Algemeen
Puck Moonen plaatst foto dat ze geblesseerd op de bank zit, volgers zien iets héél anders!
Puck Moonen heeft haar carrière als professionele wielrenster grotendeels achter zich gelaten en richt zich nu voornamelijk op haar nieuwe loopbaan als influencer. Hoewel ze als wielrenster niet veel grote titels op haar naam heeft staan, heeft ze toch een aanzienlijke schare volgers verzameld. Dit komt niet alleen door haar betrokkenheid bij de sport, maar ook door haar sterke aanwezigheid op sociale media, waar ze duizenden volgers heeft weten te vergaren.
De Wielerloopbaan van Puck Moonen
Puck Moonen begon haar wielercarrière met deelname aan verschillende bekende wedstrijden. In 2015 reed ze onder andere in Gent-Wevelgem en de Ronde van Gelderland. Ze eindigde als 49e in de Omloop van de IJsseldelta. In 2016 deed ze mee aan de Ronde van België, maar moest ze in de tweede etappe opgeven. Haar carrière zette zich voort toen ze in september 2019 een tweejarig contract tekende bij de Belgische wielerploeg Chevalmeire.
In 2020 nam Moonen deel aan vier wedstrijden, waaronder de prestigieuze Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Helaas slaagde ze er niet in om een van deze wedstrijden te voltooien. In april 2021 reed ze haar eerste wedstrijd van het seizoen, de Ronde de Mouscron, niet uit. Enkele dagen later moest ze zich ook afmelden voor Luik-Bastenaken-Luik vanwege paniekaanvallen. Deze gebeurtenissen markeerden een moeilijk moment in haar carrière, waardoor ze uiteindelijk besloot haar professionele wielerambities op een lager pitje te zetten.
Puck Moonen’s Opkomst als Influencer
Ondanks de tegenslagen in haar wielercarrière, is Puck Moonen uitgegroeid tot een van de bekendste wielrensters van Nederland. Dit is niet zozeer te danken aan haar prestaties op de fiets, maar eerder aan haar sterke aanwezigheid op sociale media. Moonen heeft inmiddels 861.000 volgers op Instagram verzameld, een indrukwekkend aantal dat haar een aantrekkelijke partner maakt voor sponsors in de wielersport. Door fietsmerken en andere sportgerelateerde producten te promoten, heeft ze een nieuwe inkomstenbron gevonden.
Haar Instagram-profiel staat vol met sportgerelateerde foto’s, variërend van haar deelname aan wedstrijden tot dagelijkse trainingssessies. Daarnaast deelt ze regelmatig persoonlijke momenten, wat haar volgers een inkijkje geeft in haar leven buiten de sport. Haar openheid en de manier waarop ze haar dagelijkse uitdagingen deelt, hebben haar geholpen om een loyale en diverse volgersbasis op te bouwen, zowel in Nederland als internationaal.
Blessure en Herstel
Onlangs deelde Moonen op Instagram dat ze momenteel herstellende is van een beenblessure. In een openhartige post schreef ze: “De Strava-FOMO is echt terwijl ik kijk hoe iedereen deze geweldige avonturen beleeft in dit fantastische weer en ik worstel hier met een pijnlijk been dat niet werkt op de fiets. Fingers crossed dat het werk binnenkort zijn vruchten afwerpt en mijn ritten zullen binnenkort plezierig zijn in plaats van pijnlijk. De belachelijke bib short tanline zal dit jaar in ieder geval niet zo erg zijn.”
Deze post toont niet alleen haar fysieke uitdagingen, maar ook haar positieve instelling en humor, zelfs in moeilijke tijden. Haar volgers reageren vaak bemoedigend en uiten hun steun, wat aangeeft hoe verbonden ze zich voelen met haar als persoon. Hoewel de blessure haar voorlopig van de fiets houdt, blijft Moonen actief op sociale media en onderhoudt ze het contact met haar volgers.
De Invloed van Puck Moonen op Social Media
Moonen’s invloed reikt verder dan alleen de wielerwereld. Haar Instagram-account is een mix van sport, lifestyle en persoonlijke reflecties. Ze deelt regelmatig foto’s van zichzelf in sportieve kleding, vaak met een vleugje glamour, wat haar aantrekkelijke uitstraling onderstreept. Dit heeft haar geholpen om een breed scala aan volgers aan te trekken, waaronder niet alleen wielerfans, maar ook mensen die geïnteresseerd zijn in mode, fitness en lifestyle.
Daarnaast speelt Moonen een belangrijke rol in het promoten van een actieve en gezonde levensstijl. Door haar eigen ervaringen en uitdagingen te delen, inspireert ze anderen om ook actief te blijven, zelfs wanneer het leven obstakels opwerpt. Haar eerlijkheid over haar paniekaanvallen en fysieke problemen maakt haar een authentieke en relatable figuur, wat essentieel is in de wereld van sociale media.
Toekomstige Ambities
Hoewel Puck Moonen haar professionele wielercarrière heeft gepauzeerd, sluit ze de mogelijkheid om terug te keren naar de sport niet uit. Haar passie voor fietsen blijft sterk, en ze heeft aangegeven dat ze in de toekomst misschien weer aan wedstrijden zal deelnemen, afhankelijk van haar gezondheid en persoonlijke omstandigheden. Ondertussen blijft ze zich concentreren op haar werk als influencer, waar ze een aanzienlijk succes heeft behaald.
Moonen heeft ook haar interesse uitgesproken in het verder ontwikkelen van haar merk en het uitbreiden van haar invloedssfeer. Dit zou kunnen betekenen dat ze zich in de toekomst bezighoudt met andere vormen van media, zoals het schrijven van een boek, het lanceren van een eigen productlijn, of het opzetten van een fitness- of wellnessprogramma.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie
Puck Moonen heeft een indrukwekkende transformatie doorgemaakt van professionele wielrenster naar een succesvolle influencer. Hoewel haar sportieve carrière niet altijd even vlekkeloos verliep, heeft ze een nieuwe weg gevonden die haar in staat stelt haar passie voor sport te combineren met een brede invloed op sociale media. Haar openheid, positieve instelling en vermogen om zichzelf te blijven, hebben haar geholpen om een sterke band met haar volgers op te bouwen.
Moonen’s verhaal is een inspirerend voorbeeld van hoe iemand zich kan aanpassen en nieuwe kansen kan creëren, zelfs wanneer dingen niet volgens plan verlopen. Terwijl ze herstelt van haar blessure en nadenkt over haar volgende stappen, kunnen haar volgers uitkijken naar meer inspirerende content en mogelijk nieuwe avonturen in de toekomst. Puck Moonen blijft een boeiende persoonlijkheid om te volgen, zowel op als naast de fiets.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.