Algemeen
Iris uit B&B Vol Liefde waarschuwt kijkers voor reünie: ´Ik zorg voor de grote verrassing!´
Na een intens seizoen vol emotie en romantiek, blikt Iris, de B&B-houdster, terug op haar unieke ervaringen tijdens het populaire programma B&B Vol Liefde. In een openhartig interview met De Telegraaf deelt ze haar inzichten over de afgelopen maanden, de uitdagingen van de liefde en de bijzondere momenten die ze heeft meegemaakt. Hoewel het seizoen inmiddels voorbij is, zorgt de reünie-aflevering nog voor de nodige spanning en verrassingen.
Een bijzondere zoektocht naar liefde
Gedurende negen weken was Iris te zien in B&B Vol Liefde, waar ze samen met haar medekandidaat Jan de liefde verkende. Deze periode was voor haar een rollercoaster van emoties. Hoewel het avontuur haar veel plezier en verrassingen bracht, geeft ze toe dat het niet altijd gemakkelijk was. Het constante aanwezig zijn in de media zorgde ervoor dat ze regelmatig werd herkend, zelfs wanneer ze gewoon even ongestoord op een terras wilde zitten met Jan.
Herkend in het openbaar
Iris vertelt hoe ze, sinds haar deelname aan het programma, niet meer anoniem over straat kan. Mensen herkenden haar overal en dit bracht onverwachte situaties met zich mee. Zelfs toen ze na de reünie met Jan afsprak voor een gezellig moment samen, trok het publiek meteen aandacht. Dit werd nog duidelijker toen ze terugkeerde naar haar thuisland Griekenland. Bij aankomst werd ze zelfs verwelkomd met champagne aan boord van haar vlucht, wat een mooie afsluiting was van haar avontuur in het programma.
De band met Jan
Wat haar relatie met Jan betreft, blijft Iris mysterieus. Hoewel ze veel tijd met hem heeft doorgebracht, laat ze nog niet het achterste van haar tong zien over hun huidige status. In het interview geeft ze aan dat ze bewust ervoor kiest om hierover nog niets te delen, in afwachting van de reünie-aflevering. ‘De reünie-uitzending wordt spannend en ik denk dat ik iedereen zal verrassen,’ zegt ze met een glimlach.
Spanningen rondom de reünie
De aankomende reünie-aflevering belooft veel onthullingen en onverwachte wendingen. Iris lijkt te hinten dat er nog veel meer gaat gebeuren dan wat de kijkers tot nu toe hebben gezien. Vooral de relatie tussen Peter en Malgosia, die ondertussen aan het daten zijn, zorgt voor extra spanning. Wat de precieze status van de andere deelnemers is, blijft voorlopig een raadsel, maar Iris verzekert dat de kijkers aan hun scherm gekluisterd zullen zitten.
Een geheimzinnige toekomst
De toekomst van Iris en Jan blijft voorlopig in mysterie gehuld. De kijkers zijn benieuwd of de vonk tussen hen daadwerkelijk is overgeslagen of dat de romantiek na het programma is gedoofd. Iris wil niets verklappen, maar belooft dat de reünie-aflevering veel verrassingen in petto heeft. Fans van het programma wachten dan ook vol spanning af op wat er nog gaat komen.
De impact van het avontuur
Voor Iris was het deelnemen aan B&B Vol Liefde een onvergetelijke ervaring. Ze heeft niet alleen nieuwe mensen leren kennen, maar ook zichzelf op een andere manier ontdekt. Het programma heeft haar leven veranderd en ze kijkt met veel plezier terug op de afgelopen periode. Hoewel ze toegeeft dat het wennen was om zo in de schijnwerpers te staan, heeft het haar ook veel mooie momenten opgeleverd.
Vooruitblik op de reünie
Met de reünie-aflevering voor de deur, zijn alle ogen gericht op Iris en haar medekandidaten. Wat voor verrassingen kunnen we verwachten? En hoe zal het aflopen tussen haar en Jan? Eén ding is zeker: de reünie belooft net zo’n emotionele achtbaan te worden als het seizoen zelf.
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.