Algemeen
Enorm moeilijke dag voor Jan Dulles en zijn gezin
Jan Dulles en zijn vrouw Caroline Mol hebben vandaag een emotionele dag achter de rug. Op deze dag, precies vier jaar geleden, werd hun dochtertje Donna geboren. Het verdriet en de herinneringen aan hun kleine meisje zijn nog steeds levendig, en het gezin besloot om op een bijzondere en ontroerende manier stil te staan bij deze dag.
Donna’s tragische verhaal
In december 2020 gebeurde het ondenkbare: Jan en Caroline verloren hun dochtertje Donna aan een ernstige gezondheidscomplicatie. Donna werd getroffen door een scheurtje in haar middenrif, een medische aandoening die haar leven op slechts drie maanden oud tragisch beëindigde. Dit verlies is iets waar geen enkele ouder zich ooit op kan voorbereiden, en het verdriet dat daarmee gepaard gaat, heeft een blijvende impact op Jan en Caroline. Vandaag zou Donna vier jaar oud zijn geworden, een dag die normaal gesproken vol vreugde zou zijn, maar voor hen werd het een dag van herinnering en reflectie.
Een ontroerend eerbetoon
Om deze bijzondere dag te herdenken, bezochten Jan, Caroline en hun dochter Lina Donna’s graf. Het gezin bracht tijd door bij haar grafsteen en herdacht het kleine meisje op hun eigen persoonlijke manier. Jan deelde via Instagram een intiem en ontroerend moment met zijn volgers: een video waarin hun dochter Lina een liedje zingt voor haar 0verleden zus. In de video zie je hoe het gezin samenkomt in een liefdevol gebaar, een poging om Donna’s korte leven te eren, zelfs in haar afwezigheid.
Bij de video schreef Jan een korte maar veelzeggende boodschap: “Grote zus Donna zou vandaag 4 jaar zijn geworden. Een verdrietige gedachte, maar voor Lina is een verjaardag een verjaardag.” Met deze woorden toont hij de dubbele gevoelens die gepaard gaan met deze speciale dag. Hoewel het verlies van Donna nog steeds immens is, probeert het gezin de positieve kant te zien en ruimte te maken voor liefde en verbondenheid, vooral door de ogen van hun jonge dochter Lina.
Hartverwarmende reacties
De video en het eerbetoon aan Donna raakten de harten van velen. Onder de Instagram-post stromen de reacties binnen van mensen die hun medeleven en steun betuigen aan Jan en Caroline. Veel volgers laten bemoedigende en hartverwarmende berichten achter, waarmee ze laten zien dat ze meeleven met het verdriet en de pijn die het stel nog steeds met zich meedraagt. Sommige reacties bevatten persoonlijke verhalen van andere ouders die soortgelijk verlies hebben meegemaakt, wat een gevoel van verbondenheid en begrip creëert.
Ook Caroline, Jan’s vrouw, deelde haar gedachten op deze moeilijke dag via Instagram. Ze postte enkele mooie foto’s van Donna en schreef een ontroerende boodschap: “Happy birthday in heaven ons allerliefste, mooie meisje. Maak er een feestje van daarboven. We houden van jou.” Haar woorden getuigen van een liefde die zelfs de d00d niet kan breken, een blijvende band met het meisje dat ze zo vroeg moesten loslaten.
Het verwerken van het verdriet
Het verliezen van een kind is een van de zwaarste beproevingen die een ouder kan meemaken. Voor Jan en Caroline was het verwerken van dit immense verdriet een langdurig en moeilijk proces. Om met hun emoties om te gaan en het verlies een plaats te kunnen geven, besloten ze professionele hulp in te schakelen en in therapie te gaan. Deze stap hielp hen om niet alleen hun eigen pijn beter te begrijpen en te verwerken, maar ook om elkaar te ondersteunen in hun gezamenlijke rouw.
Een jaar na Donna’s 0verlijden besloten Jan en Caroline hun liefde voor elkaar te vieren op een symbolische en liefdevolle manier. Op de geboortedag van Donna gaven ze elkaar het jawoord. Hun trouwdag was niet alleen een viering van hun liefde, maar ook een eerbetoon aan hun dochter. “Wat ons breken wil, maakt ons sterker,” schreef Jan destijds. “Haar leven was kort, maar het heeft ons voor altijd verbonden. Met elkaar en met onze vrienden. We danken jullie voor alle positiviteit.”
De kracht van familie en vrienden
De steun van familie en vrienden was voor Jan en Caroline van onschatbare waarde tijdens deze zware periode. De steun die ze van hun naasten kregen, zorgde ervoor dat ze zich gesterkt voelden in hun verdriet. Het is duidelijk dat ze de moeilijke momenten niet alleen hoefden door te maken en dat de liefde en steun van de mensen om hen heen hen hielpen om door te gaan. Dit werd ook weerspiegeld in de reacties die ze ontvingen van hun volgers en fans, die hun medeleven betuigden en het stel alle kracht toewensten.
De keuze om te trouwen op de geboortedag van Donna laat zien hoe Jan en Caroline het verdriet om haar verlies verweven hebben met hun liefde voor elkaar. Het is een krachtige manier om te laten zien dat het leven, ondanks het verdriet, doorgaat, en dat er altijd ruimte blijft voor liefde en vreugde, zelfs te midden van rouw. Door deze moeilijke ervaring zijn ze nog meer met elkaar verbonden en hebben ze geleerd om samen door moeilijke tijden heen te komen.
Het leven zonder Donna
Hoewel Jan en Caroline door de tijd heen hebben geleerd om met hun verlies om te gaan, blijft het verdriet om Donna altijd aanwezig. Het zijn vooral dagen zoals vandaag, Donna’s verjaardag, waarop de pijn extra voelbaar is. Toch proberen ze, met de hulp van hun dochter Lina, hun verdriet om te zetten in liefdevolle herinneringen en momenten van dankbaarheid. Lina, die te jong was om zich haar zusje te herinneren, helpt hen om de vreugde in het leven vast te houden, ondanks het verdriet dat altijd op de achtergrond aanwezig is.
Dit bericht op Instagram bekijken
De manier waarop Jan en Caroline hun verlies en verdriet delen met het publiek is niet alleen moedig, maar biedt ook steun aan anderen die soortgelijke ervaringen hebben doorgemaakt. Hun openheid en kwetsbaarheid zijn een krachtig voorbeeld van hoe ouders omgaan met de d00d van een kind, en hoe het mogelijk is om, ondanks het diepe verdriet, weer vreugde en liefde in het leven te vinden.
De toekomst van het gezin Dulles
De toekomst voor Jan, Caroline en Lina zal ongetwijfeld nog vele herinneringen aan Donna met zich meebrengen, maar het is duidelijk dat ze als gezin sterker uit deze ervaring zijn gekomen. Ze blijven hun liefde voor Donna op verschillende manieren eren en zullen altijd momenten vinden om bij haar stil te staan. De herinnering aan Donna leeft voort in hun harten, en door momenten zoals het bezoek aan haar graf op haar verjaardag, zorgen ze ervoor dat haar korte leven nooit vergeten zal worden.
Jan en Caroline hebben laten zien dat het mogelijk is om na zo’n groot verlies weer verder te gaan, zonder de herinnering aan hun dochter los te laten. Ze blijven samen werken aan hun toekomst, gesteund door de liefde van hun familie, vrienden en de vele mensen die hen volgen op sociale media. Hoewel het verdriet om Donna’s verlies altijd zal blijven, kiezen ze ervoor om liefde en vreugde een centrale plaats te geven in hun leven.
Dit bericht op Instagram bekijken
Heb jij een bericht voor Jan en Caroline of wil je jouw verhaal delen? Laat dan een reactie achter en toon je steun aan dit dappere gezin.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.