Algemeen
B&B Vol Liefde- Suus haalt flink uit naar Els: ´Dat laten we aan haar over!´
Kijkers van het populaire programma B&B Vol Liefde waren er lange tijd van overtuigd dat Robert Jan zou kiezen voor Els. Toch bleek het anders te lopen: hij koos uiteindelijk voor Suzanne. Nu, enige tijd na het programma, lijkt de rivaliteit tussen de twee vrouwen nog niet helemaal verdwenen. Suzanne kon het niet laten om Els een steek onder water te geven, en dit zorgde voor de nodige ophef onder de fans.
De keuze van Robert Jan
In B&B Vol Liefde leek het lange tijd alsof Els en Robert Jan een goede klik hadden. Velen dachten dan ook dat zij het hart van de B&B-eigenaar zou veroveren. Tot verrassing van velen koos hij uiteindelijk toch voor Suzanne, wat voor veel speculatie en gemengde reacties zorgde onder de kijkers. Inmiddels is de relatie tussen Suzanne en Robert Jan sterk, maar de spanningen rondom Els zijn nog niet helemaal verdwenen.
Vragen over een boek
Els is druk bezig met het schrijven van een boek, wat bij de kijkers van het programma de nodige nieuwsgierigheid heeft opgewekt. Een Instagram-volger van Suzanne vroeg haar of zij en Robert Jan ook plannen hebben om een boek uit te brengen. Suzanne reageerde hierop met een kort, maar duidelijke antwoord: “Boeken schrijven laten we over aan Els.” Deze opmerking werd door velen opgevat als een sneer richting haar voormalige rivaal.
Spanningen tijdens het programma
Suzanne was niet de enige dame die naar de Schotse B&B van Robert Jan reisde. Na haar komst verscheen ook de opvallende en excentrieke Esther in het programma. Esther ging er direct hard in, iets wat Suzanne als behoorlijk moeilijk ervaarde. In een interview met het AD vertelde Suzanne dat ze zich soms ongemakkelijk voelde door de opmerkingen van Esther. Volgens haar werden er wel zestien hatelijke opmerkingen en vier dodelijke blikken uitgedeeld tijdens de opnames.
Zelfbeeld en onzekerheid
De kritiek die Suzanne tijdens het programma kreeg, kwam niet alleen van haar medekandidaten, maar ook van de kijkers thuis. Dit had een grote impact op haar zelfvertrouwen. “Ik heb alles gelezen wat ze over mij schreven,” aldus Suzanne. Kritiek over haar uiterlijk, zoals opmerkingen over haar pluizige haar, maakten haar onzeker. “Wie zit er dan een dag later bij de kapper? Ik dus,” vertelt ze openhartig. Ook de beschuldigingen dat ze alleen meedeed voor roem deden haar veel pijn.
Sterke relatie met Robert Jan
Gelukkig bleek de deelname aan B&B Vol Liefde niet voor niets, want Suzanne en Robert Jan hebben nog steeds een sterke relatie. Ze is inmiddels vijf keer bij hem in Schotland geweest, en hij is twee keer naar Breda gekomen, waar ook zijn broer woont. De twee brengen veel tijd samen door, en de plannen voor de feestdagen zijn al gemaakt: kerst zullen ze samen doorbrengen in Schotland.
Toekomstplannen
Suzanne kijkt ernaar uit om zoveel mogelijk tijd met Robert Jan door te brengen in Schotland. Ze is zelfs in gesprek met haar werkgever om te kijken of ze een deel van haar werk vanuit daar kan doen. Hoewel er nog veel besproken moet worden over de mogelijkheden, is ze vastberaden om hun relatie succesvol te maken.
Rivaliteit blijft bestaan
Ondanks de sterke relatie tussen Suzanne en Robert Jan lijkt de rivaliteit tussen Suzanne en Els nog niet helemaal voorbij. De opmerking over het boek heeft laten zien dat er nog steeds spanning is tussen de twee dames. Of dit ooit helemaal zal verdwijnen, valt nog te bezien, maar voor nu lijken Suzanne en Robert Jan hun geluk te hebben gevonden.
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.