Algemeen
Vrouw stapt uit lift van valt vier verdiepingen naar beneden
In de vroege uren van 1 juli heeft een tr@gisch 0ngeluk in het Italiaanse stadje Fasano een leven genomen. Clelia Ditano, een 25-jarige vrouw, viel vier verdiepingen in een liftschacht toen de deur van de lift openging naar een lege ruimte.
Clelia stapte nietsvermoedend door de deuropening, denkend dat de lift was gearriveerd, maar de lift bevond zich nog op de eerste verdieping van het appartementencomplex.
De sch0kkende val eindigde op het dak van de lift, die onbeweeglijk op de eerste verdieping stond. Clelia was op weg naar een afspraak en had de lift opgeroepen om naar de vierde verdieping te gaan. De liften in het gebouw waren normaal gesproken betrouwbaar, maar deze keer ging het gruwelijk mis.
De tr@gische gebeurtenis werd ontdekt door Clelia’s vader, die alarm sloeg nadat hij het geluid van haar mobiele telefoon uit de liftschacht hoorde komen.
Hij had herhaaldelijk geprobeerd haar te bereiken toen hij zich zorgen begon te maken. De telefoon bleef rinkelen zonder antwoord, totdat hij besloot het geluid te volgen.
Het geluid kwam van een ondenkbare plaats: de liftschacht. Hij belde onmiddellijk de hulpdiensten, die rond 8:00 uur ter plaatse kwamen.
Brandweerlieden vonden Clelia’s lichaam op het dak van de lift. Ze concludeerden dat ze bij de botsing om het leven was gekomen. De pijn en het verdriet van haar vader, die als eerste de afschuwelijke realiteit onder ogen zag, waren onbeschrijflijk.
Een onderzoek is nu gaande om te achterhalen waarom de deuren van de lift opengingen terwijl de cabine zich nog op de eerste verdieping bevond.
Volgens een lokale functionaris wijst alles op een storing in het sluitsysteem van de lift. “De deur mag alleen opengaan als de cabine op de juiste verdieping staat,” aldus de functionaris.
De politie werkt samen met de brandweer om elke mogelijke oorzaak te onderzoeken, inclusief technische gebreken en menselijke fouten.
Het Amerikaanse bedrijf Kings III Emergency Communications, gespecialiseerd in noodcommunicatiediensten voor liften, verklaarde dat liften zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat de deuren alleen openen als de liftkooi op de overloop staat. Uitzonderingen, zoals onderhoud, kunnen echter afwijkingen veroorzaken.
Experts benadrukken dat dergelijke 0ngelukken zeldzaam zijn, maar wanneer ze voorkomen, de gevolgen vaak tr@gisch zijn. Dit specifieke incident heeft geleid tot verontwaardiging en roep om strengere veiligheidsmaatregelen.
Clelia’s laatste uren waren gevuld met vreugde en hoop. Slechts enkele uren voor haar d00d, plaatste ze een foto op Instagram waarin ze poseerde in een elegante zwarte jurk met de tekst: “Dit is wat ons te wachten staat.” De post weerspiegelde haar optimisme en plannen voor de toekomst.
Clelia was een jonge vrouw met dromen en ambities. Ze werkte hard en had een passie voor dansen en sport.
Ze had net een nieuwe baan aangenomen als schoonmaakster in verschillende bed & breakfasts in de omgeving, een rol die haar in staat stelde om zelfstandig te zijn en haar liefde voor mensen te uiten.
Haar vrienden beschrijven haar als een mooi en aardig persoon, vol levenslust en plannen voor de toekomst. Ze had net een feest met vrienden bijgewoond en was van plan om later die dag nog meer vrienden te ontmoeten.
Haar laatste sociale media-post was een bewijs van haar levendige persoonlijkheid en haar voorliefde voor mode en stijl.
Sinds het nieuws over haar d00d begon te circuleren, stromen er op sociale media eerbetuigingen binnen. Vrienden en kennissen delen hun verdriet en ongeloof. Een vriend schreef: “Het was niet de bedoeling dat het zo zou gaan. Het was de bedoeling dat je al je dromen waar zou maken…”
Anderen betuigden hun medeleven en hoopten dat haar familie de kracht zou vinden om deze zware tijd door te komen. Clelia’s 0verlijden heeft niet alleen haar directe familie geraakt, maar ook de bredere gemeenschap in Fasano en daarbuiten.
De uitingen van liefde en steun die haar vrienden en familie ontvangen, laten zien hoeveel ze betekende voor de mensen om haar heen. Een ander schreef: “RIP. Hoe kan iemand sterven door zoiets?
Dan krijg je zelfs de rillingen van de zin in dit bericht die twintig uur geleden werd geschreven ‘over wat er gaat komen’.”
Een derde voegde eraan toe: “Mijn liefste, mijn hart is in een miljoen stukjes.” Terwijl een vierde zei: “Rust in vrede, lieve engel. Moge je familie deze enorme en oneerlijke pijn overleven.”
Haar liefde voor dansen en uitgaan was bekend bij iedereen die haar kende, en haar enthousiasme was aanstekelijk. Ze was ook een grote sportfan en hield ervan om actief te blijven.
De tr@gische d00d van Clelia Ditano roept veel vragen op over de veiligheid van liftsystemen en het onderhoud ervan. Dit incident onderstreept het belang van regelmatige controles en onderhoud om dergelijke 0ngelukken in de toekomst te voorkomen.
De gemeenschap rouwt om het verlies van een jonge vrouw wiens leven abrupt werd beëindigd door een vermeend technisch falen. Haar d00d dient als een pijnlijke herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven en de noodzaak van zorgvuldige veiligheidsmaatregelen in alledaagse situaties.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.