Algemeen
Mijn verloofde beledigde mij in zijn trouwgeloften – krijgt later enorm veel spijt
Op mijn trouwdag voelde ik me eindelijk alsof ik mijn droom beleefde 👰✨. De jurk was perfect, net als de locatie, de muziek en mijn bruidegom 🤵❤️. Maar toen het tijd was voor de geloftes, vernederde Jason me compleet voor iedereen. Later kreeg hij een koekje van eigen deeg.
Het was de dag waar ik al zo lang naar had uitgekeken. Na maanden van bruiloftsplannen en diëten om in mijn droomjurk te passen, was dit het moment. “Kom op, lieverd,” zei mijn vader, terwijl hij zijn hand uitstak om me naar Jason te begeleiden. “Hoe voel je je?” vroeg mijn vader, terwijl hij mijn voorhoofd kuste.
“Blij,” zei ik simpelweg. “Ik droom al jaren van dit moment, pap.” We liepen het gangpad af op zachte muziek die ik maanden geleden had gekozen. De gitarist zat op een houten krukje. “Je ziet er prachtig uit, Emily,” zei Jason, terwijl hij mijn hand van mijn vader overnam. De ceremonie begon met de priester die sprak over liefde en toewijding, precies zoals hij ons had verteld.
“Het is tijd voor de geloftes,” zei de priester glimlachend naar ons beiden. “Jason, je bent mijn beste vriend en ik heb altijd al willen trouwen met mijn beste vriend. Ik beloof je te steunen, altijd met je te lachen en met je te groeien. Ik beloof trouw te zijn en elk moment dat we samen hebben te koesteren. In dit leven en het volgende.” Mijn zus zuchtte naast me, terwijl ze haar tranen wegveegde.
“Jason,” zei de priester. “Het is nu jouw beurt.” Jason keek me aan en glimlachte, en toen draaide hij zich naar zijn getuigen, wat hen deed grinniken. “Emily, mijn liefde,” zei hij. “Ik beloof er altijd voor je te zijn, zelfs als je zeurt dat ik de vuilnis buiten moet zetten omdat je denkt dat het huis stinkt.”
Jason’s getuigen lachten. “En ik zal altijd je hand vasthouden, vooral als we door spinnengebieden lopen, omdat we allemaal weten hoeveel je van die achtpotige beestjes houdt.” De getuigen lachten harder. Sommige van onze gasten deden mee. En Jason ging nog steeds door.
“Ik beloof je eraan te herinneren je slepende voeten op te tillen als je loopt, zodat we een bezoek aan de eerste hulp kunnen vermijden zoals die keer dat je over helemaal niets struikelde. En ik zal alle verbrande lasagne proeven, omdat dat jouw specialiteit is.” Hoe meer Jason sprak, hoe meer ik me schaamde. Ik fronste naar hem, hopend dat hij zou begrijpen dat er niets moois of romantisch was aan zijn woorden. Maar hij negeerde me en ging door.
“Ook zal ik je zingen onder de douche verdragen. Het klinkt misschien als een kat in nood, maar het laat me in ieder geval goede muziek waarderen! En het allerbelangrijkste, Emily,” zei hij. “Ik beloof je te vergeven voor het feit dat je me praktisch gedwongen hebt om je ten huwelijk te vragen nadat je die trouwtijdschriften overal in het appartement had achtergelaten.”
Mijn mond viel open. Ik wist niet hoe ik moest reageren. Jason’s getuigen lagen bijna over elkaar van het lachen. “Echt?” fluisterde ik naar hem. Jason knipoogde. “Nu is het tijd om de ringen uit te wisselen,” zei de priester. Jason’s nichtje kwam naar het altaar met de trouwringen op een klein kussentje dat ze stevig vasthield.
“Hier, tante Emily,” zei ze nerveus. “Dank je, lieverd,” zei ik, terwijl ik de ringen van haar aannam. Met de ringen in mijn hand, realiseerde ik me dat ik Jason’s ring niet aan zijn vinger wilde schuiven. We waren nu getrouwd, behalve het ondertekenen van het register. Maar na het horen van Jason’s geloftes wist ik niet of ik bij deze man wilde zijn.
“Geef me je hand,” zei Jason, terwijl hij mijn hand pakte. Hij schoof de ring aan mijn vinger en hield zijn hand uit zodat ik hetzelfde kon doen. Mijn maag draaide om. Plotseling was mijn droom uit elkaar gespat. Niets voelde zoals het momenten eerder deed. “Jason, je mag de bruid nu kussen!” riep de priester uit.
Jason greep mijn middel en trok me naar zich toe, zijn andere hand stevig om mijn nek. Hij kuste me zonder passie of gevoel. “Wat was dat in vredesnaam?” vroeg ik Jason toen we onze foto’s maakten voor de receptie. “Wat bedoel je?” vroeg hij fronsend. “Je geloftes,” zei ik. “Ze waren ongevoelig en beschamend.”
“Nee! Ze waren schattig!” zei hij. “Ik hield ze trouw aan ons.” “Je vertelde iedereen in feite dat ik een zeurpiet en onhandig ben. En dat ik je dwong om met me te trouwen.” Ik sloeg mijn armen over elkaar en wachtte op een verklaring. “Ach, kom op, Emily,” zei hij. “Iedereen lachte. Het is niet zo diepgaand als jij het maakt. Laten we gewoon deze fotoshoot doen en teruggaan naar het feest. Ik heb honger.”
Ik beet op mijn tong. Ik had geen energie om te vechten. Op de receptie ging Jason echt los. Hij dronk te veel en at genoeg biefstuk en aardappelen om iedereen misselijk te maken. “Mam,” zei ik, terwijl ik naast mijn moeder knielde voordat de formaliteiten begonnen. “Ik voel me niet goed.”
“Wat bedoel je, lieverd?” vroeg mijn moeder. “Jason…” zei ik, terwijl mijn stem wegstierf door het gewicht van mijn ongemak. “Die geloftes waren niets anders dan een vernedering.” “Misschien was het gewoon zenuwen, Emily,” zei mijn moeder. “Je weet hoe Jason soms kan zijn.”
“Ik weet het niet, mam,” zei ik. “Ik heb gewoon het gevoel dat de magie is verdwenen.” Kort daarna stond de presentator op en begon de formaliteiten. Jason’s broer stond op en sprak over hoe we elkaar hadden ontmoet en zijn eerste indrukken van mij. “Ik dacht niet dat Emily zou blijven!” lachte Jackson, met een bierfles in zijn hand. “Maar ik denk dat ze weet hoe ze met mijn broer om moet gaan.”
Het ging maar door, en mijn man genoot van de woorden van zijn broer, luid lachend. Toen was het tijd voor de speech van mijn schoonvader. “Dames en heren, ik heb een paar woorden te zeggen tegen mijn zoon en zijn nieuwe bruid, de lieve Emily,” zei hij. Ik hield mijn adem in. Ik had altijd goed kunnen opschieten met Robert, en hij had me altijd goed behandeld. Maar ik had hetzelfde gedacht van Jason totdat hij zijn geloftes uitsprak.
Ik wist niet of ik me moest voorbereiden op iets van Robert ook. Als ik eerlijk moest zijn, wilde ik gewoon weglopen. Ik voelde me geen bruid. Ik voelde me niet echt iets. Ik voelde me niet eens mezelf. Ik wilde mijn trouwjurk uittrekken en mijn meest comfortabele joggingbroek aantrekken. Ik wilde huilen. “Jason, weet je wat een huwelijk laat werken, zoon?” vroeg Robert.
“Euh, liefde? Aantrekking? Chemie?” zei Jason aarzelend. Wie is deze man? vroeg ik mezelf af. “Het is respect,” zei Robert, terwijl hij zijn hoofd schudde. “Het gaat erom je partner te koesteren en ze nooit klein of beschaamd te laten voelen. Vandaag heb je je geloftes veranderd in een reeks grappen ten koste van Emily. Dat was niet alleen ongepast, maar ook diep kwetsend.” Ik keek om me heen en zag dat sommige gasten hun hoofd schudden.
“Om je een lesje te leren, Jason,” vervolgde Robert. “Ga ik iets over jou delen dat je misschien even beschamend vindt.” “Wat? Pap! Stop!” zei Jason, terwijl hij opstond. “Jason slaapt nog steeds met een nachtlampje. Hij zegt dat het is omdat hij graag in bed leest, maar we weten allemaal dat het is omdat hij bang is in het donker.” Lachen barstte los door de zaal.
“En laten we niet vergeten de keer dat Jason probeerde te koken voor Emily en het brandalarm afging omdat hij niet wist dat normale mensen geen metaal in de magnetron stoppen.” “Pap, stop ermee,” siste Jason. “Of de keer dat hij dronken werd na een feestje en erop stond dat hij op de vloer in mijn slaapkamer moest slapen.” Het publiek lachte harder. “Ik heb deze verhalen gedeeld, niet om je te beschamen, Jason. Maar om je te laten zien hoe het voelt. Humor ten koste van iemand anders is niet grappig, het is wreed. Je moet de gevolgen van je daden begrijpen.”
Ik glimlachte naar Robert, eindelijk voelde ik me gezien. “Emily, namens mijn zoon, bied ik mijn excuses aan. Jason heeft nog veel te leren over het zijn van een liefdevolle en respectvolle partner. Maar ik weet dat hij het beter kan doen, en ik hoop dat je hem de kans geeft om dat te bewijzen.” “Het spijt me zo, Emily,” zei Jason naast me. “Ik dacht dat ik grappig was, maar ik zie nu hoe belachelijk ik was. Geef me nog een kans.” “Goed,” zei ik. “Maar het gaat meer kosten dan alleen loze woorden om dit te herstellen.” Ik wil ons een nieuwe kans geven, maar er voelt nog steeds iets heel verkeerd.
Alex van Keulen getroffen door dubbele tegenslag: z!ekenhuisopname én inbra*k in Spaanse woning
De populaire Kopen Zonder Kijken-makelaar Alex van Keulen zou deze week meerdere avonden aanschuiven bij RTL Boulevard, maar tot verrassing van veel kijkers bleef zijn stoel op de finaledag leeg. Pas later werd duidelijk dat Alex onverwacht te maken kreeg met een combinatie van zware gezondheidsproblemen én een ingrijpende inbra*k in zijn huis in Spanje. Het nieuws zorgde voor veel bezorgdheid onder fans en collega’s, die hem vooral kennen als de stabiele en rustige factor binnen het populaire RTL-programma.
Afwezigheid bij RTL Boulevard roept vragen op
Tijdens de themaweek van RTL Boulevard – een jaarlijkse actie waarbij aandacht wordt gevraagd voor organisaties die zich inzetten tegen armoede – was Alex een van de belangrijkste gezichten. Zijn aanwezigheid is in deze week extra betekenisvol, omdat hij zelf openlijk heeft gedeeld dat hij is opgegroeid in een gezin waar geldzorgen een grote rol speelden. Juist daarom spreekt hij zich graag uit over kansenongelijkheid en het belang van hulpinitiatieven.
Toen Alex donderdag ontbrak tijdens de afsluitende uitzending, leidde dat direct tot vragen van kijkers. Presentator Luuk Ikink bracht vervolgens naar buiten wat er aan de hand was: Alex was met spoed opgenomen in het z!ekenhuis en moest worden geopereerd aan zijn kaak.
Spoedoperatie aan de kaak
Volgens RTL verliep de operatie gelukkig goed, maar het incident kwam totaal onverwacht. Alex zou aanvankelijk alle uitzendingen van de themaweek presenteren, maar door de medische noodsituatie moest hij op het laatste moment afzeggen.
De aard van de kaakklachten werd niet tot in detail gedeeld – in lijn met de privacy van Alex – maar wel liet RTL weten dat de operatie noodzakelijk was en niet langer kon worden uitgesteld. De makelaar herstelt inmiddels, al is nog niet duidelijk hoe lang zijn revalidatie zal duren. Wel gaf Ikink aan dat Alex “naar omstandigheden redelijk goed maakt” en dat hij zelf liet weten teleurgesteld te zijn dat hij de uitzending niet kon afmaken.
Voor fans die hem vooral kennen als de altijd nuchtere, hardwerkende expert uit Kopen Zonder Kijken, komt dit nieuws rauw op het dak. Het laat zien hoeveel druk en intensiteit schuilgaat achter het werk van bekende televisiegezichten, die vaak tussendoor ook kampen met gezondheidsproblemen die buiten beeld blijven.
Inbra*k in zijn Spaanse woning: een tweede klap
Alsof een spoedoperatie nog niet genoeg was, bleek de makelaar ook getroffen door een inbra*k in zijn huis aan de Costa Blanca. Die vond plaats terwijl Alex in Nederland was voor de RTL-actie. De daders doorzochten het hele huis en namen meerdere spullen mee, waaronder een aantal dierbare sieraden.
De emotionele impact lijkt minstens zo groot als de materiële schade. De gestolen sieraden hadden voor Alex een persoonlijke betekenis, wat de verliezen moeilijker maakt om te verwerken.
Volgens Alex is de timing van de inbra*k geen toeval: het huis bevindt zich midden in een verbouwing, waardoor het nieuwe alarmsysteem nog niet volledig geïnstalleerd was. Ook was de aanwezigheid van zijn honden geen afschrikmiddel – ze zijn erg vriendelijk en begroeten bezoekers enthousiast, iets wat inbrekers vermoedelijk wisten.
Voor iemand die zich een groot deel van het jaar thuis voelt in Spanje, vormt zo’n inbra*k een enorme schok. Een woning moet een veilige plek zijn; het besef dat onbekenden rondgelopen hebben in je privéruimtes is iets wat veel mensen diep raakt.
Reacties van collega’s en het publiek
Aan de desk van RTL Boulevard reageerden collega’s zichtbaar aangedaan. Presentatrice Bridget Maasland noemde het “een opeenstapeling van ellende” en benadrukte hoe verdrietig het is dat iemand die zo hard werkt en zich inzet voor goede doelen, binnen enkele dagen met zulke tegenslagen wordt geconfronteerd. Ook andere vaste gezichten van de show spraken hun steun uit en hoopten dat Alex de ruimte neemt om volledig te herstellen.
Op sociale media kwamen talloze berichten binnen van fans die Alex een warm hart toedragen. Veel kijkers omschrijven hem als “oprecht”, “betrouwbaar” en “de rots in de branding” van Kopen Zonder Kijken. Zijn afwezigheid werd daarom meteen gevoeld.
Alex blijft focussen op het goede doel
Ondanks alles heeft Alex via collega’s laten weten dat hij het belangrijk vindt dat de themaweek doorgaat zoals gepland. Hij liet weten dat de actie belangrijker is dan zijn eigen tegenslagen en moedigde kijkers aan om blijven te doneren voor mensen die in Nederland met armoede te maken hebben.
Die houding past bij het beeld dat veel mensen van hem hebben: iemand die, ondanks persoonlijke moeilijkheden, altijd probeert bij te dragen aan iets groters. Het feit dat hij zich ook na een z!ekenhuisopname zorgen maakt over het succes van een goededoelenactie, werd door fans gezien als tekenend voor zijn karakter.
Een zwaar jaar voor de Kopen Zonder Kijken-familie
Opvallend is dat Alex niet de enige uit het populaire woonprogramma is die recent zware tijden doormaakte. Aannemer Jack Bielec, een vast gezicht in de show, raakte afgelopen zomer zwaargewond bij een ernstig motorongeluk. Het toont hoe kwetsbaar het leven soms kan zijn – zelfs voor mensen die we op televisie als vanzelfsprekende, veilige gezichten zien.
Dat maakt de steun van het publiek nu des te warmer. Veel fans wensen Alex niet alleen een fysiek herstel, maar ook rust en emotioneel herstel van de dubbele tegenslag.
Hoe nu verder voor Alex van Keulen?
Het is nog onduidelijk wanneer Alex zijn werkzaamheden voor RTL Boulevard of Kopen Zonder Kijken weer kan oppakken. Zijn herstel heeft prioriteit, en de recente gebeurtenissen hebben waarschijnlijk hun tol geëist. Tegelijkertijd heeft Alex in interviews vaker benadrukt hoe graag hij werkt en hoe vervullend hij zijn rol binnen het programma vindt. Zodra het medisch verantwoord is, zal hij ongetwijfeld terugkeren.
Tot die tijd is het belangrijkste dat hij mag herstellen zonder druk, en dat de rust terugkeert in zijn leven, zowel fysiek als mentaal. De hoop is dat de inbra*k snel wordt opgelost en dat hij in zijn Spaanse woning weer met een veilig gevoel kan binnenstappen.
Conclusie
De gebeurtenissen rondom Alex van Keulen laten zien hoe plotseling het leven kan omslaan. Binnen een paar dagen werd hij geconfronteerd met zowel een medische noodsituatie als een persoonlijke inbra*k. De steun van collega’s, fans en de RTL-redactie geeft hem hopelijk de kracht om te herstellen.