Algemeen
Peter Gillis deelt ‘onbeschrijfelijk’ nieuws over zoon Mark (28)
De familie Gillis heeft fantastisch nieuws gedeeld: Mark Gillis (28) is uit zijn coma ontwaakt en kan weer zelfstandig ademen. Dit maakte zijn vader, Peter Gillis (62), dinsdag bekend via een bericht op Instagram. Deze ontwikkeling markeert een cruciale mijlpaal in Mark’s herstelproces na weken van onzekerheid en angst.
Een Sprankje Hoop na Weken van Onzekerheid
Peter Gillis beschrijft de situatie in een emotioneel bericht: “Na meer dan twee weken te hebben geleefd tussen hoop en wanhoop, maakt Mark gelukkig kleine stapjes vooruit.” Hij plaatste een foto van zijn zoon bij het bericht, wat de impact van dit positieve nieuws nog tastbaarder maakte. “Gisteren durfden de artsen het aan om te testen of Mark zonder beadem!ngsapparaat volledig zelfstandig kon ademen,” vervolgt Peter.
De Test Zonder Beademingsapparaat
Deze test bleek succesvol. Mark heeft het vermogen om zelfstandig te ademen herwonnen, een belangrijke stap in zijn lange herstelproces. Volgens Peter is het nu van groot belang om uiterst voorzichtig te zijn en te zorgen dat Mark geen terugval krijgt. Het herstel moet geleidelijk verlopen, stapje voor stapje. De familie en de medische staf prijzen Mark’s doorzettingsvermogen en de professionaliteit van de artsen en verpleegkundigen die hem verzorgen.
Dankbaarheid en Hoop
Peter Gillis uitte zijn dankbaarheid voor de steun die de familie heeft ontvangen tijdens deze moeilijke periode. Hij schreef: “Onbeschrijfelijk hoe blij wij zijn dat Mark wakker is en weer op eigen kracht kan ademen. Na meer dan twee weken tussen hoop en vrees te hebben geleefd, maakt Mark gelukkig stapjes voorwaarts.”
Hij benadrukte het belang van voorzichtigheid in deze fase van Mark’s herstel. “Gisteren durfden de artsen aan om te bekijken of Mark zonder beademingsmachine volledig zelf kon ademen. Hij heeft dit goed doorstaan en wordt langzaam wakker. Het is van belang om nog heel voorzichtig te zijn, zodat hij geen terugval krijgt en stapje voor stapje verder kan herstellen.”
Trots en Erkenning voor de Medische Staf
Peter sprak zijn trots uit over Mark’s wilskracht en wat hij allemaal heeft doorstaan. “We zijn ontzettend trots op Mark zijn wilskracht en wat hij allemaal heeft doorstaan. Nogmaals dank aan alle dokters en verplegers voor het geduld en de uitstekende zorg voor onze Mark. Ook bedankt voor alle steun en betrokkenheid van iedereen,” sluit hij af.
Drie Weken van Onzekerheid
Mark ligt inmiddels bijna drie weken in het z!ekenhuis met een dubbele longontsteking. Deze periode was zwaar voor de familie, die voortdurend balanceerde tussen hoop en vrees. Maandag deelde de familie al dat het “een wonder” was dat Mark vooruitgang boekte, en nu is er opnieuw reden tot vreugde en hoop.
De Lange Weg naar Herstel
Het ontwaakt zijn uit de coma en het zelfstandig kunnen ademen zijn belangrijke stappen, maar er ligt nog een lange weg voor Mark en zijn familie. Herstel van een dubbele longontsteking en de gevolgen van een langdurige coma vereisen tijd, geduld, en voortdurende zorg. De familie Gillis blijft echter positief en hoopvol, vertrouwend op de kracht en het doorzettingsvermogen van Mark.
Blik op de Toekomst
Met deze positieve ontwikkeling kan de familie Gillis voorzichtig vooruitkijken. Hoewel de weg naar volledig herstel nog lang en onzeker is, biedt de huidige vooruitgang een solide basis voor verdere stappen. De steun van vrienden, familie en volgers blijft van onschatbare waarde in deze uitdagende tijd.
Belangrijke Mijlpalen in het Herstelproces
De reis naar herstel zal niet gemakkelijk zijn. Elke stap, hoe klein ook, is een overwinning. Het feit dat Mark nu zelfstandig kan ademen, is een teken dat hij veerkrachtig en sterk is. De medische staf zal blijven monitoren en ondersteunen om ervoor te zorgen dat zijn herstel zo soepel mogelijk verloopt.
Dit bericht op Instagram bekijken
Dit bericht op Instagram bekijken
De Kracht van Gemeenschapssteun
De steun en betrokkenheid van de gemeenschap spelen een cruciale rol in het herstelproces. De vele berichten van medeleven en aanmoediging hebben de familie Gillis geholpen om door deze moeilijke tijden heen te komen. Peter Gillis benadrukt hoe belangrijk deze steun is geweest en blijft voor hun gemoedsrust en motivatie.
Conclusie
Het nieuws dat Mark Gillis uit zijn coma is ontwaakt en weer zelfstandig kan ademen, is een stralend lichtpuntje in een periode van duisternis en onzekerheid. De familie Gillis blijft positief en hoopvol, vertrouwend op de kracht van Mark en de uitstekende zorg van de medische staf. De komende weken en maanden zullen cruciaal zijn voor zijn verdere herstel, maar met de steun van hun geliefden en de gemeenschap blijven ze vol goede moed vooruitkijken.
Met dit positieve nieuws kunnen we allemaal leren hoe belangrijk het is om veerkrachtig en hoopvol te blijven, zelfs in de meest uitdagende tijden. De weg naar herstel is lang, maar met doorzettingsvermogen, steun en zorg kunnen de moeilijkste uitdagingen worden overwonnen.
Algemeen
Studies tonen aan dat mensen met deze bloedgroep een grotere kans hebben om 100 jaar te worden
Hoe bloedwaarden voorspellen wie 100 jaar kan worden: nieuw onderzoek onthult 10 opvallende biomarkers
Dat sommige mensen zonder veel moeite de leeftijd van 100 jaar bereiken terwijl anderen eerder wegvallen, blijft een van de grootste mysteries in de medische wetenschap. Toch komen onderzoekers langzaam dichterbij een antwoord. Een grootschalig Zweeds onderzoek heeft nu tien specifieke bloedmarkers ontdekt die opmerkelijk nauwkeurig voorspellen welke mensen de grootste kans hebben om extreem oud te worden. Het gaat niet om exotische tests of genetische analyses, maar om simpele bloedwaarden die veel mensen al vanaf hun middelbare leeftijd laten controleren.
De groei van een bijzondere leeftijdsgroep
Honderdjarigen werden vroeger gezien als levende wonderen: uitzonderingen die je maar zelden tegenkwam. Maar dat beeld verandert razendsnel. Sinds de jaren ’70 is het aantal honderdjarigen wereldwijd meer dan verdubbeld. Betere gezondheidszorg, veiliger werk, medicijnen én algemeen bewustzijn over voeding en beweging spelen daarbij een rol. Maar zelfs met al deze factoren blijft één vraag hangen: wat onderscheidt de mensen die het écht tot 100 schoppen?
Een team wetenschappers uit Zweden besloot precies dat uit te zoeken – niet door te kijken naar hun levensstijl, maar door letterlijk hun bloedwaarden te volgen over meerdere decennia.
Het grootste onderzoek naar lange levensduur tot nu toe
De studie betrof maar liefst 44.637 inwoners van Stockholm, allemaal geboren tussen 1893 en 1920. Tussen 1985 en 1996 onderging deze hele groep routinematige bloedtesten. Vervolgens werden ze tot 35 jaar lang gevolgd via nationale gezondheidsregisters. Het ging om mensen die op het moment van bloedafname tussen de 64 en 99 jaar oud waren.
Uiteindelijk bereikten 1.224 van hen de leeftijd van 100 jaar – opvallend genoeg was ruim 84 procent daarvan vrouw, helemaal in lijn met de bekende statistiek dat vrouwen gemiddeld langer leven dan mannen.
De grote vraag was:
zaten er in de bloedwaarden
van deze mensen aanwijzingen die al decennia eerder konden
voorspellen wie de magische grens van 100 zou
halen?
Het antwoord: ja, en
verrassend duidelijk ook.
De 10 bloedmarkers die de grootste rol spelen
De onderzoekers analyseerden twaalf standaard bloedwaarden, waarvan tien uiteindelijk sterke voorspellers bleken voor levensduur. Het ging onder andere om:
-
Glucose (suikerspiegel)
-
Creatinine (nierfunctie)
-
Urinezuur
-
Leverwaarden zoals GGT, ALP, ASAT en LDH
-
Cholesterol
-
Albumine (voedingsstatus)
-
IJzer en TIBC (ijzerbindende capaciteit)
Wat bleek?
Extreme waarden – zowel te hoog als te laag – verminderden de kans om 100 te worden. Maar meer specifiek viel iets opmerkelijks op: bijna alle 100-plussers hadden al rond hun 60e of 70e levensjaar tamelijk stabiele en gemiddelde waarden. Geen uitschieters, geen zorgwekkende verhogingen, maar rustige, consistente bloedwaardes.
Lage glucose, creatinine en urinezuur
Onderzoeker Karin Modig verwoordde het als volgt:
“Honderdjarigen hadden al vanaf hun zestigste beduidend lagere glucose-, creatinine- en urinezuurwaarden dan leeftijdsgenoten die vroeger 0verleden.”
Zo bleek bijvoorbeeld dat bijna geen enkele honderdjarige rond zijn/haar 60e een glucosewaarde boven de 6,5 mmol/l had gehad. Ook creatininewaarden boven de 125 kwamen onder de honderdjarigen nauwelijks voor.
Ook lever- en ontstekingswaarden voorspelden veel
Lagere waarden van ASAT, LDH, ALP, GGT en TIBC bleken eveneens samen te hangen met een langere levensduur. Dat duidt op:
-
een minder zwaarbelaste lever
-
lagere ontstekingsactiviteit
-
een metabolisme dat minder stress ervaart
Een verrassende wending: cholesterol
Misschien wel de meest opvallende uitkomst van het onderzoek is dat een hoger totaal cholesterolgehalte geassocieerd bleek met een grotere kans om 100 jaar oud te worden.
Dat statement botst frontaal met moderne richtlijnen, waarin juist vaak wordt gestreefd naar lage cholesterolwaarden. Maar deze bevinding sluit wél aan bij eerdere studies die aantonen dat bij zeer oude mensen een te laag cholesterol juist risicovol kan zijn, bijvoorbeeld doordat het kan wijzen op ondervoeding of chronische z!ekte.
Het sleutelwoord is dus opnieuw: balans, en vooral géén extreme waarden.
IJzer werkt hetzelfde: te laag is probleem, niet te hoog
Ook ijzerwaarden lieten een duidelijke trend zien: mensen met te lage ijzerwaarden bleken een veel kleinere kans te hebben om 100 te worden. Een te hoog ijzergehalte kan óók risico’s opleveren, maar extreem lage waarden bleken in deze studie een belangrijke voorspeller van sterfte op latere leeftijd.
Gaat dit over genen of levensstijl?
De grote vraag is natuurlijk wat deze biomarkers zeggen over oorzaken. Want bloedwaarden op zichzelf vertellen nog niet waarom ze goed of slecht zijn.
Volgens Modig:
“We kunnen niet exact zeggen welke levensstijl of genetische factoren zorgen voor deze bloedwaardes, maar voeding, alcoholgebruik en algemene metabole gezondheid spelen waarschijnlijk een grote rol.”
Ook onderstreept ze dat geluk – toevallige afwezigheid van ernstige z!ektes – altijd een factor blijft in extreme ouderdom.
Maar één ding is zeker: de verschillen zagen de onderzoekers al tientallen jaren vóór 0verlijden. Dat wijst erop dat zowel leefstijl als erfelijke aanleg een langdurige invloed heeft.
Wat kunt u zelf met deze informatie?
De studie is géén handleiding om meteen allerlei bloedwaarden te proberen te verlagen of verhogen. De belangrijkste lessen zijn veel subtieler – en vooral veel realistischer.
Hier zijn de rode lijnen:
1. Het gaat om stabiele, gemiddelde waarden
De honderdjarigen bleken geen “perfecte” bloedwaarden te hebben, maar vooral:
-
niet te hoog
-
niet te laag
-
nauwelijks schommelingen
Een rustige metabole gezondheid blijkt goud waard.
2. Een gezonde bloedsuikerspiegel is cruciaal
Hier is geen discussie over: lagere, stabiele glucosewaarden geven een grotere kans op een lang leven.
3. Let op nierfunctie en ontstekingswaarden
Creatinine en urinezuur lijken veel te zeggen over de algemene gezondheid op de lange termijn. Lage, stabiele waarden waren een duidelijke voorspeller.
4. Extreme diëten die cholesterol té laag maken zijn mogelijk niet gunstig
Cholesterol blijft complex, maar té laag is zeker niet altijd beter.
5. Houd uw lever gezond
Lage ALP, GGT en ASAT stonden vrijwel altijd gelijk aan een langere levensduur.
6. IJzer moet in balans zijn
Vooral een tekort op oudere leeftijd bleek nadelig.
Simpel gezegd: je hoeft niet perfect te zijn, maar je moet in balans blijven
Gezond eten, voldoende bewegen, goede slaap, matigheid met alcohol en regelmatige check-ups bij de huisarts liggen dus volkomen in lijn met de bloedwaardes van de honderdjarigen. Ze leefden niet extreem streng, maar wel consequent gezond.
Daarbij geldt: hoe eerder in het leven de bloedwaarden binnen een gezond bereik vallen, hoe gunstiger de voorspelling.
Denkt u na over uw eigen gezondheid?
Deze studie laat zien dat de basis van een lang leven, deels al vanaf middelbare leeftijd zichtbaar wordt. Niet als garantie, maar als richtingaanwijzer. Routinecontroles kunnen helpen trends in bloedwaarden vroeg op te merken, zodat u tijdig bij kunt sturen.
Of het nu gaat om bewegen, gezonde voeding, minder stress of simpelweg beter slapen: elke kleine verbetering telt mee voor de lange termijn.