Algemeen
B&B vol liefde: Els loopt een blauwtje op en was dit een verkapte doodsbedreiging?
In de recente aflevering van B&B Vol Liefde hadden de deelnemers te maken met allerlei emotionele en ongemakkelijke situaties. Van scheve verhoudingen tot onverwachte uitspraken, het zat de kandidaten niet bepaald mee. Vooral Thijz, die zijn grote schoonmaakactie doorzette, leek vastberaden om Ammarie zo snel mogelijk te laten vertrekken. Ondertussen verliep de situatie bij Mirjam zonder enige romantische vooruitzichten, ondanks de schunnige opmerkingen van Robert Jan die meer beleefdheid dan flirten bleken te zijn. Alleen in Griekenland bloeide de liefde voorzichtig op.
Respectloos vertrek
Ammarie, een enthousiaste wildplukster, verliet de B&B van Thijz met een bittere nasmaak. “Hij gaat vrij respectloos met mij om,” zei ze op de ochtend van haar vertrek. Thijz, een zelfingenomen hippie, had haar willen wegsturen naar een andere camping, een voorstel dat Ammarie duidelijk niet accepteerde. Ondanks een laatste poging tot gesprek en een vriendelijk gebaar met een bosje lelietjes-van-dalen, was Thijz onvermurwbaar. Hij hielp haar slechts met inpakken om er zeker van te zijn dat ze zo snel mogelijk vertrok. Hij zwaaide haar uit terwijl hij haar camper nakeek, om zeker te weten dat ze echt weg was.
Nieuwe hoop met Mariël
Nauwelijks was Ammarie vertrokken of de sprankelende Mariël arriveerde bij de B&B van Thijz. Hij was verrast door haar verschijning en gaf toe dat hij haar alleen maar tot haar schouders had gezien. “Ik had haar alleen maar tot haar schouders gezien,” vertelde hij aan de camera. Het was duidelijk dat hij blij was dat ze niet dik was, want anders had ze haar kont niet kunnen keren in het rode busje waarin ze moest overnachten.
Mariël was enthousiast over alles wat ze zag en deed, wat Thijz op zijn beurt weer charmeerde. Hij begon meteen over zijn passie voor schilderen en legde uit dat hij het leuk vond om ongegeneerd een heel lichaam te bekijken tijdens het schilderen. “Ik probeer een beetje door je kleren heen te kijken, als je het niet erg vindt,” zei hij tegen Mariël. “Ik vind het leuk dat je ongegeneerd een heel lichaam gaat bekijken. Dus je kijkt naar benen en borsten en billen…”
Of Mariël degene zal zijn die Thijz kan bekoren, blijft de vraag. Ze lijkt zich in ieder geval niet te storen aan de rommelige staat van de B&B, maar of dat genoeg is om de klik te behouden, valt nog te bezien.
Spanningen in Zuid-Afrika
In Zuid-Afrika lijkt Marcel zichzelf boven Jacco te plaatsen. De voormalige marinier twijfelt aan Jacco’s overlevingsvaardigheden en laat dat duidelijk merken. “Voor mij is het gesneden koek,” zei hij zelfverzekerd. “Ik zie hem niet als geduchte concurrent.” Marcel leek zelfs een steek onder water te geven toen hij tijdens het graven van een gat opmerkte: “Je graaft je eigen graf,” een opmerking die mogelijk de eerste doodsbedreiging in de geschiedenis van B&B Vol Liefde was.
Tijdens een date met Mirjam liet Jacco een wat minder avontuurlijke kant van zichzelf zien. Het gesprek ging vooral over fietsen, wat Mirjam met een beleefd lachje onderging. Ze maakte zelfs een grap over fietsen met een leeuw, wat de overlevingskansen van Jacco in haar ogen niet veel goeds deed. Uiteindelijk werd de date abrupt beëindigd toen Mirjam aangaf dat het te koud was. De avond eindigde met Jacco die braaf in zijn tent bleef, terwijl de cameraploeg wel heen en weer kon lopen, een duidelijke aanwijzing dat Mirjam niet veel interesse in hem had.
Internationaal geklets en verrassende wendingen
Marcel scoorde punten bij Mirjam met zijn “internationaal geklets,” waarmee hij haar imponeerde. Het leek erop dat hij, ondanks eerdere twijfels, toch een kanshebber werd in de strijd om Mirjams hart. De vraag blijft echter of zijn charme voldoende zal zijn om haar te overtuigen.
Ondertussen in Griekenland lijken Iris en Jan het goed met elkaar te kunnen vinden. Ze bespreken openlijk hun toekomstplannen en dromen over avonturen op een zeilboot. Toch blijft er een mysterieuze spanning hangen, vooral wanneer Jan opmerkt: “Op de voorpagina van Quote kom je te staan met mij.” Dit roept vragen op over hun ware bedoelingen en achtergrond.
Misverstanden in Schotland
In Schotland kreeg Els eindelijk weer wat tijd alleen met Robert Jan, na het vertrek van de verjaardagsvisite en kandidate Annemarie. De twee maakten grapjes over beddengoed en stofzuigen, wat Els als flirten interpreteerde. Robert Jan zag dit echter gewoon als beleefdheid en was niet van plan om de andere dames die nog zouden komen, geen eerlijke kans te geven.
Tijdens een wandeling probeerde Els het ijs te breken met een grap over “meisjes plagen,” maar Robert Jan leek zich hier niet veel van te herinneren. “Meisjes plagen is… ik weet het niet meer,” antwoordde hij, wat voor Els duidelijk een blauwtje betekende.
Hoogte- en dieptepunten
Hoogtepunt: Iris en Jan die openlijk over een gezamenlijke toekomst nadenken. Hun avontuurlijke plannen en speelse interacties geven hoop op een succesvolle match.
Dieptepunt: Het respectloze gedrag van Thijz tegenover Ammarie. Zijn onverschilligheid en botte houding verdienen geen schoonheidsprijs.
Verrassing: Marcel, die met zijn onverwachte kennis van de Spaanse taal (“Si, si, claro!”) ineens een kanshebber lijkt te worden voor Mirjam, ondanks eerdere twijfelachtige momenten.
De komende afleveringen zullen uitwijzen of deze deelnemers hun liefdesavonturen succesvol kunnen afsluiten of dat er nog meer onverwachte wendingen op hen wachten. Met zoveel verschillende persoonlijkheden en onverwachte gebeurtenissen is B&B Vol Liefde dit seizoen spannender dan ooit.
Heel Vlaanderen is opnieuw geraakt door een emotioneel bericht van Jean-Marie Pfaff. De voormalige topkeeper en geliefde tv-persoonlijkheid liet met hoorbare emotie weten dat hij afscheid moet nemen van een plek die decennialang het kloppende hart van zijn leven vormde. Geen afscheid van een mens, maar van een thuis dat voor hem symbool staat voor familie, herinneringen en een tijdperk dat onlosmakelijk met zijn naam verbonden is.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij,” zei Jean-Marie, zichtbaar aangeslagen. Het zijn woorden die bij veel Vlamingen meteen iets losmaakten. Want wie opgroeide met de realityreeks De Pfaffs, weet dat het iconische familiehuis veel meer was dan een decor. Het was een plek waar gelachen werd, waar ruzies werden bijgelegd, waar kinderen opgroeiden en kleinkinderen hun eerste stappen zetten. Dat juist dát huis nu verkocht wordt, voelt voor velen als het sluiten van een hoofdstuk.
Een huis vol geschiedenis en emoties
Na jaren van twijfelen, uitstellen en wikken en wegen heeft de familie uiteindelijk de moeilijke knoop doorgehakt: het bekende familiehuis gaat in de verkoop. Voor Jean-Marie is dat geen rationele beslissing, maar een emotionele breuk. “Ik heb hier mijn kinderen zien opgroeien,” liet hij weten. “Dit huis is meer dan bakstenen en muren. Het is mijn leven.”
Die woorden raken een gevoelige snaar. Het huis was jarenlang een vaste waarde, niet alleen voor de familie zelf, maar ook voor het publiek. De camera’s volgden het dagelijkse leven, met al zijn kleine en grote momenten. Voor kijkers voelde het alsof ze een stukje mee mochten leven in het gezin Pfaff. Dat maakt het afscheid voor velen bijna persoonlijk.
Waarom nu, na al die jaren?
Volgens mensen uit de omgeving van de familie speelde er niet één duidelijke reden, maar een combinatie van factoren. Het onderhoud van het grote huis werd steeds zwaarder. De kinderen wonen inmiddels allemaal elders en het huis staat vaker leeg dan vol leven. Daarbovenop komen de stijgende kosten en de praktische realiteit dat het leven verandert.
Toch blijft het voor Jean-Marie een verscheurende beslissing. “Hij wilde nog jaren blijven,” vertelt een naaste. “Maar op een bepaald moment moet je erkennen dat het niet meer haalbaar is.” Dat besef kwam niet plots, maar groeide langzaam. En toch doet het pijn, juist omdat het afscheid voelt alsof het te vroeg komt.
Een laatste rondgang vol herinneringen
Volgens ingewijden maakte Jean-Marie onlangs nog een laatste, bewuste wandeling door het huis. Van de keuken, waar Carmen jarenlang de maaltijden bereidde, tot de tuin waar de kleinkinderen speelden: elke ruimte bracht herinneringen terug. Het was geen vluchtige rondgang, maar een afscheid met aandacht.
Toen hij de oude trofeeënkamer betrad, zou het hem te veel zijn geworden. “Hier begon het allemaal voor mij,” fluisterde hij. “Hoe laat je zoiets los?” Het is een vraag die veel mensen herkennen. Want wie afscheid neemt van een huis dat zo’n groot deel van zijn leven omvat, neemt ook afscheid van een stuk identiteit.
De familie achter de beslissing
Binnen de familie heerst vooral steun, maar ook schuldgevoel. Kelly Pfaff liet weten hoe moeilijk haar vader het ermee heeft. “Papa wil sterk blijven, maar dit raakt hem diep,” zei ze. “We proberen hem gerust te stellen, maar we zien hoe zwaar dit voor hem is.” Ook Dorien gaf aan dat het moment liever was uitgesteld. “We hadden dit graag nog even laten duren, maar dat kon niet meer.”
Die openheid maakt duidelijk dat deze beslissing niet lichtvaardig is genomen. Het is geen zakelijke transactie, maar een emotioneel proces waarin iedereen zijn eigen tempo heeft.
Vlaanderen leeft massaal mee
Op sociale media stroomden de reacties binnen. Veel mensen spreken van “het einde van een tijdperk” en delen herinneringen aan De Pfaffs. Anderen steken Jean-Marie een hart onder de riem en bedanken hem voor de jaren van plezier en herkenbaarheid die hij Vlaanderen gaf.
Tegelijkertijd is er ook discussie. Sommigen vragen zich af of het huis niet behouden had moeten blijven als een soort cultureel erfgoed. Anderen begrijpen juist dat het leven verdergaat en dat herinneringen niet vastzitten aan stenen. Die verdeeldheid is tekenend voor de impact die de familie Pfaff altijd heeft gehad: ze roept emoties op, meningen, betrokkenheid.
Wat betekent dit voor Jean-Marie?
Voor Jean-Marie zelf betekent dit afscheid vooral tijd nemen om te verwerken. Vrienden beschrijven hem als een vechter, iemand die veel heeft meegemaakt en altijd recht bleef staan. Maar dit raakt hem op een andere manier. “Dit komt recht in het hart,” zei een oude ploegmaat.
Jean-Marie zelf verwoordde het eenvoudig, maar veelzeggend: “Ik had nog niet willen vertrekken… maar soms beslist het leven voor jou.” Het is een zin die blijft hangen, omdat ze zo herkenbaar is. Iedereen kent momenten waarop je liever nog even blijft, maar moet loslaten.
Een hoofdstuk dat sluit, maar niet verdwijnt
Met de verkoop van het familiehuis verdwijnt geen geschiedenis. Die leeft voort in herinneringen, beelden en verhalen. Voor Jean-Marie, voor zijn familie en voor de vele kijkers die zich verbonden voelen met dat stukje televisiegeschiedenis.
Het voelt alsof Vlaanderen afscheid neemt van meer dan een huis. Het is het loslaten van een periode die voor velen vertrouwd was. En misschien is dat precies waarom de woorden van Jean-Marie zo hard binnenkomen.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij.”
Het zijn woorden die blijven nazinderen. En heel Vlaanderen lijkt ze te voelen.