Algemeen
Salaris Ronald Koeman uitgelekt: dit verdient de bondscoach van Oranje
Ronald Koeman: Een Hoogbetaalde Bondscoach en Zijn Prestatie op het EK 2024
Ronald Koeman, de bondscoach van het Nederlands elftal, geniet van een aanzienlijk salaris en staat gepland om het team ook tijdens het WK 2026 te leiden. Volgens onderzoeksjournalist Pedro Pereira van Finance Football behoort Koeman tot de top vijf best betaalde bondscoaches op het EK 2024 in Duitsland.
De Hoogst Betaalde Bondscoaches
Het lijstje van de best betaalde bondscoaches wordt aangevoerd door Gareth Southgate van Engeland, die jaarlijks 5,8 miljoen euro verdient. Engeland versloeg Nederland in de halve finale van het EK met 1-2. Op de tweede plaats staat Julian Nagelsmann, de Duitse bondscoach, met een jaarsalaris van 4,8 miljoen euro. Roberto Martínez van Portugal volgt met vier miljoen euro per jaar.
Didier Deschamps, de bondscoach van Frankrijk, staat met een jaarsalaris van 3,8 miljoen euro net boven Ronald Koeman, die jaarlijks drie miljoen euro ontvangt. Willy Sagnol van Georgië verdient het minst van alle bondscoaches op het EK, met een jaarlijks inkomen van 200.000 euro.
Salaris en Carrière van Ronald Koeman
Ronald Koeman ontvangt jaarlijks drie miljoen euro, wat hem in de top vijf van best betaalde bondscoaches op het EK 2024 plaatst. Voorheen verdiende Koeman ook al aanzienlijk tijdens zijn tijd bij Barcelona, waar hij van augustus 2020 tot oktober 2021 als trainer werkte. Bij zijn vertrek ontving hij een ontslagpremie van twaalf miljoen euro.
Koeman’s aanzienlijke salaris weerspiegelt zijn ervaring en successen als coach. Hij heeft verschillende teams geleid en zijn diepgaande kennis van het spel heeft hem een prominente positie in de voetbalwereld opgeleverd.
Resultaten van Koeman op het EK 2024
Tijdens het EK 2024 had het Nederlands elftal een gemengd succes onder Koeman’s leiding. In de groepsfase won Nederland met 1-2 van Polen en speelde het gelijk tegen Frankrijk (0-0). Tegen Oostenrijk werd echter met 2-3 verloren. Ondanks deze tegenslag wist Nederland als een van de beste nummers drie door te stoten naar de knock-outfase. Hierin versloeg Nederland Roemenië met 0-3 in de achtste finale en won het met 2-1 van Turkije in de kwartfinale. Uiteindelijk bleek de halve finale tegen Engeland het eindpunt voor Oranje.
De Weg naar Bondscoach
De functie van bondscoach is doorgaans gereserveerd voor individuen met een diepgaande kennis en passie voor voetbal. Veel bondscoaches hebben een achtergrond als profvoetballer, hoewel dit geen strikte vereiste is. Net als andere coaches moeten zij echter specifieke trainingen en cursussen volgen om hun vak uit te kunnen oefenen. In Nederland biedt de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond (KNVB) de benodigde cursussen aan voor aspirant-coaches.
Deze cursussen zijn nodig om een licentie te krijgen die noodzakelijk is om als trainer aan de slag te kunnen gaan. Deze licentie is niet permanent en moet elke drie jaar worden vernieuwd om te garanderen dat de trainers hun kennis en vaardigheden up-to-date houden. Voor degenen die ambiëren om bondscoach te worden, is er een aanvullende opleiding bij de UEFA vereist. Deze opleiding wordt afgesloten met een beoordeling door een jury, die kijkt naar ervaring, behaalde diploma’s en competenties.
Het traject naar het bondscoachschap kan vervolgens worden vervolgd door middel van een sollicitatieprocedure of door uitgenodigd te worden voor de positie.
Salarissen van Bondscoaches op het EK 2024
Hieronder een overzicht van de salarissen van de bondscoaches op het EK 2024:
- Gareth Southgate (Engeland): €5,8 miljoen
- Julian Nagelsmann (Duitsland): €4,8 miljoen
- Roberto Martínez (Portugal): €4 miljoen
- Didier Deschamps (Frankrijk): €3,8 miljoen
- Ronald Koeman (Nederland): €3 miljoen
- Luciano Spalletti (Italië): €3 miljoen
- Vicenzo Montella (Turkije): €1,8 miljoen
- Murat Yakin (Zwitserland): €1,6 miljoen
- Ralf Rangnick (Oostenrijk): €1,5 miljoen
- Domenico Tedesco (België): €1,5 miljoen
- Zlatko Dalić (Kroatië): €1,5 miljoen
- Dragan Stojković (Servië): €1,4 miljoen
- Luis de la Fuente (Spanje): €1,25 miljoen
- Serhiy Rebrov (Oekraïne): €1,25 miljoen
- Kasper Hjulmand (Denemarken): €1,15 miljoen
- Sylvinho (Albanië): €750.000
- Michal Probierz (Polen): €560.000
- Steve Clark (Schotland): €550.000
- Francesco Calzona (Slowakije): €540.000
- Marco Rossi (Hongarije): €300.000
- Matjaž Kek (Slovenië): €300.000
- Ivan Hašek (Tsjechië): €250.000
- Edward Iordănescu (Roemenië): €240.000
- Willy Sagnol (Georgië): €200.000
Conclusie
Ronald Koeman bevindt zich met een jaarsalaris van drie miljoen euro in de top vijf van best betaalde bondscoaches op het EK 2024. Zijn prestaties met het Nederlands elftal tonen zijn vermogen om het team naar succes te leiden, ondanks de uitdagingen die hij tegenkomt. De functie van bondscoach is er een die diepgaande kennis, passie en toewijding vereist, en Koeman heeft bewezen over al deze kwaliteiten te beschikken.
De uiteenlopende salarissen van de bondscoaches op het EK reflecteren de variërende verwachtingen en verantwoordelijkheden die aan deze rollen verbonden zijn. Terwijl sommige coaches aanzienlijke bedragen verdienen, werken anderen met veel minder middelen. Dit benadrukt de diversiteit in de voetbalwereld en de verschillende niveaus van ondersteuning die beschikbaar zijn voor nationale teams.
Ronald Koeman’s carrière en zijn huidige positie als bondscoach van Nederland blijven een bron van inspiratie en een voorbeeld van wat mogelijk is met vastberadenheid en toewijding. Zijn toekomst bij het WK 2026 biedt nog meer kansen voor succes en verdere bijdragen aan de rijke geschiedenis van het Nederlandse voetbal.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’
De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.
De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?
Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?
Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.
Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.