Algemeen
Ik vond per ongeluk de geheime telefoon van mijn man in de toilettank
Het vinden van een geheime telefoon in de wc-tank leidde ertoe dat ik de affaire van mijn man ontdekte. Met hulp van vrienden en familie organiseerde ik een openbare confrontatie die hem blootlegde en vernederde. Maar de echte vraag blijft: is dit het einde, of slechts het begin van mijn wraak?
Het schoonmaken van de badkamer op een saaie dinsdagavond was nooit leuk, maar het moest gebeuren. Terwijl ik het toilet schrobde, merkte ik dat het water bleef lopen na het doorspoelen. Geïrriteerd opende ik de tank om te controleren. Gewikkeld in een plastic zakje vond ik een goedkope prepaid telefoon. Mijn hart begon te racen terwijl ik hem afdroogde en aanzette. “Wachtwoord,” mompelde ik. Gemakkelijk te raden, onze trouwdatum. Het werkte.
Mijn handen trilden terwijl ik door de sms-berichten scrolde. De afzender: Lola. Expliciete gesprekken tussen haar en mijn man, Matt, vulden het scherm. Ik voelde me misselijk toen ik hun plannen las om elkaar te ontmoeten in dat chique restaurant in het centrum op vrijdagavond. Ik liet de telefoon bijna vallen, maar ving hem net op tijd. “Jenna, je kunt dit,” fluisterde ik tegen mezelf, terwijl ik probeerde kalm te blijven.
Voorzichtig wikkelde ik de telefoon weer in en plaatste hem terug in de wc-tank. Ik zorgde ervoor dat het er ongestoord uitzag voordat ik de badkamer verliet. Toen ik de keuken in liep, kwam ik Matt tegen die door de koelkast aan het rommelen was. “Hé schat, wat eten we vanavond?” vroeg hij, terwijl hij opkeek. Ik plakte een glimlach op mijn gezicht. “Ik dacht aan pasta. Hoe was het werk?” “Druk,” zei hij, terwijl hij een kus op mijn wang gaf. “Veel vergaderingen deze week.”
“Ook op vrijdag?” vroeg ik, terwijl ik probeerde mijn stem stabiel te houden. “Ja, weer een late,” antwoordde hij, zonder me zelfs maar aan te kijken. Ik knikte, alsof ik hem geloofde. Zodra hij de kamer verliet, sms’te ik Nicole en Tara, mijn beste vriendinnen, en Lucas, mijn broer die advocaat is. We ontmoetten elkaar die avond bij Nicole thuis. Nicole schonk de wijn in. “Wat is het plan, Jenna?” “Wraak,” zei ik, terwijl de woede weer opkwam. “Maar ik wil het slim aanpakken.”
Tara schudde haar hoofd, boos voor mij. “Mannen zijn zulke varkens. We moeten hem op heterdaad betrappen.” Lucas, altijd de kalme, knikte. “Je moet jezelf ook beschermen, Jenna. Ken je rechten. Dit kan rommelig worden.” We brachten uren door met brainstormen. Tegen het einde van de avond had ik een plan. Lucas gaf me een snelle uitleg over wat ik moest zeggen als het juridisch uit de hand zou lopen. Ik was dankbaar dat hij me steunde.
Vrijdag kwam sneller dan ik wilde. Matt vertrok, bewerend dat hij weer een werkvergadering had. “Succes,” zei ik met een nepglimlach, terwijl mijn maag omdraaide. Zodra hij de deur uit was, pakte ik mijn telefoon. Kelly, een vriendin die in het restaurant werkte, had al een tafel gereserveerd naast die van Matt. Ze stuurde een sms ter bevestiging van de reservering. “Showtime,” mompelde ik, terwijl ik mijn mooiste jurk aantrok en vertrok.
De adrenaline was als een tweede hartslag toen ik aankwam bij het restaurant met Lucas, Nicole en Tara. Elke stap voelde als een aftelling. We zaten dicht bij de ingang, een perfecte plek om Matt binnen te zien komen. Ik kon nauwelijks stilzitten, mijn handen grepen de rand van de tafel. Lucas leunde naar voren. “Weet je het zeker?” Ik knikte, slikte hard. “Ja, het is tijd.”
De minuten tikten voorbij als uren totdat Matt eindelijk binnenkwam, hand in hand met Lola. Hij stopte abrupt, zijn gezicht werd lijkbleek toen onze blikken elkaar kruisten. Lola, zich van geen kwaad bewust, gaf me een beleefde glimlach. Ik beantwoorde het met een blik die vuur kon bevriezen. “Matt, lieverd,” zei ik, terwijl ik opstond en mijn glas hief, “een toost op jou.” Het restaurant verstomde, vorken en messen pauzeerden in de lucht. Matt keek alsof hij wilde dat de grond hem zou opslokken. Lola’s glimlach vervaagde, verwarring overviel haar.
“Op mijn geweldige echtgenoot,” vervolgde ik, met een vaste stem, “die dacht dat hij kon vreemdgaan en ermee weg kon komen.” Gespannen ademhalingen en gefluister vulden de ruimte. Lola’s gezicht liep rood aan, het besef drong tot haar door. Matt probeerde te spreken, maar er kwamen geen woorden uit. “Jenna, ik…” “Spaar het,” onderbrak ik, terwijl ik dichterbij stapte. “Lola, ontmoet mijn man.” Lola’s ogen werden groot. “Wat?”
“Getrouwd,” zei ik, wijzend naar Matt. “Met mij.” Ik liep naar hun tafel en haalde de prepaid telefoon uit mijn tas. Ik legde hem voor Matt neer en grijnsde. “Volgende keer, zoek een betere verstopplaats.” Matt’s mond viel open en dicht als een vis op het droge. Lucas stapte naar voren, zijn aanwezigheid imponerend. “Matt, weet dat Jenna volledig op de hoogte is van haar wettelijke rechten.”
Matt keek naar Lucas en vervolgens weer naar mij, paniek in zijn ogen. “Jenna, alsjeblieft, laten we hierover praten.” Ik schudde mijn hoofd. “We zijn voorbij het praten, Matt.” De voldoening om hem te zien spartelen was intens, maar ik was nog niet klaar. Ik draaide me naar Lola. “Het spijt me dat je dit zo moest ontdekken. Maar je verdient het om de waarheid te weten.” Lola leek op het punt te staan te huilen. Ze stond abrupt op, haar stoel maakte een hard schrapend geluid. “Ik kan het niet geloven,” siste ze naar Matt, voordat ze het restaurant uitstormde.
Ik voelde een golf van kracht door me heen spoelen terwijl ik terugliep naar mijn tafel. “Laten we gaan,” zei ik tegen mijn vrienden en Lucas. We vertrokken zonder een woord te zeggen, Matt achterlatend met de nasleep. Buiten ademde ik de koele avondlucht in, me lichter voelend dan ik in weken had gedaan. Nicole omhelsde me stevig. “Je was geweldig.” Tara grijnsde. “Dat was episch, Jenna. Ik ben zo trots op je.” Lucas legde een hand op mijn schouder. “Je hebt het juiste gedaan.”
We gingen naar een nabijgelegen bar, klaar om deze kleine overwinning te vieren. Het was slechts het begin, maar het voelde als een belangrijke stap vooruit. Mijn hart deed nog steeds pijn, maar het was een pijn die ik nu aankon. Ik had weer controle over mijn leven. Toen we gingen zitten, hief Nicole haar glas. “Op nieuwe beginnen.” “Op vrijheid,” voegde Tara eraan toe. “Op kracht,” zei Lucas.
Ik glimlachte en klinkte mijn glas tegen die van hen. “Op de toekomst.” De weg vooruit zou niet gemakkelijk zijn, maar ik wist dat ik het aankon. Met mijn vrienden en familie aan mijn zijde was ik klaar voor wat er ook zou komen. Voor nu ging ik genieten van dit moment van triomf. Matt had misschien mijn vertrouwen gebroken, maar hij had mij niet gebroken.
Nederland neemt afscheid van Viola Holt: “Ze stond midden in het leven”
De televisie- en radiowereld reageert geschokt op het plotselinge heengaan van Viola Holt. De oud-presentatrice, jarenlang een geliefd gezicht op de Nederlandse televisie, is op 76-jarige leeftijd onverwachts thuis onwel geworden in haar woning in Muiderberg. Hulpd!ensten kwamen gisteravond laat ter plaatse, maar konden haar niet meer helpen. Nederland verliest een icoon dat generaties kijkers heeft geraakt.
Volgens mensen uit haar nabije omgeving gebeurde het volledig onverwacht. Viola was vitaal, actief en vol levenslust. Enkele uren voordat het noodlot toesloeg, plaatste ze nog een liefdevolle boodschap op sociale media — woorden die nu extra betekenis hebben gekregen.
Een leven vol warmte en positiviteit
Dat Viola kerngezond was, bevestigt ook Evert Santegoeds, hoofdredacteur van Privé. In een video-interview met De Telegraaf zei hij:
“Ze was in topvorm. Een vriendin had nog foto’s geplaatst van een lunch met Viola. Ze straalde, zoals altijd. Niemand had dit kunnen voorzien.”
Santegoeds beschreef haar als een vrouw die midden in het leven stond. “Ze was bezig met nieuwe plannen, ze was gelukkig. Dat maakt dit nieuws des te onwerkelijker.”
Haar laatste woorden aan het publiek
Wat het verdriet voor velen nog groter maakt, is het ontroerende bericht dat Viola enkele uren voor haar 0verlijden plaatste op X (voorheen Twitter). Ze schreef:
“Wat een fijne dag: huishouden, boodschappen, boswandeling, één whiskeytje op het terras, Thai food op het fornuis, en kijkend naar de prachtige grote maan, genietend van de Peer Gynt-suite op de radio. Allemaal iets om blij van te worden, en dankbaar voor onverwachte geluksmomenten.”
Een boodschap die, gezien de timing, door velen wordt ervaren als een poëtisch en liefdevol afscheid.
Journalist Aran Bade noemde het bericht “ontroerend mooi”.
“Het is alsof ze haar laatste dag precies heeft beleefd zoals ze wilde: rustig, dankbaar, en vol waardering voor het leven.”
Ook collega-journalist Wierd Duk reageerde:
“Wat een prachtige laatste woorden. Zo puur, zo echt.”
Het bericht werd inmiddels duizenden keren gedeeld. Voor velen symboliseert het hoe Holt altijd in het leven stond — met aandacht voor het kleine geluk en een hart vol dankbaarheid.
Een telefoontje dat alles veranderde
Paragnost Thomas Woolthuis (66), een van Viola’s dierbaarste vrienden, vertelde aan De Telegraaf dat hij gisteravond laat werd gebeld door haar partner Peter, met wie Viola 37 jaar samen was.
“Hij belde en zei: ‘Het gaat niet goed.’ En op dat moment voelde ik het. Nog voordat hij iets uitlegde, wist ik wat er was gebeurd.”
Thomas en zijn partner stapten direct in de auto richting Muiderberg.
“We reden in het donker, bijna geen verkeer. Je weet waar je naartoe gaat, maar het dringt nog niet echt door.”
Eenmaal aangekomen, bleef de kleine kring vrienden de hele nacht samen.
“Niemand wilde naar huis. We bleven bij elkaar, hielden elkaar vast, letterlijk en in woorden. Het was intens, stil en liefdevol.”
“Ze was zó levenslustig”
Thomas spreekt met bewondering over hoe gezond en energiek Holt de laatste tijd was.
“Het ging juist ontzettend goed met haar. Ze was vrolijk, actief, en had haar energie helemaal teruggevonden. Ze sportte, at bewust, en dronk nauwelijks. Ze zei vaak lachend: ‘Mijn energetische leeftijd is zestig.’ En dat geloofde je ook meteen.”
Volgens hem genoot ze de laatste jaren zichtbaar van haar vrijheid. “Ze had rust gevonden, zonder de druk van de omroepwereld. Ze straalde een soort vrede uit.”
Spiritualiteit als levenspad
In de laatste fase van haar leven hield Viola zich intensief bezig met spiritualiteit. Ze verdiepte zich in Reiki, meditatie en energiewerk — onderwerpen die haar rust en zingeving boden.
“Ik heb haar zelf mogen inwijden in Reiki,” vertelt Woolthuis. “Ze zei vaak: ‘Ik ben klaar met de harde kant van de media. Ik zoek warmte, zachtheid en stilte.’ En dat vond ze.”
Mensen die haar goed kenden, beschrijven hoe Viola de laatste jaren een nieuwe balans had gevonden. Ze gaf spirituele workshops, bezocht natuurretraites en inspireerde anderen met haar nuchtere kijk op het leven.
“Ze had een prachtige mix van spirituele diepgang en Hollandse nuchterheid,” zegt Woolthuis. “Ze geloofde dat liefde en positiviteit de sterkste krachten zijn die we hebben.”
Geen grootse uitvaart, maar een intiem afscheid
Ondanks haar bekendheid zal Viola niet groots worden herdacht met camera’s en pers. Volgens mensen uit haar directe kring wordt ze in besloten kring gecremeerd, enkel in aanwezigheid van haar partner, familie en enkele dierbare vrienden.
“Het wordt heel klein,” zegt Woolthuis. “Alleen de mensen die echt bij haar hoorden. Met aandacht, stilte en liefde. Precies zoals ze leefde.”
Er wordt geen officiële publieke ceremonie verwacht. Wel hebben fans op sociale media aangegeven dat ze later graag een herdenkingsmoment zouden zien — bijvoorbeeld door samen muziek van de Peer Gynt Suite te draaien, zoals Viola dat op haar laatste avond deed.
Een vrouw die generaties inspireerde
Viola Holt groeide in de jaren tachtig en negentig uit tot een van de meest geliefde gezichten van de Nederlandse televisie. Ze was te zien in populaire programma’s als De 5 Uur Show en Tijd voor Twee, waar haar charme, humor en oprechte betrokkenheid bij mensen de toon zetten.
Ze werd geroemd om haar optimisme en menselijke warmte. In een tijd waarin televisie vaak afstandelijk was, bracht Viola juist nabijheid en echtheid. Ze kon een gesprek voeren met een wereldster of een onbekende gast, en altijd voelde het oprecht.
Naast haar televisiecarrière werkte ze ook op radio, deed ze vrijwilligerswerk en bleef ze betrokken bij maatschappelijke thema’s. Haar interesse in mensen, muziek en spiritualiteit bleef tot haar laatste dag haar drijvende kracht.
Dankbaarheid als nalatenschap
Hoewel haar plotselinge heengaan voor velen als een schok komt, overheerst bij haar vrienden en collega’s ook dankbaarheid. Dankbaarheid voor de warmte die ze bracht, voor haar humor en haar onverwoestbare levenslust.
Een voormalige collega vatte het mooi samen:
“Viola leefde intens, lief, en zonder haast. Ze maakte van elke dag iets bijzonders — zelfs van een gewone donderdag in november.”
En dat blijkt ook uit haar laatste woorden aan de wereld: een eenvoudig bericht over een mooie dag, een glas whiskey, muziek en de maan.
Die woorden klinken na als een
boodschap aan iedereen die haar kende:
vier het leven, wees
dankbaar, en geniet van het nu.