Algemeen
Zo zag meest getatoeëerde man ter wereld er vroeger uit: ‘Hiervoor kan je best even gaan zitten’
Jeremy Schofield staat bekend als de meest getatoeëerde man ter wereld. Zijn lichaam dient als een levend canvas met 97% bedekt in tatoeages, waarmee hij het extreme spectrum van lichaamskunst vertegenwoordigt.
Zijn verhaal is bijzonder intrigerend, niet alleen vanwege de uitgebreide lichaamsbedekking, maar ook vanwege de intense persoonlijke en financiële investeringen die dit met zich meebracht.
In dit diepgaande portret verkennen we hoe Schofield van een gewone chef-kok transformeerde naar een internationaal erkende tattoo-icoon, en wat deze reis zegt over culturele normen en persoonlijke expressie.
Voordat hij de wereld van tatoeages betrad, was Jeremy Schofield een professionele chef-kok, een rol die hij meerdere jaren vervulde. Hoewel hij succesvol was, voelde hij dat zijn ware roeping elders lag.
Zijn fascinatie voor tatoeages begon als een hobby, maar groeide snel uit tot een levensveranderende passie. Na zijn carrière omgegooid te hebben, is hij nu de manager van een gerenommeerde tattooshop.
Zijn persoonlijke investering in tatoeages is verbijsterend: hij heeft bijna £240.000 besteed, waarvan £80.000 in het laatste jaar, om zijn lichaam te transformeren tot een meesterwerk van inkt.
Het proces van het krijgen van tatoeages is verre van eenvoudig of pijnloos, iets dat Schofield aan den lijve heeft ondervonden. Hij heeft meer dan 2.200 uur doorgebracht onder de tatoeagenaald, waarbij recentelijk de frequentie van sessies is opgevoerd tot twee keer per week.
Zijn huidige projecten zijn voornamelijk gericht op het aanbrengen van een full-color bodysuit over de bestaande zwarte inkt. Deze technieken vereisen regelmatige bijwerkingen om de kleuren levendig te houden, wat aantoont dat zijn toewijding aan deze kunstvorm zowel een fysieke als emotionele investering is.
Schofield’s verhaal is vooral bekend geworden door zijn actieve aanwezigheid op sociale media. Met meer dan 85.000 volgers op Instagram en een aanzienlijke aanhang op TikTok, speelt hij een significante rol in de tattoo-gemeenschap online.
Ondanks regelmatige confrontaties met internet trollen blijft hij positief en gebruikt hij zijn platform om zowel zijn werk te tonen als misvattingen over tatoeages te bestrijden. Zijn interacties online zijn grotendeels positief, wat zijn status als een inspiratiebron versterkt.
Jeremy leidt een liefdevol gezinsleven met zijn vrouw Sarah en tienerzoon Ivan. Zijn gezin ondersteunt zijn kunst volledig, ondanks de uitdagingen die komen kijken bij zo’n onconventioneel uiterlijk.
De positieve reacties die hij ontvangt, vooral van de jongere generatie, benadrukken een verschuiving in hoe tatoeages maatschappelijk worden waargenomen. Dit verhaal onderstreept een groeiende acceptatie van tatoeages als een vorm van kunst en zelfexpressie, in plaats van een sociaal taboe.
Jeremy Schofield herdefinieert wat het betekent om je lichaam te gebruiken als een middel voor artistieke expressie. Zijn levenslange toewijding aan tatoeages is niet alleen een persoonlijke reis maar ook een cultureel statement, dat de grenzen van traditionele kunstvormen en maatschappelijke normen uitdaagt.
Het grote boksexperiment van Jake Paul heeft een pijnlijke realitycheck gekregen. De Amerikaan, die de afgelopen jaren met veel bravoure en zelfvertrouwen de bokswereld bestormde, moest in Miami zijn meerdere erkennen in niemand minder dan Anthony Joshua. Voor het eerst in lange tijd stond Paul tegenover een tegenstander van absolute wereldklasse – en dat verschil was vanaf de eerste minuut voelbaar.
Een gevecht waar veel verwachtingen omheen hingen
De partij werd vooraf groots aangekondigd. Netflix pakte uit met wereldwijde promotie, sociale media ontploften en miljoenen kijkers stemden af. Niet zozeer omdat men verwachtte dat Jake Paul zou winnen, maar omdat iedereen nieuwsgierig was naar wat er zou gebeuren wanneer hij het zou opnemen tegen een echte zwaargewichttopper.
Anthony Joshua, voormalig wereldkampioen bij meerdere bonden, liet vooraf weinig aan de verbeelding over. Hij gaf aan dat hij respect had voor Pauls lef, maar maakte tegelijk duidelijk dat hij dit gevecht zag als een serieuze sportieve ontmoeting – geen show, geen grap.
Het fysieke verschil was meteen zichtbaar
Zodra beide mannen de ring betraden, werd duidelijk hoe groot het verschil was. Joshua torende letterlijk boven Paul uit. Met zijn extra lengte, bereik en spiermassa straalde hij rust en controle uit. Jake Paul daarentegen oogde beweeglijk, bijna nerveus, alsof hij wist dat dit geen avondje “entertainmentboksen” zou worden.
In de eerste ronden koos Joshua bewust voor een afwachtende aanpak. Hij bewoog rustig, plaatste enkele stoten naar het lichaam en liet Paul komen. Jake probeerde vooral te ontwijken, huppelde door de ring en zocht naar openingen die er simpelweg niet waren. Voor sommige kijkers had het iets ongemakkelijks: het leek meer op overleven dan op aanvallen.
Van voorzichtig aftasten naar pure dominantie
Waar Joshua in het begin leek te doseren, veranderde dat halverwege het gevecht drastisch. In de vijfde ronde ging het tempo plots omhoog. Met een paar rake klappen liet Joshua zien waarom hij jarenlang aan de top van het zwaargewichtboksen stond.
Jake Paul ging voor het eerst naar het canvas na een harde combinatie richting het hoofd. Hij stond nog op, zichtbaar aangeslagen, maar de toon was gezet. Het publiek voelde dat het einde naderde.
Het onvermijdelijke einde
In de zesde ronde was er geen ontsnappen meer aan. Joshua rook zijn kans en maakte het professioneel af. Met een vernietigende stoot stuurde hij Paul definitief naar de grond. De scheidsrechter greep in en maakte een einde aan het gevecht: TKO.
Het moment ging direct viraal. Fragmenten van de knockdown circuleerden razendsnel op sociale media, waar men sprak van een “onvermijdelijke uitkomst” en een “harde maar noodzakelijke les”.
Een nederlaag, maar geen vernedering
Opvallend was de reactie van Jake Paul na afloop. Geen woede, geen excuses, geen dramatische verklaringen. In plaats daarvan koos hij voor een bijna filosofische toon. Hij gaf toe dat Joshua simpelweg de betere bokser was, maar benadrukte dat hij zichzelf al als winnaar zag in het leven.
Hij verwees daarbij naar zijn familie, zijn carrière en vooral naar zijn verloofde Jutta Leerdam, die hem al langere tijd publiekelijk steunt in zijn sportieve ambities.
Jutta Leerdam toont onvoorwaardelijke steun
Jutta Leerdam was niet aanwezig in Miami, maar liet wel van zich horen via sociale media. Ze deelde een foto van het gevecht op haar televisiescherm en sprak haar trots uit. Volgens haar getuigt het juist van karakter dat Jake deze uitdaging is aangegaan, wetende hoe groot het risico was.
Die boodschap werd door veel fans gewaardeerd. Waar sommigen Jake Paul bekritiseren om zijn bravoure, zien anderen juist iemand die zijn grenzen durft op te zoeken – zelfs als dat leidt tot een pijnlijke nederlaag.
Wat betekent dit voor Jake Pauls bokscarrière?
De grote vraag is nu: hoe verder? De nederlaag tegen Joshua maakt duidelijk dat er een harde grens zit tussen entertainmentboksen en het absolute topniveau. Tegelijkertijd heeft Jake Paul iets gedaan wat veel influencers nooit zouden durven: hij stapte de ring in tegen een echte kampioen.
Analisten zijn verdeeld. Sommigen denken dat dit het einde betekent van zijn ambities in het zwaargewichtboksen. Anderen menen dat Paul juist kan groeien van deze ervaring, mits hij realistischer doelen stelt en zijn tegenstanders zorgvuldiger kiest.
Een avond die alles veranderde
Wat deze wedstrijd vooral duidelijk maakt, is hoe dun de lijn is tussen bravoure en realiteit. Jake Paul heeft jarenlang tegenstanders gekozen die pasten binnen zijn verhaal. Anthony Joshua paste daar niet in – en juist daarom werd dit gevecht zo belangrijk.
Het was geen schande, geen circus en geen goedkope show. Het was een harde, eerlijke confrontatie met de top van de sport.
Conclusie: lef, les en liefde
Jake Paul verloor het gevecht, maar won misschien iets anders: respect voor het niveau dat nodig is om écht mee te draaien aan de top. Met de steun van Jutta Leerdam en zijn familie lijkt hij mentaal sterker dan ooit, ondanks de klap.
Of hij ooit nog richting een titel zal bewegen, blijft onzeker. Wat wel vaststaat: deze avond in Miami zal een keerpunt blijven in zijn carrière. Soms is verliezen niet het einde van het verhaal, maar het moment waarop de werkelijkheid zich onverbiddelijk aandient – en je besluit hoe je verdergaat.