Algemeen
Mark Gillis wordt nog in coma gehouden: ‘Hopen dat hij snel ontwaakt’
De toestand van realityster Mark Gillis is de afgelopen dagen verslechterd. De 28-jarige zoon van vakantieparkmagnaat Peter Gillis werd bijna twee weken geleden met een ernstige long0ntsteking opgenomen. Nog steeds v*cht hij op de intens!ve care voor zijn leven, zo laat zijn familie in een bericht weten.
Verslechterde Gezondheidstoestand
Hoewel het eerder deze week beter leek te gaan met Mark, heeft hij nu opnieuw meer koorts gekregen en moet zijn beadem!ngsmachine meer ondersteuning bieden. Dit valt te lezen in een recente verklaring van de familie Gillis. “De afgelopen week hebben de artsen en verpleging hun uiterste best gedaan en zo goed mogelijk voor Mark gezorgd. Hij heeft verbeteringen laten zien, maar uiteindelijk toch weer tegenslagen gehad,” aldus Peter Gillis.
Hoopvolle Momenten
Maandag lieten Peter en zijn partner Wendy weten dat Mark zijn ogen had geopend, wat een hoopvol teken was. Hoewel hij nog steeds voor zijn leven vecht, zagen ze ‘langzaamaan’ een stijgende lijn in zijn herstel. Dit gaf de familie enige hoop, ondanks de uitdagende omstandigheden.
Doel: Zo Snel Mogelijk Ontwaken
De dokters zijn hard op zoek naar een manier om een goede balans te creëren met de beademing, met als doel om Mark zo snel mogelijk te laten ontwaken uit de kunstmatige coma. “We hebben alle vertrouwen in hun aanpak en ook in onze Mark,” zei Peter Gillis in de verklaring. De familie beseft echter dat zijn herstel voorlopig lijkt stil te staan, maar blijft hopen dat er snel weer vooruitgang wordt geboekt.
Dankbaarheid en Steun
De familie Gillis heeft in hun verklaring ook hun dankbaarheid uitgesproken voor alle artsen en verplegers die zich inzetten voor Mark’s herstel. Ze zijn dankbaar voor de onophoudelijke inspanningen van het medische team en benadrukken dat ze blijven hopen op positieve ontwikkelingen. Daarnaast bedankt de familie iedereen voor de steun en bemoedigende berichten die zij hebben ontvangen. Deze steun biedt enige troost en kracht in deze moeilijke tijd.
Achtergrond van Mark’s Z!ekte
Mark Gillis werd in de nacht van vrijdag 28 op zaterdag 29 juni met spoed naar de sp0edeisende hulp gebracht. Wat aanvankelijk leek op een zware griep, bleek al snel een levensbedre!gende situatie te zijn. De ernst van zijn toestand maakte een overplaatsing naar de intensive care noodzakelijk. Zijn gezondheid verslechterde zodanig dat de medische staf besloot hem in een kunstmatige coma te brengen. Dit gaf zijn lichaam de kans om te rusten en beter te reageren op de behandelingen.
Ernstige Long0ntsteking
Er werd vastgesteld dat Mark lijdt aan een ernstige long0ntsteking. Het probleem was echter dat de exacte oorzaak, zoals welke bacterie of welk virus verantwoordelijk was voor zijn z!ekte, nog niet duidelijk was. Dit maakte de behandeling complex en zorgde voor veel onzekerheid. De afgelopen weken zijn voor de familie Gillis bijzonder zwaar geweest. De voortdurende onzekerheid over Mark’s gezondheid en de zoektocht naar effectieve behandelingen hebben hun tol geëist.
Hopen op Vooruitgang
Hoewel Mark’s toestand momenteel zorgwekkend is, blijft de familie hoopvol. Elke dag dat hij in de kunstmatige coma ligt, is een dag van strijd en hoop. De artsen blijven werken aan zijn behandeling en zoeken naar de beste manier om zijn lichaam te helpen herstellen. De familie Gillis heeft gevraagd om privacy in deze moeilijke tijd, zodat ze zich volledig kunnen richten op het ondersteunen van Mark en elkaar.
Medische Zorg en Behandelingen
Het medische team dat verantwoordelijk is voor Mark’s zorg, werkt onvermoeibaar om zijn toestand te verbeteren. Ze hebben verschillende onderzoeken uitgevoerd om de exacte oorzaak van zijn longontsteking te achterhalen en proberen diverse behandelingsmethoden om zijn toestand te stabiliseren. De kunstmatige coma waarin Mark zich bevindt, is een complexe en delicate medische ingreep. Het doel is om zijn lichaam de kans te geven te rusten en te reageren op de behandelingen, zonder de stress van bewustzijn. Dit geeft zijn immuunsysteem de tijd om te vechten tegen de infectie en hopelijk de weg naar herstel in te slaan.
Oproepen tot Steun
De situatie van Mark Gillis heeft veel aandacht gekregen in de media. Vrienden, familie en fans blijven hun steun betuigen via sociale media en andere kanalen. De familie heeft meerdere keren hun dankbaarheid uitgesproken voor deze overweldigende steun. Peter Gillis zei in een recente verklaring: “We zijn dankbaar voor alle steun en bemoedigende woorden die we ontvangen. Het helpt ons om sterk te blijven in deze onzekere tijden. We vragen iedereen om te blijven bidden voor Mark en ons te ondersteunen met positieve gedachten.”
Een Onzekere Toekomst
De toekomst van Mark Gillis blijft onzeker. De afgelopen weken hebben aangetoond hoe kwetsbaar gezondheid kan zijn en hoe snel situaties kunnen veranderen. De familie blijft hopen op een positieve wending en doet er alles aan om Mark te ondersteunen in zijn strijd. De medische professionals die betrokken zijn bij zijn zorg blijven optimistisch en werken onvermoeibaar aan zijn herstel. Elke kleine vooruitgang wordt gevierd, maar de weg naar volledig herstel is nog lang en onzeker.
Conclusie
De situatie van Mark Gillis blijft kritiek en zorgwekkend. Zijn familie en vrienden blijven hoopvol en steunend, ondanks de moeilijke omstandigheden. De steun van de gemeenschap biedt enige troost en kracht in deze uitdagende tijd. Het is belangrijk om de privacy van de familie te respecteren en hen de ruimte te geven die ze nodig hebben om zich volledig te kunnen richten op Mark’s herstel. De medische zorg die Mark ontvangt is intensief en gericht op het vinden van een oplossing voor zijn ernstige long0ntsteking.
We hopen allemaal dat er snel verbetering komt in Mark’s gezondheidstoestand en dat hij volledig zal herstellen. Tot die tijd blijven onze gedachten en gebeden bij hem en zijn familie, in de hoop dat ze de kracht vinden om door deze moeilijke tijd heen te komen.
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.