-

Algemeen

Peter Gillis deelt heftig bericht: ‘Mark gaat het niet redden’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Mark Gillis, de zoon van Peter Gillis, ligt inmiddels al bijna een maand in het z!ekenhuis. In de nacht van 28 op 29 juni werd hij met spoed naar de intens!ve care gebracht vanwege een ernstige longontsteking. Sindsdien v*cht hij voor zijn leven en ligt hij in krit!eke toestand.

De Ernst van de Situatie

Enkele weken geleden werd Mark opgenomen in het z!ekenhuis met een longontsteking. Zijn toestand verslechterde snel, wat de artsen ertoe bracht om hem in een kunstmatige coma te brengen. Dit was nodig om zijn lichaam de rust te geven die het nodig had om te reageren op de antibiotica. Helaas liep Mark tijdens zijn verblijf in het z!ekenhuis een z!ekenhuisbacterie op, wat leidde tot een tweede longontsteking. De situatie zag er zeer ernstig uit, en Mark v0cht letterlijk voor zijn leven.

Geruchten en Nepnieuws

Tijdens deze moeilijke periode circuleerden er op internet geruchten dat Mark het niet zou redden. Erger nog, sommige websites beweerden ten onrechte dat de familie Gillis voor de hartverscheurende keuze stond om de beademing te stoppen. Peter Gillis reageerde fel op deze berichten en benadrukte dat het om nepnieuws ging. De verspreiding van dergelijke onjuiste informatie was bijzonder pijnlijk voor de familie in een toch al stressvolle tijd.

De Impact van de Kunstmatige Coma

Peter Gillis gaf eerder deze week een update over de gezondheidstoestand van zijn zoon. Hoewel Mark inmiddels uit de kunstmatige coma is ontwaakt, is het duidelijk dat hij nog een lange weg te gaan heeft. Hij is erg verward en angstig, wat begrijpelijk is gezien de ernst van zijn z!ekte en de langdurige coma. “Het z!ek zijn en de kunstmatige coma hebben zijn psychische gesteldheid aardig in de war gebracht. Hij moet nu weer leren praten, wat hem veel moeite en energie kost,” aldus Peter.

De Revalidatie: Een Langzaam en Moeizaam Proces

De weg naar herstel is lang en vol uitdagingen. Mark moet niet alleen weer leren praten, maar ook zijn spierkracht terugkrijgen. “Er wordt geoefend met hem, om alle spierkracht terug op te bouwen. Hij moet weer leren lopen, maar moet ook weer leren zelf te eten,” vertelt Peter. Dit revalidatieproces is intensief en vereist veel geduld en doorzettingsvermogen van zowel Mark als zijn verzorgers.

De Steun van de Familie en Het Publiek

De familie Gillis heeft veel steun ontvangen van vrienden, familie en fans. Deze steun is van onschatbare waarde in deze moeilijke tijd. De familie beseft dat het herstel van Mark een langdurig proces zal zijn, maar blijft hoopvol en vastberaden. “Een heel traject, waarvan we vermoeden dat het nog een geruime tijd in beslag zal nemen,” zegt de familie.

Toekomstperspectieven

Hoewel Mark nu bij bewustzijn is, ligt er nog een lange weg van herstel voor hem. De komende maanden zullen cruciaal zijn voor zowel zijn fysieke als mentale revalidatie. Het is belangrijk dat hij de nodige tijd en zorg krijgt om te herstellen. De steun van het publiek en de zorg van het medische team zullen een belangrijke rol spelen in zijn herstelproces.

Het Belang van Geduld en Doorzettingsvermogen

Het herstelproces van Mark benadrukt het belang van geduld en doorzettingsvermogen. Elke kleine stap vooruit is een overwinning. De focus ligt nu op het opnieuw aanleren van basisvaardigheden en het opbouwen van kracht en uithoudingsvermogen. Dit proces zal tijd vergen, maar met de juiste ondersteuning kan Mark vooruitgang boeken.

Een Krachtig Voorbeeld van Veerkracht

Het verhaal van Mark Gillis is een krachtig voorbeeld van veerkracht en doorzettingsvermogen. Ondanks de zware beproevingen blijft hij vechten voor zijn herstel. Zijn familie speelt een cruciale rol in het bieden van de emotionele steun die nodig is om deze moeilijke tijd door te komen. Hun liefde en toewijding zijn van onschatbare waarde voor Mark.

Conclusie

Mark Gillis heeft een belangrijke mijlpaal bereikt door uit zijn kunstmatige coma te ontwaken, maar hij staat nog aan het begin van een lang en uitdagend herstelproces. Zijn fysieke en mentale gezondheid zijn zwaar aangetast, en het zal tijd en geduld vergen om te herstellen. De steun van zijn familie en de professionele zorg van het medisch team zijn cruciaal in deze periode. De familie vraagt om privacy en geduld, zodat Mark in alle rust kan werken aan zijn herstel. Zijn verhaal benadrukt het belang van een holistische benadering van gezondheid en de krachtige rol van familie en medische zorg in het overwinnen van ernstige gezondheidsuitdagingen.

Laten we Mark en de familie Gillis veel sterkte en alle kracht toewensen bij het herstel van Mark. Met hun vastberadenheid en de steun van hun gemeenschap, is er hoop op een positieve uitkomst.

Algemeen

Ex-schoondochter: ‘Monique Hansler gooide vaas naar mijn hoofd’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Heftige beschuldiging van Antine Algra aan adres van Monique Hansler: “Het ging veel verder dan mensen denken”

De realityserie De Hanslers: Van de Piste naar de Playa houdt de gemoederen al weken flink bezig. Wat voor de ene kijker vermakelijke televisie is, roept bij anderen vooral ongemak op. Met name de dominante aanwezigheid van Monique Hansler in het leven van haar zoon Mike zorgt voor felle discussies op sociale media. Nu doet Antine Algra, de ex-partner van Mike Hansler, een opmerkelijke en ingrijpende beschuldiging. Volgens haar bleef het gedrag van Monique niet beperkt tot woorden alleen.

Antine, die Mike leerde kennen tijdens Winter Vol Liefde, vertelt in een interview dat wat kijkers nu op televisie zien, voor haar pijnlijk herkenbaar is. “Het is confronterend om die fragmenten voorbij te zien komen,” zegt ze. “Voor mij is het geen verrassing. Wat nu wordt uitgezonden, heb ik zelf ook meegemaakt.”


“Ik kijk de serie niet, maar ontkom er niet aan”

Hoewel Antine benadrukt dat ze de realityserie niet actief volgt, komt ze er nauwelijks omheen. Fragmenten circuleren volop online en zorgen steeds opnieuw voor reacties. “Ik kijk de afleveringen niet bewust,” legt ze uit. “Maar de fragmentjes zie je overal. Op social media, in nieuwsartikelen, via anderen. Dan herken je patronen.”

Volgens Antine speelde veel van wat nu wordt uitgezonden zich destijds af buiten het zicht van camera’s. “Bij Mike en mij gebeurde dit in onze vrije tijd, niet tijdens opnames. Daardoor is er nooit een compleet beeld van geweest,” vertelt ze. “Maar het gedrag dat mensen nu zien, dat is niet nieuw.”


Escalatie achter gesloten deuren

Wat Antine vervolgens beschrijft, gaat verder dan wat tot nu toe in de media is verschenen. Ze stelt dat de spanningen op een bepaald moment volledig escaleerden. Aanleiding zou een bezoek van Mike aan Friesland zijn geweest, waar Antine haar leven had opgebouwd.

“Toen Mike naar Friesland wilde komen om mijn leefomgeving te zien, sloeg de sfeer volledig om,” vertelt ze. “Monique was woedend.” Volgens Antine liep dat uit op een incident dat diepe indruk op haar maakte. “Ze gooide een vaas naar mijn hoofd,” zegt ze. “En schreeuwde dat Mike moest kiezen tussen haar en mij.”

Antine spreekt zichtbaar geëmotioneerd over dat moment. “Dat zijn dingen die je niet zomaar vergeet. Het ging zó ver. Het was geen meningsverschil meer, maar pure escalatie.”


Loyaliteit onder druk

Volgens Antine staat Mike al jaren onder grote emotionele druk. “Zij houdt hem krampachtig vast,” zegt ze over Monique. “Het is alsof er geen ruimte is voor een volwassen relatie naast haar.” In haar ogen wordt haar ex-partner gedwongen voortdurend te laveren tussen zijn eigen leven en de verwachtingen van zijn moeder.

“Het ging niet alleen om mij,” benadrukt ze. “Het ging om controle. Om invloed. Om niet loslaten.” Antine zegt dat ze meerdere keren heeft geprobeerd het gesprek aan te gaan, maar dat dit zelden tot rust leidde. “Alles draaide om loyaliteit. Wie staat op één?”


“Dit vraagt om hulp”

Antine is voorzichtig met haar woorden, maar spreekt wel haar zorgen uit. Ze gelooft dat er onderliggend meer speelt. “Ik denk dat Monique hulp nodig heeft,” zegt ze. “Al weet ik niet of ze daar voor openstaat.”

Volgens Antine leeft Monique sterk in haar eigen overtuigingen. “Ze heeft haar eigen wereld gecreëerd, met haar eigen waarheden. Ik weet niet of een specialist daar nog doorheen komt.” Daarbij verwijst Antine naar verhalen die Monique zelf eerder zou hebben gedeeld over haar jeugd.

“Ze heeft verteld dat haar eigen moeder worstelde met borderline en dat haar vader vaak afwezig was,” legt Antine uit. “Dat betekent dat ze waarschijnlijk geen veilige hechting heeft gekend. En dat zie je terug: ze houdt haar gezin krampachtig vast.”


Publieke discussie, privégevolgen

De uitspraken van Antine zorgen voor veel reacties. Waar sommige kijkers haar verhaal zien als bevestiging van wat zij al langer vermoeden, wijzen anderen op het belang van voorzichtigheid. Het gaat om ernstige beschuldigingen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, zonder dat betrokkenen publiekelijk hebben gereageerd.

Antine begrijpt die terughoudendheid. “Ik weet dat dit gevoelig ligt,” zegt ze. “Maar ik deel dit niet om iemand zwart te maken. Ik deel dit omdat mensen nu oordelen op basis van televisiebeelden, terwijl er veel meer speelt achter de schermen.”

Ze benadrukt dat ze haar verhaal lange tijd voor zich heeft gehouden. “Ik heb hier niet eerder over gesproken, omdat ik rust wilde. Maar nu dit opnieuw naar boven komt, voel ik dat ik eerlijk moet zijn.”


Impact die blijft

De periode met Mike en zijn familie heeft volgens Antine diepe sporen nagelaten. “Het heeft me lang gekost om weer vertrouwen te krijgen,” vertelt ze. “Je gaat aan jezelf twijfelen. Je vraagt je af of jij degene bent die het verkeerd ziet.”

Toch kijkt ze nu met meer afstand terug. “Ik sta sterker dan toen,” zegt ze. “En ik hoop vooral dat Mike ooit de ruimte krijgt om zijn eigen leven te leiden, zonder angst of druk.”


Geen oordeel, wel erkenning

Antine sluit af met een duidelijke boodschap: ze vraagt geen veroordeling, maar begrip. “Dit is geen zwart-witverhaal,” zegt ze. “Het is complex, pijnlijk en menselijk.” Ze hoopt dat kijkers zich dat realiseren wanneer ze naar de serie kijken.

“Wat op televisie verschijnt, is maar een deel van het verhaal,” besluit ze. “En soms is het deel dat je níét ziet, het zwaarst om te dragen.”

Lees verder