Algemeen
Kritieke toestand Mark Gillis weer verslechterd: Zijn vader Peter Gillis deelt nu een verdrietige update
Het gaat nog steeds niet goed met Mark Gillis. Begin deze week liet vader Peter Gillis weten dat er enige vooruitgang was, maar dit blijkt helaas niet meer het geval te zijn. De toestand van de realityster is zelfs verslechterd, zo vertelde Peter aan het ANP.
Twee Weken van Strijd
“Men is voortdurend op zoek naar een manier om een goede balans te vinden,” zegt Peter Gillis. “Het doel is om Mark zo snel mogelijk uit de kunstmatige c0ma te laten ontwaken. Intussen vecht hij al bijna twee weken voor zijn leven. Zijn herstel lijkt voor ons gevoel stil te staan, maar we blijven hopen dat er snel weer vooruitgang wordt geboekt.”
Kunstmatige C0ma
Twee weken geleden werd Mark Gillis in kritieke toestand opgenomen in het z!ekenhuis. “Onder de zorg van de artsen zijn verschillende onderzoeken gestart om te achterhalen waarom Mark zo z!ek was geworden,” vertelde Peter destijds aan RTL Boulevard. In het z!ekenhuis ging zijn gezondheid snel achteruit, waardoor de artsen besloten hem in een kunstmatige c0ma te brengen. Deze ingreep was bedoeld om zijn lichaam de kans te geven te herstellen en beter te reageren op de behandelingen.
Ernstige Longontsteking
Inmiddels is vastgesteld dat Mark lijdt aan een ernstige longontsteking. Het probleem was echter dat het nog niet duidelijk was welke bacterie of welk virus de infectie veroorzaakt. Dit maakt de behandeling ingewikkelder en zijn herstel onvoorspelbaar. Hoe de situatie nu precies is, heeft de familie niet nader toegelicht.
Een Moeilijke Tijd voor de Familie
De afgelopen weken zijn bijzonder zwaar geweest voor de familie Gillis. De onzekerheid over Marks gezondheidstoestand en de voortdurende zoektocht naar effectieve behandelingen hebben hun tol geëist. De familie krijgt veel steun van vrienden, familie en fans, wat enige troost biedt in deze moeilijke tijd.
Peter Gillis heeft meerdere keren benadrukt hoe belangrijk de steun van de gemeenschap voor hen is. “De liefde en steun die we ontvangen, geven ons de kracht om door te gaan. We blijven hoopvol en bidden voor een wonderbaarlijk herstel van Mark,” zei hij in een eerdere verklaring.
Hopen op Vooruitgang
Hoewel Marks toestand momenteel zorgwekkend is, blijft de familie hoop houden. Elke dag dat hij in de kunstmatige c0ma ligt, is een dag van strijd en hoop. De artsen blijven werken aan zijn behandeling en zoeken naar de beste manier om zijn lichaam te helpen herstellen.
De familie Gillis heeft gevraagd om privacy in deze moeilijke tijd, zodat ze zich volledig kunnen richten op het ondersteunen van Mark en elkaar. Ze waarderen de vele steunbetuigingen en vragen om begrip voor hun situatie.
Medische Zorg en Behandelingen
Het medische team dat verantwoordelijk is voor Mark’s zorg, werkt onvermoeibaar om zijn toestand te verbeteren. Ze hebben verschillende onderzoeken uitgevoerd om de exacte oorzaak van zijn longontsteking te achterhalen en proberen diverse behandelingsmethoden om zijn toestand te stabiliseren.
De kunstmatige c0ma waarin Mark zich bevindt, is een complexe en delicate medische ingreep. Het doel is om zijn lichaam de kans te geven te rusten en te reageren op de behandelingen, zonder de stress van bewustzijn. Dit geeft zijn immuunsysteem de tijd om te vechten tegen de infectie en hopelijk de weg naar herstel in te slaan.
Oproepen tot Steun
De situatie van Mark Gillis heeft veel aandacht gekregen in de media. Vrienden, familie en fans blijven hun steun betuigen via sociale media en andere kanalen. De familie heeft meerdere keren hun dankbaarheid uitgesproken voor deze overweldigende steun.
Peter Gillis zei in een recente verklaring: “We zijn dankbaar voor alle steun en bemoedigende woorden die we ontvangen. Het helpt ons om sterk te blijven in deze onzekere tijden. We vragen iedereen om te blijven bidden voor Mark en ons te ondersteunen met positieve gedachten.”
Een Onzekere Toekomst
De toekomst van Mark Gillis blijft onzeker. De afgelopen weken hebben aangetoond hoe kwetsbaar gezondheid kan zijn en hoe snel situaties kunnen veranderen. De familie blijft hopen op een positieve wending en doet er alles aan om Mark te ondersteunen in zijn strijd.
De medische professionals die betrokken zijn bij zijn zorg blijven optimistisch en werken onvermoeibaar aan zijn herstel. Elke kleine vooruitgang wordt gevierd, maar de weg naar volledig herstel is nog lang en onzeker.
Conclusie
De situatie van Mark Gillis blijft kritiek en zorgwekkend. Zijn familie en vrienden blijven hoopvol en steunend, ondanks de moeilijke omstandigheden. De steun van de gemeenschap biedt enige troost en kracht in deze uitdagende tijd.
Het is belangrijk om de privacy van de familie te respecteren en hen de ruimte te geven die ze nodig hebben om zich volledig te kunnen richten op Mark’s herstel. De medische zorg die Mark ontvangt is intensief en gericht op het vinden van een oplossing voor zijn ernstige longontsteking.
We hopen allemaal dat er snel verbetering komt in Mark’s gezondheidstoestand en dat hij volledig zal herstellen. Tot die tijd blijven onze gedachten en gebeden bij hem en zijn familie, in de hoop dat ze de kracht vinden om door deze moeilijke tijd heen te komen.
Algemeen
Studies tonen aan dat mensen met deze bloedgroep een grotere kans hebben om 100 jaar te worden
Hoe bloedwaarden voorspellen wie 100 jaar kan worden: nieuw onderzoek onthult 10 opvallende biomarkers
Dat sommige mensen zonder veel moeite de leeftijd van 100 jaar bereiken terwijl anderen eerder wegvallen, blijft een van de grootste mysteries in de medische wetenschap. Toch komen onderzoekers langzaam dichterbij een antwoord. Een grootschalig Zweeds onderzoek heeft nu tien specifieke bloedmarkers ontdekt die opmerkelijk nauwkeurig voorspellen welke mensen de grootste kans hebben om extreem oud te worden. Het gaat niet om exotische tests of genetische analyses, maar om simpele bloedwaarden die veel mensen al vanaf hun middelbare leeftijd laten controleren.
De groei van een bijzondere leeftijdsgroep
Honderdjarigen werden vroeger gezien als levende wonderen: uitzonderingen die je maar zelden tegenkwam. Maar dat beeld verandert razendsnel. Sinds de jaren ’70 is het aantal honderdjarigen wereldwijd meer dan verdubbeld. Betere gezondheidszorg, veiliger werk, medicijnen én algemeen bewustzijn over voeding en beweging spelen daarbij een rol. Maar zelfs met al deze factoren blijft één vraag hangen: wat onderscheidt de mensen die het écht tot 100 schoppen?
Een team wetenschappers uit Zweden besloot precies dat uit te zoeken – niet door te kijken naar hun levensstijl, maar door letterlijk hun bloedwaarden te volgen over meerdere decennia.
Het grootste onderzoek naar lange levensduur tot nu toe
De studie betrof maar liefst 44.637 inwoners van Stockholm, allemaal geboren tussen 1893 en 1920. Tussen 1985 en 1996 onderging deze hele groep routinematige bloedtesten. Vervolgens werden ze tot 35 jaar lang gevolgd via nationale gezondheidsregisters. Het ging om mensen die op het moment van bloedafname tussen de 64 en 99 jaar oud waren.
Uiteindelijk bereikten 1.224 van hen de leeftijd van 100 jaar – opvallend genoeg was ruim 84 procent daarvan vrouw, helemaal in lijn met de bekende statistiek dat vrouwen gemiddeld langer leven dan mannen.
De grote vraag was:
zaten er in de bloedwaarden
van deze mensen aanwijzingen die al decennia eerder konden
voorspellen wie de magische grens van 100 zou
halen?
Het antwoord: ja, en
verrassend duidelijk ook.
De 10 bloedmarkers die de grootste rol spelen
De onderzoekers analyseerden twaalf standaard bloedwaarden, waarvan tien uiteindelijk sterke voorspellers bleken voor levensduur. Het ging onder andere om:
-
Glucose (suikerspiegel)
-
Creatinine (nierfunctie)
-
Urinezuur
-
Leverwaarden zoals GGT, ALP, ASAT en LDH
-
Cholesterol
-
Albumine (voedingsstatus)
-
IJzer en TIBC (ijzerbindende capaciteit)
Wat bleek?
Extreme waarden – zowel te hoog als te laag – verminderden de kans om 100 te worden. Maar meer specifiek viel iets opmerkelijks op: bijna alle 100-plussers hadden al rond hun 60e of 70e levensjaar tamelijk stabiele en gemiddelde waarden. Geen uitschieters, geen zorgwekkende verhogingen, maar rustige, consistente bloedwaardes.
Lage glucose, creatinine en urinezuur
Onderzoeker Karin Modig verwoordde het als volgt:
“Honderdjarigen hadden al vanaf hun zestigste beduidend lagere glucose-, creatinine- en urinezuurwaarden dan leeftijdsgenoten die vroeger 0verleden.”
Zo bleek bijvoorbeeld dat bijna geen enkele honderdjarige rond zijn/haar 60e een glucosewaarde boven de 6,5 mmol/l had gehad. Ook creatininewaarden boven de 125 kwamen onder de honderdjarigen nauwelijks voor.
Ook lever- en ontstekingswaarden voorspelden veel
Lagere waarden van ASAT, LDH, ALP, GGT en TIBC bleken eveneens samen te hangen met een langere levensduur. Dat duidt op:
-
een minder zwaarbelaste lever
-
lagere ontstekingsactiviteit
-
een metabolisme dat minder stress ervaart
Een verrassende wending: cholesterol
Misschien wel de meest opvallende uitkomst van het onderzoek is dat een hoger totaal cholesterolgehalte geassocieerd bleek met een grotere kans om 100 jaar oud te worden.
Dat statement botst frontaal met moderne richtlijnen, waarin juist vaak wordt gestreefd naar lage cholesterolwaarden. Maar deze bevinding sluit wél aan bij eerdere studies die aantonen dat bij zeer oude mensen een te laag cholesterol juist risicovol kan zijn, bijvoorbeeld doordat het kan wijzen op ondervoeding of chronische z!ekte.
Het sleutelwoord is dus opnieuw: balans, en vooral géén extreme waarden.
IJzer werkt hetzelfde: te laag is probleem, niet te hoog
Ook ijzerwaarden lieten een duidelijke trend zien: mensen met te lage ijzerwaarden bleken een veel kleinere kans te hebben om 100 te worden. Een te hoog ijzergehalte kan óók risico’s opleveren, maar extreem lage waarden bleken in deze studie een belangrijke voorspeller van sterfte op latere leeftijd.
Gaat dit over genen of levensstijl?
De grote vraag is natuurlijk wat deze biomarkers zeggen over oorzaken. Want bloedwaarden op zichzelf vertellen nog niet waarom ze goed of slecht zijn.
Volgens Modig:
“We kunnen niet exact zeggen welke levensstijl of genetische factoren zorgen voor deze bloedwaardes, maar voeding, alcoholgebruik en algemene metabole gezondheid spelen waarschijnlijk een grote rol.”
Ook onderstreept ze dat geluk – toevallige afwezigheid van ernstige z!ektes – altijd een factor blijft in extreme ouderdom.
Maar één ding is zeker: de verschillen zagen de onderzoekers al tientallen jaren vóór 0verlijden. Dat wijst erop dat zowel leefstijl als erfelijke aanleg een langdurige invloed heeft.
Wat kunt u zelf met deze informatie?
De studie is géén handleiding om meteen allerlei bloedwaarden te proberen te verlagen of verhogen. De belangrijkste lessen zijn veel subtieler – en vooral veel realistischer.
Hier zijn de rode lijnen:
1. Het gaat om stabiele, gemiddelde waarden
De honderdjarigen bleken geen “perfecte” bloedwaarden te hebben, maar vooral:
-
niet te hoog
-
niet te laag
-
nauwelijks schommelingen
Een rustige metabole gezondheid blijkt goud waard.
2. Een gezonde bloedsuikerspiegel is cruciaal
Hier is geen discussie over: lagere, stabiele glucosewaarden geven een grotere kans op een lang leven.
3. Let op nierfunctie en ontstekingswaarden
Creatinine en urinezuur lijken veel te zeggen over de algemene gezondheid op de lange termijn. Lage, stabiele waarden waren een duidelijke voorspeller.
4. Extreme diëten die cholesterol té laag maken zijn mogelijk niet gunstig
Cholesterol blijft complex, maar té laag is zeker niet altijd beter.
5. Houd uw lever gezond
Lage ALP, GGT en ASAT stonden vrijwel altijd gelijk aan een langere levensduur.
6. IJzer moet in balans zijn
Vooral een tekort op oudere leeftijd bleek nadelig.
Simpel gezegd: je hoeft niet perfect te zijn, maar je moet in balans blijven
Gezond eten, voldoende bewegen, goede slaap, matigheid met alcohol en regelmatige check-ups bij de huisarts liggen dus volkomen in lijn met de bloedwaardes van de honderdjarigen. Ze leefden niet extreem streng, maar wel consequent gezond.
Daarbij geldt: hoe eerder in het leven de bloedwaarden binnen een gezond bereik vallen, hoe gunstiger de voorspelling.
Denkt u na over uw eigen gezondheid?
Deze studie laat zien dat de basis van een lang leven, deels al vanaf middelbare leeftijd zichtbaar wordt. Niet als garantie, maar als richtingaanwijzer. Routinecontroles kunnen helpen trends in bloedwaarden vroeg op te merken, zodat u tijdig bij kunt sturen.
Of het nu gaat om bewegen, gezonde voeding, minder stress of simpelweg beter slapen: elke kleine verbetering telt mee voor de lange termijn.