Algemeen
John de Mol neemt niet zo’n slimme beslissing: ‘René van der Gijp weg bij Vandaag Inside!’
René van der Gijp was vorige maand twee dagen niet aanwezig bij Vandaag Inside, waarvoor hij van Talpa een boete van 1500 euro kreeg. De eerste afwezigheid was vanwege de verjaardag van zijn zoon, en de tweede vanwege zijn zoon’s examenfeestje. Voor velen waren dit legitieme redenen, maar er zijn ook speculaties dat René wellicht een beetje klaar is met het programma.
Roddeltantes Jordi Versteegden en Jan Uriot hadden hun bedenkingen: Jordi vroeg Jan: “23 kaarsjes blaast hij uit. Vind jij dat een goede reden om dan afwezig te zijn?” Jan vond het maar gek: “Nou, ik vind dat heel raar. Ik bedoel: zijn collegaatje Wilfred Genee is ook vandaag jarig. Terwijl ik dan denk: als híj dan een dagje vrij neemt, dat had ik wel… Maar goed. Of Gijp blijft weg omdat hij denkt: dan hoef ik geen cadeau te kopen voor Wilfred.”
Victor Vlam had ook zijn bedenkingen bij de afwezigheid van Gijp: “Het geeft aan dat René, die 63 is, mogelijk interesse begint te verliezen in VI. Zou hij bijtekenen als volgende zomer zijn contract verloopt? De uitzending van vandaag [toen René afwezig was] maakt duidelijk dat VI geen VI is zonder René. Hij brengt vaak de komische noot en weet als geen ander te relativeren. Dat miste je gewoon vanavond.” Kortom, Vandaag Inside is nergens zonder Gijp.
Johan Derksen en Wilfred Genee waren fel over de kritiek op de afwezigheid van Gijp, maar het lijkt erop dat John de Mol er ook mee zit. Gijp kreeg namelijk een boete, vertelt hij in de podcast KieftJansenEgmondGijp: “Nu moet je zelfs betalen als je een keer wegblijft voor degene die er dan zit. Ja, ik moest betalen. Job Knoester, 1.500 euro. Ja, dat moet ik betalen.
Dat wordt van mijn salaris ingehouden. Ja, het gaat allemaal nergens over. Je wordt er wel eens een beetje moe van allemaal. Maar ja, weet je, dat zeggen wij ook: die tv-wereld is leuk. Maar je moet er niet over nadenken, want dat schiet niet op. 90 procent van wat daar werkt is incompetent.”
Gijp liet in zijn podcast weten dat hij er klaar mee is: “Ik ben wel blij dat het erop zit. Vier weken is lang hoor, elke dag. Toen wij het voor het eerst deden, in Scheveningen, kreeg je hele toespraken van directieleden van RTL, over een maand tv elke dag, en nu hoor je er niemand meer over. Het is gewoon normaal geworden…”
Hij gaf aan blij te zijn wanneer zijn contract eindigt: “Af en toe ben ik er zo klaar mee, weet je. Dan denk ik: ik heb nog een jaar, een jaartje… […] Mijn contract nog. En dan ben ik echt wel blij dat het klaar is, weet je wel.”
De mogelijke interesseverlies van René van der Gijp in Vandaag Inside roept vragen op over de toekomst van het programma. Zijn afwezigheid, hoewel om persoonlijke redenen, heeft discussies aangewakkerd over zijn betrokkenheid en de algemene dynamiek binnen het team. De boete van Talpa benadrukt de striktheid van de productie en de verwachtingen die aan de presentatoren worden gesteld.
Als één van de gezichtsbepalende figuren van Vandaag Inside lijkt Gijp’s mogelijke vertrek een grote impact te kunnen hebben op het programma. Het publiek zal ongetwijfeld met belangstelling blijven volgen hoe deze situatie zich verder ontwikkelt en welke stappen René van der Gijp uiteindelijk zal nemen.
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.