Algemeen
Gordon is bang: ´Ik bied mijn excuses aan, anders kom ik in de hel!´
In de nieuwste aflevering van Dit Ben Ik: Gordon laat Gordon Heuckeroth duidelijk blijken dat hij niet blij is met de voortgang van de verbouwing van zijn koffiezaak in Blaricum. Met de opening gepland over slechts enkele weken, ontdekt de tv-persoonlijkheid dat er niemand aan het werk is in het pand. Zijn teleurstelling en frustratie zijn duidelijk zichtbaar.
Verwachtingen versus Realiteit
Bij aankomst bij de koffiezaak verwacht Gordon enige vooruitgang te zien. “Ik verwacht dat er progressie is. We gaan het meemaken. Ik ben heel nieuwsgierig,” zegt hij voordat hij het pand betreedt.
Zijn enthousiasme slaat echter snel om in verbazing wanneer hij ziet dat het pand leeg is. “Er is gewoon niemand aan het werk. Dit meen je niet,” roept hij uit. Hij loopt een rondje door de zaak in de hoop iemand tegen te komen, maar tevergeefs. “Nou, wat is dit nu? Vanaf 3 juni zouden ze volop bezig zijn. Volle bak. En dan kom ik hier, en dan is er niemand. Dan kun je me pisnijdig maken.”
Een Frustrerend Gesprek met de Aannemer
Gordon besluit meteen de aannemer Peter te bellen om verhaal te halen. “Waar zijn jouw mensen? Ik kom hier in een leeg pand en er is helemaal niks gedaan,” zegt Gordon geërgerd.
Peter reageert kalm en beweert dat er wel degelijk werk is verricht, maar Gordon blijft sceptisch. “Dit kan toch niet? We moeten over zes weken open. Hoe ga je dat doen, joh?” Ondanks Gordon’s bezorgdheid blijft Peter volhouden dat alles onder controle is, wat Gordon niet geruststelt.
Gordons Teleurstelling en Verwachtingspatroon
Voor de camera legt Gordon uit waarom hij zo fel reageerde. “Dat is dan mijn verwachtingspatroon,” zegt hij. “Ik kom als een klein kind die winkel binnen en ik denk: het staat er allemaal al.
En dan is er helemaal niks gebeurd. En tja, dan ben ik even teleurgesteld.” Zijn reactie is begrijpelijk, aangezien hij zich verheugd had op een goed gevulde winkel en in plaats daarvan een leeg pand aantrof.
Oplossing en Een Grappige Uitsmijter
Ondanks de opgelopen spanningen hebben Gordon en Peter hun conflict snel bijgelegd. “Dat duurt dan twee minuten, dan maak ik alweer een grap,” vertelt Gordon. Hij maakte een opmerking tegen Peter die in eerste instantie wat scherp leek. “Als het niet zo is, dan koop ik een kruis en loop ik naar een berg en spijker ik je vast,” grapt Gordon, waarna hij begint te lachen. Wetende dat Peter een gelovig man is, voegt hij eraan toe: “Hij is supergelovig, dat respecteer ik ook. Maar dan schiet ik weleens door.”
Excuses en Humor
Gordon biedt uiteindelijk zijn excuses aan voor zijn eerdere uitbarsting, deels uit respect voor Peter’s geloof. “Sorry Peter, ik bied mijn excuses aan. Anders kom ik in de hel. Wat ik overigens niet erg vind, want de hel schijnt veel leuker te zijn,” grapt hij. Deze luchtige opmerking toont de humoristische kant van Gordon, zelfs in stressvolle situaties.
De Weg naar de Opening
Met de opening van zijn koffiezaak snel naderend, blijft het spannend of alles op tijd afkomt. Gordon’s passie en betrokkenheid bij het project zijn duidelijk, en hoewel er nog veel werk te doen is, hoopt hij dat alles op tijd klaar is. Met zijn bekende humor en charme weet hij ondanks alles de situatie toch luchtig te houden.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.