Algemeen
OML-Eva deelt hartverscheurend nieuws
Eva, bekend van het programma “Over Mijn L!jk,” blijft haar volgers op de hoogte houden van haar gezondheidsstrijd via haar Instagram-pagina, Longeneeslijk. Haar openheid en eerlijkheid hebben velen geraakt en geïnspireerd. Recentelijk heeft Eva een aangrijpend bericht gedeeld waarin ze aangeeft te stoppen met haar chemokuur, een beslissing die zwaar weegt maar noodzakelijk is voor haar welzijn.
Stoppen met Chemotherapie
Twee weken geleden begon Eva aan haar twaalfde chemotherapiebehandeling. De tum0ren in haar lichaam waren weer gegroeid, wat een intensieve behandeling noodzakelijk maakte. Echter, deze specifieke kuur bleek zwaarder te zijn dan voorgaande behandelingen.
In haar bericht schrijft Eva: “Vandaag heb ik tegen mijn arts verteld dat ik wil stoppen met de chemo, omdat het simpelweg te zwaar is en mijn kwaliteit van leven hier onder lijdt. De arts begreep dit en ik stop dus met deze kuur.” Deze woorden weerspiegelen de immense fysieke en emotionele tol die de behandeling van kanker kan eisen.
De Zoektocht naar Alternatieve Behandelingen
Om ervoor te zorgen dat de k*nkercellen in haar lichaam niet ‘explosief’ gaan groeien, wil Eva weer beginnen met haar oude pillenkuur. Echter, ze moet eerst herstellen van de zware chemotherapie voordat deze behandeling hervat kan worden. Daarnaast overweegt Eva een extra kuur in tabletvorm, een experimentele behandeling waarvan de effectiviteit nog niet bewezen is. Over een week zal ze horen of ze toestemming krijgt om deze experimentele kuur te starten.
De Impact van Twaalf Behandelingen
Eva heeft door de jaren heen al talloze behandelingen ondergaan. De zware last van haar z!ekte en de bijwerkingen van de behandelingen zijn duidelijk in haar berichten. Enkele dagen geleden deelde ze hoe slecht het met haar ging na haar laatste chemotherapie.
“Maandag na de chemo ging het best prima en dinsdag ook, maar woensdag begon het al minder te gaan.” De situatie verslechterde snel: “Op donderdag en vrijdag ging het bijna niet meer. Ik had wel verwacht dat dit de ergste dagen zouden zijn, maar zo erg had ik het niet verwacht. De bijwerkingen blijven aanhouden en voor mij voelt het echt als een hel waar ik nog steeds in zit.”
De Moeilijke Beslissing
De beslissing om te stoppen met chemotherapie is niet lichtvaardig genomen. Eva’s keuze is gebaseerd op haar behoefte om haar kwaliteit van leven te behouden. Chemotherapie, hoewel vaak effectief, kan ernstige bijwerkingen hebben die het dagelijks leven ondraaglijk maken. Eva’s beslissing weerspiegelt een dappere en persoonlijke keuze om voor haar welzijn en waardigheid te kiezen, zelfs in de moeilijkste tijden.
De Reactie van de Community
Eva’s moedige beslissing en haar openheid hebben een stroom van steun en medeleven losgemaakt bij haar volgers. Veel mensen hebben hun bewondering en steun uitgesproken in reacties op haar Instagram-berichten. Deze steun is een belangrijke bron van kracht voor Eva in haar strijd tegen kanker.
Herstel en Vooruitzichten
Het komende herstel van de chemotherapie is een cruciale fase voor Eva. Haar lichaam moet de tijd krijgen om te herstellen van de intensieve behandelingen voordat ze aan een nieuwe behandeling kan beginnen. De hoop is dat de oude pillenkuur en de mogelijke nieuwe experimentele behandeling haar kunnen helpen de z!ekte onder controle te houden.
Eva’s positieve houding en vastberadenheid zijn inspirerend. Ondanks de zware tijden blijft ze vechten en blijft ze zoeken naar manieren om haar gezondheid te verbeteren. Haar openheid over haar worstelingen biedt steun en inzicht voor velen die met soortgelijke uitdagingen te maken hebben.
Een Boodschap van Hoop
Eva’s verhaal is er een van moed, vastberadenheid en de zoektocht naar hoop in de meest uitdagende omstandigheden. Haar reis benadrukt het belang van het luisteren naar je lichaam en het nemen van beslissingen die bijdragen aan je eigen welzijn, zelfs wanneer de keuzes moeilijk zijn. Eva heeft keer op keer laten zien dat ze een vechter is, en haar volgers blijven haar steunen en moed inspreken.
Tot Slot
Eva, we wensen je heel veel sterkte toe en we denken aan je. Jouw moed en doorzettingsvermogen zijn een bron van inspiratie voor velen. We hopen dat je snel herstelt van de chemotherapie en dat de nieuwe behandelingen je verlichting en herstel mogen brengen. Jouw verhaal herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om steun en liefde te delen met degenen die door moeilijke tijden gaan.
We blijven je volgen en steunen in jouw reis. Jouw openheid en eerlijkheid maken een verschil in het leven van velen. Bedankt voor je kracht en voor het delen van jouw verhaal. We staan achter je en wensen je het allerbeste in de komende dagen en weken. ❤️
Rob Jetten wil straatverlichting dimmen: waarom zijn voorstel zoveel losmaakt in Nederland
Het debat over energie, duurzaamheid en de toekomst van ons stroomnet bereikt steeds vaker de dagelijkse leefomgeving van Nederlanders. Waar de energietransitie lange tijd draaide om grote windparken, zonnepanelen en internationale klimaatdoelen, schuift die discussie nu steeds zichtbaarder richting maatregelen die bewoners direct raken. Een van de meest besproken voorstellen van dit moment komt van D66-leider Rob Jetten, die onlangs opperde om in heel Nederland de straatverlichting in de avonduren te dimmen of op rustige momenten zelfs (deels) uit te schakelen.
De gedachte daarachter is volgens Jetten eenvoudig: als Nederland slimmer met energie omgaat, kunnen we het overbelaste stroomnet ontlasten en tegelijkertijd het bewustzijn vergroten over ons eigen energieverbruik. Maar wat voor de één klinkt als een praktische stap in een groter duurzaamheidsplan, voelt voor de ander als een directe aantasting van veiligheid, leefbaarheid en comfort.
Het voorstel leidde binnen enkele uren tot een vloedgolf aan reacties. Zowel online als in lokale gemeenteraden werd fel gediscussieerd over de vraag: kan je zomaar het licht in de openbare ruimte terugschroeven?
In deze uitgebreide analyse zetten we de achtergronden, reacties, zorgen én mogelijke oplossingen op een rij.
Waarom straatverlichting volgens Jetten op tafel ligt
Rob Jetten, die zich tijdens zijn politieke loopbaan heeft ontpopt tot een van de meest zichtbare voorstanders van een duurzame toekomst, benadrukt dat Nederland op een belangrijk kruispunt staat. De vraag naar elektriciteit stijgt razendsnel, onder meer door de groei van elektrische auto’s, warmtepompen, datacenters en industrieën die overstappen op elektrisch produceren.
Het stroomnet raakt daardoor steeds voller. Op sommige plekken zijn er al wachtlijsten voor bedrijven, sportclubs en woningprojecten die willen aansluiten.
Volgens Jetten is het daarom noodzakelijk om te kijken waar op korte termijn ruimte gecreëerd kan worden:
-
zonder ingewikkelde procedures,
-
zonder miljardeninvesteringen,
-
en zonder ingrijpende verbouwingen.
Openbare verlichting vormt daarbij een interessant puzzelstuk. In Nederland staan ruim 3,5 miljoen lichtmasten, die samen verantwoordelijk zijn voor een aanzienlijk deel van het energiegebruik van gemeenten.
Dat betekent volgens Jetten niet dat het licht overal en altijd uit moet. Hij pleit voor slimme verlichting: fel waar nodig, gedimd waar mogelijk.
“Het gaat niet om besparen om het besparen,” benadrukte hij. “Het gaat om bewust omgaan met energie op momenten dat het net overbelast is.”
Hij wijst erop dat veel gemeenten al experimenteren met sensoren, dimschema’s en energiezuinige LED-verlichting. In sommige dorpen gaat het licht automatisch feller branden zodra er iemand langsloopt; op andere plekken wordt verlichting ’s nachts al deels gedimd.
Toch vindt Jetten dat dit niet langer afhankelijk mag zijn van individuele gemeenten: er moet een landelijke strategie komen.
De zorgen van burgers: ‘Een donkere straat voelt niet veilig’
Waar Jetten vooral kijkt naar duurzaamheid en het efficiënt inzetten van energie, klinkt bij veel Nederlanders een heel andere zorg: veiligheid.
1. Onveiligheidsgevoel
Vooral vrouwen, ouderen en ouders van tieners spreken zich daar duidelijk over uit. Donkere straten worden al snel geassocieerd met onoverzichtelijke situaties, minder zicht en een groter gevoel van kwetsbaarheid.
Het gaat daarbij niet alleen om daadwerkelijke risico’s, maar vooral om het gevoel dat ontstaat wanneer een buurt minder verlicht is.
“Je voelt je gewoon minder
prettig in het donker,” schrijft een gebruiker op X.
“Hoe leg ik mijn dochter van 15 uit dat ze voortaan door donkere
straten naar huis moet fietsen?”
2. Verkeersveiligheid
Verkeersdeskundigen wijzen daarnaast op de gevaren van te weinig licht op:
-
rotondes
-
kruispunten
-
fietspaden
-
oversteken
-
landelijke wegen zonder vangrails
Nederland is een fietsland, en goede zichtbaarheid is een belangrijk onderdeel van verkeersveiligheid. Vooral in de herfst- en wintermaanden, wanneer veel scholieren vroeg vertrekken en laat thuiskomen, kan dimmen volgens experts tot verwarrende of gevaarlijke situaties leiden.
Een verkeersonderzoeker uit
Utrecht verwoordde het zo:
“Het is een begrijpelijke maatregel vanuit energiebesparing, maar
we moeten ontzettend voorzichtig zijn. Je wilt geen risico dat te
voorkomen was.”
Is de energiewinst wel zo groot?
Een andere lijn van kritiek richt zich op de vraag of deze maatregel überhaupt veel oplevert. Straatverlichting zou volgens sceptici maar een klein deel zijn van het totale energieverbruik in Nederland.
Critici noemen het daarom symboolpolitiek: zichtbaar, maar niet substantieel.
Waarom, zo vragen zij, ligt de focus op:
-
gezinnen,
-
woonwijken,
-
dorpen en steden,
terwijl energie-intensieve sectoren zoals industrie, datacenters, agrarische bedrijven en luchtvaart minder vaak onderwerp zijn van dergelijke maatregelen?
De kritiek komt neer op één
vraag:
Wordt de
verantwoordelijkheid eerlijk verdeeld?
Jetten reageerde daarop door te zeggen dat de energietransitie een gezamenlijke inspanning is, waarbij zowel grote als kleine maatregelen bijdragen aan het geheel.
Experts vragen om nuance: niet overal hoeft het licht aan te blijven
Hoewel veel Nederlanders moeite hebben met het voorstel, klinkt er ook constructieve feedback.
Locatiegebonden verlichtingsplannen
Steeds meer experts pleiten voor een gebiedsgerichte aanpak. Niet elke straat hoeft dezelfde hoeveelheid licht. Mogelijke plekken waar dimmen wél verantwoord kan zijn:
-
lege parkeerplaatsen na 22.00 uur
-
industrieterreinen buiten werktijden
-
fietspaden met sensoren die licht aanzetten bij beweging
-
sportcomplexen die ’s nachts gesloten zijn
-
parken waar geen doorstroom is
Deze aanpak wordt in delen van Duitsland en Scandinavië al toegepast.
Slimme technologie als alternatief
Nederland loopt technisch voorop en beschikt over:
-
LED-lampen die 90% minder energie verbruiken dan oude lampen
-
sensoren die licht automatisch laten oplichten bij beweging
-
slimme lantaarnpalen die onderling communiceren
Volgens ingenieurs is het zelfs mogelijk om verlichting volledig te laten reageren op het aantal voorbijgangers, de verkeersdrukte en weersomstandigheden.
De vraag is dus niet óf er bespaard kan worden, maar hoe dat kan zonder dat mensen zich onveilig voelen.
Gemeenten zitten klem: zij moeten het uiteindelijk uitvoeren
Gemeentebesturen reageren verdeeld. Veel gemeenten willen wel bijdragen aan energiebesparing, maar benadrukken dat zij dagelijks verantwoordelijk zijn voor de leefbaarheid van wijken.
Een wethouder uit
Noord-Brabant zei hierover:
“Wij zijn de eersten die gebeld worden wanneer een lantaarnpaal uit
staat. Mensen voelen het meteen in hun eigen straat. Je kunt dat
niet met één landelijke maatregel oplossen.”
Daarnaast zitten veel gemeenten vast aan:
-
bestaande verlichtingscontracten
-
onderhoudsplannen
-
oude infrastructuur die niet zomaar aangepast kan worden
Een landelijke verplichting zou daarom niet alleen gevoelig liggen, maar ook technisch lastig uitvoerbaar zijn.
De grotere discussie: wie draagt de last van de energietransitie?
Onder de oppervlakte speelt
een bredere vraag:
Wie draagt het meest de
gevolgen van duurzaamheidsmaatregelen?
Burgers zien steeds:
-
hogere energierekeningen
-
strengere regels in huis
-
discussies over zonnepanelen en warmtepompen
-
nu ook mogelijke aanpassingen in de openbare ruimte
Daarbij ontstaat het gevoel dat huishoudens veel moeten inleveren, terwijl grote bedrijven minder zichtbare offers brengen.
Jetten benadrukt dat dit beeld niet klopt en dat het bedrijfsleven juist zware transitie-eisen krijgt opgelegd. Toch blijft het gevoel bestaan dat de balans niet altijd eerlijk voelt—een gevoel dat eerder al opdook in debatten over stikstof, klimaatplannen en woningbouw.
De politieke dimensie: waarom het voorstel gevoelig ligt
In de politiek wordt het voorstel nauwlettend in de gaten gehouden, omdat het raakt aan gevoelige thema’s zoals:
-
veiligheid
-
leefbaarheid
-
energiearmoede
-
vertrouwen in de overheid
Voor oppositiepartijen vormt het voorstel een kans om vragen te stellen over de koers van het klimaatbeleid. Coalitiepartners worstelen juist met de balans tussen ambitie en uitvoerbaarheid.
Er wordt gevreesd dat een maatregel die als “klein en praktisch” wordt gepresenteerd, in de praktijk kan uitgroeien tot een bron van grote maatschappelijke weerstand.
Waar liggen de kansen voor een gezamenlijk plan?
Als er één ding duidelijk is, dan is het dat niemand in Nederland zit te wachten op onveilige situaties. Maar veel Nederlanders zien wél dat energiebesparing gewenst is.
De oplossing lijkt daarom te liggen in een combinatie van:
-
slimme technologie
-
gebiedsgericht maatwerk
-
goede communicatie
-
burgerparticipatie
-
transparante data over effecten en energiewinsten
Een landelijke strategie kan werken — maar alleen als deze rekening houdt met de diversiteit van Nederlandse straten, wijken en inwoners.
Een gesprek dat nog lang niet voorbij is
Het voorstel van Rob Jetten heeft losgemaakt wat veel Nederlanders al langer voelen: de energietransitie schuift steeds dichter naar het persoonlijke domein. Waar het eerst ging over windmolens, CO₂-doelen en internationale afspraken, gaat het nu over de straat waarin je woont en de route die je ’s avonds fietst.
De behoefte aan duidelijkheid, nuance en veiligheid is groter dan ooit.
De komende maanden zullen bepalend zijn voor hoe dit voorstel verder wordt opgepakt. Gemeenten, experts, bewoners en politici zullen hun stemmen laten horen. Want hoe noodzakelijk energiebesparing ook is, de manier waarop dat gebeurt moet passen bij het dagelijks leven van miljoenen Nederlanders.
Wat vind jij?
Moet Nederland slimmer omgaan met verlichting, of is dit een grens
die niet overschreden mag worden?
Praat mee op onze Facebookpagina en deel je mening.