Algemeen
Verdachte mannen gespot bij studentenhuis Amalia: “Verkopers van wit poeder naar binnen!”
Er is opschudding ontstaan rondom het studentenhuis van prinses Amalia in Amsterdam. Beveiligers van de prinses hebben verdachte mannen opgemerkt die uiteindelijk c0caïnekoeriers bleken te zijn, meldt weekblad Story. Dit incident heeft geleid tot bezorgdheid over de veiligheid van de prinses en haar medestudenten.
Onrust voor de Deur van Amalia
Enkele weken geleden werden beveiligers van prinses Amalia gealarmeerd door de aanwezigheid van twee verdachte mannen in de buurt van haar studentenhuis. De mannen, die rond de twintig jaar oud waren, gingen een van de panden naast dat van de prinses binnen. De beveiligers van Amalia aarzelden niet en schakelden direct de p0litie in.
C0caïnelevering Ontdekt
Een bron vertelde aan Story: “Ik ken die jongens die daar wonen. Wat er is gebeurd: die jongens hadden c0caïne besteld. Dat noemen ze een scootertje bellen. De twee jongens die het kwamen brengen, stonden nog even bij dat andere huis (dat van Amalia – red.) omdat één van die jongens tijdens zijn ritje was gebeld en terugbelde.”
De beveiligers merkten deze activiteit op en besloten in te grijpen. De twee jongens gingen vervolgens naar binnen in het studentenhuis naast dat van Amalia. “Die agenten meldden zich daar vervolgens en werden binnengelaten. Wat die agenten wilden, was dat de twee jongens met hen mee naar buiten zouden komen.”
P0litie-Ingrijpen
De situatie escaleerde toen de jongens in eerste instantie niet wilden meewerken met de p0litie. “Er stond natuurlijk niet op hun voorhoofd geschreven dat ze dr*gskoeriers zijn,” vervolgde de bron.
“Dat is nog wel even onprettig geworden, met een beetje duwen en trekken. Dat was niet zo slim van die jongens, want dat gaf eigenlijk wel een legitieme reden om ze mee te nemen. Maar de agenten hebben niet flauw gedaan want die jongens zijn meteen weer heengezonden.”
Gevolgen voor de Beveiliging
Het incident heeft de aandacht gevestigd op de beveiliging rondom prinses Amalia’s studentenhuis. Hoewel de p0litie snel ter plaatse was en de situatie onder controle kreeg, roept het voorval vragen op over de veiligheid van de prinses en haar medestudenten. De beveiliging van prinses Amalia is van groot belang gezien haar koninklijke status en de toenemende dreiging van cr!minele activiteiten in stedelijke gebieden.
Reacties en Nasleep
De ontdekking van c0caïnekoeriers in de nabijheid van prinses Amalia’s studentenhuis heeft voor veel ophef gezorgd. Het weekblad Story meldt dat de betrokken jongens snel weer zijn vrijgelaten, maar het incident heeft toch een blijvende indruk achtergelaten.
De bron voegde toe: “Dit soort incidenten kunnen snel uit de hand lopen. Gelukkig hebben de agenten professioneel gehandeld en is de situatie zonder verdere problemen opgelost.”
Beveiliging en Voorzorgsmaatregelen
De verdachte activiteiten bij het studentenhuis van prinses Amalia benadrukken de voortdurende uitdagingen en risico’s die gepaard gaan met beveiliging in stedelijke omgevingen. De snelle reactie van de beveiligers en de p0litie heeft een mogelijk gevaarlijke situatie weten te neutraliseren. Desondanks blijft het belangrijk dat er constant wordt geëvalueerd en verbeterd om de veiligheid van prinses Amalia en haar omgeving te waarborgen.
Verhoogde Waakzaamheid
De gebeurtenis onderstreept de noodzaak van verhoogde waakzaamheid en alertheid bij de beveiliging van publieke figuren, vooral in drukke stedelijke omgevingen. Beveiligers en p0litie moeten voortdurend voorbereid zijn op onverwachte situaties om de veiligheid van de prinses te garanderen.
De aanwezigheid van dr*gskoeriers in de buurt van het studentenhuis toont aan dat zelfs de best beveiligde locaties niet immuun zijn voor crim!nele activiteiten. Het incident kan dienen als een wake-up call voor de autoriteiten om extra maatregelen te nemen om soortgelijke situaties in de toekomst te voorkomen.
Langetermijnoplossingen
Langetermijnoplossingen kunnen bestaan uit het verbeteren van de communicatie tussen beveiligers en de p0litie, het implementeren van geavanceerde bewakingstechnologieën, en het verhogen van de bewustwording onder de bewoners van de betrokken gebieden. Door deze stappen te ondernemen, kunnen de autoriteiten beter voorbereid zijn op potentiële bedreigingen en de algehele veiligheid verbeteren.
Daarnaast kan het nuttig zijn om preventieve maatregelen te nemen, zoals het screenen van bezoekers en het verhogen van de zichtbare aanwezigheid van beveiligingspersoneel. Dit kan helpen om potentiële crim!nelen af te schrikken en de veiligheid van de prinses en haar medestudenten te waarborgen.
Communicatie met de Gemeenschap
Het is ook essentieel om een open communicatiekanaal te onderhouden met de lokale gemeenschap. Dit kan helpen om een gevoel van veiligheid en samenwerking te bevorderen, waardoor bewoners sneller verdachte activiteiten kunnen melden. Het versterken van de band tussen de bewoners en de autoriteiten kan bijdragen aan een veiligere omgeving voor iedereen.
In het geval van prinses Amalia kan extra communicatie en samenwerking met de universiteit en de omliggende buurt helpen om een ondersteunend netwerk te creëren dat bijdraagt aan haar veiligheid en welzijn.
Conclusie
Het incident rondom prinses Amalia’s studentenhuis heeft aangetoond hoe kwetsbaar zelfs goed beveiligde locaties kunnen zijn voor crim!nele activiteiten. De snelle reactie van de beveiligers en de p0litie heeft een potentieel gevaarlijke situatie onder controle gebracht, maar het roept belangrijke vragen op over de voortdurende uitdagingen van beveiliging in stedelijke omgevingen.
De veiligheid van prinses Amalia en haar medestudenten blijft een topprioriteit. Het is cruciaal dat er constant wordt geëvalueerd en verbeterd om ervoor te zorgen dat dergelijke incidenten in de toekomst voorkomen kunnen worden. Door preventieve maatregelen te nemen, de communicatie te verbeteren en de samenwerking met de gemeenschap te versterken, kan de beveiliging worden geoptimaliseerd en kan een veilige omgeving worden gewaarborgd.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.