, was ze onder de indruk van Bayram’s charme, intelligentie en zijn diepgaande kijk op het leven. Hij bleek een man die verder keek dan leeftijd en achtergrond, en dit intrigeerde haar. De gesprekken werden steeds persoonlijker, en Isabell begon zich open te stellen voor de mogelijkheid dat er iets bijzonders aan de hand was.
Ondanks de fysieke afstand en hun verschillende culturele achtergronden, ontstond er een sterke emotionele band. Isabell vond in Bayram niet alleen een vriend, maar ook een vertrouwenspersoon met wie ze diepere gesprekken kon voeren dan ze in lange tijd had gehad. Wat aanvankelijk als onwaarschijnlijk begon, groeide uit tot een echte relatie, en na maanden van virtuele gesprekken begon het verlangen te groeien om elkaar in het echt te ontmoeten.
De Reis naar Tunesië
In oktober 2019 nam Isabell een moedige beslissing. Ze boekte een reis naar Tunesië om Bayram in persoon te ontmoeten. Het was een sprong in het diepe, maar een die ze voelde dat ze moest nemen. Na maanden van gesprekken was het tijd om te ontdekken of hun online connectie ook in het echte leven stand zou houden.
Toen Isabell in Tunesië aankwam, was de klik die ze online hadden gevoeld direct aanwezig. De ontmoeting bevestigde wat ze al lang hadden vermoed: hun relatie was echt. Tijdens hun tijd samen bracht Bayram Isabell naar de mooiste plekken van zijn thuisland, en het was te midden van deze adembenemende landschappen dat hij haar een belangrijke vraag stelde.
Bayram had een romantisch aanzoek voorbereid, compleet met de prachtige achtergrond van de mediterrane zon die over hen heen scheen. Toen hij op zijn knieën ging om haar ten huwelijk te vragen, was Isabell overweldigd door emoties. Met tranen in haar ogen zei ze vol overtuiging “ja”, en het koppel besloot hun leven samen te delen, ongeacht de obstakels die hen te wachten stonden.
Uitdagingen en Obstakels
Hoewel hun liefde duidelijk was, lagen er nog genoeg uitdagingen in het verschiet. Internationale reisbeperkingen en ingewikkelde visumprocedures zorgden ervoor dat hun droom om samen te wonen niet eenvoudig verwezenlijkt kon worden. Isabell sprak openlijk over de moeilijkheden waarmee ze te maken kregen: “Het is erg moeilijk om Bayram hierheen te krijgen vanwege de bureaucratie rond visumaanvragen en de afstand tussen ons. Maar onze liefde is sterk en we willen niets liever dan samen zijn, of dat nu hier in Kent is of in Tunesië.”
Hoewel deze uitdagingen hun geduld op de proef stelden, bleven Isabell en Bayram vastberaden. Ze wisten dat hun relatie iets bijzonders was, en ze weigerden op te geven. Ondertussen bleef hun band sterker worden, mede dankzij de steun van hun families.
De Reactie van de Familie
In het begin waren sommige familieleden van zowel Isabell als Bayram bezorgd over de relatie. Het aanzienlijke leeftijdsverschil en de culturele verschillen zorgden voor scepsis. Maar na verloop van tijd, toen Bayram zijn oprechte liefde en toewijding aan Isabell liet zien, veranderden deze zorgen in acceptatie. Isabell vertelt met een glimlach: “Mijn kinderen en kleinkinderen zijn nu dol op Bayram. Hij heeft bewezen dat hij echt om mij geeft en onze familie heeft hem volledig omarmd.”
Deze acceptatie van hun familie zorgde voor nog meer stabiliteit in hun relatie. Het was een teken dat hun liefde niet alleen door hen werd gevoeld, maar ook werd gezien en gewaardeerd door degenen die hen het meest dierbaar zijn.
Hoop voor de Toekomst
Ondanks de uitdagingen en obstakels blijft Isabell hoopvol over hun toekomst samen. Hun verhaal is een inspirerend voorbeeld van hoe liefde geen grenzen kent – niet in termen van afstand, cultuur, of leeftijd. Terwijl ze wachten op verbeteringen in de visumprocedures en internationale reisomstandigheden, blijven ze dromen van de dag dat ze een leven kunnen opbouwen zonder de zorgen van afstand en bureaucratie.
Isabell’s verhaal laat zien dat liefde op elk moment in je leven kan opbloeien, zelfs wanneer je het het minst verwacht. Ze is een levend bewijs dat je nooit te oud bent om liefde te vinden, en dat ware verbinding soms op de meest onverwachte plaatsen kan worden gevonden. Ondanks de vele obstakels blijven Isabell en Bayram geloven in hun relatie en de kracht van hun liefde.
Conclusie
Het liefdesverhaal van Isabell en Bayram is een getuigenis van doorzettingsvermogen, vertrouwen en de overtuiging dat ware liefde geen obstakels kent die niet overwonnen kunnen worden. Hun reis samen laat zien dat het hart geen grenzen kent en dat oprechte verbindingen soms kunnen ontstaan uit de meest onverwachte ontmoetingen. Terwijl ze blijven werken aan hun toekomst samen, dienen ze als een inspirerend voorbeeld van liefde die alle uitdagingen trotseert.
Monique Hansler opnieuw onder vuur: kritiek stapelt zich op na beelden met opgesloten huisdieren
Monique Hansler, inmiddels een bekende naam in het realitylandschap, krijgt opnieuw een golf aan kritiek over zich heen. Na haar opvallende rol in Winter Vol Liefde en de eerste aflevering van De Hanslers: van de Piste naar de Playa, lijkt de storm rondom haar naam alleen maar heviger te worden. Deze keer richten de pijlen zich niet alleen op haar optreden in de serie, maar vooral op de manier waarop ze met haar huisdieren omgaat. Volgens diverse kijkers, opiniemakers en zelfs organisaties die zich inzetten voor dierenwelzijn, zouden bepaalde keuzes van Monique op z’n minst zorgwekkend zijn.
Storm van kritiek na eerste aflevering
Al vóór de eerste aflevering van De Hanslers kwamen online de nodige vraagtekens en discussiepunten voorbij. Vooral de manier waarop Monique sprak over Denise – de inmiddels ex-partner van haar zoon Mike – zorgde voor veel verontwaardiging. In de voorstukjes was te zien hoe Monique haar kritisch toesprak over kleine handelingen, zoals de manier waarop ze uien sneed of zelfs hoe ze sprak. Veel kijkers vonden dat respectloos en noemden het gedrag van Monique “te bemoeizuchtig”, “onvriendelijk” en zelfs “grensoverschrijdend”.
Daarmee was het sentiment rondom de nieuwe serie al gespannen, en die spanning liep verder op zodra de eerste aflevering op televisie verscheen. Eén fragment trok daarbij extra veel aandacht: de beelden waarop te zien was dat Monique haar kat urenlang vervoerde in een klein reiskooi, samen met twee honden die eveneens langdurig in de auto zaten.
Jan Uriot: “Hier gaat gedoe over komen, let maar op”
De bekende showbizzjournalist Jan Uriot, die de aflevering nauwlettend volgde, reageerde fel op de beelden. In zijn rubriek gaf hij aan dat veel kijkers zich erg ongemakkelijk voelden bij wat ze zagen.
Volgens Uriot zal dit onderwerp niet zomaar verdwijnen uit de publieke discussie. “Het is echt heel ongezond wat daar gebeurt,” zei hij. “Dierenwelzijnsorganisaties kijken hier ook naar. Als je een kat twee dagen achter elkaar in een klein kooitje vervoert en twee hondjes langdurig in een auto laat zitten, dan ga je vragen oproepen.”
Collega-journalist Jordi Versteegden vroeg zich hardop af hoe verantwoord het was om dieren in deze omstandigheden te vervoeren. Vooral de temperaturen in Spanje en onderweg vanuit Oostenrijk gaven aanleiding tot extra bezorgdheid. “In de hitte…” begon hij voorzichtig. Uriot viel hem bij: “Ja, precies. Dat is niet goed. Daar gaat ze gedoe over krijgen, dat durf ik te voorspellen.”
Volgens Uriot speelt dit bovendien in op een bredere trend: kijkers nemen steeds minder genoegen met dieren die in ongemakkelijke situaties belanden voor reality-tv. Veel mensen zijn gevoeliger geworden voor dit onderwerp, en de beelden riepen vanzelf stevige reacties op.
Vergelijking met Hyacinth Bucket
Jan Uriot haalde tijdens zijn commentaar klassieke Britse televisie aan. Volgens hem doet Monique denken aan Hyacinth Bucket, de komische maar pretentieuze hoofdpersoon uit de iconische serie Keeping Up Appearances. “Niet vanwege de humor, maar vanwege de manier waarop ze zich presenteert,” legt Uriot uit. “Hyacinth deed zichzelf anders voor dan ze was en kon nogal dwingend zijn. Dat zie ik hier ook terug.”
Volgens Uriot lijkt Monique een soort imago na te streven waarin alles luxe en perfect moet zijn, maar wringt dat met voorbeelden die kijkers op het scherm zien. Hij haalde het voorbeeld aan van de verhuizing, waarbij het gezin volgens hem studenten liet invliegen om de verhuizing goedkoop te regelen. “Terwijl de verhuizing normaal duizenden euro’s kost, pakt men hier een budgetoptie voor iets dat volledig anders wordt gepresenteerd,” aldus Uriot. “En dan te bedenken hoe streng ze vervolgens tegen die studenten was.”
Publieke opinie hardnekkig negatief
Monique probeert sinds haar deelname aan Winter Vol Liefde het imago van “bemoeizuchtige schoonmoeder” van zich af te schudden, maar dat lijkt maar niet te lukken. In de nieuwe realityserie is te zien dat ze vrijwel overal bovenop zit: de verhuizing, de nieuwe beachclub, de relatieperikelen van haar zoon Mike. Kijkers reageren massaal dat ze dit gedrag lastig vinden om naar te kijken.
Het probleem volgens velen: Monique lijkt zich vaak niet bewust van de impact van haar woorden. In de serie wordt zij neergezet als een open, directe en uitgesproken vrouw, maar bij veel mensen komt dat over als hard en weinig empathisch. Dat beeld zagen kijkers eerder ook al in Winter Vol Liefde, waar Monique regelmatig kritiek kreeg op haar houding tegenover Denise.
De online reacties zijn niet mals
Op sociale media lieten kijkers er geen gras over groeien. Reacties varieerden van milde verbazing tot felle afkeuring. Veel mensen vinden dat Monique te veel commentaar levert, te weinig ruimte laat aan anderen en soms ongepast uit de hoek komt. Vooral de fragmenten met Denise, waarin ze haar corrigeerde op de gekste details, zijn blijven hangen.
Maar de beelden met de opgesloten kat en de lange autorit brachten de discussie naar een ander niveau. Mensen hebben een lage tolerantie voor zaken die in strijd lijken met dierenwelzijn, en dat merk je direct aan de toon van de reacties. “Dit hoort niet,” “Onverantwoord,” en “Wie doet dit in vredesnaam?” zijn uitspraken die veel voorbij kwamen.
Daarbij valt op dat zelfs kijkers die de serie leuk en vermakelijk vinden, zich ongemakkelijk voelen bij dit onderwerp. Realityprogramma’s zijn bedoeld om te entertainen, maar zodra dieren of kwetsbare mensen in het geding komen, wordt de grens snel bereikt.
De Hanslers staan opnieuw in de spotlights – maar niet zoals gehoopt
Normaal gesproken is aandacht voor een nieuwe realityserie positief, zeker bij de start. Kijkcijfers stijgen door nieuwsgierigheid en de eerste afleveringen zorgen voor veel gesprek. Bij De Hanslers lijkt het echter meer te gaan over de emoties die Monique oproept dan over de inhoud van de serie zelf.
Het gezin verhuisde voor de show naar Spanje om daar hun nieuwe droomproject te starten: een beachclub. Daar werd volgens de zender juist een nieuwe, luchtige en zonnige kant van de familie belicht. Maar door de combinatie van vooraf uitgelekte beelden, de breuk met Denise die nét voor de start van de serie bekend werd gemaakt, en de harde opmerkingen van Monique zelf, waren kijkers al kritisch vóórdat er ook maar één scène was uitgezonden.
De beelden met de kat gooiden olie op het vuur. Waar eerdere discussies vooral draaiden om persoonlijkheden en dynamieken, raakt deze kwestie aan een onderwerp waar mensen veel gevoeliger voor zijn.
Wat betekent dit voor de toekomst van de serie?
De vraag is hoe de makers en het gezin Hansler omgaan met de kritiek die blijft binnenstromen. De komende afleveringen zullen bepalend zijn voor hoe het publiek deze familie blijft volgen. Realityseries kunnen groeien door drama, maar ze kunnen ook afglijden als kijkers zich ongemakkelijk beginnen te voelen.
Veel hangt af van hoe Monique zichzelf de rest van het seizoen laat zien. Krijgt ze meer begrip van kijkers? Komt er een andere kant van haar naar voren? Of stapelen de kritiekpunten zich verder op?