Algemeen
‘Champions League-wedstrijden Feyenoord en PSV gaan niet door’
De p0litie is doorgaans een van de meest betrouwbare en essentiële diensten in de samenleving. Ze zorgen voor veiligheid en handhaving, maar soms zijn er momenten waarop ze zelf actie moeten ondernemen om hun rechten te verdedigen. Momenteel is zo’n moment aangebroken, want de p0litie in Nederland heeft besloten om te staken voor een betere pensioenregeling. Deze staking heeft al geleid tot frustratie bij voetbalsupporters, en de spanningen lopen verder op nu de dreiging van het verstoren van Champions League-wedstrijden steeds concreter wordt.
Waarom Staakt de P0litie?
De huidige golf van p0litiewerkonderbrekingen heeft alles te maken met hun eis voor een betere pensioenregeling. Veel agenten zijn van mening dat hun huidige pensioenvoorwaarden niet in verhouding staan tot de zwaarte van hun werk. Ze pleiten voor een eerder en gunstiger pensioen, gezien de fysieke en emotionele belasting van hun baan. De vakbonden zijn al geruime tijd in onderhandeling met de overheid, maar er lijkt weinig vooruitgang te worden geboekt.
Als gevolg daarvan heeft de p0litie besloten om hun ongenoegen te uiten door te staken bij evenementen, en in het bijzonder bij voetbalwedstrijden. Dit raakt niet alleen de supporters, maar ook de clubs, gemeenten en voetbalorganisaties. Wat begon met kleinere wedstrijden in de nationale competities, dreigt nu uit te monden in een complete ontregeling van zowel nationale als internationale voetbalwedstrijden in Nederland.
P0litiestaking bij Voetbalwedstrijden: Een Escalerende Situatie
Het eerste duidelijke signaal van deze staking kwam tijdens de wedstrijd NAC Breda – Ajax. Hoewel deze wedstrijd ondanks het ontbreken van p0litie toch doorging, was het voor velen een wake-up call. De spanning tussen de p0litievakbonden en de overheid begon toen al voelbaar te worden. De volgende wedstrijd waar de p0litie besloot niet op te komen dagen was FC Twente tegen Sparta Rotterdam, opnieuw een duel dat ondanks de afwezigheid van de p0litie toch doorgang vond.
Toch was het duidelijk dat de situatie steeds serieuzer werd. Toen de Klassieker tussen Feyenoord en Ajax het volgende doelwit van de staking werd, waren de gevolgen direct merkbaar. Burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam zag de onvermijdelijke risico’s en besloot de wedstrijd na overleg met de driehoek (p0litie, justitie en burgemeester) af te lasten. Het was een duidelijke boodschap: zonder p0litie kan zo’n belangrijke en beladen wedstrijd simpelweg niet veilig verlopen.
Ajax – FC Utrecht: Opnieuw een Slacht0ffer van de Staking
De stakingsgolf houdt voorlopig niet op. Dit weekend zou Ajax een thuiswedstrijd spelen tegen FC Utrecht in de Johan Cruijff ArenA. Maar wederom heeft de p0litie besloten om te staken. Burgemeester Femke Halsema van Amsterdam heeft daarop besloten om het duel te annuleren, omdat ze het onverantwoord vindt om het evenement zonder p0litiebescherming door te laten gaan.
De politiebonden zijn niet van plan te stoppen met acties zolang er geen akkoord is over de vroegpensioenregeling.
"Actievoeren kan ook bij de Champions League."
— ESPN NL (@ESPNnl) September 10, 2024
Deze annuleringen beginnen zich op te stapelen en vormen een groeiend probleem voor Ajax en de Eredivisie. Ajax heeft nu al drie wedstrijden gemist door de stakingen, en met het drukke speelschema is het maar de vraag hoe en wanneer deze duels ingehaald kunnen worden. De frustratie onder fans groeit, en ook de clubs beginnen zich zorgen te maken over de impact van deze verstoringen op hun seizoen.
Stakingen Richten Zich Nu Ook op de Champions League
De zorgen van de Nederlandse voetbalwereld beperken zich echter niet alleen tot nationale wedstrijden. De p0litie heeft namelijk ook gedreigd om hun stakingen door te zetten naar Champions League-wedstrijden. Projectleider Maarten Brink van de p0litievakbond liet in een interview met ESPN weten dat ook internationale wedstrijden, zoals die in de Champions League, niet gespaard zullen blijven. “We zeiden van tevoren: we pakken voetbal, evenementen en demonstraties. Voetbal is breed; het kunnen interlands zijn, het kan Champions League zijn en dat kunnen duels in de Keuken Kampioen Divisie zijn. Het kan alles zijn.”
Dit betekent dat de Champions League-wedstrijden van Feyenoord en PSV, die binnenkort op de agenda staan, mogelijk zonder p0litiebescherming moeten plaatsvinden. Dit zou niet alleen voor chaos zorgen, maar ook voor aanzienlijke veiligheidsrisico’s, zeker gezien de internationale belangstelling en de grote aantallen supporters die op dit soort wedstrijden afkomen.
Hoe de P0litie Reageert op de Kritiek
Naarmate de stakingen zich uitbreiden en meer wedstrijden worden geannuleerd, neemt ook de kritiek op de p0litie toe. Veel fans en betrokkenen uiten hun ongenoegen, omdat de wedstrijden die ze al maanden hebben gepland nu onverwachts worden uitgesteld of geannuleerd. De p0litie zelf vindt echter dat de kritiek verkeerd is gericht. Maarten Brink benadrukt dat het probleem eenvoudig kan worden opgelost, mits de overheid bereid is om in te gaan op hun eisen voor een betere pensioenregeling. “Als de minister gewoon de telefoon oppakt, is het vandaag geregeld,” zegt Brink.
ALS JE GAAT STAKEN BIJ CHAMPIONS LEAGUE WEDSTRIJDEN ZAL HEEL NEDERLAND DE VOLGENDE VERKIEZINGEN STEMMEN VOOR WELKE PARTIJ DAN OOK DIE BELOOFT JE PENSIOEN NAAR 77 TE ZETTEN
— Rolph Heesakker (@ArchiefHees) September 10, 2024
Voor de p0litie is de boodschap duidelijk: de bal ligt bij de overheid. Totdat hun eisen worden ingewilligd, zullen ze blijven staken, ook al betekent dat dat belangrijke wedstrijden zoals die in de Champions League mogelijk niet doorgaan.
De Gevolgen voor Nederlandse Clubs
De impact van deze stakingen op de Nederlandse voetbalwereld is aanzienlijk. Ajax zit inmiddels met een achterstand van drie wedstrijden in de Eredivisie, en het is nog maar de vraag wanneer deze wedstrijden ingehaald kunnen worden. Dit zet niet alleen de club onder druk, maar ook de hele competitie, aangezien het speelschema al erg vol is met zowel nationale als internationale verplichtingen.
Voor Feyenoord en PSV zou een staking tijdens de Champions League-wedstrijden desastreuze gevolgen kunnen hebben. De Europese wedstrijden zijn van cruciaal belang, zowel sportief als financieel. Als deze duels niet doorgaan vanwege een staking, kan dit niet alleen leiden tot grote boetes en sancties van de UEFA, maar ook tot reputatieschade voor het Nederlandse voetbal in het algemeen.
Een Oplossing Moet Snel Komen
De stakingen van de p0litie brengen een groeiend probleem met zich mee voor zowel de Nederlandse overheid als de voetbalwereld. De bal ligt nu bij de overheid om in te gaan op de eisen van de p0litievakbonden en een oplossing te vinden voor de pensioenproblematiek. Voor de p0litie is het duidelijk: ze zullen blijven staken totdat hun eisen zijn ingewilligd.
Voor de clubs, de supporters en alle andere betrokkenen betekent dit dat ze voorlopig in onzekerheid leven. Zullen de geplande wedstrijden doorgaan of niet? En wat gebeurt er als de stakingen zich uitbreiden naar andere evenementen en wedstrijden? Het is duidelijk dat de stakingen een grote impact hebben op het Nederlandse voetbal, en dat er snel een oplossing moet komen om verdere verstoringen te voorkomen.
Conclusie
De stakingen van de Nederlandse p0litie voor een betere pensioenregeling hebben al geleid tot de annulering van meerdere voetbalwedstrijden, en er dreigt meer verstoring te komen, ook in de Champions League. Fans, clubs en voetbalorganisaties zijn begrijpelijkerwijs gefrustreerd, maar de p0litie wijst naar de overheid als de sleutel tot een oplossing. Het is afwachten of de overheid en de p0litievakbonden snel tot een akkoord kunnen komen, voordat nog meer belangrijke sportevenementen in het water vallen.
Dat ze een keer de Eredivisie gebruiken voor hun staking. Oké! Maar nu is het al weken achtereen raak en dreigen ze als klap op de vuurpijl ook nog bij wedstrijden in de CL (die financieel super belangrijk zijn voor clubs) te gaan staken. Sorry,maar dan verliezen ze echt respect
— Koen van den Heuvel (@KDVDH1985) September 10, 2024
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.