Algemeen
Mijn buren gebruikten stiekem mijn zwembad voor hun 4 juli feestje
Toen Stella thuiskwam van een zakenreis, begon ze haar routine door de beveiligingsbeelden te bekijken om er zeker van te zijn dat alles in orde was tijdens haar afwezigheid. Maar al snel zag ze dat ongenodigde gasten zich heel comfortabel hadden gemaakt en de 4th of July hadden gevierd in haar ruimte.
Toen ik eindelijk terugkwam van mijn zakenreis, was het eerste wat ik deed de beelden van mijn beveiligingscamera’s controleren. Een paar weken daarvoor hadden mijn vriend en ik een documentaire over dit onderwerp bekeken, en het was krankzinnig. “De muizen komen echt tevoorschijn als de kat weg is,” zei Nathan. “Je kunt mensen niet vertrouwen in je eigen huis.” “Ik weet het!” beaamde ik. De documentaire ging over een jong stel wiens hulp het huis overnam terwijl ze weg waren.
Nu zat ik in mijn joggingbroek aan mijn bureau en wachtte tot de beelden geladen waren. Als ik eerlijk was, wilde ik alleen maar controleren of de buren, de familie Jacobs, iets hadden gedaan. Ze waren een constante last, altijd op zoek naar redenen om te klagen of de politie op me af te sturen vanwege geluidsoverlast. Hun favoriete doelwit was de bouw van mijn zwembad, want eerlijk gezegd was dat behoorlijk luidruchtig.
“Je bent jong en je hebt recht op poolparty’s, Stella,” zei Nathan toen de bouw eindelijk klaar was en ik vastbesloten was om mijn vrienden uit te nodigen. “Ik weet het,” zei ik. “Maar zij lijken het te haten. Bovendien zijn ze geen oud stel en hun kinderen zijn tieners, dus ze zouden aan lawaai gewend moeten zijn. Ik hoor ze zelf ook mensen over de vloer hebben.” “Blijf gewoon je eigen ding doen,” zei Nathan. “We houden van onze feestjes hier bij jou thuis.”
Dus toen ik de beelden zag van hen die een compleet 4th of July feest in mijn achtertuin hadden, voelde ik mijn oog trillen. Daar waren ze, de familie Jacobs, liggend in mijn zwembad, spetterend en genietend van hun leven op mijn terrein. De Jacobs hadden de brutaliteit om mijn zwembad zonder toestemming te gebruiken, terwijl ze dondersgoed wisten dat ik een week weg was. “Dat is genoeg!” mompelde ik, terwijl ik mijn laptop dichtklapte. Ik pakte mijn sleutels en liep naar hun deur, met woede borrelend in mij als een vulkaan die op uitbarsten stond.
Het was hun hypocrisie die het voor mij deed. Ze hadden altijd ruzie met me gemaakt, keer op keer, en toch gedroegen ze zich alsof mijn huis van hen was in mijn afwezigheid. “Gelukkig zijn ze niet naar binnen gegaan,” zei ik tegen mezelf. Mevrouw Jacobs deed open, met een geïrriteerde blik alsof ik degene was die haar lastigviel. “Oh, jij bent het,” zei ze, terwijl ze met haar ogen rolde. “Ja, ik ben het,” snauwde ik. “Wil je uitleggen waarom jij en je gezin in mijn zwembad waren terwijl ik weg was?”
Mevrouw Jacobs trok een pijnlijk gezicht voordat ze haar houding herwon. “Oh, stop met zo’n drama te maken,” snauwde ze, terwijl ze haar armen over elkaar sloeg. “Je gebruikt het zwembad toch nauwelijks.” Mijn mond viel open. “Maar dat is niet het punt! Je hebt mijn eigendom betreden! Besef je wel hoe illegaal dat is?” “Oh, stel je niet zo aan, Stella,” zei ze, terwijl ze met haar hand een wegwerpgebaar maakte. “We hadden gewoon wat plezier. Geen kwaad geschied.”
“Geen kwaad geschied? Echt? Geen kwaad geschied!” Ik was woedend. “Dit is precies waarom ik die beveiligingscamera’s heb geïnstalleerd. Jullie hebben meerdere keren de politie gebeld tijdens de bouw, maar nu denken jullie dat het prima is om gewoon binnen te wandelen en het zonder toestemming te gebruiken?”
Mevrouw Jacobs grijnsde. “Nou, misschien hadden we de politie niet hoeven bellen als je geen overlast veroorzaakte.” Ik haalde diep adem, probeerde mijn woede te beheersen. “Prima, als je dit spel wilt spelen,” zei ik. “Cool. Laten we spelen.” Ik stormde terug naar mijn huis en bracht de volgende paar uren door met het afdrukken van foto’s van de beveiligingsbeelden. “Ben je zeker van wat je doet?” vroeg Nathan terwijl hij binnenkwam en ik hem bijpraatte.
“Ja!” zei ik. “Ik ben het zo zat dat iedereen misbruik van me maakt.” Ik was al in een slecht humeur. Mijn laatste zakelijke vergadering was een ramp geweest. Van technische problemen tot ongevoelige en moeilijke mensen. De presentatie was gewoon een mislukking. Ik moest controle krijgen over mijn leven. Ik moest voelen dat ik de baas was over iets. Dus ging ik aan de slag met de familie Jacobs. “Maar dit is veel, Stella,” zei hij, terwijl hij probeerde mijn schouders te masseren.
“Het is veel, maar ze moeten leren dat dit niet oké is. Dit gedrag is niet oké,” zei ik. Dus ging ik door met het afdrukken van de foto’s. De familie Jacobs, volop genietend in mijn zwembad. Ik schreef in grote letters onderaan: Wees voorzichtig! Indringers in de buurt! Controleer je achtertuinen! “Ach, Stella,” zei Nathan lachend. “Ik weet niet wat de gevolgen hiervan gaan zijn.” De volgende ochtend liep ik door de buurt en plakte de posters op elke lantaarnpaal en brievenbus die ik kon vinden. Het duurde niet lang voordat de buurt begon te gonzen.
Nathan liep met me mee, de posters vasthoudend. “Mensen kijken, schat,” zei hij, terwijl hij naar de huizen keek. “Dat is het punt,” antwoordde ik. Tegen de tijd dat we terugliepen naar mijn huis, hadden mensen zich verzameld rond de lantaarnpalen en brievenbussen. Mensen fluisterden, wezen, en het huis van de Jacobs werd het epicentrum van een schandaal. Rond het middaguur klopten ze op mijn deur.
Blij opende ik de deur. Mevrouw Jacobs keek woedend, haar man stond erachter, even beschaamd. “Wat is dit?” eiste ze, terwijl ze een van de posters in mijn gezicht duwde. Ik keek ernaar en toen naar haar, glimlachend. “Het is een waarschuwing aan mijn buren over indringers. Het leek me het verantwoordelijke om te doen.” “Je moet deze meteen weghalen!” schreeuwde ze tegen me, terwijl het speeksel vloog. “Of wat?” vroeg ik, terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg. “Bel je gewoon weer de politie?”
Ze stotterde, zoekend naar woorden. Meneer Jacobs stapte eindelijk naar voren. “Dit is te ver gegaan. Je hebt ons voor de hele buurt voor schut gezet.” “Nee, jullie hebben jezelf voor schut gezet door ongeoorloofd mijn eigendom te betreden.” Mevrouw Jacobs stapte dichterbij, haar vinger wijzend naar mijn borst. “Als je deze niet weghaalt, dan zal ik…” “Wat dan?” onderbrak ik haar. “Laten we het uitzoeken.” Ik pakte mijn telefoon en belde 112. De blik op hun gezichten was onbetaalbaar.
“112, wat is uw noodgeval?” antwoordde de operator. “Hallo, ik wil een geval van ongeoorloofde betreding melden,” zei ik, terwijl ik mijn buren aankeek. “Ik heb videobewijs.” Het gezicht van mevrouw Jacobs werd bleek. “Dat durf je niet, Stella,” zei ze. “Kijk maar,” verklaarde ik. Toen de politie arriveerde, liet ik hen de beelden van mijn beveiligingscamera’s zien. De Jacobs probeerden zich te verdedigen, maar het bewijs was duidelijk. Ze hadden geen toestemming om op mijn eigendom te zijn, laat staan mijn zwembad te gebruiken.
De agent knikte, aantekeningen makend. “Dit is vrij duidelijk. U heeft het recht om aangifte te doen als u dat wilt.” “Nee, ik denk dat een waarschuwing voorlopig genoeg is,” zei ik. “Maar als het opnieuw gebeurt, doe ik aangifte.” De agent knikte. “Begrijpen. We zullen een rapport opstellen en dit zal worden vastgelegd.” Toen de politie vertrok, draaide mevrouw Jacobs zich naar mij toe, haar stem laag en giftig. “Je gaat hier spijt van krijgen.”
Ik trok een wenkbrauw op. “Blijf van mijn eigendom af.” Ze stormden weg, en ik keek hen na, voelend een gevoel van genoegdoening. De buurt zou zich dit herinneren, en de Jacobs zouden niet zo snel weer over mijn grenzen gaan. Later die avond, terwijl ik bij mijn zwembad zat, was de rust en stilte een scherp contrast met de chaos van de dag. Ik kon niet anders dan glimlachen. Een paar dagen later was ik bezig met mijn tuin toen mijn buurvrouw, mevrouw Thompson, naar me toe kwam. Ze was een oudere dame die altijd een vriendelijk woord en een bord scones klaar had voor iedereen die het nodig had.
“Hoi, lieverd,” zei ze. “Ik hoorde wat er gebeurd is met de Jacobs. Is alles in orde?” Ik veegde het zweet van mijn voorhoofd. “Hoi, mevrouw Thompson,” zei ik. “Ja, alles is nu in orde, ik moest gewoon wat grenzen stellen.” Ze knikte, een begripvolle blik in haar ogen. “Je hebt het juiste gedaan. Het is belangrijk om voor jezelf op te komen, vooral als anderen denken dat ze misbruik kunnen maken. Ik zal wat scones voor je brengen.”
Alex van Keulen getroffen door dubbele tegenslag: z!ekenhuisopname én inbra*k in Spaanse woning
De populaire Kopen Zonder Kijken-makelaar Alex van Keulen zou deze week meerdere avonden aanschuiven bij RTL Boulevard, maar tot verrassing van veel kijkers bleef zijn stoel op de finaledag leeg. Pas later werd duidelijk dat Alex onverwacht te maken kreeg met een combinatie van zware gezondheidsproblemen én een ingrijpende inbra*k in zijn huis in Spanje. Het nieuws zorgde voor veel bezorgdheid onder fans en collega’s, die hem vooral kennen als de stabiele en rustige factor binnen het populaire RTL-programma.
Afwezigheid bij RTL Boulevard roept vragen op
Tijdens de themaweek van RTL Boulevard – een jaarlijkse actie waarbij aandacht wordt gevraagd voor organisaties die zich inzetten tegen armoede – was Alex een van de belangrijkste gezichten. Zijn aanwezigheid is in deze week extra betekenisvol, omdat hij zelf openlijk heeft gedeeld dat hij is opgegroeid in een gezin waar geldzorgen een grote rol speelden. Juist daarom spreekt hij zich graag uit over kansenongelijkheid en het belang van hulpinitiatieven.
Toen Alex donderdag ontbrak tijdens de afsluitende uitzending, leidde dat direct tot vragen van kijkers. Presentator Luuk Ikink bracht vervolgens naar buiten wat er aan de hand was: Alex was met spoed opgenomen in het z!ekenhuis en moest worden geopereerd aan zijn kaak.
Spoedoperatie aan de kaak
Volgens RTL verliep de operatie gelukkig goed, maar het incident kwam totaal onverwacht. Alex zou aanvankelijk alle uitzendingen van de themaweek presenteren, maar door de medische noodsituatie moest hij op het laatste moment afzeggen.
De aard van de kaakklachten werd niet tot in detail gedeeld – in lijn met de privacy van Alex – maar wel liet RTL weten dat de operatie noodzakelijk was en niet langer kon worden uitgesteld. De makelaar herstelt inmiddels, al is nog niet duidelijk hoe lang zijn revalidatie zal duren. Wel gaf Ikink aan dat Alex “naar omstandigheden redelijk goed maakt” en dat hij zelf liet weten teleurgesteld te zijn dat hij de uitzending niet kon afmaken.
Voor fans die hem vooral kennen als de altijd nuchtere, hardwerkende expert uit Kopen Zonder Kijken, komt dit nieuws rauw op het dak. Het laat zien hoeveel druk en intensiteit schuilgaat achter het werk van bekende televisiegezichten, die vaak tussendoor ook kampen met gezondheidsproblemen die buiten beeld blijven.
Inbra*k in zijn Spaanse woning: een tweede klap
Alsof een spoedoperatie nog niet genoeg was, bleek de makelaar ook getroffen door een inbra*k in zijn huis aan de Costa Blanca. Die vond plaats terwijl Alex in Nederland was voor de RTL-actie. De daders doorzochten het hele huis en namen meerdere spullen mee, waaronder een aantal dierbare sieraden.
De emotionele impact lijkt minstens zo groot als de materiële schade. De gestolen sieraden hadden voor Alex een persoonlijke betekenis, wat de verliezen moeilijker maakt om te verwerken.
Volgens Alex is de timing van de inbra*k geen toeval: het huis bevindt zich midden in een verbouwing, waardoor het nieuwe alarmsysteem nog niet volledig geïnstalleerd was. Ook was de aanwezigheid van zijn honden geen afschrikmiddel – ze zijn erg vriendelijk en begroeten bezoekers enthousiast, iets wat inbrekers vermoedelijk wisten.
Voor iemand die zich een groot deel van het jaar thuis voelt in Spanje, vormt zo’n inbra*k een enorme schok. Een woning moet een veilige plek zijn; het besef dat onbekenden rondgelopen hebben in je privéruimtes is iets wat veel mensen diep raakt.
Reacties van collega’s en het publiek
Aan de desk van RTL Boulevard reageerden collega’s zichtbaar aangedaan. Presentatrice Bridget Maasland noemde het “een opeenstapeling van ellende” en benadrukte hoe verdrietig het is dat iemand die zo hard werkt en zich inzet voor goede doelen, binnen enkele dagen met zulke tegenslagen wordt geconfronteerd. Ook andere vaste gezichten van de show spraken hun steun uit en hoopten dat Alex de ruimte neemt om volledig te herstellen.
Op sociale media kwamen talloze berichten binnen van fans die Alex een warm hart toedragen. Veel kijkers omschrijven hem als “oprecht”, “betrouwbaar” en “de rots in de branding” van Kopen Zonder Kijken. Zijn afwezigheid werd daarom meteen gevoeld.
Alex blijft focussen op het goede doel
Ondanks alles heeft Alex via collega’s laten weten dat hij het belangrijk vindt dat de themaweek doorgaat zoals gepland. Hij liet weten dat de actie belangrijker is dan zijn eigen tegenslagen en moedigde kijkers aan om blijven te doneren voor mensen die in Nederland met armoede te maken hebben.
Die houding past bij het beeld dat veel mensen van hem hebben: iemand die, ondanks persoonlijke moeilijkheden, altijd probeert bij te dragen aan iets groters. Het feit dat hij zich ook na een z!ekenhuisopname zorgen maakt over het succes van een goededoelenactie, werd door fans gezien als tekenend voor zijn karakter.
Een zwaar jaar voor de Kopen Zonder Kijken-familie
Opvallend is dat Alex niet de enige uit het populaire woonprogramma is die recent zware tijden doormaakte. Aannemer Jack Bielec, een vast gezicht in de show, raakte afgelopen zomer zwaargewond bij een ernstig motorongeluk. Het toont hoe kwetsbaar het leven soms kan zijn – zelfs voor mensen die we op televisie als vanzelfsprekende, veilige gezichten zien.
Dat maakt de steun van het publiek nu des te warmer. Veel fans wensen Alex niet alleen een fysiek herstel, maar ook rust en emotioneel herstel van de dubbele tegenslag.
Hoe nu verder voor Alex van Keulen?
Het is nog onduidelijk wanneer Alex zijn werkzaamheden voor RTL Boulevard of Kopen Zonder Kijken weer kan oppakken. Zijn herstel heeft prioriteit, en de recente gebeurtenissen hebben waarschijnlijk hun tol geëist. Tegelijkertijd heeft Alex in interviews vaker benadrukt hoe graag hij werkt en hoe vervullend hij zijn rol binnen het programma vindt. Zodra het medisch verantwoord is, zal hij ongetwijfeld terugkeren.
Tot die tijd is het belangrijkste dat hij mag herstellen zonder druk, en dat de rust terugkeert in zijn leven, zowel fysiek als mentaal. De hoop is dat de inbra*k snel wordt opgelost en dat hij in zijn Spaanse woning weer met een veilig gevoel kan binnenstappen.
Conclusie
De gebeurtenissen rondom Alex van Keulen laten zien hoe plotseling het leven kan omslaan. Binnen een paar dagen werd hij geconfronteerd met zowel een medische noodsituatie als een persoonlijke inbra*k. De steun van collega’s, fans en de RTL-redactie geeft hem hopelijk de kracht om te herstellen.