Algemeen
OML-Eva deelt hartverscheurend nieuws
Eva, bekend van het programma “Over Mijn L!jk,” blijft haar volgers op de hoogte houden van haar gezondheidsstrijd via haar Instagram-pagina, Longeneeslijk. Haar openheid en eerlijkheid hebben velen geraakt en geïnspireerd. Recentelijk heeft Eva een aangrijpend bericht gedeeld waarin ze aangeeft te stoppen met haar chemokuur, een beslissing die zwaar weegt maar noodzakelijk is voor haar welzijn.
Stoppen met Chemotherapie
Twee weken geleden begon Eva aan haar twaalfde chemotherapiebehandeling. De tum0ren in haar lichaam waren weer gegroeid, wat een intensieve behandeling noodzakelijk maakte. Echter, deze specifieke kuur bleek zwaarder te zijn dan voorgaande behandelingen.
In haar bericht schrijft Eva: “Vandaag heb ik tegen mijn arts verteld dat ik wil stoppen met de chemo, omdat het simpelweg te zwaar is en mijn kwaliteit van leven hier onder lijdt. De arts begreep dit en ik stop dus met deze kuur.” Deze woorden weerspiegelen de immense fysieke en emotionele tol die de behandeling van kanker kan eisen.
De Zoektocht naar Alternatieve Behandelingen
Om ervoor te zorgen dat de k*nkercellen in haar lichaam niet ‘explosief’ gaan groeien, wil Eva weer beginnen met haar oude pillenkuur. Echter, ze moet eerst herstellen van de zware chemotherapie voordat deze behandeling hervat kan worden. Daarnaast overweegt Eva een extra kuur in tabletvorm, een experimentele behandeling waarvan de effectiviteit nog niet bewezen is. Over een week zal ze horen of ze toestemming krijgt om deze experimentele kuur te starten.
De Impact van Twaalf Behandelingen
Eva heeft door de jaren heen al talloze behandelingen ondergaan. De zware last van haar z!ekte en de bijwerkingen van de behandelingen zijn duidelijk in haar berichten. Enkele dagen geleden deelde ze hoe slecht het met haar ging na haar laatste chemotherapie.
“Maandag na de chemo ging het best prima en dinsdag ook, maar woensdag begon het al minder te gaan.” De situatie verslechterde snel: “Op donderdag en vrijdag ging het bijna niet meer. Ik had wel verwacht dat dit de ergste dagen zouden zijn, maar zo erg had ik het niet verwacht. De bijwerkingen blijven aanhouden en voor mij voelt het echt als een hel waar ik nog steeds in zit.”
De Moeilijke Beslissing
De beslissing om te stoppen met chemotherapie is niet lichtvaardig genomen. Eva’s keuze is gebaseerd op haar behoefte om haar kwaliteit van leven te behouden. Chemotherapie, hoewel vaak effectief, kan ernstige bijwerkingen hebben die het dagelijks leven ondraaglijk maken. Eva’s beslissing weerspiegelt een dappere en persoonlijke keuze om voor haar welzijn en waardigheid te kiezen, zelfs in de moeilijkste tijden.
De Reactie van de Community
Eva’s moedige beslissing en haar openheid hebben een stroom van steun en medeleven losgemaakt bij haar volgers. Veel mensen hebben hun bewondering en steun uitgesproken in reacties op haar Instagram-berichten. Deze steun is een belangrijke bron van kracht voor Eva in haar strijd tegen kanker.
Herstel en Vooruitzichten
Het komende herstel van de chemotherapie is een cruciale fase voor Eva. Haar lichaam moet de tijd krijgen om te herstellen van de intensieve behandelingen voordat ze aan een nieuwe behandeling kan beginnen. De hoop is dat de oude pillenkuur en de mogelijke nieuwe experimentele behandeling haar kunnen helpen de z!ekte onder controle te houden.
Eva’s positieve houding en vastberadenheid zijn inspirerend. Ondanks de zware tijden blijft ze vechten en blijft ze zoeken naar manieren om haar gezondheid te verbeteren. Haar openheid over haar worstelingen biedt steun en inzicht voor velen die met soortgelijke uitdagingen te maken hebben.
Een Boodschap van Hoop
Eva’s verhaal is er een van moed, vastberadenheid en de zoektocht naar hoop in de meest uitdagende omstandigheden. Haar reis benadrukt het belang van het luisteren naar je lichaam en het nemen van beslissingen die bijdragen aan je eigen welzijn, zelfs wanneer de keuzes moeilijk zijn. Eva heeft keer op keer laten zien dat ze een vechter is, en haar volgers blijven haar steunen en moed inspreken.
Tot Slot
Eva, we wensen je heel veel sterkte toe en we denken aan je. Jouw moed en doorzettingsvermogen zijn een bron van inspiratie voor velen. We hopen dat je snel herstelt van de chemotherapie en dat de nieuwe behandelingen je verlichting en herstel mogen brengen. Jouw verhaal herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om steun en liefde te delen met degenen die door moeilijke tijden gaan.
We blijven je volgen en steunen in jouw reis. Jouw openheid en eerlijkheid maken een verschil in het leven van velen. Bedankt voor je kracht en voor het delen van jouw verhaal. We staan achter je en wensen je het allerbeste in de komende dagen en weken. ❤️
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.