Algemeen
B&B-Mariël zwijgt niet meer: ”Dit heeft Thijz bij mij gedaan”
Mariël kwam naar de B&B van Thijz met de hoop en vastberadenheid om een romantische connectie met hem te vinden. Ze was vol verwachting en klaar om het hart van de campinghouder te veroveren. Maar al snel bleek dat er een andere kant aan Thijz zat die haar totaal niet beviel. Nu Mariël bepaalde gebeurtenissen, zoals de beruchte ‘zwijg, vrouw’-uitspraak, op televisie heeft teruggezien, voelt ze zich genoodzaakt om haar verhaal te doen en haar frustraties te uiten.
De Val van de Perfecte Illusie
Aanvankelijk leek het allemaal zo goed te gaan tussen Mariël en Thijz. De twee leken een goede klik te hebben en Mariël had er vertrouwen in dat er misschien wel iets moois tussen hen kon bloeien. Maar dat veranderde snel toen Thijz iets deed dat hun prille connectie totaal tenietdeed. Het incident gebeurde tijdens het schoonmaken en aansteken van de houtkachel, een taak die normaal gesproken geen bron van conflict zou moeten zijn. Maar voor Thijz werd het een moment van ergernis.
Terwijl Mariël bezig was, begon Thijz zich steeds meer te irriteren aan haar manier van werken. Zijn frustratie bereikte een hoogtepunt en leidde tot een schokkende opmerking: “Zwijg, vrouw.” Voor Mariël was dit niet zomaar een opmerking, het voelde als een klap in het gezicht. Toen ze later de afleveringen van B&B Vol Liefde terugkeek en deze uitspraak opnieuw hoorde, besefte ze pas echt hoe absurd en beledigend het was. In een interview met het Algemeen Dagblad deelde ze haar gedachten: “Dit kun je toch niet serieus nemen? Wie zegt zoiets in deze tijd?”
Thijz en Zijn Onbuigzame Karakter
Mariël ontdekte al snel dat Thijz niet iemand was die openstond voor tegenspraak of discussie. Alles moest precies volgens zijn regels en verwachtingen verlopen, anders liep het mis. Dit gebrek aan flexibiliteit en respect voor haar mening maakte het voor Mariël steeds moeilijker om zichzelf te zijn in zijn aanwezigheid. Ze merkte dat ze haar mening en gedachten moest inhouden, omdat Thijz alles op zijn eigen manier wilde doen. “Je mocht de man niet tegenspreken. Alles moest zoals hij het wilde,” vertelt Mariël.
Het moment waarop voor haar de maat echt vol was, kwam tijdens een etentje met Thijz en zijn beste vriend, Ruben. Het gesprek ging over de grote problemen in de wereld, maar Mariël was geschokt door de manier waarop Thijz en Ruben zich hierover uitlieten. Ze vond hun gebrek aan respect verontrustend en voelde dat ze in een omgeving terecht was gekomen waar geen plaats was voor wederzijds begrip en empathie. “Respect was bij die twee ver te zoeken,” aldus Mariël. “Ik wilde geen dag langer bij hem blijven.”
Het Besluit om te Vertrekken
Na dit ongemakkelijke etentje besloot Mariël dat het tijd was om te vertrekken. Ze besefte dat een toekomst met Thijz uitgesloten was en dat hij niet de man was die ze zocht. De beslissing om haar koffers te pakken en te vertrekken was snel genomen, en een dag later verliet ze de B&B van Thijz. Sinds haar vertrek heeft Mariël geen contact meer gehad met Thijz en daar heeft ze ook geen behoefte aan. Ze is klaar met hem en heeft geen interesse om de relatie, hoe oppervlakkig die ook was, voort te zetten. “Ik vind hem een trieste man, letterlijk en figuurlijk,” zegt ze. “Maar ik gun hem het beste.”
De ‘Thijzerinnen’ Groep
Hoewel Mariël niets meer met Thijz te maken wil hebben, is het opmerkelijk dat ze nog wel in een Whatsapp-groep zit met de andere vrouwen die streden om zijn hart. De groep, met de toepasselijke naam ‘De Thijzerinnen’, bestaat uit de dames die Thijz tijdens het programma ontmoette. Hoewel de vrouwen geen succes hadden in de liefde met Thijz, hebben ze wel een band met elkaar opgebouwd en delen ze nu hun ervaringen in de groep. Deze vriendschappen lijken meer waarde te hebben dan de relatie met Thijz ooit zou hebben kunnen zijn.
Thijz’ Afwezigheid bij de Reünie
Toen de reünieaflevering van B&B Vol Liefde werd uitgezonden, viel één ding direct op: Thijz schitterde door afwezigheid. Hoewel veel oud-deelnemers aanwezig waren om terug te blikken op hun avonturen en relaties in het programma, was Thijz nergens te bekennen. Presentator Art Rooijakkers legde uit dat het vrijwel onmogelijk was om Thijz van zijn camping af te krijgen. De campinghouder, die altijd al een hekel leek te hebben aan het verlaten van zijn territorium, weigerde fysiek aanwezig te zijn bij de reünie. Hij nam uiteindelijk wel digitaal deel, maar het was duidelijk dat hij niet graag in de schijnwerpers stond.
Deze afwezigheid versterkte voor veel kijkers het beeld van Thijz als iemand die moeilijk benaderbaar is en niet openstaat voor verandering. Zijn harde houding en starre karakter waren tijdens het programma vaak onderwerp van discussie, en zijn keuze om niet aanwezig te zijn bij de reünie bevestigde dit alleen maar.
Reflectie op de Ervaring
Voor Mariël was haar deelname aan B&B Vol Liefde een ervaring met gemengde gevoelens. Hoewel ze hoopte liefde te vinden en een connectie op te bouwen met Thijz, leerde ze al snel dat hij niet de juiste persoon voor haar was. De manier waarop hij met haar omging, vooral met de opmerking “Zwijg, vrouw”, was voor haar een duidelijke indicatie dat hun waarden en verwachtingen niet op één lijn lagen.
Toch kijkt Mariël niet alleen negatief terug op haar tijd in het programma. Ze heeft veel geleerd over zichzelf en over wat ze echt zoekt in een relatie. Daarnaast heeft ze waardevolle vriendschappen opgebouwd met de andere vrouwen in de Whatsapp-groep, die nu samen hun ervaringen delen en elkaar steunen.
Conclusie
Het avontuur van Mariël in B&B Vol Liefde eindigde niet met de liefde die ze hoopte te vinden, maar het heeft haar wel inzichten en ervaringen opgeleverd die haar verder hebben geholpen in haar zoektocht naar geluk. Hoewel Thijz voor haar niet de juiste man bleek te zijn, heeft ze de kracht gevonden om voor zichzelf op te komen en te vertrekken wanneer iets niet goed voelt. Haar verhaal laat zien dat het belangrijk is om trouw te blijven aan jezelf, zelfs als dat betekent dat je moeilijke keuzes moet maken.
Wat de toekomst voor Mariël in petto heeft, is nog onbekend. Maar één ding is zeker: ze laat zich niet meer de mond snoeren.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.